diff options
| author | nfenwick <nfenwick@pglaf.org> | 2025-01-21 20:48:28 -0800 |
|---|---|---|
| committer | nfenwick <nfenwick@pglaf.org> | 2025-01-21 20:48:28 -0800 |
| commit | 836b3e80bd6486e8d86931a21d3aeedb8082692a (patch) | |
| tree | cbf09ad8681b04609d0903d99111eec9e7fd5df0 | |
| parent | c21b9962eba336723d71b1dac4c87a1dfe84deb6 (diff) | |
| -rw-r--r-- | .gitattributes | 4 | ||||
| -rw-r--r-- | LICENSE.txt | 11 | ||||
| -rw-r--r-- | README.md | 2 | ||||
| -rw-r--r-- | old/68190-0.txt | 2637 | ||||
| -rw-r--r-- | old/68190-0.zip | bin | 39015 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/68190-h.zip | bin | 206786 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/68190-h/68190-h.htm | 3883 | ||||
| -rw-r--r-- | old/68190-h/images/lordlister.png | bin | 36856 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/68190-h/images/lordlister0013-front.jpg | bin | 104250 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/68190-h/images/p0013-01.png | bin | 16498 -> 0 bytes |
10 files changed, 17 insertions, 6520 deletions
diff --git a/.gitattributes b/.gitattributes new file mode 100644 index 0000000..d7b82bc --- /dev/null +++ b/.gitattributes @@ -0,0 +1,4 @@ +*.txt text eol=lf +*.htm text eol=lf +*.html text eol=lf +*.md text eol=lf diff --git a/LICENSE.txt b/LICENSE.txt new file mode 100644 index 0000000..6312041 --- /dev/null +++ b/LICENSE.txt @@ -0,0 +1,11 @@ +This eBook, including all associated images, markup, improvements, +metadata, and any other content or labor, has been confirmed to be +in the PUBLIC DOMAIN IN THE UNITED STATES. + +Procedures for determining public domain status are described in +the "Copyright How-To" at https://www.gutenberg.org. + +No investigation has been made concerning possible copyrights in +jurisdictions other than the United States. Anyone seeking to utilize +this eBook outside of the United States should confirm copyright +status under the laws that apply to them. diff --git a/README.md b/README.md new file mode 100644 index 0000000..2ee1d0c --- /dev/null +++ b/README.md @@ -0,0 +1,2 @@ +Project Gutenberg (https://www.gutenberg.org) public repository for +eBook #68190 (https://www.gutenberg.org/ebooks/68190) diff --git a/old/68190-0.txt b/old/68190-0.txt deleted file mode 100644 index bbc0325..0000000 --- a/old/68190-0.txt +++ /dev/null @@ -1,2637 +0,0 @@ -The Project Gutenberg eBook of Lord Lister No. 0013: De inbraak in -den slaapwagen, by Kurt Matull - -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at -www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you -will have to check the laws of the country where you are located before -using this eBook. - -Title: Lord Lister No. 0013: De inbraak in den slaapwagen - -Authors: Kurt Matull - Theo Blakensee - -Release Date: May 28, 2022 [eBook #68190] - -Language: Dutch - -Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at - https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg - -*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 0013: DE -INBRAAK IN DEN SLAAPWAGEN *** - - - - - LORD LISTER - GENAAMD RAFFLES - DE GROOTE ONBEKENDE. - - NO. 13 DE INBRAAK IN DEN SLAAPWAGEN. - - - - - - - - -DE INBRAAK IN DEN SLAAP-COUPE. - - -EERSTE HOOFDSTUK. [1] - -OP LEVEN EN DOOD. - - -Door de kruinen der aloude boomen van het Bois de Boulogne te Parijs -schudde de herfstwind met boozen ruk de bladeren, die naar beneden -dwarrelden en zich vormden tot een reuzentapijt, dat door de -ondergaande zon met haar valen schemer werd belicht. - -Op een afgelegen plek van het bosch stonden drie mannen, in lange -reisjassen gekleed, die vol verwachting het smalle pad langs keken, dat -naar den straatweg leidde. - -Een van het drietal wendde zich af met zwijgend gebaar en nam een mes -uit een leeren taschje, dat hij op een boomstronk had neergelegd. -Daarop nam hij nog eenige medische instrumenten en een paar fleschjes -met geneesmiddelen uit het taschje en begon toen langzaam en zorgvuldig -een rol dermatolgaas op te rollen. - -„De dokter maakt zich al klaar voor zijn werk,” sprak een der andere -heeren, „wie weet, voor wien hij de verbandmiddelen heeft uitgepakt, -graaf Epernay?” - -De toegesprokene, een jongeman van onberispelijke gestalte, knikte -toestemmend met het hoofd. - -„Waarde markies,” zei hij toen tot zijn vriend, die minstens tien jaar -ouder was dan hij en nog de fiere houding en de gebruinde -gelaatstrekken van een officier bezat, „ik ben er nog zoozeer niet van -overtuigd, dat het duel niet zal doorgaan! De gevolgen ervan zijn niet -te overzien, vooral niet voor u, waarde markies, daar ge eerst sinds -drie maanden met de mooiste vrouw van Parijs getrouwd zijt, die, als u -vandaag een ongeluk mocht overkomen, zeker ontroostbaar zou zijn!” - -Markies Raoul de Frontignac, aldus heette de Fransche officier, die -slechts voor dezen tocht zijn uniform had afgelegd, schrikte zichtbaar -en fluisterde toen met lichtelijk bewogen stem: - -„Mijn lieve Adrienne, mijn mooie, jonge vrouw! Ja, ge hebt gelijk, -graaf, voor haar zou het een zware slag zijn, als de kogel van mijn -tegenstander mij van het leven beroofde! - -„Maar juist om haar wil moet deze zaak tot de uiterste consequentie -worden doorgevoerd. Haar eer staat op het spel en daarmee is ook de -mijne gemoeid. - -„Wat tusschen mij en lord Lister is voorgevallen, is slechts op de -pistool uit te vechten. De hoon, door hem mij aangedaan, kan slechts -door bloed worden uitgewischt!” - -De jonge graaf schudde verwonderd het hoofd. - -„Sta mij toe, markies,” sprak hij, „over een aangelegenheid te spreken, -die zelfs voor mij, uw secondant, nog een raadsel is! - -„Dat het bij dit duel om een dame gaat, is mij heel duidelijk, maar het -is mij onverklaarbaar, hoe gij beide, markies de Frontignac en lord -Edward Lister tot zulk een oneenigheid zijt gekomen. - -„Want, nietwaar, lord Lister was immers uw vriend?” - -„Mijn beste vriend,” bevestigde de markies met bitterheid in zijn stem; -„ik heb lord Lister geëerd als een volmaakt gentleman, als een ideaal -vriend en nooit, nóóit zou ik hebben geloofd, dat hij zoo zou kunnen -treffen als dat geschied is! Maar wat wilt ge, beste vriend, het is een -oude geschiedenis. Als twee vrienden dezelfde vrouw liefhebben, worden -zij maar al te dikwijls verbitterde vijanden! Maar, inderdaad, lord -Lister had reeds hier moeten zijn. Hoe laat is het al? Vijf minuten -voor zes!” - -Met een ongeduldige beweging had markies Raoul de Frontignac zijn -kostbaar horloge voor den dag gehaald. - -„Mijn horloge gaat toch goed?” vroeg hij toen. - -„Zeker!” antwoordde de secondant, „lord Lister heeft nog vijf minuten -tijd, voordat hij hier moet zijn! - -„Maar wij zullen hem toch niets kunnen verwijten, als hij een kwartier -of een half uur later komt. Hij is vanmorgen eerst van Newhaven -vertrokken, het schip heeft acht uren noodig om, bij goed weer, het -Kanaal over te steken. - -„Om één uur ongeveer kan hij in Havre zijn; de sneltrein naar Parijs -vertrekt om twee uur! Dan kan hij eerst om half vijf aan het station -zijn en als hij dan....” - -„Een automobiel,” viel de markies in, „er stappen twee heeren uit. Het -is lord Lister met zijn secondant. Stil, daar is hij!” - -Van achter de boomen trad een jongeman van omstreeks dertigjarigen -leeftijd te voorschijn. Hij droeg een gekleede jas met wit vest, -sierlijke lakschoenen aan de smalle, aristocratische voeten, een -cylinderhoed en een witte chrysanth in het knoopsgat en het geheel gaf -hem het voorkomen, alsof hij zoo juist van de een of andere -feestelijkheid was teruggekomen. - -Terwijl markies de Frontignac eenige schreden achteruit trad, naderde -graaf Epernay den jongen Engelschman en reikte hem de hand. - -„Ge zijt op uw tijd, lord Lister!” sprak hij, „het is één minuut vóór -zessen!” - -„Dan ben ik nog een minuut te vroeg gekomen,” antwoordde de lord, „ik -zal den volgenden keer nog stipter zijn! - -„Mag ik u intusschen mijn secondant voorstellen, baron Sidny Bruce!” - -De Fransche graaf en de Engelsche baron gaven elkaar de hand en -begonnen toen samen over de voorschriften van het duel te -onderhandelen. - -„Wij hebben niet meer veel af te spreken,” fluisterde de graaf. - -„Driemaal worden de kogels gewisseld, den eersten keer op een afstand -van twintig pas; dan tien pas voorwaarts en lossen en ten slotte op -vijf pas afstands. In het laatste geval is de dood van een der -duellisten onvermijdelijk!” - -„Dat denk ik ook,” antwoordde de baron met de koelbloedigheid van een -Engelschman. - -„Gij hebt ook pistolen meegebracht,” vervolgde graaf Epernay, „hier -zijn onze wapens. Wij zullen er om loten, wiens wapens gebruikt zullen -worden.” - -„Dat is overbodig,” sprak baron Sidny Bruce, „lord Lister heeft mij -uitdrukkelijk verklaard, dat hij alleen de wapens van den markies -wenscht te gebruiken!” - -„Uitstekend! Maar laat ons toch allereerst trachten dit afschuwelijke -duel te verhinderen!” - -„Lord Lister heeft mij reeds verklaard dat hij bereid is, de zaak in -der minne te schikken, maar hij twijfelt eraan, of de markies daarvoor -te vinden is!” - -„Ge kunt het echter in ieder geval probeeren!” - -„Heeren!” begon graaf Epernay met luider stemme tot de beide -tegenpartijen, „het is onze plicht, u er opmerkzaam op te maken, dat -dit duel bloedige en vreeselijke gevolgen kan hebben! - -„Daar het bekend is, dat gij vroeger goede vrienden waart, denken wij, -dat een wederzijdsche verklaring— —” - -„Geen sprake van”, viel markies de Frontignac met scherpe stem in, „er -zijn beleedigingen, waarvoor geen excuus is!” - -Lord Lister hoorde deze woorden aan met een groote onverschilligheid op -zijn knap gelaat. - -Toen vroeg hij baron Bruce een lucifer en stak een sigaret aan. - -„Kijk eens, Bruce”, sprak de gentleman toen tot den Engelschman, „ik -heb dit keer zeven ringen geblazen. Totnogtoe kon ik het nooit verder -dan tot zes brengen. Hoe vind je dat kunststukje?” - -„Very fine”, antwoordde baron Bruce glimlachend. - -In hetzelfde oogenblik naderde graaf Epernay en hield lord Edward -Lister het geopende kistje voor, waarin de met zilver beslagen pistolen -op het zachte fluweel lagen. - -De lord nam een der wapens en weldra had ook markies De Frontignac zich -van een wapen voorzien. - -Twintig schreden werden afgemeten, de duellisten gingen staan. - -Markies De Frontignac had zijn overjas uitgetrokken op voorbeeld van -lord Lister, die zijn jas had uitgedaan en nu in zijn sneeuwwitte -hemdsmouwen stond. - -„Mylord”, sprak graaf Epernay, „gij hebt als gedaagde het eerste schot. -Ik tel één, twee, drie!” - -„Spinnen in den morgen baren veel zorgen!” mompelde lord Lister, „en -wijl die spin daar boven in den ouden lindeboom mij al lang verveelde, -zal ik ze maar naar de andere wereld helpen!” - -Een schot kraakte en hoog in de linde was het spinneweb verscheurd. - -„Wees zoo vriendelijk om eens even te bukken, baron”, sprak de schutter -op spottenden toon, „de spin ligt morsdood aan uw voeten!” - -„Ik geloof niet, dat wij hier zijn gekomen om grapjes te maken”, stoof -markies De Frontignac toornig op, „ik wensch u erop te wijzen, dat ik -mijn kogel zóó zal afschieten, dat hij het web van uw leven totaal -verscheurt!” - -De markies vuurde. - -Zijn kogel floot langs lord Listers hoofd en nam een paar van zijn -donkere haren mee. - -„Niet slecht!” meende de Engelschman, „maar ik zie, dat het u ernst is, -Voilà! Ge zult hem hebben! Vlak onder den derden knoop van uw vest!” - -„De heeren kunnen tien pas naderen!” zei graaf Epernay. - -Maar lord Lister antwoordde: - -„Niet noodig!” - -En in hetzelfde oogenblik, dat de graaf tot drie telde, draaide lord -Lister zich bliksemsnel om en schoot onder zijn linker schouderoksel -door. - -Een kreet—een doffe slag—markies De Frontignac lag bloedend op den -grond. - -Allen snelden op den getroffene toe. - -„Is het doodelijk, dokter?” vroeg lord Lister zacht. - -„Verloren!” sprak de dokter toonloos, „wij kunnen hem niet eens naar -zijn rijtuig brengen, over een kwartier is alles voorbij!” - -„Laat mij dan met hem alleen. Hij mag niet sterven, zonder mij nog eens -de hand te hebben gedrukt - -„Frontignac, beste vriend, herken je me? Waarom heb je mij gedwongen, -een einde te maken aan je leven, dat mij zoo dierbaar was?” - -De zwaargewonde opende wijd de oogen en de blik, waarmee hij lord -Lister aankeek, gloeide van onverzoenlijken haat - -„Ik wilde je bewaren voor een groot ongeluk”, vervolgde lord Lister, -terwijl hij zich diep over den stervende heenboog, „ik zweer je, dat ik -niets deed dan een vriendschapsdienst, toen ik......” - -Daar verstomden plotseling de woorden op de lippen van den spreker, hij -kromp ineen en zijn oogen keken vol doodelijke ontsteltenis naar den -stervende. - -Deze had hem zachtjes, héél zachtjes een woord, een enkel woord in het -oor gefluisterd en daardoor was zijn vijand al het bloed uit de wangen -geweken. - -Dit eene woord, dat de overwonnene den overwinnaar had toegefluisterd -en dat dezen zoo vreeselijk had getroffen luidde: - -„Raffles!” - - - - - - - - -TWEEDE HOOFDSTUK. - -DE BEKENTENIS VAN DEN STERVENDE. - - -„Ik smeek u, Heeren, laat mij eenige oogenblikken met den markies -alleen, wij willen afscheid van elkander nemen. Ik heb hem onder vier -oogen nog een laatste mededeeling te doen!” - -Op heeschen toon kwamen deze woorden den Engelschman over de lippen, -maar in het volgende oogenblik had hij ook volkomen alle -tegenwoordigheid van geest terug gekregen. - -Graaf Epernay, de Engelsche baron en de dokter verwijderden zich nu. - -De Engelschman stond onbewegelijk, totdat hij er zich van overtuigd -had, dat de drie mannen buiten het gehoor waren. - -Toen boog hij zich opnieuw over den gewonde en fluisterde: - -„Ongelukkige, kent ge mijn geheim?” - -„Ik ken het, lord Lister!” antwoordde de markies met matte stem, „ik, -je beste vriend, wist al sinds langen tijd, dat jij John C. Raffles -bent, die door Scotland Yard al sinds zoo langen tijd wordt gezocht en -op wiens hoofd een prijs van duizend pond sterling is gesteld.” - -„Maar waarom heb je mij dan niet verraden?” - -„Ik zweeg, omdat ik van je hield, maar nu ik je haat, zal ik ook -spreken!” - -„Je zult daar geen tijd meer voor hebben”, sprak Raffles op somberen -toon, „niet jij zult het de wereld meedeelen, dat lord Lister de groote -onbekende is, die alle detectives in spanning houdt, omdat hij -duizendmaal sluwer en moediger is dan zij allen. Niet gij zult -vertellen, dat lord Lister onder den naam van John C. Raffles bij de -inbrekerswereld bekend is. - -„Neen, jij bent ten doode gedoemd, ongelukkige en voordat er een -kwartier verloopen is, zul je voor den rechterstoel van God -verschijnen!” - -Een gorgelend geluid ontsnapte de zwaar gewonde borst van den markies. - -„Ik weet, dat je mij maar àl te goed hebt geraakt, lord Lister,” -antwoordde hij, „maar ik heb ervoor gezorgd, dat mijn geheim niet met -mij in het graf gaat! - -„Je hebt het heiligste, dat ik bezat, het liefste ter wereld met je -minachting bezoedeld, daarvoor wil ik— —” - -„Houd op”, viel lord Lister in, en zijn groote grijze oogen schoten -vonken, „houd op, markies, dit punt verdient opheldering. - -„Je hebt mij tot dit duel gedwongen. - -„Ik kon het niet weigeren. Dat was ik aan mijn eed als edelman -verplicht. - -„Maar ik zweer je thans nog eens, nu je de dood zoo nabij is, dat ik de -waarheid sprak, toen ik je op dien avond van het bal toevoegde: - -„Als je Adrienne de Malmaison tot je vrouw maakt, dan geef je je edelen -naam aan een eerlooze avonturierster, aan een deerne; en je voorvaderen -zullen uit hun graven opstaan om je te straffen voor die snoode daad!” - -Het gelaat van den markies was reeds vaalgrauw geworden. - -Maar nog eens spande hij alle krachten in. - -„Ja, die woorden heb je mij toegevoegd, lord Lister. - -„En, zooals ik zei: deze minachting kost jou of mij het leven, wij -strijden op leven en dood!” - -„Je ziet, beste vriend, dat het jou het leven moet kosten. - -„Maar voordat je heengaat, zal ik je toch van mijn onschuld overtuigen! - -„Zie je dezen brief? - -„’t Is Adrienne’s handschrift, zooals je ziet en als je nog lezen kunt, -arme, bedrogen kerel, dan zul je bemerken, hoe je geleefd hebt aan de -zijde van een beestachtig wijf.” - -Vlug had lord Lister een geel geworden brief uit zijn portefeuille te -voorschijn gehaald. - -Hij hield het blad papier voor de oogen van den stervende en deze las -de volgende woorden: - - - „Dierbaarste lord Lister! - - „Ik smeek je, mijn geheim te bewaren. Zoo juist heeft markies Raoul - de Frontignac mij gesmeekt, zijn vrouw te worden. Die arme, goede - gek is tot over de ooren op mij verliefd. Hij is rijk, van - voornamen stand, en iemand, die zich om den vinger laat wikkelen, - als een mooie vrouw het er op aanlegt. - - „Ik smeek je, lord, verstoor mijn geluk niet. Denk eens aan de - dierbare woorden van vroeger, die ons vereenigden. Als de markies - hoort, dat ik de dochter van een kaartlegster ben, en dat je mij in - een bordeel in Kaïro hebt gevonden, waar mijn moeder mij - heenbracht, toen ik zestien jaar was, dan is voor mij alles - verloren. - - „Maar ik weet, dat je een gentleman bent en zoo iemand verraadt - geen vrouw, die hem eens zoo vurig heeft liefgehad. - - „Adrienne de Malmaison.” - - -„Deerne, mooie slang, je hebt mijn leven vergiftigd”, siste de markies -en hij stiet den brief op zij, „om die door en door slechte vrouw ben -ik dus in den dood gegaan! Daarvoor heb ik mijn besten vriend -opgeofferd! Edward, Edward! Kun je mij vergeven?” - -De Engelschman greep de beide handen van zijn vriend, die reeds koud -begonnen te worden. - -„Of ik je vergeven kan? Maar beste kerel, ik ben het immers, die -vergiffenis moet vragen en niet jij!” - -„Jij bent onschuldig, Edward, ik heb je tot dit duel gedwongen. Maar -waarom heb je mij niet eerder gewaarschuwd, dan had ik die feeks liever -geworgd dan dat ik haar mijn naam had gegeven!” - -„Ik kòn, ik mocht niet spreken. Ik zou geen edelman geweest zijn, als -ik haar verraden had, want helaas heeft haar schoonheid ook mij vele -jaren geleden betooverd en ik haar zoete gunsten van haar aangenomen, -die verplichten tot zwijgen, zelfs tegenover de beste vrienden!” - -„Ik begrijp je! Ik zou ook niet anders hebben gehandeld!” De stervende -zuchtte zwaar. - -„Maar luister nu naar mijn vreeselijke bekentenis, Edward, ook jij bent -verloren—ik heb je in het verderf gestort!” - -„Ik vermoed verschrikkelijke dingen”, stiet lord Lister uit, -„ongelukkige, je hebt een vrouw het geheim van mijn leven meegedeeld, -verraden! Een vrouw weet, dat lord Edward Lister en John C. Raffles een -en dezelfde persoon zijn!” - -„Zij weet het nog niet, maar zij heeft het geheim onder haar berusting. -Luister, want ik ga spoedig sterven, maar ik wil, ik moet je redden!” - -„Spreek, ongelukkige, elke seconde is kostbaar, vertel mij alles!” - -„Ik heb je geheim altijd bewaard als mijn oogappel, maar op dien avond, -toen ik mij door jou doodelijk beleedigd gevoelde, toen jij Adrienne -een deerne hebt genoemd, toen verliet ik het bal van den Portugeeschen -gezant en begaf mij spoorslags naar huis. Ik schreef toen alles op, wat -ik wist van je dubbel leven, alle bewijzen, die ik daarvoor bezat! Ik -verzegelde den brief en ging naar de Engelsche Bank!” - -„Naar de Engelsche Bank? En wat deed je daar met dien brief?” - -„Ik heb in die Bank een safe, waarin mijn geheele vermogen aan baar -geld en de papieren van waarde zijn geborgen. Daar heb ik den brief -bewaard!” - -„En ligt hij daar nog?” schreeuwde lord Lister in de grootste -opwinding. - -„Nog—nog—daar!” reutelde de stervende, „maar voordat ik vandaag—naar -het duel ging—gaf ik—Adrienne—den sleutel—en zei—tegen haar: - -„Als ik—voor zonsondergang niet—levend ben teruggekeerd—ga dan naar -Londen—maak mijn safe—in de Engelsche Bank—open—daar ligt een brief—o, -Lister—ik heb je overgeleverd aan een slecht wijf—aan een deerne— —zij -zal je met duivelsche vreugde vernietigen—want ik weet—dat ze jou haat— -—omdat jij haar minacht!” - -In dit oogenblik veranderde de groote onbekende geheel en al. - -Ieder spoor van opwinding was uit zijn gelaatstrekken verdwenen. Een -ijzeren kalmte straalde uit zijn blik en deed zijn mannelijk, jeugdig, -schoon gelaat als uit marmer gehouden voorkomen. - -„Antwoord mij vlug, beste vriend”, sprak hij toen, „nu kun je nog -denken, nog spreken! - -„Heb je in de Bank van Engeland het bevel achtergelaten, dat ieder, die -den sleutel brengt, toegang heeft tot de kluis, of kan dat slechts een -bepaald persoon zijn?” - -„Wie den sleutel brengt, kan de deur van de safe openen. - -„Hoop er echter niet op, dat je de deur op de een of andere manier kunt -laten springen, of dat eenige sleutel zou passen. Je weet, dat de -Engelsche Bank iederen sleutel op andere manier laat maken en dat elk -voorwerp een kunststukje op zichzelf is!” - -„Dat weet ik. Maar waar verbergt je vrouw den sleutel? Heb je dat -gezien, toen je haar dien hebt gegeven?” - -„Ja!” - -„Waar dan?” - -„Zij draagt den sleutel aan een gouden ketting om den hals!” - -„Denk je, dat zij dadelijk naar Londen zal gaan?” - -„Ik vermoed, dat zij nog vandaag zal gaan,” antwoordde de markies met -een stem, die steeds zwakker werd, „zij zal zoodra mogelijk in het -bezit van mijn vermogen willen komen!” - -„Dan is alles in orde!” mompelde lord Lister. „Adrienne de Malmaison is -nog niet in Londen aangekomen! - -„Je kunt met een veilige gedachte aan mij sterven, markies! Ik zou niet -John C. Raffles, de groote onbekende zijn, als ik den sleutel niet -afhandig maakte aan deze vrouw!” - -Met de diepste droefenis zag lord Lister, dat zijn brave vriend geen -klank meer kon uiten. - -Nog slechts een zwak handdrukje, toen zakte het lichaam van den markies -ineen. - -„Dood!” stiet Lister uit, „dood!” - -Hij drukte zijn gestorven vriend zachtjes de oogen toe en beroerde met -zijn lippen toen even het witte voorhoofd van den ontslapen vriend. - -Toen hij zich daarna oprichtte, sprak groote vastberadenheid uit zijn -blik. - -„Acht uur, vijf minuten,” fluisterde hij, terwijl hij zijn horloge te -voorschijn haalde, „als zij inderdaad vanavond nog naar Havre reist, -moet zij den sneltrein nemen, die om negen uur vertrekt! - -„Ik hoop nog op tijd te komen om met haar mee te kunnen reizen. - -„Maar—ik mag geen minuut verliezen, want de weg naar het station is -lang!” - -Thans kwamen de getuigen van het vreeselijke duel met den dokter terug. - -„Markies Raoul de Frontignac is dood,” sprak lord Lister op ernstigen -toon, „wij hebben ons verzoend en thans, heeren, moet ge mij -verontschuldigen. Gij, waarde baron Bruce, zult wel zoo goed willen -zijn, met de heeren per rijtuig naar Parijs terug te willen gaan. Ik -moet de auto gebruiken!” - -En zonder verder eenige verklaring te geven van zijn raadselachtig -gedrag, stormde lord Lister weg en sprong hij in de auto. - -De jonge chauffeur keek hem vragend aan. - -„Naar het Lyonerstation, wij moeten er om negen uur zijn,” sprak lord -Lister. - -„Onmogelijk, mijnheer! Van hier naar dat station is vijf kwartier -rijden! Ik kan er niet voor instaan, dat ge op tijd komt!” - -„Werkelijk niet? Stap dan uit! Ja, stap dan uit!” - -Het werd gezegd op een toon, die geen tegenspraak duldde. - -De chauffeur deed, wat hem bevolen was. - -In het volgende oogenblik was de handel overgehaald en als door den -wind voortgedragen, stoof de auto langs de vlakte en door den -herfstavondnevel, die intusschen over Parijs was neergedaald. - - - - - - - - -DERDE HOOFDSTUK. - -EEN VROUWELIJKE DETECTIVE. - - -„Kom dadelijk—gauw—ik heb den sleutel!” - -Op dienzelfden tijd, toen de arme markies De Frontignac den kogel -kreeg, die een einde maakte aan zijn leven, riep een mooie, jonge vrouw -deze woorden door de telephoon, die in een weelderig ingericht vertrek -was aangebracht. - -„Ik ben over een kwartier bij u,” luidde het antwoord en glimlachend -ging de mooie vrouw weg van de schrijftafel, waar het toestel stond. - -Deze dame was de markiezin Adrienne de Frontignac. - -Alles wat lord Lister gezegd had over de schoonheid van deze duivelin, -bleef nog ver onder de werkelijkheid. - -De markiezin had een slanke figuur; haar weelderig haar was -kastanjebruin, haar oogen blauw als vergeet-mij-nieten en van onder -haar kostbaren peignoir kwam het allersierlijkste voetje te voorschijn. - -Niet steeds had Adrienne de Frontignac in een paleis gewoond, dat was -ingericht met alle denkbare schatten en stond in een der voornaamste -stadsgedeelten van Parijs, op den Faubourg St. Germain. - -Zeven jaren geleden had zij in een arbeiderskwartier van Parijs met -haar moeder in een klein huisje geleefd. - -Moeder Faté, aldus werd Adrienne’s opvoedster genoemd, had, toen zij -nog jong en mooi was, met een kunstenaartroep door Frankrijk gereisd; -later was zij getrouwd met een koopman en toen naar Parijs gekomen. - -De heer Faté had destijds een kleinen winkel, waarin hij goede zaakjes -maakte. Door spaarzaamheid en vlijt had hij een klein vermogen -bijeengegaard, maar vier jaren na zijn huwelijk was hij totaal -geruineerd en toen was hij aan den drank verslaafd geraakt. - -Alleen zijn ongelukkig huwelijk was daaraan schuld. Madame Faté, die -een liederlijk leven leidde, had volop genoten van het Parijsche leven -en daar haar man veel te zwak en veel te verliefd was om haar -verkwisting paal en perk te stellen, waren al heel gauw alle -spaarduitjes opgemaakt. - -Toen werden schulden gemaakt en op zekeren dag werd de heer Faté uit -zijn woning gezet en kwamen zijn mooie meubels onder den hamer. - -De rampzalige man leidde nu een leven vol ellende aan de zijde van zijn -jonge vrouw, die hem nooit had lief gehad. - -Hij begon uit vertwijfeling hoe langer hoe zwaarder te drinken, totdat -hij op zekeren dag dood in de goot werd gevonden. Juffrouw Faté ging -toen met haar dochtertje, de kleine Adrienne, in een ander -stadsgedeelte wonen en daar trachtte zij het lekke schip van haar -bestaan weer vlot te maken. - -Zij was nog een knappe vrouw en kreeg onder de arbeiders al heel -spoedig een hoop vrienden en vereerders, die zich wel graag door haar -lieten plukken. Maar toen zij ouder en leelijker werd, begon zij een -ander beroep uit te oefenen. - -Zij werd kaartlegster! - -Op gezette tijden ontving zij in haar woning de lichtgeloovigen, die -zich door haar uit de kaarten, uit de lijnen der hand en uit het -koffiedik de toekomst lieten voorspellen en ook trok zij er zelf op uit -om het dienend personeel haar diensten aan te bieden. - -Zoo gelukte het moeder Faté om zich met haar dochtertje door den tijd -te slaan. - -De kleine Adrienne groeide op tot groot genoegen van haar moeder. Zij -werd van jaar tot jaar mooier en de oude rekende reeds uit, dat haar -dochter haar spoedig groote inkomsten zou verschaffen, want als kokotte -kan men in Parijs dikwijls grof geld verdienen als men jong en mooi is. - -En Adrienne verzette zich geen oogenblik tegen de wenschen van haar -moeder. - -Alle drommels, zij had meer dan genoeg van dat ellendige leven. - -Elken dag had zij het groote glanzende Parijs voor zich met al zijn -verleidingen, zijn verlokkende schatten, waarnaar de vrouwenharten -zoozeer begeeren. - -Een rijk rentenier van diep in de vijftig was Adrienne’s eerste -minnaar; toen volgden anderen en ten slotte bood een handelaar in -blanke slavinnen moeder Faté een groote som gelds, als zij haar -dochter, wilde afstaan. - -De oude ging terstond op dit aanbod in en Adrienne werd meegenomen naar -Kaïro en daar in een publiek huis gebracht. - -Hier leerde lord Lister haar op zekeren dag kennen. - -Adrienne’s schoonheid trof hem en door allerlei leugenachtige verhalen -wist zij zijn medelijden op te wekken. - -Hij kocht Adrienne vrij voor een groote som gelds, bracht haar naar -Engeland en huurde daar een huisje voor haar, waarin het meisje geheel -zorgeloos kon leven. - -Maar lord Lister was er de man niet naar, die zich op den duur bij den -neus liet nemen. - -Al heel spoedig kwam hij tot de conclusie, dat Adrienne een door en -door verdorven schepsel was, wie de ondeugd in het bloed zat. - -Hij betrapte haar op allerlei leugens, op afspraken, die zij hield met -andere mannen en toornig stiet hij haar van zich. - -Eenige jaren gingen voorbij. - -Daar ontmoette lord Edward Lister op zekeren dag zijn besten vriend -markies Raoul de Frontignac, die destijds in Londen woonde, in -gezelschap van een jonge dame van buitengewone schoonheid, die zich -Adrienne de Malmaison noemde. - -Algemeen werd van haar verteld, dat zij de dochter was van een Fransch -aristocraat, die haar veel millioenen had nagelaten. En ook de dames -der Londensche high life waren met Adrienne de Malmaison ten zeerste -ingenomen. - -Zij betooverde iedereen en al haar vrienden en bekenden waren het er -over eens, dat Adrienne de Malmaison het bekoorlijkste schepsel op -aarde was. - -Toen lord Lister deze mooie vrouw voor het eerst in de hooge kringen -van Londen ontmoette, wist hij ook terstond, dat zij een avonturierster -was van de ergste soort, en dat hij zelve deze Adrienne Faté uit een -bordeel in Kaïro had gehaald. - -Maar hij gevoelde zich niet geroepen om de aristocraten de afkomst van -hun lieveling mee te deelen. - -Hij vond er zelfs eenig vermaak in om het spel gade te slaan, dat deze -moedige avonturierster speelde met de zoo koele, ongenaakbare Engelsche -aristocratie, en hij lachte in zijn vuistje om deze ironie van het -noodlot. - -En bovendien—lord Lister was edelman; hij zou Adrienne niet -ontmaskeren. - -Deze schoone, jonge vrouw had ook hem eens toebehoord en een man, die -eens de gunsten van een vrouw heeft aanvaard, is tot zwijgen verplicht. - -Jammer genoeg, bewaarde lord Lister ook het stilzwijgen tegenover zijn -besten vriend, markies De Frontignac. - -Hij vond trouwens niet eens tijd genoeg om den markies het verleden van -Adrienne de Malmaison op te helderen, want destijds verliet lord Lister -voor zes weken Londen om een reis te maken naar Zuid-Europa. - -Toen hij terugkeerde, ontstelde hij van de tijding, dat markies De -Frontignac zich intusschen met Adrienne de Malmaison had verloofd. - -Mocht hij zijn besten vriend een slachtoffer laten worden van deze -slechte vrouw? Mocht hij het mede aanzien, dat de dochter van een -kaartlegster en van een dronkaard, die in de goot gestorven was, -markiezin De Frontignac werd? - -Neen, duizendmaal neen! Lord Lister besloot zelf zijn vriend de oogen -te openen. - -Het bal bij den Portugeeschen gezant zou daartoe de beste gelegenheid -bieden. - -Wij weten ondertusschen, hoe ongelukkig de poging van lord Lister, om -zijn vriend een en ander op te helderen, is afgeloopen. - -Reeds na Listers eerste woorden, die hij tot zijn vriend, den markies -had gesproken; reeds na zijn woorden: „Ik waarschuw je voor Adrienne de -Malmaison, zij is een bedriegster, een deerne!” viel de markies op een -toon van de heftigste razernij in: - -„Deze beleediging, mijn bruid aangedaan, zul je met je bloed betalen!” - -Markies de Frontignac wachtte niet af, tot lord Lister hem nog meer kon -zeggen. Hij stormde weg en den volgenden dag nam hij maatregelen om den -man, die zijn bruid beleedigd had, tot een duel uit te dagen. - -Besloten werd, dat dit duel drie maanden later in het Bois de Boulogne -te Parijs zou worden gehouden. - -Lord Lister had om dit uitstel gevraagd. - -Dit had hij niet gedaan uit eigenbelang, maar hij hoopte, dat in den -loop van die drie maanden Adrienne zich zelve zou verraden. - -Maar het tegendeel geschiedde. - -Adrienne verstond het op een uitnemende manier om den markies smoorlijk -verliefd op haar te maken en op zekeren dag hoorde lord Lister, dat het -huwelijk van dit ongelijke tweetal in de Notre Dame-kerk te Parijs -gesloten was. - -Zoo was dus de dochter van de kaartlegster de gade geworden Van een der -meest geachte aristocraten van Frankrijk en hoe verachtelijk deze vrouw -ook mocht zijn—één ding verstond zij uitnemend: zij speelde haar rol op -schitterende wijze. - -Ook in de Parijsche kringen wist zij zich heel spoedig bemind te maken -en geen sterveling vermoedde iets van haar zondig leven. - -— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — -— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — - -Toen zij den hoorn weer op het telephoontoestel had gelegd, trad -Adrienne voor een prachtigen spiegel en bekeek zich daarin van top tot -teen. - -Toen maakte zij haar blouse aan den hals los en haalde een klein, -kunstig gevormd sleuteltje te voorschijn, dat aan een dun, maar stevig -gouden kettinkje op haar boezem verborgen was. - -„Eindelijk heb ik mijn doel bereikt”, fluisterde zij, „mister Baxter, -van Scotland Yard kan tevreden zijn. Hij zal zijn woord zeker houden, -als ik hem het groote geheim openbaar, dat thans het mijne is. - -„En dan—dan heb ik niet meer te vreezen, dat het spook uit vroeger -tijden mij komt storen! Dan weet niemand, wie ik was, voordat ik -markiezin de Frontignac werd!” - -Een livrei-bediende trad binnen en diende een dame aan. - -„Zij zegt, dat zij de directrice is van het modemagazijn, waar mevrouw -groote inkoopen heeft gedaan!” - -„Laat dadelijk binnenkomen en stoort mij niet, zoolang deze dame bij -mij is!” - -Die dienaar boog en vertrok. - -Even daarna trad een slanke dame binnen met scherpe, verstandige -gelaatstrekken en donker haar, dat reeds grijsde aan de slapen. - -„Ge zijt gauw gekomen, miss Wilson”, zei Adrienne. „Ge waart toch -alleen, toen ik door de telephoon met u sprak?” - -„Natuurlijk! Ik ben overigens zeer belangstellend, mevrouw, waarom ge -mij hier hebt laten komen. Ge hebt gezegd, dat uw doel bereikt was. Wat -is dat doel en wat wenscht ge overigens?” - -„Ik zal u alles meedeelen, maar neem eerst eens plaats! Zoo! Heeft mr. -Baxter ü inderdaad naar Parijs gestuurd, zonder u op de hoogte te -brengen van de zaak?” - -„Mr. Baxter van Scotland Yard, mijn chef”, antwoordde de vrouwelijke -detective, heeft mij ongeveer veertien dagen gelegen gezegd naar Parijs -te gaan en daar mijn intrek te nemen in een hotel, dat in de nabijheid -van uw paleis zich bevindt, mevrouw. Overigens moest ik mij geheel en -al te uwer beschikking stellen. - -„Tot nog toe hebt ge van mijn diensten geen gebruik gemaakt en ik ben -nog in volmaakte onwetendheid omtrent den band, die bestaat tusschen u -en mr. Baxter!” - -„Luister dan! Het gaat om niets minder dan om de inhechtenisneming van -den Grooten Onbekende!” - -Miss Wilson vloog overeind. - -„Om John C. Raffles? En kunt u aan de politie eenige aanwijzing geven, -mevrouw?” - -„Ja, dat kan ik! Raffles, de meesterdief, is verloren en over eenige -dagen is hij overgeleverd aan de Londensche politie!” - -„Dat zal een triomf zijn voor mr. Baxter! Die John C. Raffles is zijn -doodsvijand en hoeveel moeite de politie zich reeds heeft gegeven om -dien man in handen te krijgen, is niet te zeggen, maar telkens als men -denkt vat op hem te hebben, is hij spoorloos verdwenen!” - -„Mr. Baxter zal voortaan rustig kunnen slapen”, zei Adrienne de -Frontignac glimlachend. „Maar voordat ik u verder iets meedeel, moet ge -mij eerst eens heel openhartig de vraag beantwoorden, of mr. Baxter u -iets heeft onthuld omtrent mijn verleden.” - -Miss Wilson zweeg een wijl. - -Toen keek ze de schoone markiezin eenige oogenblikken doorborend aan en -sprak: - -„Ik weet alles! Mr. Baxter heeft mij alles verteld! - -„Het is mij bekend; mevrouw, wie en wat ge geweest zijt; ik weet ook, -dat ge door mr. Baxter hier in de hooge kringen zijt geïntroduceerd en -dat ge de kostbare toiletten en al het geld, waarover ge hebt kannen -beschikken, van de Londensche politie hebt gekregen. - -„Gijt zijt Baxter’s spion geweest!” - -„Dat was ik, waarom zou ik het loochenen, wij zijn dus nog gedeeltelijk -collega’s, miss Wilson!” - -„Niet heelemaal!” haastte deze zich te zeggen. „Ik ben detective van de -Londensche politie en gij zijt—nu, wij noemen zoo iemand gewoonlijk een -speurhond—het onderscheid ligt voor de hand!” - -Adrienne haalde met verachtelijk gebaar de ronde schouders op. - -„En uit die speurster der Londensche politie is later markiezin de -Frontignac geworden”, antwoordde zij, „maar laat ons hierover niet -redetwisten en luister nu liever, hoe markies de Frontignac mij op -zekeren dag openbaarde wat hij, als eenig persoon ter wereld, wist, -namelijk wie John C. Raffles is! - -„Hij kende den man, die zich achter dezen naam schuil houdt en spoedig -zal die inbreker ontmaskerd worden. - -„En wanneer zal dat oogenblik komen?” vroeg ik hem. - -„Dat is er, als ik het wensch”, antwoordde de markies op mijn vraag, -„ik heb voorloopig echter niet de minste reden om de Londensche politie -eenig genoegen te doen. - -„Maar met mijn dood kan het geheim niet te gronde gaan, want ik heb in -een document vastgelegd, wie Raffles, de Groote Onbekende is! - -„Dat verzegelde document ligt in mijn safe in de Engelsche Bank en als -ik soms eens plotseling mocht komen te sterven, dan kun jij, liefste, -het gewelf openen om den brief aan de Londensche politie te geven!” - -„En hebt ge dien sleutel, mevrouw?” - -Met een zegevierend lachje haalde Adrienne het gouden kettinkje met het -kunstig vervaardigde sleuteltje te voorschijn. - -„Hier is het. Mijn man, markies de Frontignac, heeft het mij vóór twee -uur gegeven, met de aanwijzing, dat ik onmiddellijk naar Engeland moest -reizen, als hij niet terug mocht komen van zijn wandeling. Ge snapt, -miss Wilson, wat dat beteekent. Ik heb het dadelijk begrepen! - -„De markies heeft geduelleerd. Als hij inderdaad gedood is in dit -tweegevecht, zal ik morgen vroeg dadelijk op reis naar Londen gaan om -Baxter zoo gauw, mogelijk te kunnen meededen, wie feitelijk de inbreker -Raffles is!” - -Het lichtte een oogenblik zeldzaam op in de oogen van de vrouwelijke -detective. - -„Dan hebt ge het moeilijke raadsel opgelost,” stiet zij uit, „waarmee -de Londensche politie zich al zoo lang bezighoudt, en ge zult grooten -dank oogsten! - -„De duizend pond sterling, die op het hoofd van den behendigen inbreker -gezet zijn, zullen dan ook uw deel worden!” - -De schoone Adrienne lachte smalend. - -„Dacht ge, miss Wilson, dat ik iets geef om die duizend pond sterling? - -„Ik ben rijk! Mijn man, de markies De Frontignac, behoort tot de -Fransche aristocratie. In de safe in de Engelsche Bank liggen -millioenen, die mijn eigendom zijn: - -„Om duizend pond sterling speel ik niet voor spion!” - -„Ha, ik begrijp u! Het is u om heel iets anders te doen!” - -„Ik zal u alles verklaren, miss Wilson, luister! - -„Baxter heeft mij zijn woord erop gegeven, dat hij, in hetzelfde -oogenblik waarin ik hem vertel wie John C. Raffles is, al de papieren, -die mijn herkomst aanwijzen, zal vernietigen!” - -„Mr. Baxter zal zeker zijn woord houden, maar ik betwijfel het, -mevrouw, of ge wel ooit in de gelegenheid zult zijn dezen prijs te -verdienen.” - -„Wie zou mij daarin hinderen? Ik draag den sleutel hier op de borst en -ik weet uit den mond van mijn lieven man, dat het document in de safe -ligt!” - -„Juist! Nu hebt ge den sleutel nog in uw bezit, maar over een half uur -zult ge hem misschien niet meer op uw borst dragen!” - -„En waarom niet?” - -„Omdat de markies gezond en wel kan terugkomen en van u den -noodlottigen sleutel kan terug vragen!” - -Adrienne verbleekte. - -Aan deze mogelijkheid had zij allerminst meer gedacht. - -„Luister eens naar mijn voorstel, mevrouw,” sprak nu de vrouwelijke -detective, „maak het uw echtgenoot onmogelijk, u den sleutel weer af te -nemen! - -„Ge zegt, dat het twee uur geleden is, dat de markies naar de plaats -van samenkomst is gegaan? - -„Welnu, wat verhindert u dan, aan te nemen dat hij reeds als -slachtoffer is gevallen? - -„Aarzel geen oogenblik! - -„Reis dadelijk af naar Londen! - -„Hoe laat is het? Nog tien minuten vóór achten, markiezin! De sneltrein -naar Havre vertrekt om negen uur precies van het station; wij kunnen -dus, zonder al te groote overhaasting, nog dien trein halen. - -„Wij nemen een slaapcoupé, zodat ge niet alleen zijt en geen gevaar -loopt, dat het kostbare sleuteltje u ontroofd wordt. - -„Overigens kunt ge volmaakt gerust zijn, mevrouw, ik zal bij u waken. -Met zonsopgang is de trein trouwens al in Havre. Daar gaan we dadelijk -op een schip en zijn dan om drie uur ’s middags op de Theems. - -„De Bank van Engeland blijft tot vijf uur des avonds geopend, we hebben -dan dus nog volle twee uren den tijd!” - -Adrienne had opmerkzaam geluisterd. - -Eerst had zij afwerende bewegingen gemaakt, maar langzamerhand was een -en ander haar toch niet meer zoo heel dwaas voorgekomen. - -Nu sprong ze op en op stelligen toon riep ze uit: - -„Ge hebt gelijk, miss Wilson! - -„Ik moet van deze gunstige gelegenheid gebruik maken! - -„Wacht mij dan hier! Ik ben over vijf minuten terug. Intusschen zal ik -een rijtuig voor ons bestellen dat ons naar het station kan brengen.” - -„Uitstekend, mevrouw! Nu is John C. Raffles verloren!” - -De markiezin ging heen. - -Toen de deur achter haar was dichtgevallen, verscheen een spotlach om -den mond van de vrouwelijke detective. - -„Baxter is een slimmerd,” fluisterde zij, „hij heeft altijd wel -vermoed, dat Raffles, de groote onbekende, geen gewone dief is, maar -dat hij behoort tot de hoogste kringen. - -„Daarom heeft hij ook die mooie avonturierster afgericht en haar in de -voorname kringen geïntroduceerd!” - -Eenige oogenblikken later kwam Adrienne haastig het vertrek weer -binnen, waarin de vrouwelijke detective wachtte. - -Het costuum, dat zij droeg, kleedde haar prachtig en deed haar -eigenaardige schoonheid nog des te beter uitkomen. - -„Ik heb een koffertje in het rijtuig laten brengen”, sprak zij, „waar -alles in is, wat wij voor ons kort verblijf in Londen noodig hebben! Ge -behoeft dus niet eerst naar uw hotel te gaan!” - -„Ik reis, zooals ik ben!” antwoordde miss Wilson, „ik ben dat gewend.” - -„Kom dan gauw! Het rijtuig wacht!” - -Het tweetal snelde de trappen af. - -De koetsier legde er de zweep over. - -„De sleutel, markiezin?” - -„Dien draag ik op mijn borst,” antwoordde Adrienne de Frontignac en zij -glimlachte daarbij veelbeteekenend. - -— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — -— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — - -Een uur later later keerde de markies De Frontignac inderdaad weer in -zijn paleis terug—maar hij was een stille, stomme, bleeke man geworden! - - - - - - - - -VIERDE HOOFDSTUK. - -DE BLINDE PASSAGIER. - - -In suizelende vaart, met een snelheid waarvan de lezer zich nauwelijks -eenige voorstelling kan maken, vloog de auto van lord Lister door de -straten van Parijs. - -Ontzettend, zooals de tuf voortsnelde! - -Als een wervelwind! - -En alle opmerkzaamheid was noodig, opdat, bij de heerschende duisternis -in de straten van Parijs, geen ongeluk mocht geschieden. - -Maar, geen nood! - -Er bestond geen chauffeur, die het in handigheid won van Lister. - -Onophoudelijk liet hij het signaal hooren. - -Alles stoof op zijde en menige vloek werd uitgestooten door koetsiers -en palfreniers en kooplieden; door wandelaars en boodschappers en -handelslieden. - -Het werd een wilde jacht. - -Want eenige bereden politie-agenten gaven onmiddellijk hun paard de -sporen en zetten den verwoeden automobilist achterna. - -Naar het station! - -Naar het Lyonsche station! - -Dat was de eenige gedachte, die lord Lister in deze oogenblikken bezig -hield. - -Hij wist immers, dat zijn vrijheid er van af hing. - -Zooals hij daar zat, de jonge Engelsche Edelman, met het bleeke -gezicht, waarin alle trekken gespannen waren, maakte hij volkomen den -indruk van een man van ijzer en staal, wiens besluit door niets is te -veranderen, en die tot elken prijs zijn doel wil bereiken. - -Gelukkig kende lord Lister Parijs op z’n duimpje. - -Trouwens, hij was in alle wereldsteden volkomen thuis; niet alleen in -Londen, waar hij geboren was, maar ook in Parijs, Weenen, Berlijn, -Madrid, Rome en Napels, zelfs in Konstantinopel, in alle groote steden -van de Vereenigde Staten en zelfs in Teheran, de hoofdstad van Perzië, -zou hij midden in den nacht den weg hebben kunnen vinden. - -„Nog een kwartier, dan ben ik aan het station”, fluisterde hij. - -Een blik op de auto-klok overtuigde hem ervan, dat het nog kwartier -voor negen was. - -Als het hem niet gelukte, den nog af te leggen weg in dertien minuten -door te vliegen, kwam hij te laat voor den sneltrein. - -Sissend, puffend vloog de machine vooruit. - -Daar was het station! - -In het maanlicht doemden torens en daken reeds op. - -Toen, eensklaps, krak—krak— - -Een schreeuw ontsnapte lord Listers borst. - -Donderend vloog de auto op zij. Een gaslantaarn werd in de vaart -meegesleurd en tegelijkertijd weerklonken angstkreten. - -Lord Lister had zich in zijn val zóó gedraaid, dat hij als een kat op -zijn voeten terecht kwam. - -Hij stond oogenblikkelijk weer op en voelde, dat hem niets was -overkomen. - -Maar uit de nauwe zijstraat kwamen reeds een half dozijn menschen -aansnellen om te kijken naar de verwoesting, door de auto aangericht. - -Het voertuig was namelijk met volle kracht tegen een boerenwagen -aangebotst, die als versplinterd ter aarde lag. - -Met één sprong stond lord Lister tusschen de ruïnes en lichtte een man -op, die hevig bloedde uit een wonde aan het hoofd en ook een beenbreuk -scheen te hebben opgeloopen. - -„Hoe heet je?” vroeg, lord Lister, „gauw, je zult er geen schade bij -lijden!” - -„Bastien Cavour, melkhandelaar uit Belleville bij Parijs”, stamelde de -ander—: „o, al mijn mooie spulletjes—pas vier weken getrouwd—en nu al—” - -„Wees stil, je zult er wel bij varen, heb geduld!” - -Toen was hij ook al verdwenen. - -De stationsklok wees twee minuten voor negen. - -Nog twee minuten! - -Honderdtwintig seconden! - -Lord Lister verdubbelde zijn schreden. - -Geen mededinger naar den Marathon-prijs had die snelheid kunnen -verbeteren. - -En voort stoof hij. - -Achter zich hoorde lord Lister de joelende, menigte, die hem na wilde -hollen. - -Maar met reuzenschreden duwde hij ieder op zij, slingerde een -spoorwegbeambte, die hem niet door wilde laten, omdat hij geen -plaatsbewijs had, terzijde en kwam op het perron, toen juist de -conducteurs de zwarte portieren dichtgooiden van den sneltrein, die om -negen uur naar Havre ging vertrekken en die zich juist in beweging -zette. - -Gelukkig! - -In een seconde was lord Lister op de treeplank en had hij met vasten -greep een coupé-deur omklemd. - -Sneller, en sneller begon de locomotief te stoomen en voorzichtig, -uiterst voorzichtig tastte Lister langs de coupé-deuren, totdat hij een -langen waggon had bereikt, waarin zich de slaapcoupé’s bevonden. - -Hij boog zich voorover en keek door een raampje naar binnen. - -Inderdaad, hij had zich niet vergist, toen hij vermoedde, dat Adrienne -dienzelfden avond nog naar Londen zou reizen. - -Daar zat zij! - -Neen, ze had er geen gras over laten groeien! - -Zoodra mogelijk was zij afgereisd naar Londen om het noodlottige -document te halen. - -Maar zij had buiten den waard gerekend! - -Voorzichtig tastte lord Lister verder naar den ingang van den coupé. - -Dat was geen gemakkelijke taak, want de trein ging thans voort met -duizelingwekkende vaart, zoodat de groote onbekende ieder oogenblik -dacht, dat hij door den heftigen tegenwind van de treeplank zou worden -geslagen. - -Maar, hoe grooter het gevaar, hoe grooter ook de zelfbeheersching van -lord Lister. - -Nu had hij de deur bereikt, die voerde naar den slaapcoupé. Hij opende -haar en trad geruischloos binnen. - -Hij was gered! - -Maar nu was het zaak om in de ruimte, naast die, waarin Adrienne -vertoefde, den nacht te kunnen doorbrengen. - -De conducteur van de slaapwagens naderde hem. - -„Wat verlangt mijnheer?” vroeg hij, „alle plaatsen in den wagon zijn -bezet.” - -„Luister eens”, antwoordde de groote onbekende, „hier zijn duizend -francs. Ik geef je die cadeau, maar ruim mij dan hier een plaatsje in”. - -„Maar meneer...” - -„Begrijp je dan niet, waarom het mij te doen is? Die mooie, jonge -vrouw!” - -„Ha, juist!” De conducteur glimlachte, „die met die oudere dame reist!” - -„Zóó, is er een oudere dame bij. Nu, dat hindert niet! Als ik vannacht -maar de afdeeling naast die mooie, jonge vrouw krijg!” - -„Neen, dat gaat niet, meneer!” - -„Wat zeg je?” - -„Daar slaapt een Turk!” - -„Breng dien man dan ergens anders onder dak!” - -„Onmogelijk!” - -„Niets is onmogelijk! Ruim dien Turk uw eigen slaapverblijf in, als het -niet anders gaat!” - -„Goed! Ik wil het doen! Maar onder welk voorwendsel?” - -„Laat dat maar aan mij over!” - -„Hoe dat zoo, meneer?” - -„Breng mij bij dien Turk!” - -„Maar...” - -„Kom, doe het!” En de Groote Onbekende drukte den conducteur het -beloofde bankbiljet in de hand. - -Deze opende nu de deur van den coupé. - -Een groote, breedgeschouderde Turk, die het zich juist een beetje -gemakkelijk had gemaakt, lag reeds te bed en snurkte. - -„Maak hem wakker”, fluisterde Lister. - -„Meneer! Wordt eens wakker! Hallo!” De conducteur schudde den slapende -heen en weer. - -„Allah is Allah, wat is er?” bromde de snorker met slaperige stem. - -„Pardon”, begon Lord Lister in het Turksch, „het spijt mij geweldig, -dat ik u moet lastig vallen. - -„Maar daar er in uw coupé nog een tweede bed is—” - -„Oho! Ik heb den heelen coupé gehuurd en betaald”, protesteerde de -Turk. - -„Volkomen waar, en het is ook volstrekt mijn bedoeling niet geweest om -u lastig te vallen, maar ik ben in Parijs plotseling ziek geworden. De -doktoren constateerden, dat aanvallen van waanzin te wachten zijn en -daarom heeft men mij, feitelijk tegen mijn zin, naar dezen trein -gebracht, opdat ik zoodra mogelijk weer in Engeland, mijn geboorteland, -terug zal zijn!” - -Nauwelijks had lord Lister deze woorden gesproken, of de Turk pakte -zijn boeltje bij elkaar en verliet zoo snel mogelijk den slaapcoupé. - -Glimlachend volgde hem de conducteur en buiten hoorde lord Lister den -in zijn rust gestoorden man nog vele Turksche vloeken uitstooten. - -Hij beweerde toen, dat hij er niet aan dacht, weer naar zijn coupé -terug te gaan en de conducteur beduidde hem, dat hij wel voor een -geschikt plaatsje zou zorgen. - -Een minuut later werd het stil. - -Lord Lister schoof nu den grendel voor de deur. - -Nu was hij alleen. Nu kon hij ongehinderd de taak, die hij zichzelf had -opgelegd, volbrengen. - - - - - - - - -VIJFDE HOOFDSTUK. - -AAN HET WERK. - - -Voorzichtig ging hij naar den muur, die zijn coupé van Adrienne’s -scheidde. - -Hij luisterde en daar de wanden vrij dun waren, kon hij letterlijk -ieder woord verstaan. - -„Ga nu wat slapen, mevrouw”, sprak een volmaakt vreemde stem.... „ik -zal wakker blijven!” - -„Zijt ge dan niet vermoeid, miss Wilson?” - -Dat was Adrienne’s stem, die hij zoo dikwijls had gehoord. - -„Moe? Een detective mag nooit moe zijn, en mr. Baxter heeft mij -opgedragen, u te bewaken en te beschermen ten allen tijde.” - -„Ha zoo, een vrouwelijke detective”, lachte lord Lister. En Baxter -heeft haar Adrienne toegevoegd, opdat deze steeds een waakzaam persoon -in haar buurt zal hebben. - -„Dan zal mr. Baxter ook weer eens leelijk bij den neus worden genomen.” - -„Ik zal in het onderste bed gaan liggen”, hoorde Lister nu Adrienne -weer zeggen. „Gij kunt dan bovenin gaan liggen, want ook als ge niet -slapen gaat, zal toch de rust u goed doen!” - -Toen hoorde hij het ritselen van zijden rokken en—was het -verbeelding—het kwam hem voor, alsof een zoet parfum zijn reukorganen -streelde. - -„Hebt ge den sleutel nog, mevrouw?” hoorde hij toen zeggen. - -Lister spitste de ooren. - -„Natuurlijk. Hij hangt aan een kettinkje op mijn borst.” - -Toen werd het een paar minuten stil. en een oogenblik later hoorde -Lister Adrienne nog eens met slaperige stem zeggen: - -„’t Is hier toch wel verrukkelijk tusschen de koele lakens. Zijt ge nog -wakker, miss Wilson?” - -„Natuurlijk! Mijn revolver ligt naast mij en ik denk niet aan slapen!” - -Toen hoorde Lister niets meer dan het ratelen der spoorwegwielen. - - - -„En nu zal ik het mij toch maar eens wat gemakkelijk gaan maken”, sprak -lord Lister, „dat is me een dagje geweest. Eerst van iemand hooren, dat -hij het geheim van mijn leven kent, dan als een dolleman door de -straten van Parijs rennen, iemand bijna dood rijden en ten slotte een -eind op de treeplank van den sneltrein naar Havre meerijden.” - -„Oef!” - -Hij trok zij gekleede jas uit, haalde een gouden sigarettenkoker voor -den dag en begon op z’n dooie gemak te rooken. - -Hij wist, dat de sterke, prikkelende geur van deze Egyptische -sigaretten zijn zenuwen staalde en met welbehagen blies hij de blauwe -wolkjes voor zich uit. - -Met halfgesloten oogen leunde hij achterover in de fluweelen kussens, -en door zijn lange, krullende wimpers tuurde hij nadenkend voor zich -uit. - -Zoo verstreek een vol uur. - -Toen stond hij op. - -„Nu aan ’t werk, Edward”, fluisterde hij tot zichzelf, „gelukkig heb ik -steeds alles bij mij, wat ik noodig kan hebben.” - -Hij haalde uit zijn vest een juchtleeren étui te voorschijn. - -Daaruit nam hij een klein fleschje, gevuld met een lichtkleurige -vloeistof, een penseel, een stalen boor, een zaag, een breekijzer en -een kleine tang. - -Om niet het minste geluid te veroorzaken, trok de Groote Onbekende zijn -lakshoenen uit en liep op de teenen naar den muur, die zijn coupé van -Adrienne’s verblijf scheidde en luisterde, of alles volkomen stil was -geworden. - -Ja, hij kon, nadat hij zijn oor tegen den wand had gedrukt, zelfs het -regelmatig ademen hooren, dat uit het onderste bed kwam. - -Nu kon hij aan het werk gaan! - -Van zijn horlogeketting nam hij een gouden potlood en teekende een -vierkantje tegen den muur op de plaats, waar de wand het dunst was. - -Daarna bestreek hij de plek met de vloeistof uit het fleschje, waarvoor -hij het penseel gebruikte. - -Dit experiment herhaalde hij tot vier keeren toe. Toen drukte hij met -de duimen op de plek en al heel spoedig week het hout onder dien druk, -een bewijs dat de tinctuur, waarmee de muur bestreken was, het hout -totaal had opgelost. - -Nu zette lord Lister er de boor op. - -Een regen van fijne houtsnippers daalde neer en voorzichtig blies -Lister het zaagsel van den muur en van zijn kleeren. - -Daarna nam hij de zaag op en begon geheel geruischloos te werken. - -Nu moest hij probeeren, of zijn werk gelukt was. - -De meesterdief haalde een lange speld uit zijn das. Het was een gouden -sieraad, met een prachtigen diamant bezet. - -Den naald stak hij in den drilboor en toen kon hij, zonder eenige -moeite, het sieraad tot een diepte van vijf centimeter in de opening -steken. - -Nu stak hij zijn vingers in de opening en met eenige moeite gelukte het -hem, een groot stuk hout los te maken en naar zich toe te halen. - -Dit heele werkje had de grootste inspanning gekost en den meesterdief -uiterst opgewonden gemaakt. - -Zweetdroppels parelden op zijn voorhoofd en zijn handen beefden zoo -geweldig, dat hij een oogenblik rust moest nemen. - -Het gat in den muur was zoo groot, dat Lister in de andere coupé kon -kijken. - -Daar hij echter niet naar boven kon kijken, wist hij nog niet, of miss -Wilson ook was ingeslapen, of dat ze misschien nog wakker lag. - -Hij veronderstelde het laatste en besloot uiterst voorzichtig te werk -te gaan. - -Hij kon miss Wilson niet zien, maar hij kon ongehinderd in Adrienne’s -legerstede kijken. - -Zij had zich ten deele ontkleed en onder de kanten van haar hemd kon -Lister het sleuteltje zien schitteren. - -Dat sleuteltje moest hij veroveren, als hij niet verloren wilde gaan. - -Een diepe ademtocht ontsnapte zijn borst. Toen greep hij het tangetje, -opende het eenige keeren op onderzoekende wijze en deed toen een zwart -masker voor de oogen. - -Nu perste hij zijn lichaam tegen den muur en stak beide handen, waarin -hij het pincet hield, door de opening. - -Nu kwam het er op aan, voorzichtig te zijn. - -Een enkele misgreep en Adrienne zou ontwaken. - -Misschien ook waakte de vrouwelijke detective nog. - -Langzaam hief Lister zijn hand op, waarin hij de tang hield. - -Zachtjes, nauwelijks merkbaar, raakte het tangetje den sleutel. - -De trekken van lord Lister spanden zich als die van een roofdier, zijn -oogen fonkelden, maar zijn hand beefde niet. - -Een kleine beweging, een enkel drukje—de tang had het gouden kettinkje -doorgeknepen. - -In het volgende oogenblik had lord Lister het sleuteltje beetgepakt en -terwijl de vrouwelijke detective zich luisterend over den rand van haar -bed boog, roofde lord Lister den sleutel. Als een slang gleed zijn arm -terug, terwijl hij zelf, diep ademhalend, met wijd geopende oogen zich -van den wand verwijderde. - -Zijn handen hielden den kostbaren sleutel vast, een kleinood, dat voor -hem meer waard was dan alle schatten der aarde, want het -vertegenwoordigde zijn eer, zijn vrijheid, misschien zijn leven. - -Maar lord Lister was het niet gewend, zich lang over te geven aan -vreugdevolle overpeinzingen, als hem iets gelukt was. - -Met een snelle beweging borg hij het sleuteltje, zette het stuk hout -weer in de opening, stak een nieuwe sigaret op, trok lakschoenen en -gekleede jas weer aan en overtuigde zich door een blik in den spiegel, -dat hij er weer tip-top uitzag. - -Maar hij begreep nu ook, dat hij niet in den slaapcoupé kon blijven en -dat hij zich op het station te Londen niet aan Adrienne mocht -vertoonen. - -Hij moest zich dus vermommen. - -Maar bij zijn plotselinge afreis uit Parijs, had hij zijn koffers in -het hotel gelaten. - -Hoe zou hij nu aan andere kleeren komen? - -Nog geen vijf minuten had hij over dit laatste vraagstuk nagedacht, -toen hij glimlachend opstond en den coupé verliet. - -Nu wist hij, waar en hoe hij zich zou kunnen verkleeden. - -Want toen hij langs de treeplank liep, had hij, terwijl hij naar binnen -keek, in een der waggons een persoon zien zitten, die hem in dezen uit -de verlegenheid kon helpen. - -Deze man was een Russisch koopman, die een lange kaftan droeg, en een -breedgeranden cylinder op het hoofd had. - -Aan een station, waar de sneltrein slechts een minuut stopte, werd de -deur van dezen coupé geopend en een jonge man trad binnen. - -Hij groette hoffelijk en het duurde niet lang of het tweetal was in een -geanimeerd gesprek gewikkeld. - -De jongeman sprak vloeiend Russisch en de oude reiziger was bijzonder -in zijn nopjes, dat hij iemand ontmoette, die met hem zoo prettig kon -converseeren. Hij vertelde, dat hij naar Londen reisde, omdat een -koopman, wien hij voor vele duizenden roebels waren had gestuurd, op -het punt stond failliet te gaan. - -„Ik zal zien, wat ik nog kan redden,” zei de koopman uit Moskou, „ik -ben gelukkig nog op tijd gewaarschuwd, maar, als ik morgen niet tijdig -in Londen ben, verlies ik mijn geld en dan ben ik er ellendig aan toe!” - -De man sprak op klagenden toon. - -„Op mijn eerewoord, beste meneer,” vervolgde de Rus, „ik heb een vrouw -en vier kinderen, het zou toch vreeselijk zijn, als die schurk mij -straatarm maakte.” - -De jongeman antwoordde niet. - -Hij haalde zijn sigarettenkoker te voorschijn en begon te rooken. - -„Rookt ge niet? Kom, neem ook een sigaret,” voegde hij zijn reisgenoot -toe. - -Hij had zijn gouden koker al weer gesloten en toen hij den Rus nu het -doosje voorhield, had hij dit bliksemsnel omgedraaid; heel andere -sigaretten kwamen nu te zien. - -„Heel graag,” zei de Rus, „uw sigaret ruikt uitstekend.” - -Met welbehagen begon de koopman te dampen, terwijl hij lord Lister van -zijn kinderen begon te vertellen. - -Maar, plotseling begon de man allerlei wartaal te praten, zijn oogen -knipperden, totdat hij ze heelemaal sloot en insliep. - -„Wel te rusten, Moskowitsch,” zei lord Lister. „Als je morgen niet op -tijd in Londen aankomt, zul je er toch geen schade van hebben. Lord -Lister vraagt nooit diensten voor niemendal!”— - -Toen de eerste zonnestralen de zee verlichtten, in wier onmiddellijke -nabijheid het stationsgebouw lag, stopte de trein en een der eerste -passagiers, die uitstapte, was een Russisch koopman, die huiverend zijn -kaftan om zich heentrok en wiens hoofd bijna verdronk in den veel te -grooten cylinderhoed. - -Hij was ook een der eersten, die op de wachtende boot stapten en den -matroos in gebroken Engelsch vroeg: - -„Ik ben doodziek, beste vriend! Breng mij gauw naar een kajuit!” - -„Ben je al zeeziek geworden, voordat de tocht begint?” lachte de -zeerob. - -„Wel, voor geld kun je alles krijgen. Ga maar mee, ik zal je bij den -steward brengen, die zal je wel een hut aanwijzen!” - -De Rus liep achter den matroos aan, maar bij de trap bleef hij verbaasd -staan. - -Een mooie brunette was aan dek gekomen en achter haar liep een andere -dame—Adrienne en miss Wilson. Zij liepen echter niet samen, maar ieder -op zichzelf kwam aan boord. - -Toen zij elkander ontmoetten, maten de beide dames elkander met -woedenden blik. - -Lord Lister lachte. - -„Ik begrijp die boosheid volkomen”, dacht hij. „Adrienne beschuldigt -miss Wilson van den diefstal en zegt, dat deze den sleutel heeft -gestolen om hem Baxter te kunnen uitleveren! - -„Hahaha!” - -Toen verdween de Rus van het dek en al heel gauw had hij zich -teruggetrokken in zijn behagelijk ingerichte hut. - -Precies op tijd, om drie uur in den namiddag, liep de boot de -Theemsmonding binnen en bij de eerste halte verliet de Rus het schip. - -Hij liep vlak langs Adrienne heen. - -Zij keek glimlachend voor zich heen en geen zweempje van diepe -teleurstelling over den diefstal was op haar gelaat te lezen. - -„Wonderlijk”, dacht lord Lister, „ik had gedacht, dat het verlies van -het sleuteltje haar in de grootste opwinding zou brengen. Enfin, het -sleuteltje is van mij!” - -Nauwelijks was lord Lister aan land gestapt, toen hij een rijtuig nam -en naar zijn prachtige woning in Regentstreet reed. - -Hij had den koetsier een goede fooi beloofd en deze bracht hem nu in -onmogelijk korten tijd aan het doel en lette er niet op, dat een -elegant gekleed heer in plaats van een Russisch koopman, in kaftan -gehuld, uit het rijtuig stapte. - -Lord Lister keek op zijn horloge. - -Het was tien minuten vóór vieren. Hij kon dus nog wat eten, zich -verfrisschen en kleeden. Vóór vijf uur moest hij aan de Engelsche Bank -zijn. - -Het was vijf minuten over half vijf, toen Lister de Bank van Engeland -betrad. - -Hij ging dadelijk naar het betreffende bureau en zeide: - -„Ik zou wel even in mijn safe willen gaan!” - -„Hebt ge den sleutel?” - -„Hier is hij”, antwoordde lord Lister en hij toonde het sleuteltje, dat -hij in den afgeloopen nacht door list had veroverd. - -De beambte bekeek het sleuteltje een minuut lang en zei toen: - -„Ge vergist u, mijnheer—dat is geen sleuteltje van een der safes van de -Engelsche Bank!” - -Lord Lister kromp ineen. - -Het kostte hem alle moeite om een schreeuw van woede te onderdrukken. - -Met wijd opengesperde oogen staarde hij naar het sleuteltje, dat hij in -de hand hield en dat alles kon ontsluiten, behalve de safe van markies -de Frontignac! - - - - - - - - -ZESDE HOOFDSTUK. - -EEN LEVENDE DOODE. - - -„Slang, Adrienne!” kreunde lord Lister, toen hij het reuzengebouw der -Engelsche Bank verliet en de straat op wankelde. Ze heeft mij een -leelijke poets gebakken, die slechte vrouw, hoewel ik geloof, dat het -minder mij dan wel miss Wilson geldt! - -„O, ik doorzie alles! Adrienne was bang, dat miss Wilson haar met -geweld den sleutel misschien zou afnemen, daarom heeft zij een -gelijkend sleuteltje op haar borst gedragen! - -„Maar ze kan nog niet in de Bank zijn en misschien komt ze niet eens -meer op tijd, want het is al tien minuten vóór vijven! Dan blijft mij -dus tot morgen vroeg negen uur den tijd om in mijn belang te werken. - -„En ik moest niet lord Lister heeten, als ik van die gelegenheid geen -gebruik zou maken!” - -In diep gepeins verzonken, liep de meesterdief voor het Bankgebouw heen -en weer. - -Het sloeg vijf uur. - -Gelukkig! Adrienne had zich niet vertoond. - -Een minuut later kwam een beambte naar buiten om de deur te sluiten. - -Maar in hetzelfde oogenblik ook kwam een cab aanrijden, waarvan de -koetsier als een razende op de paarden ranselde. - -Lord Lister vond nog juist den tijd om zich in een nis terug te -trekken, toen Adrienne uit het rijtuig sprong en naar den hoofdingang -snelde. - -„’t Spijt me, mevrouw”, hoorde Lister den beambte zeggen, „ik kan u -niet meer toelaten, het is juist vijf uur!” - -„Maar ik moet nog naar mijn safe—niet langer dan drie minuten!” - -„Dat kan vandaag niet meer! Morgen vroeg om negen uur kunt ge hier -terecht!” - -„Ik geef u 25 pond als ge mij binnenlaat!” - -„Zelfs voor geen duizend pond, mevrouw, ik mag niet tegen de strenge -voorschriften handelen.” - -De beambte ging het gebouw binnen en wierp de deur in het slot. - -In dit oogenblik overlegde lord Lister, of hij de schoone vrouw niet -met geweld thans het sleuteltje zou kunnen afnemen. - -Maar het was druk op straat en het geval zou groot opzien baren. - -Met boos gelaat ging Adrienne weer in haar rijtuig zitten. - -„Breng mij maar naar hotel Bristol terug”, zei zij tegen den koetsier. - -„Hotel Bristol dus!” mompelde de lord op tevreden toon, „’t is ten -minste een voordeel, dat ik weet, waar ik haar in Londen kan vinden!” - -„Dat is een ellendige geschiedenis, miss Wilson”, sprak inspecteur -Baxter van Scotland Yard, op geërgerden toon, terwijl hij in zijn -bureau op en neer liep. - -„Gij hebt u door die vrouw leelijk bij den neus laten nemen!” - -„Ik ben volkomen onschuldig, inspecteur” verdedigde miss Wilson zich. -„Zij heeft mij verzekerd, dat ze den sleutel op de borst droeg en ik -heb gedurende den ganschen nacht geen oog dichtgedaan om dien sleutel -voortdurend te bewaken!” - -„En den volgenden morgen was hij toch verdwenen!” stiet Baxter woedend -uit. - -„Hij was verdwenen en de markiezin beweerde halsstarrig, dat hij des -nachts moest zijn gestolen! - -„Zij heeft mij er zelfs van beschuldigd, dat ik den diefstal had -gepleegd”. - -„Fataal!” bromde Baxter, „want als het inderdaad waar is, dat de -markies De Frontignac dit geweldige geheim heeft gekend, als hij -inderdaad heeft geweten, wie zich verschuilt achter dien verdoemden -John C. Raffles, dan is het vreeselijk, dat ons dit geheim nog niet -geopenbaard is! Ik vermoed, dat die Adrienne geen open kaart met ons -wil spelen!” - -„En waarom zou ze dat niet?” - -„Dat weet ik niet! Maar ik zal ernstige maatregelen nemen en morgen -zelf naar Parijs gaan om met den markies De Frontignac te spreken!” - -„Dan komt ge te laat, inspecteur”, glimlachte miss Wilson, „de markies -is gisteren in een duel gedood!” - -„Gedood—allemachtig, dat was mijn laatste hoop—wat is er, mr. Brown?” - -Een der detectives van Scotland Yard was binnengekomen en overhandigde -den inspecteur een visitekaartje met de woorden: - -„Deze heer zou u graag even heel dringend willen spreken!” - -„Laat hem de duivel halen! Ik ben voor niemand te spreken!” - -„Uitstekend! Ik zal het den markies zeggen!” - -„Markies? Welken markies?” - -„Wel, dat is markies De Frontignac uit Parijs!” - -Baxter trok een gezicht als een idioot - -Hij wierp een blik op het visitekaartje en— - -„De dooden staan weer uit hun graven op, miss Wilson!” lachte hij toen, -„ge hebt mij daar juist verteld, dat de markies gisteren in een duel -gevallen is en dadelijk zult ge hem in levende lijve voor u zien! -Brown, zeg den markies, dat ik hem met groot genoegen zal ontvangen”. - -De deur ging open en in de uniform van een Fransch majoor, het kruis -van het Legioen van Eer op de borst, trad markies de Frontignac de -kamer binnen. - -Baxter twijfelde er geen oogenblik aan, dat hij den markies voor zich -zag. - -Twee jaar geleden had hij hem eens gesproken op een buitenpost, en zich -toen langen tijd met hem onderhouden, en het gebruinde gelaat, met de -even grijzende snorren was den gebieder van Scotland Yard niet uit het -geheugen gegaan. - -„Wel, markies, zijt gij het inderdaad!” riep Baxter uit, „ge zijt dus -niet dood?” - -„Dood? Ik? Zooals ge ziet, waarde inspecteur, leef ik nog!” - -„Ge zijt dus gister niet in een duel gevallen?” - -„Een duel? De laatste tweestrijd dien ik gevoerd heb, ligt reeds vijf -jaren achter mij. Maar ik begrijp alles. Deze leugen is waarschijnlijk -uitgestrooid door het slechte wezen, dat ik tot gisteren nog mijn vrouw -noemde, en dat, ik moet het tot mijn schande bekennen, heden nog mijn -naam draagt!” - -Baxter en miss Wilson keken elkander verstomd aan. - -„Ge hebt dus heel droevige ervaringen met uw vrouw opgedaan?” vroeg -Baxter. „Ja, mijn waarde markies, de vrouwen zijn een wonderlijk en -meestal zeer treurig hoofdstuk in het leven der mannen.” - -Het gelaat van den markies werd somber, en zijn stem klonk hard, toen -hij uitriep: - -„Zoo schandelijk als ik werd nog nooit een man bedrogen! - -„Ik heb deze vrouw lief gehad, en elken wensch van haar ijdel hart -vervuld! - -„Ik was in de verbeelding, dat ik een eerlijk meisje, van ouden doch -verarmden adel naar het altaar had geleid! - -„En thans... - -„Thans ben ik er achter gekomen, dat ik een deerne tot mijn vrouw heb -gemaakt, eene verworpelinge, die op zeventien-jarigen leeftijd naar een -bordeel in Kaïro werd gebracht, en daar eenige jaren een -allerellendigst bestaan heeft geleid. - -„Ik stik van woede, als ik aan de schande denk, die over mijn hoofd is -gegaan!” - -„Ik moet u tot mijn spijt mededeelen, markies”, zei Baxter, „dat alles -uit het verleden van uw vrouw reeds lang bekend is, maar er zijn -gevallen, waarin zelfs de politie moet zwijgen!” - -„Maar thans vraag ik de hulp der politie”, riep de markies uit, „die -mij thans niet mag en kan geweigerd worden, want deze vrouw staat op -het punt om mij mijn geheele vermogen te ontstelen, en daarbij een -bewijs te vernietigen, dat haar zelve in het tuchthuis zou kunnen -brengen”. - -„Dat zijn allemaal dingen, die aanleiding geven tot onmiddellijke -inhechtenisneming van de voormalige Adrienne Faté”, zei Baxter. - -„Vertel eens, markies, wat is er eigenlijk gebeurd?” - -„Zij heeft mij den sleutel van mijn safe in de Engelsche Bank -gestolen”, donderde de markies. „Zij is daarmee naar Londen gevlucht en -wil nu zich al mijn schatten toeëigenen...” - -„Als wij het tenminste zoover laten komen”, viel Baxter in. - -„Bovendien beschuldig ik deze Adrienne Faté ervan”, vervolgde de -markies, „dat zij vroeger de minnares is geweest van den misdadiger, -die zich Raffles noemt. - -„Ik vond een brief van haar, en toen ik dien wilde lezen, wierp zij -zich voor mij op de knieën, en bekende, dat zij een liefdesbetrekking -met den Grooten Onbekende had onderhouden en sindsdien wist, wie -Raffles is. - -„Dat alles had zij in dien brief geschreven. Zij smeekte mij, onder een -vloed van tranen, om den brief niet te openen, en daar ik destijds nog -waanzinnig veel van haar hield, vergaf ik haar alles, maar deponeerde -den brief bij mijn vermogen in de safe op de Bank van Engeland.” - -Baxter wreef zich de handen. „Dat is prachtig!” lachte hij op -triomfantelijken toon. „Nu slaan we twee vliegen in één klap. Die -Adrienne Faté moet onmiddellijk gearresteerd worden. - -„Zij woont in Hotel Bristol. Gelukkig, miss Wilson, dat gij dit weet, -en dat we nu eindelijk eens zullen ontdekken, wie die schurk, die -Raffles is! - -„Nu zal ik de wereld eens toonen, wat inspecteur Baxter van Scotland -Yard vermag! - -„Detective Brown!” - -De detective kwam binnen, en Baxter vulde een formulier in, terwijl hij -voor zijn schrijftafel plaats nam. - -„Ga dadelijk naar Hotel Bristol. Hier is een bevel tot -inhechtenisneming, ten name van Adrienne de Frontignac, alias Adrienne -Faté. - -„Arresteer die vrouw, en breng haar naar Scotland Yard. - -„Morgen vroeg, om zeven uur, zal ik haar een kort verhoor doen -ondergaan, en haar voor den rechter van instructie brengen.” - -„Zoudt ge mij willen toestaan,” vroeg nu de markies, „om die -inhechtenisneming bij te wonen?” - -„Met genoegen—Brown, de markies gaat met je mee!” - -„En zoudt ge den detective willen opdragen, om die vrouw onmiddellijk -den sleutel van mijn safe af te nemen, en dien mij te overhandigen?” - -„Dat is niet meer dan recht en billijk. Brown zal u den sleutel geven, -en morgen vroeg, om zeven uur, verzoek ik u hier op Scotland Yard -aanwezig te zijn. - -„A propos, Brown, neem nog drie detectives mee. De vrouw zal zich -misschien verweren.” - -De detective verliet het bureau, en de markies nam afscheid. - -„Ge hebt mijn vermogen gered, mr. Baxter,” sprak hij. - -„Ik deed niets meer dan mijn plicht, markies. De Londensche politie -handelt altijd vlug en goed!” - -Nog een handdruk, nog een buiging voor de vrouwelijke detective, en in -militaire houding verliet markies De Frontignac het bureau. - -Eenige minuten later rolden twee rijtuigen naar Bristol-Hotel. - -In het een zaten de markies met detective Brown, in het tweede zaten de -drie andere detectives. - -Toen het rijtuig het voorname hotel naderde, sprak de markies op -bewogen toon: „Ik heb die onwaardige te lief gehad—ik kan haar -vernedering niet aanzien. - -„Doe mij het genoegen, waarde Brown, en breng mij den sleutel in het -café aan de overzijde. Ik zal u daar wachten.” - -Detective Brown vond dit uitstekend, en de majoor verdween in het café. - -Tien minuten later zag hij hoe een vrouw, wier handen geboeid waren, -onder hevig tegenstribbelen, door de detectives in het rijtuig werd -gezet. - -De majoor glimlachte. - -Even later ging de deur open, en Brown trad binnen. Hij hield het -sleuteltje je in de opgeheven rechterhand. - -„Hier majoor,” sprak hij, „hier is het sleuteltje van uw safe. No. 77 -staat er in gegraveerd.” - -„Juist, dat is mijn sleuteltje. Ik dank u, mr. Brown, en sta mij nu -toe, dat ik deze banknoot van honderd pond u aanbied voor uw moeite.” - -De detective stak met verheugd gelaat het geschenk in zijn -portefeuille. - -„De markiezin heeft het ons niet gemakkelijk gemaakt,” sprak hij. „Zij -ging als een krankzinnige te keer. Maar het baatte haar niet veel. Wij -hebben haar eenvoudig geboeid en aan den lijve gefouilleerd.” - -„En waar hebt ge het sleuteltje gevonden?” - -„Wij twijfelden reeds er aan, het te zullen vinden, toen mij plotseling -het hooge kapsel van de dame opviel. Ik dwong haar, dit kapsel los te -maken, en kletterend viel het sleuteltje op den vloer.” - -„Ge zijt een uitstekende rechercheur, mr. Brown, maar dat is geen -wonder. In de leerschool van mr. Baxter moet ge het wel tot zulk een -hoogte brengen.” - -Even nadat Brown was heengegaan, verliet ook de majoor het café. - -In een cab liet hij zich naar Regent Street brengen en verdween in het -huis van lord Lister. - -Wat zou inspecteur Baxter wel voor een gezicht hebben gezet, als hij -had kunnen zien, hoe de Fransche majoor zich de pruik en den valschen -baard voor een spiegel afrukte, en het fijne, geestige gelaat van lord -Lister te voorschijn kwam. - -En lord Lister lachte—lachte van ganscher harte, toen hij het kostbare -sleuteltje bekeek. Want thans geloofde hij gewonnen spel te hebben. - - - - - - - - -ZEVENDE HOOFDSTUK. - -IN DE STALEN KLUIS ONDER DE AARDE. - - -De stalen kluizen van de Engelsche Bank zijn misschien de volmaaktste -afdeelingen van deze instelling. Voor dat zij bestonden, was er -eigenlijk geen volmaakt veilige bewaarplaats voor kostbaarheden en -effecten. In Dacota was een safe, die men voor inbraak-vrij had -gehouden, door slimme dieven ondermijnd en uitgeplunderd. En in -Engeland was zoo’n safe door een valschen sleutel eenvoudig -opengesloten. - -Tegen dergelijke verrassingen zijn de in het jaar 1887 vervaardigde -vuur- en watervrije kluizen in de „Bank of England” volkomen beveiligd. - -Om deze kluizen te bereiken, gaat men eerst door een zware ijzeren -deur, en nadat men zijn naam in een boek heeft geschreven, gaat men per -lift 40 voet diep onder de aarde. De temperatuur is hier nooit onder 70 -graden Fahrenheit. - -Als men de lift heeft verlaten, loopt men een gang door. - -Wederom moet men zijn naam in een boek schrijven, en dan eerst worden -de zware sloten van een massieve, stalen kluis geopend. - -De klant treedt binnen, en het is dan aan hemzelf overgelaten om het -nummer van zijn safe te zoeken, en deze met zijn sleutel te openen. - -De bezoekers worden alleen tusschen negen uur des morgens en vijf uur -des middags toegelaten. - -Op ieder ander uur van den dag, en ook des Zaterdagsmiddags is het -onmogelijk een sleutel in een der sloten van de stalen kluizen om te -draaien. - -Lord Lister bevond zich den volgenden morgen, even over negen, veertig -voeten onder de aarde, en stond voor de hooge stalen deur, waarop het -No. 77 prijkte. - -„Eindelijk”, fluisterde Lister, en hij stak den sleutel in het slot. In -hetzelfde oogenblik bevond hij zich in een electrisch verlichte ruimte, -met een zoldering van blank staal. De vloer was van cement, want de -architect had aangenomen, dat uit de onderwereld geen geest naar boven -kon stijgen om in een der safes een visite af te steken. - -Lord Lister keek eens om zich heen in de vierkante ruimte. - -Het was hem, alsof hij zich in een gevangeniscel van de Inquisitie -bevond. Hij had den kostbaren sleutel uit het slot genomen, en liet de -stalen deur aan staan. - -Bij het schijnsel der electrische lamp opende hij de verschillende -vakken, en goud en banknoten, briljanten en oude kostbare steenen, -waardevolle papieren en akten lagen voor hem, en hij berekende, dat -hier zeker 10 millioen francs aan waarden opgestapeld lagen. - -Maar geld en goud was het ditmaal niet, dat hem in de eerste plaats -belang inboezemde. Hij zocht den brief, die zoo noodlottig voor hem had -kunnen worden, en die de bekentenis van, markies de Frontignac -behelsde. - -Eindelijk, nadat hij een half uur gezocht had, zag hij een geel -geworden brief in een kastje liggen. - -Met bevende hand opende hij het document. - -Hoezee!!! - -Hij had gevonden, wat hij zocht. - -En nu weg van hier—wie weet, hoe spoedig de dwaling van Baxter was -opgehelderd. Iedere minuut was kostbaar. - -Bliksemsnel borg hij den brief in zijn borstzak, vulde zijn zakken met -banknoten van hooge waarde. - -Toen snelde hij naar de deur, opende deze, en— — - -Met een schreeuw van ontzetting sprong hij achteruit, want op nog geen -tien passen afstands van de deur der kluis zag hij Baxter staan, -vergezeld door een twintigtal detectives, en naast den inspecteur van -Scotland Yard stond—Adrienne. - -Slechts een enkel oogenblik had Lister naar buiten gekeken, te kort, -dan dat Baxter hem zou kunnen herkennen. - -Maar de inspecteur had natuurlijk gezien, dat iemand op het punt stond, -de kluis te verlaten. - -„Blijf staan, schurk, en geef je over”, brulde Baxter, terwijl hij zijn -revolver omhoog hief. „Als je niet de duivel in eigen persoon bent, dan -ben je Raffles, de meester-dief!” - -Een schot klonk, maar de kogel sloeg tegen de stalen deur, die Lister -met geweld in het slot had geworpen, en viel op den grond neer. - -„Doe de deur open”, hoorde Lister den tiran van Scotland Yard -uitroepen. „Wij hebben hem, ditmaal kan hij ons niet ontsnappen.” - -„Wij hebben geen sleutel van de deur”, antwoorden een stem. „Niemand -heeft een sleutel van de deur, zelfs niet de directeur van de kluizen.” - -„Dan moet de deur worden ingeslagen.” - -„Dat is onmogelijk—deze stalen deuren zijn niet met geweld te -verbrijzelen. Dat is juist de betrouwbaarheid van onze safes.” - -„Maar wij moeten hier toch binnen!” - -„Ik zal u het systeem verklaren”, antwoordde de directeur op kalmen -toon. - -„Deze deur gaat vanzelf open, maar eerst morgen vroeg om negen uur. - -„Zoolang kan ik niet wachten”, sprak Baxter. „Maar weet je wat, -Brouwer, haal Hopkins, dien wij gisteren wegens zware inbraak -gearresteerd hebben. Het heet voor hem kinderwerk te zijn, deze -geldkast open te breken!” - -„Hopkins!” - -Lord Lister spitste de ooren. - -De inbreker Hopkins was hem goed bekend. Hij had als Raffles vaak -genoeg met hem te doen gehad. - -Een half uur verliep—de lucht in de stalen kluis werd bijna -onverdraaglijk. En Lister begreep, dat hij door gebrek aan zuurstof ten -doode was opgeschreven, als hij hier tot den volgenden morgen negen uur -moest blijven. - -De stem van Hopkins, die hij buiten vernam, ontrukte hem aan zijn -somber gepeins. - -„Hopkins, je moet deze deur openmaken”, zei Baxter tot den -tuchthuisboef, „en als het je lukt, zal ik je je vrijheid teruggeven”. - -„Dat laat zich hooren”, zei de inbreker, „ik zal het boeltje eens gaan -onderzoeken”. - -Hopkins klopte en hamerde tegen de deur en verklaarde ten slotte, dat -hij niets kon uitrichten. - -Baxter werd razend. - -„Ik geef je nog 200 pond bovendien”, beloofde hij, „als het je gelukt -binnen het uur de kluis te openen”. - -„En heb ik niets anders te doen, dan die deur open te breken?” vroeg de -schelm met een eigenaardig, glimlachje. - -„Niet anders”. - -„Dan zal ik het doen. Ik ben namelijk van plan”—hij nam Baxter mee voor -de groote staande klok, „om met een soort tandmeesterstang den slinger -af te knijpen, zonder de klok te laten staan, zoodat deze dan met -fabelachtige snelheid af kan loopen, en binnen drie kwartier het zoover -gebracht heeft, dat ze het negende uur van den volgenden morgen -aanwijst. - -„Dus gaat de deur open, en krijg ik mijn geld en mijn vrijheid. - -„Geef me nu een smeltkroesje en den zak die ik heb meegebracht, daar -zitten mijn instrumenten in”. - -„Uitstekend!” riep Baxter uit op vergenoegden toon, „dan zal Raffles -ons tòch niet ontsnappen!” - -Hopkins aarzelde. - -Hij onderdrukte een glimlachje. - -„Ik stel nog een voorwaarde, inspecteur; alle personen moeten hier uit -de gang gaan; nu ja, ik wil me niet graag in de kaart laten kijken!” - -Ook op deze voorwaarde ging Baxter in. - -Een paar minuten later was Hopkins alleen in de gang en bliksemsnel -ging hij naar de deur der kluis. - -„Raffles!” riep hij, „kunt ge me hooren?” - -„Ja, Hopkins, ik hoor je!” - -„Je kunt vluchten! Ik zal je den weg wijzen! - -„Al een jaar ben ik bezig, om in deze kluis in te breken. - -„Als een mol heb ik een gat gegraven tot aan den cementen vloer. - -„Nog een weekje arbeid en alles was in orde geweest. - -„Toen ben ik gisteren gearresteerd. - -„Verbrijzel het cement, Raffles, je hebt er niet meer dan drie kwartier -werk aan, laat je dan in den kuil vallen, dien je zult zien. - -„Je komt dan bij een oude kanaalgang, en als je steeds verder loopt, -belandt je in Greenwich Road, in een oud vat, dat op de binnenplaats -staat van Bob, den boevenwaard. Dan ben je gered—heb je mij begrepen, -Raffles?” - -„Volkomen, Hopkins! Dank je wel, ik zal je rijkelijk beloonen!” - -„Goeden dag, Raffles, wat zal die Baxter straks een gezicht trekken. Ik -lach me een ongeluk!” - -Lord Lister werkte een half uur als een postpaard. - -Maar toen ook was hij klaar. - -Het was ook hoog tijd, want daar buiten hoorde hij Hopkins zeggen: - -„Zie daar, heeren, de slinger is al afgeknipt. - -„Nog tien minuten en de klok zal het uur aanwijzen, waarop de deur zich -opent”. - -„Nog tien minuten”, juichte Baxter, dan zal „de wereld weten, wie de -Groote Onbekende is.” - -„En dan zal ik gewroken zijn”, jubelde Adrienne. - -In gespannen aandacht wachtte men op het voorbijgaan der minuten. - -„Hoe lang nog, Hopkins?” vroeg Baxter ongeduldig - -„Nog twee minuten!” - -„Gelukkig!” - -„Nog één minuut, nog dertig seconden—nog tien—nog vijf—en nu—” - -Met een doffe kraak vloog de deur van de kluis open. - -„Handen op, Raffles, of je bent een lijk,” donderde Baxter, „wij — —” - -De woorden bestierven hem op de lippen. - -En Hopkins beet zich de tong tot bloedens toe om niet in lachen uit te -barsten. - -„Gevlucht!” krijschte hij met roodblauw gelaat. „Raffles is -gevlucht—door den vloer is hij ter helle gevaren—kijkt—kijkt met eigen -oogen!” - -„Maar ik”, viel Hopkins in, „ik heb mijn plicht gedaan, inspecteur, ik -krijg toch eerlijk tweehonderd pond en mijn vrijheid!” - -„De duivel zal je halen! - -„Je krijgt wat je beloofd is, maar nog drieduizend pond bovendien, als -je mij nu Raffles ook nog brengt!” - -„Neen, inspecteur”, antwoordde Hopkins schouderophalend, „dàt gaat -boven mijn macht—die doet wat hij wil en is niet te pakken, maar -daarvoor is hij ook Raffles, de meesterdief!” - -„En wat nog veel erger is”, voegde Baxter er aan toe met bijna -schreiende stem, „hij is en blijft—de Groote Onbekende!” - -— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — -— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — — — — — —— — — — — — — — — - -Acht dagen later waren er twee gelukkige menschen op de wereld. - -De een was de melkslijter Bastien Cavour in het dorpje Belleville onder -den rook van Parijs, want hem werden anoniem honderdduizend francs -gezonden. - -De ander was de Russische koopman Moskowitsch in Moskou, die -vijftigduizend roebel schadevergoeding kreeg, omdat hij een dag te laat -in Londen was aangekomen. - -In beide gevallen was de afzender der enorme bedragen—de Groote -Onbekende. - - - - - - - - -AANTEEKENING - - -[1] Wij maken onze lezers er opmerkzaam op, dat deze bijzonder -belangwekkende geschiedenis dateert uit den tijd, toen de -Engelsche politie nog niet wist, dat lord Lister, de zeer geziene -aristocraat, dezelfde was als Raffles—de meesterdief. Destijds -was hij inderdaad nog „De groote Onbekende”. - - - - - - -*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK LORD LISTER NO. 0013: DE -INBRAAK IN DEN SLAAPWAGEN *** - -Updated editions will replace the previous one--the old editions will -be renamed. - -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the -United States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg-tm electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG-tm -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away--you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. - -START: FULL LICENSE - -THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK - -To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase "Project -Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg-tm License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. - -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project -Gutenberg-tm electronic works - -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the -person or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph -1.E.8. - -1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm -electronic works. See paragraph 1.E below. - -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the -Foundation" or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg-tm mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg-tm -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg-tm name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg-tm License when -you share it without charge with others. - -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg-tm work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. - -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: - -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work -on which the phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the -phrase "Project Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: - - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and - most other parts of the world at no cost and with almost no - restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it - under the terms of the Project Gutenberg License included with this - eBook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the - United States, you will have to check the laws of the country where - you are located before using this eBook. - -1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase "Project -Gutenberg" associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg-tm -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg-tm License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. - -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. - -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg-tm License. - -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format -other than "Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg-tm website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original "Plain -Vanilla ASCII" or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg-tm License as specified in paragraph 1.E.1. - -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works -provided that: - -* You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, "Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation." - -* You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg-tm - works. - -* You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - -* You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg-tm works. - -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg-tm electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. - -1.F. - -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg-tm collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain "Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. - -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right -of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. - -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. - -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS', WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. - -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. - -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg-tm -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg-tm work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg-tm work, and (c) any -Defect you cause. - -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm - -Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. - -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg-tm's -goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg-tm and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at -www.gutenberg.org - -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation - -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state's laws. - -The Foundation's business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation's website -and official page at www.gutenberg.org/contact - -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation - -Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without -widespread public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. - -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular -state visit www.gutenberg.org/donate - -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. - -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. - -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate - -Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic works - -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg-tm concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of -volunteer support. - -Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. - -Most people start at our website which has the main PG search -facility: www.gutenberg.org - -This website includes information about Project Gutenberg-tm, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. diff --git a/old/68190-0.zip b/old/68190-0.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index b8b82f8..0000000 --- a/old/68190-0.zip +++ /dev/null diff --git a/old/68190-h.zip b/old/68190-h.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index cffe46a..0000000 --- a/old/68190-h.zip +++ /dev/null diff --git a/old/68190-h/68190-h.htm b/old/68190-h/68190-h.htm deleted file mode 100644 index 92666c4..0000000 --- a/old/68190-h/68190-h.htm +++ /dev/null @@ -1,3883 +0,0 @@ -<!DOCTYPE html -PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.01 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/html4/loose.dtd"> -<!-- This HTML file has been automatically generated from an XML source on 2022-05-28T14:03:34Z using SAXON HE 9.9.1.8 . --> -<html lang="nl"> -<head> -<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"> -<title>Lord Lister No. 13: De inbraak in den slaapwagen</title> -<meta name="generator" content="tei2html.xsl, see https://github.com/jhellingman/tei2html"> -<meta name="author" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<link rel="coverpage" href="images/lordlister0013-front.jpg"> -<link rel="schema.DC" href="http://dublincore.org/documents/1998/09/dces/"> -<meta name="DC.Creator" content="Kurt Matull (1872–1930?) Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]"> -<meta name="DC.Title" content="Lord Lister No. 13: De inbraak in den slaapwagen"> -<meta name="DC.Language" content="nl-1900"> -<meta name="DC.Format" content="text/html"> -<meta name="DC.Publisher" content="Project Gutenberg"> -<meta name="DC:Subject" content="Detective and mystery stories -- Periodicals"> -<meta name="DC:Subject" content="Dime novels -- Periodicals"> -<style type="text/css"> /* <![CDATA[ */ -html { -line-height: 1.3; -} -body { -margin: 0; -} -main { -display: block; -} -h1 { -font-size: 2em; -margin: 0.67em 0; -} -hr { -height: 0; -overflow: visible; -} -pre { -font-family: monospace; -font-size: 1em; -} -a { -background-color: transparent; -} -abbr[title] { -border-bottom: none; -text-decoration: underline; -text-decoration: underline dotted; -} -b, strong { -font-weight: bolder; -} -code, kbd, samp { -font-family: monospace; -font-size: 1em; -} -small { -font-size: 80%; -} -sub, sup { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -} -sub { -bottom: -0.25em; -} -sup { -top: -0.5em; -} -img { -border-style: none; -} -body { -font-family: serif; -font-size: 100%; -text-align: left; -margin-top: 2.4em; -} -div.front, div.body { -margin-bottom: 7.2em; -} -div.back { -margin-bottom: 2.4em; -} -.div0 { -margin-top: 7.2em; -margin-bottom: 7.2em; -} -.div1 { -margin-top: 5.6em; -margin-bottom: 5.6em; -} -.div2 { -margin-top: 4.8em; -margin-bottom: 4.8em; -} -.div3 { -margin-top: 3.6em; -margin-bottom: 3.6em; -} -.div4 { -margin-top: 2.4em; -margin-bottom: 2.4em; -} -.div5, .div6, .div7 { -margin-top: 1.44em; -margin-bottom: 1.44em; -} -.div0:last-child, .div1:last-child, .div2:last-child, .div3:last-child, -.div4:last-child, .div5:last-child, .div6:last-child, .div7:last-child { -margin-bottom: 0; -} -blockquote div.front, blockquote div.body, blockquote div.back { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.divBody .div1:first-child, .divBody .div2:first-child, .divBody .div3:first-child, .divBody .div4:first-child, -.divBody .div5:first-child, .divBody .div6:first-child, .divBody .div7:first-child { -margin-top: 0; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6, .h1, .h2, .h3, .h4, .h5, .h6 { -clear: both; -font-style: normal; -text-transform: none; -} -h3, .h3 { -font-size: 1.2em; -} -h3.label { -font-size: 1em; -margin-bottom: 0; -} -h4, .h4 { -font-size: 1em; -} -.alignleft { -text-align: left; -} -.alignright { -text-align: right; -} -.alignblock { -text-align: justify; -} -p.tb, hr.tb, .par.tb { -margin: 1.6em auto; -text-align: center; -} -p.argument, p.note, p.tocArgument, .par.argument, .par.note, .par.tocArgument { -font-size: 0.9em; -text-indent: 0; -} -p.argument, p.tocArgument, .par.argument, .par.tocArgument { -margin: 1.58em 10%; -} -.opener, .address { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -} -.addrline { -margin-top: 0; -margin-bottom: 0; -} -.dateline { -margin-top: 1.6em; -margin-bottom: 1.6em; -text-align: right; -} -.salute { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.signed { -margin-top: 1.6em; -margin-left: 3.58em; -text-indent: -2em; -} -.epigraph { -font-size: 0.9em; -width: 60%; -margin-left: auto; -} -.epigraph span.bibl { -display: block; -text-align: right; -} -.trailer { -clear: both; -margin-top: 3.6em; -} -span.abbr, abbr { -white-space: nowrap; -} -span.parnum { -font-weight: bold; -} -span.corr, span.gap { -border-bottom: 1px dotted red; -} -span.num, span.trans { -border-bottom: 1px dotted gray; -} -span.measure { -border-bottom: 1px dotted green; -} -.ex { -letter-spacing: 0.2em; -} -.sc { -font-variant: small-caps; -} -.asc { -font-variant: small-caps; -text-transform: lowercase; -} -.uc { -text-transform: uppercase; -} -.tt { -font-family: monospace; -} -.underline { -text-decoration: underline; -} -.overline, .overtilde { -text-decoration: overline; -} -.rm { -font-style: normal; -} -.red { -color: red; -} -hr { -clear: both; -border: none; -border-bottom: 1px solid black; -width: 45%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -margin-top: 1em; -text-align: center; -} -hr.dotted { -border-bottom: 2px dotted black; -} -hr.dashed { -border-bottom: 2px dashed black; -} -.aligncenter { -text-align: center; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -font-size: 1.44em; -line-height: 1.5; -} -h1.label, h2.label { -font-size: 1.2em; -margin-bottom: 0; -} -h5, h6 { -font-size: 1em; -font-style: italic; -} -p, .par { -text-indent: 0; -} -p.firstlinecaps:first-line, .par.firstlinecaps:first-line { -text-transform: uppercase; -} -.hangq { -text-indent: -0.32em; -} -.hangqq { -text-indent: -0.42em; -} -.hangqqq { -text-indent: -0.84em; -} -p.dropcap:first-letter, .par.dropcap:first-letter { -float: left; -clear: left; -margin: 0 0.05em 0 0; -padding: 0; -line-height: 0.8; -font-size: 420%; -vertical-align: super; -} -blockquote, p.quote, div.blockquote, div.argument, .par.quote { -font-size: 0.9em; -margin: 1.58em 5%; -} -.pageNum a, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover, a.hidden:hover, a.hidden { -text-decoration: none; -} -.advertisement, .advertisements { -background-color: #FFFEE0; -border: black 1px dotted; -color: #000; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -span.accent { -display: inline-block; -text-align: center; -} -span.accent, span.accent span.top, span.accent span.base { -line-height: 0.40em; -} -span.accent span.top { -font-weight: bold; -font-size: 5pt; -} -span.accent span.base { -display: block; -} -.footnotes .body, .footnotes .div1 { -padding: 0; -} -.fnarrow { -color: #AAAAAA; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -} -.fnarrow:hover, .fnreturn:hover { -color: #660000; -} -.fnreturn { -color: #AAAAAA; -font-size: 80%; -font-weight: bold; -text-decoration: none; -vertical-align: 0.25em; -} -a { -text-decoration: none; -} -a:hover { -text-decoration: underline; -background-color: #e9f5ff; -} -a.noteRef, a.pseudoNoteRef { -font-size: 67%; -line-height: 0; -position: relative; -vertical-align: baseline; -top: -0.5em; -text-decoration: none; -margin-left: 0.1em; -} -.externalUrl { -font-size: small; -font-family: monospace; -color: gray; -} -.displayfootnote { -display: none; -} -div.footnotes { -font-size: 80%; -margin-top: 1em; -padding: 0; -} -hr.fnsep { -margin-left: 0; -margin-right: 0; -text-align: left; -width: 25%; -} -p.footnote, .par.footnote { -margin-bottom: 0.5em; -margin-top: 0.5em; -} -p.footnote .fnlabel, .par.footnote .fnlabel { -float: left; -margin-left: -0.1em; -margin-top: 0.9em; -min-width: 1.0em; -padding-right: 0.4em; -} -.apparatusnote { -text-decoration: none; -} -.apparatusnote:target, .fndiv:target { -background-color: #eaf3ff; -} -table.tocList { -width: 100%; -margin-left: auto; -margin-right: auto; -border-width: 0; -border-collapse: collapse; -} -td.tocPageNum, td.tocDivNum { -text-align: right; -min-width: 10%; -border-width: 0; -white-space: nowrap; -} -td.tocDivNum { -padding-left: 0; -padding-right: 0.5em; -vertical-align: top; -} -td.tocPageNum { -padding-left: 0.5em; -padding-right: 0; -vertical-align: bottom; -} -td.tocDivTitle { -width: auto; -} -p.tocPart, .par.tocPart { -margin: 1.58em 0; -font-variant: small-caps; -} -p.tocChapter, .par.tocChapter { -margin: 1.58em 0; -} -p.tocSection, .par.tocSection { -margin: 0.7em 5%; -} -table.tocList td { -vertical-align: top; -} -table.tocList td.tocPageNum { -vertical-align: bottom; -} -table.inner { -display: inline-table; -border-collapse: collapse; -width: 100%; -} -td.itemNum { -text-align: right; -min-width: 5%; -padding-right: 0.8em; -} -td.innerContainer { -padding: 0; -margin: 0; -} -.index { -font-size: 80%; -} -.index p { -text-indent: -1em; -margin-left: 1em; -} -.indexToc { -text-align: center; -} -.transcriberNote { -background-color: #DDE; -border: black 1px dotted; -color: #000; -font-family: sans-serif; -font-size: 80%; -margin: 2em 5%; -padding: 1em; -} -.missingTarget { -text-decoration: line-through; -color: red; -} -.correctionTable { -width: 75%; -} -.width20 { -width: 20%; -} -.width40 { -width: 40%; -} -p.smallprint, li.smallprint, .par.smallprint { -color: #666666; -font-size: 80%; -} -span.musictime { -vertical-align: middle; -display: inline-block; -text-align: center; -} -span.musictime, span.musictime span.top, span.musictime span.bottom { -padding: 1px 0.5px; -font-size: xx-small; -font-weight: bold; -line-height: 0.7em; -} -span.musictime span.bottom { -display: block; -} -ul { -list-style-type: none; -} -.splitListTable { -margin-left: 0; -} -.splitListTable td { -vertical-align: top; -} -.numberedItem { -text-indent: -3em; -margin-left: 3em; -} -.numberedItem .itemNumber { -float: left; -position: relative; -left: -3.5em; -width: 3em; -display: inline-block; -text-align: right; -} -.itemGroupTable { -border-collapse: collapse; -margin-left: 0; -} -.itemGroupTable td { -padding: 0; -margin: 0; -vertical-align: middle; -} -.itemGroupBrace { -padding: 0 0.5em !important; -} -div.figure { -text-align: center; -} -.figure { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.floatLeft { -float: left; -margin: 10px 10px 10px 0; -} -.floatRight { -float: right; -margin: 10px 0 10px 10px; -} -p.figureHead, .par.figureHead { -font-size: 100%; -text-align: center; -} -.figAnnotation { -font-size: 80%; -position: relative; -margin: 0 auto; -} -.figTopLeft, .figBottomLeft { -float: left; -} -.figTopRight, .figBottomRight { -float: right; -} -.figure p, .figure .par { -font-size: 80%; -margin-top: 0; -text-align: center; -} -img { -border-width: 0; -} -td.galleryFigure { -text-align: center; -vertical-align: middle; -} -td.galleryCaption { -text-align: center; -vertical-align: top; -} -tr, td, th { -vertical-align: top; -} -tr.bottom, td.bottom, th.bottom { -vertical-align: bottom; -} -td.label, tr.label td { -font-weight: bold; -} -td.unit, tr.unit td { -font-style: italic; -} -td.leftbrace, td.rightbrace { -vertical-align: middle; -} -span.sum { -padding-top: 2px; -border-top: solid black 1px; -} -table.inlineTable { -display: inline-table; -} -table.borderOutside { -border-collapse: collapse; -} -table.borderOutside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -} -table.borderOutside .cellHeadTop, table.borderOutside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderOutside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellLeft, table.borderOutside .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderOutside .cellRight, table.borderOutside .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside { -border-collapse: collapse; -} -table.verticalBorderInside td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border-left: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadTop, table.verticalBorderInside .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.verticalBorderInside .cellLeft, table.verticalBorderInside .cellHeadLeft { -border-left: 0 solid black; -} -table.borderAll, -table.rtlBorderAll { -border-collapse: collapse; -} -table.borderAll td, -table.rtlBorderAll td { -padding-left: 4px; -padding-right: 4px; -border: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadTop, table.borderAll .cellTop, -table.rtlBorderAll .cellHeadTop, table.rtlBorderAll .cellTop { -border-top: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellHeadBottom, -table.rtlBorderAll .cellHeadBottom { -border-bottom: 1px solid black; -} -table.borderAll .cellBottom, -table.rtlBorderAll .cellBottom { -border-bottom: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellLeft, -table.borderAll .cellHeadLeft { -border-left: 2px solid black; -} -table.borderAll .cellRight, -table.borderAll .cellHeadRight { -border-right: 2px solid black; -} -table.rtlBorderAll .cellLeft, -table.rtlBorderAll .cellHeadLeft { -border-right: 2px solid black; -} -table.rtlBorderAll .cellRight, -table.rtlBorderAll .cellHeadRight { -border-left: 2px solid black; -} -tr.borderTop td, tr.borderTop th, th.borderTop, td.borderTop { -border-top: 1px solid black !important; -} -tr.borderRight td, tr.borderRight th, th.borderRight, td.borderRight { -border-right: 1px solid black !important; -} -tr.borderLeft td, tr.borderLeft th, th.borderLeft, td.borderLeft { -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderBottom td, tr.borderBottom th, th.borderBottom, td.borderBottom { -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderHorizontal td, tr.borderHorizontal th, th.borderHorizontal, td.borderHorizontal { -border-top: 1px solid black !important; -border-bottom: 1px solid black !important; -} -tr.borderVertical td, tr.borderVertical th, th.borderVertical, td.borderVertical { -border-right: 1px solid black !important; -border-left: 1px solid black !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.borderAll { -border: 1px solid black !important; -} -tr.noBorderTop td, tr.noBorderTop th, th.noBorderTop, td.noBorderTop { -border-top: none !important; -} -tr.noBorderRight td, tr.noBorderRight th, th.noBorderRight, td.noBorderRight { -border-right: none !important; -} -tr.noBorderLeft td, tr.noBorderLeft th, th.noBorderLeft, td.noBorderLeft { -border-left: none !important; -} -tr.noBorderBottom td, tr.noBorderBottom th, th.noBorderBottom, td.noBorderBottom { -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderHorizontal td, tr.noBorderHorizontal th, th.noBorderHorizontal, td.noBorderHorizontal { -border-top: none !important; -border-bottom: none !important; -} -tr.noBorderVertical td, tr.noBorderVertical th, th.noBorderVertical, td.noBorderVertical { -border-right: none !important; -border-left: none !important; -} -tr.borderAll td, tr.borderAll th, th.borderAll, td.noBorderAll { -border: none !important; -} -.cellDoubleUp { -border: 0 solid black !important; -width: 1em; -} -td.alignDecimalIntegerPart { -text-align: right; -border-right: none !important; -padding-right: 0 !important; -margin-right: 0 !important; -} -td.alignDecimalFractionPart { -text-align: left; -border-left: none !important; -padding-left: 0 !important; -margin-left: 0 !important; -} -td.alignDecimalNotNumber { -text-align: center; -} -table.alignedtext, table.alignedverse { -border-collapse: collapse; -} -table.alignedtext td { -vertical-align: top; -width: 50%; -} -table.alignedverse { -vertical-align: top; -} -table.alignedtext td.first, table.alignedverse td.first { -border-width: 0 0.2px 0 0; -border-color: gray; -border-style: solid; -padding-right: 10px; -} -table.alignedtext td.second, table.alignedverse td.second { -padding-left: 10px; -} -table.alignedverse td.first, table.alignedverse td.second { -width: 45%; -} -table.alignedverse td.lineNumbers { -width: 10%; -} -body { -padding: 1.58em 16%; -} -.pageNum { -display: inline; -font-size: 8.4pt; -font-style: normal; -margin: 0; -padding: 0; -position: absolute; -right: 1%; -text-align: right; -letter-spacing: normal; -} -.marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -left: 1%; -position: absolute; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -} -.right-marginnote { -font-size: 0.8em; -height: 0; -right: 3%; -position: absolute; -text-indent: 0; -text-align: right; -width: 11% -} -.cut-in-left-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: left; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: left; -padding: 0.8em 0.8em 0.8em 0; -} -.cut-in-right-note { -font-size: 0.8em; -left: 1%; -float: right; -text-indent: 0; -width: 14%; -text-align: right; -padding: 0.8em 0 0.8em 0.8em; -} -span.tocPageNum, span.flushright { -position: absolute; -right: 16%; -top: auto; -text-indent: 0; -} -.pglink::after { -content: "\0000A0\01F4D8"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.catlink::after { -content: "\0000A0\01F4C7"; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.exlink::after, .wplink::after, .biblink::after, .qurlink::after, .seclink::after { -content: "\0000A0\002197\00FE0F"; -color: blue; -font-size: 80%; -font-style: normal; -font-weight: normal; -} -.pglink:hover { -background-color: #DCFFDC; -} -.catlink:hover { -background-color: #FFFFDC; -} -.exlink:hover, .wplink:hover, .biblink:hover, .qurlink:hover, .seclin:hover { -background-color: #FFDCDC; -} -body { -background: #FFFFFF; -font-family: serif; -} -body, a.hidden { -color: black; -} -h1, h2, .h1, .h2 { -text-align: center; -font-variant: small-caps; -font-weight: normal; -} -p.byline { -text-align: center; -font-style: italic; -margin-bottom: 2em; -} -.div2 p.byline, .div3 p.byline, .div4 p.byline, .div5 p.byline, .div6 p.byline, .div7 p.byline { -text-align: left; -} -.figureHead, .noteRef, .pseudoNoteRef, .marginnote, .right-marginnote, p.legend, .verseNum { -color: #660000; -} -.rightnote, .pageNum, .lineNum, .pageNum a { -color: #AAAAAA; -} -a.hidden:hover, a.noteRef:hover, a.pseudoNoteRef:hover { -color: red; -} -h1, h2, h3, h4, h5, h6 { -font-weight: normal; -} -table { -margin-left: auto; -margin-right: auto; -} -.tablecaption { -text-align: center; -} -.arab { font-family: Scheherazade, serif; } -.aran { font-family: 'Awami Nastaliq', serif; } -.grek { font-family: 'Charis SIL', serif; } -.hebr { font-family: Shlomo, 'Ezra SIL', serif; } -.syrc { font-family: 'Serto Jerusalem', serif; } -/* CSS rules generated from rendition elements in TEI file */ -.imprint { -color: gray; text-align: center; -} -.center { -text-align: center; -} -/* CSS rules generated from @rend attributes in TEI file */ -.xd31e1039 { -text-align:center; vertical-align:middle; font-size:x-large; width:33%; -} -.xd31e1040 { -text-align:center; vertical-align:middle; -} -.cover-imagewidth { -width:560px; -} -.xd31e97 { -font-size:x-large; -} -.xd31e99 { -font-size:small; -} -.xd31e103 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e1031 { -text-align:center; font-size:xx-large; -} -.xd31e1036 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; font-weight:bold; -} -.tbl\.wanted\.header { -width:100%; -} -.xd31e1043 { -font-size:xx-large; -} -.lordlisterwidth { -width:307px; -} -.xd31e1058 { -text-align:center; font-size:xx-large; color:#d40000; -} -.xd31e1060 { -font-size:large; -} -.xd31e1063 { -font-size:large; -} -.xd31e1066 { -text-align:center; -} -.xd31e1068 { -text-align:center; font-size:x-large; -} -.xd31e1072 { -text-align:center; font-size:large; -} -.warrant\.en { -font-size:small; border:2pt solid black; padding-left:1em; padding-right:1em; margin:1em; -} -.xd31e1083 { -font-size:x-large; text-align:center; -} -.xd31e1087 { -font-weight:bold; text-align:center; -} -.warrant\.nl { -display:none; font-size:small; -} -.xd31e1195 { -text-align:center; font-weight:bold; font-size:large; -} -.xd31e1300 { -font-size:xx-large; -} -.xd31e1302 { -font-size:medium; -} -/* ]]> */ </style> -</head> -<body> -<div lang='en' xml:lang='en'> -<p style='text-align:center; font-size:1.2em; font-weight:bold'>The Project Gutenberg eBook of <span lang='nl' xml:lang='nl'>Lord Lister No. 0013: De inbraak in den slaapwagen</span>, by Kurt Matull</p> -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and -most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions -whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms -of the Project Gutenberg License included with this eBook or online -at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you -are not located in the United States, you will have to check the laws of the -country where you are located before using this eBook. -</div> -</div> - -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:1em; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Title: <span lang='nl' xml:lang='nl'>Lord Lister No. 0013: De inbraak in den slaapwagen</span></p> -<p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:0; margin-left:2em; text-indent:-2em'>Authors: Kurt Matull</p> -<p style='display:block; margin-top:0; margin-bottom:0; margin-left:2em;'>Theo Blakensee</p> -<p style='display:block; text-indent:0; margin:1em 0'>Release Date: May 28, 2022 [eBook #68190]</p> -<p style='display:block; text-indent:0; margin:1em 0'>Language: Dutch</p> - <p style='display:block; margin-top:1em; margin-bottom:0; margin-left:2em; text-indent:-2em; text-align:left'>Produced by: The Online Distributed Proofreading Team at https://www.pgdp.net/ for Project Gutenberg</p> -<div style='margin-top:2em; margin-bottom:4em'>*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK <span lang='nl' xml:lang='nl'>LORD LISTER NO. 0013: DE INBRAAK IN DEN SLAAPWAGEN</span> ***</div> -<div class="front"> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first"></p> -<div class="figure cover-imagewidth"><img src="images/lordlister0013-front.jpg" alt="Oorspronkelijke voorkant." width="560" height="720"></div><p> -<span class="pageNum" id="pb1">[<a href="#pb1">1</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div class="div1 last-child imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e97">☞ Elke aflevering bevat een volledig verhaal. ☜ -</p> -<p class="xd31e99">UITGAVE VAN DEN „ROMAN-BOEKHANDEL VOORHEEN A. EICHLER”, SINGEL 236,—AMSTERDAM. -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="body"> -<div id="ch1" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch1.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<div class="figure"><img src="images/p0013-01.png" alt="DE INBRAAK IN DEN SLAAP-COUPE." width="720" height="227"></div> -<h2 class="super xd31e103">DE INBRAAK IN DEN SLAAP-COUPE.</h2> -<h2 class="label">EERSTE HOOFDSTUK.<a class="noteRef" id="xd31e107src" href="#xd31e107">1</a></h2> -<h2 class="main">OP LEVEN EN DOOD.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Door de kruinen der aloude boomen van het Bois de Boulogne te Parijs schudde de herfstwind -met boozen ruk de bladeren, die naar beneden dwarrelden en zich vormden tot een reuzentapijt, -dat door de ondergaande zon met haar valen schemer werd belicht. -</p> -<p>Op een afgelegen plek van het bosch stonden drie mannen, in lange reisjassen gekleed, -die vol verwachting het smalle pad langs keken, dat naar den straatweg leidde. -</p> -<p>Een van het drietal wendde zich af met zwijgend gebaar en nam een mes uit een leeren -taschje, dat hij op een boomstronk had neergelegd. Daarop nam hij nog eenige medische -instrumenten en een paar fleschjes met geneesmiddelen uit het taschje en begon toen -langzaam en zorgvuldig een rol dermatolgaas op te rollen. -</p> -<p>„De dokter maakt zich al klaar voor zijn werk,” sprak een der andere heeren, „wie -weet, voor wien hij de verbandmiddelen heeft uitgepakt, graaf Epernay?” -</p> -<p>De toegesprokene, een jongeman van onberispelijke gestalte, knikte toestemmend met -het hoofd. -</p> -<p>„Waarde markies,” zei hij toen tot zijn vriend, die minstens tien jaar ouder was dan -hij en nog de fiere houding en de gebruinde gelaatstrekken van een officier bezat, -„ik ben er nog zoozeer niet van overtuigd, dat het duel niet zal doorgaan! De gevolgen -ervan zijn niet te overzien, vooral niet voor u, waarde markies, daar ge <span class="pageNum" id="pb2">[<a href="#pb2">2</a>]</span>eerst sinds drie maanden met de mooiste vrouw van Parijs getrouwd zijt, die, als u -vandaag een ongeluk mocht overkomen, zeker ontroostbaar zou zijn!” -</p> -<p>Markies Raoul de Frontignac, aldus heette de Fransche officier, die slechts voor dezen -tocht zijn uniform had afgelegd, schrikte zichtbaar en fluisterde toen met lichtelijk -bewogen stem: -</p> -<p>„Mijn lieve Adrienne, mijn mooie, jonge vrouw! Ja, ge hebt gelijk, graaf, voor haar -zou het een zware slag zijn, als de kogel van mijn tegenstander mij van het leven -beroofde! -</p> -<p>„Maar juist om haar wil moet deze zaak tot de uiterste consequentie worden doorgevoerd. -Haar eer staat op het spel en daarmee is ook de mijne gemoeid. -</p> -<p>„Wat tusschen mij en lord Lister is voorgevallen, is slechts op de pistool uit te -vechten. De hoon, door hem mij aangedaan, kan slechts door bloed worden uitgewischt!” -</p> -<p>De jonge graaf schudde verwonderd het hoofd. -</p> -<p>„Sta mij toe, markies,” sprak hij, „over een aangelegenheid te spreken, die zelfs -voor mij, uw secondant, nog een raadsel is! -</p> -<p>„Dat het bij dit duel om een dame gaat, is mij heel duidelijk, maar het is mij onverklaarbaar, -hoe gij beide, markies de Frontignac en lord Edward Lister tot zulk een oneenigheid -zijt gekomen. -</p> -<p>„Want, nietwaar, lord Lister was immers uw vriend?” -</p> -<p>„Mijn beste vriend,” bevestigde de markies met bitterheid in zijn stem; „ik heb lord -Lister geëerd als een volmaakt gentleman, als een ideaal vriend en nooit, nóóit zou -ik hebben geloofd, dat hij zoo zou kunnen treffen als dat geschied is! Maar wat wilt -ge, beste vriend, het is een oude geschiedenis. Als twee vrienden dezelfde vrouw liefhebben, -worden zij maar al te dikwijls verbitterde vijanden! Maar, inderdaad, lord Lister -had reeds hier moeten zijn. Hoe laat is het al? Vijf minuten voor zes!” -</p> -<p>Met een ongeduldige beweging had markies Raoul de Frontignac zijn kostbaar horloge -voor den dag gehaald. -</p> -<p>„Mijn horloge gaat toch goed?” vroeg hij toen. -</p> -<p>„Zeker!” antwoordde de secondant, „lord Lister heeft nog vijf minuten tijd, voordat -hij hier moet zijn! -</p> -<p>„Maar wij zullen hem toch niets kunnen verwijten, als hij een kwartier of een half -uur later komt. Hij is vanmorgen eerst van Newhaven vertrokken, het schip heeft acht -uren noodig om, bij goed weer, het Kanaal over te steken. -</p> -<p>„Om één uur ongeveer kan hij in Havre zijn; de sneltrein naar Parijs vertrekt om twee -uur! Dan kan hij eerst om half vijf aan het station zijn en als hij dan.…” -</p> -<p>„Een automobiel,” viel de markies in, „er stappen twee heeren uit. Het is lord Lister -met zijn secondant. Stil, daar is hij!” -</p> -<p>Van achter de boomen trad een jongeman van omstreeks dertigjarigen leeftijd te voorschijn. -Hij droeg een gekleede jas met wit vest, sierlijke lakschoenen aan de smalle, aristocratische -voeten, een cylinderhoed en een witte chrysanth in het knoopsgat en het geheel gaf -hem het voorkomen, alsof hij zoo juist van de een of andere feestelijkheid was teruggekomen. -</p> -<p>Terwijl markies de Frontignac eenige schreden achteruit trad, naderde graaf Epernay -den jongen Engelschman en reikte hem de hand. -</p> -<p>„Ge zijt op uw tijd, lord Lister!” sprak hij, „het is één minuut vóór zessen!” -</p> -<p>„Dan ben ik nog een minuut te vroeg gekomen,” antwoordde de lord, „ik zal den volgenden -keer nog stipter zijn! -<span class="pageNum" id="pb3">[<a href="#pb3">3</a>]</span></p> -<p>„Mag ik u intusschen mijn secondant voorstellen, baron Sidny Bruce!” -</p> -<p>De Fransche graaf en de Engelsche baron gaven elkaar de hand en begonnen toen samen -over de voorschriften van het duel te onderhandelen. -</p> -<p>„Wij hebben niet meer veel af te spreken,” fluisterde de graaf. -</p> -<p>„Driemaal worden de kogels gewisseld, den eersten keer op een afstand van twintig -pas; dan tien pas voorwaarts en lossen en ten slotte op vijf pas afstands. In het -laatste geval is de dood van een der duellisten onvermijdelijk!” -</p> -<p>„Dat denk ik ook,” antwoordde de baron met de koelbloedigheid van een Engelschman. -</p> -<p>„Gij hebt ook pistolen meegebracht,” vervolgde graaf Epernay, „hier zijn onze wapens. -Wij zullen er om loten, wiens wapens gebruikt zullen worden.” -</p> -<p>„Dat is overbodig,” sprak baron Sidny Bruce, „lord Lister heeft mij uitdrukkelijk -verklaard, dat hij alleen de wapens van den markies wenscht te gebruiken!” -</p> -<p>„Uitstekend! Maar laat ons toch allereerst trachten dit afschuwelijke duel te verhinderen!” -</p> -<p>„Lord Lister heeft mij reeds verklaard dat hij bereid is, de zaak in der minne te -schikken, maar hij twijfelt eraan, of de markies daarvoor te vinden is!” -</p> -<p>„Ge kunt het echter in ieder geval probeeren!” -</p> -<p>„Heeren!” begon graaf Epernay met luider stemme tot de beide tegenpartijen, „het is -onze plicht, u er opmerkzaam op te maken, dat dit duel bloedige en vreeselijke gevolgen -kan hebben! -</p> -<p>„Daar het bekend is, dat gij vroeger goede vrienden waart, denken wij, dat een wederzijdsche -verklaring— —” -</p> -<p>„Geen sprake van”, viel markies de Frontignac met scherpe stem in, „er zijn beleedigingen, -waarvoor geen excuus is!” -</p> -<p>Lord Lister hoorde deze woorden aan met een groote onverschilligheid op zijn knap -gelaat. -</p> -<p>Toen vroeg hij baron Bruce een lucifer en stak een sigaret aan. -</p> -<p>„Kijk eens, Bruce”, sprak de gentleman toen tot den Engelschman, „ik heb dit keer -zeven ringen geblazen. Totnogtoe kon ik het nooit verder dan tot zes brengen. Hoe -<span class="corr" id="xd31e160" title="Bron: vin">vind</span> je dat kunststukje?” -</p> -<p>„<span lang="en">Very fine</span>”, antwoordde baron Bruce glimlachend. -</p> -<p>In hetzelfde oogenblik naderde graaf Epernay en hield lord Edward Lister het geopende -kistje voor, waarin de met zilver beslagen pistolen op het zachte fluweel lagen. -</p> -<p>De lord nam een der wapens en weldra had ook markies De Frontignac zich van een wapen -voorzien. -</p> -<p>Twintig schreden werden afgemeten, de duellisten gingen staan. -</p> -<p>Markies De Frontignac had zijn overjas uitgetrokken op voorbeeld van lord Lister, -die zijn jas had uitgedaan en nu in zijn sneeuwwitte hemdsmouwen stond. -</p> -<p>„Mylord”, sprak graaf Epernay, „gij hebt als gedaagde het eerste schot. Ik tel één, -twee, drie!” -</p> -<p>„Spinnen in den morgen baren veel zorgen!” mompelde lord Lister, „en wijl die spin -daar boven in den ouden lindeboom mij al lang verveelde, zal ik ze maar naar de andere -wereld helpen!” -</p> -<p>Een schot kraakte en hoog in de linde was het spinneweb verscheurd. -</p> -<p>„Wees zoo vriendelijk om eens even te bukken, baron”, sprak de schutter op spottenden -toon, „de spin ligt morsdood aan uw voeten!” -</p> -<p>„Ik geloof niet, dat wij hier zijn gekomen om grapjes te maken”, stoof markies De -Frontignac toornig op, „ik wensch u erop te wijzen, dat ik mijn kogel <span class="pageNum" id="pb4">[<a href="#pb4">4</a>]</span>zóó zal afschieten, dat hij het web van uw leven totaal verscheurt!” -</p> -<p>De markies vuurde. -</p> -<p>Zijn kogel floot langs lord Listers hoofd en nam een paar van zijn donkere haren mee. -</p> -<p>„Niet slecht!” meende de Engelschman, „maar ik zie, dat het u ernst is, Voilà! Ge -zult hem hebben! Vlak onder den derden knoop van uw vest!” -</p> -<p>„De heeren kunnen tien pas naderen!” zei graaf Epernay. -</p> -<p>Maar lord Lister antwoordde: -</p> -<p>„Niet noodig!” -</p> -<p>En in hetzelfde oogenblik, dat de graaf tot drie telde, draaide lord Lister zich bliksemsnel -om en schoot onder zijn linker schouderoksel door. -</p> -<p>Een kreet—een doffe slag—markies De Frontignac lag bloedend op den grond. -</p> -<p>Allen snelden op den getroffene toe. -</p> -<p>„Is het doodelijk, dokter?” vroeg lord Lister zacht. -</p> -<p>„Verloren!” sprak de dokter toonloos, „wij kunnen hem niet eens naar zijn rijtuig -brengen, over een kwartier is alles voorbij!” -</p> -<p>„Laat mij dan met hem alleen. Hij mag niet sterven, zonder mij nog eens de hand te -hebben gedrukt -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e196" title="Niet in bron">„</span>Frontignac, beste vriend, herken je me? Waarom heb je mij gedwongen, een einde te -maken aan je leven, dat mij zoo dierbaar was?” -</p> -<p>De zwaargewonde opende wijd de oogen en de blik, waarmee hij lord Lister aankeek, -gloeide van onverzoenlijken haat -</p> -<p>„Ik wilde je bewaren voor een groot ongeluk”, vervolgde lord Lister, terwijl hij zich -diep over den stervende heenboog, „ik zweer je, dat ik niets deed dan een vriendschapsdienst, -toen ik.…..” -</p> -<p>Daar verstomden plotseling de woorden op de lippen van den spreker, hij kromp ineen -en zijn oogen keken vol doodelijke ontsteltenis naar den stervende. -</p> -<p>Deze had hem zachtjes, héél zachtjes een woord, een enkel woord in het oor gefluisterd -en daardoor was zijn vijand al het bloed uit de wangen geweken. -</p> -<p>Dit eene woord, dat de overwonnene den overwinnaar had toegefluisterd en dat dezen -zoo vreeselijk had getroffen luidde: -</p> -<p>„<i>Raffles!</i>” -<span class="pageNum" id="pb5">[<a href="#pb5">5</a>]</span></p> -</div> -<div class="footnotes"> -<hr class="fnsep"> -<div class="footnote-body"> -<div class="fndiv" id="xd31e107"> -<p class="footnote"><span class="fnlabel"><a class="noteRef" href="#xd31e107src">1</a></span> Wij maken onze lezers er opmerkzaam op, dat deze bijzonder -belangwekkende geschiedenis dateert uit den tijd, toen de -Engelsche politie nog niet wist, dat lord Lister, de zeer geziene -aristocraat, dezelfde was als Raffles—de meesterdief. Destijds -was hij inderdaad nog „De groote Onbekende”. <a class="fnarrow" href="#xd31e107src" title="Ga terug naar noot 1 in tekst.">↑</a></p> -</div> -</div> -</div> -</div> -<div id="ch2" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch2.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">TWEEDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE BEKENTENIS VAN DEN STERVENDE.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">„Ik smeek u, Heeren, laat mij eenige oogenblikken met den markies alleen, wij willen -afscheid van elkander nemen. Ik heb hem onder vier oogen nog een laatste mededeeling -te doen!” -</p> -<p>Op heeschen toon kwamen deze woorden den Engelschman over de lippen, maar in het volgende -oogenblik had hij ook volkomen alle tegenwoordigheid van geest terug gekregen. -</p> -<p>Graaf Epernay, de Engelsche baron en de dokter verwijderden zich nu. -</p> -<p>De Engelschman stond onbewegelijk, totdat hij er zich van overtuigd had, dat de drie -mannen buiten het gehoor waren. -</p> -<p>Toen boog hij zich opnieuw over den gewonde en fluisterde: -</p> -<p>„Ongelukkige, kent ge mijn geheim?” -</p> -<p>„Ik ken het, lord Lister!” antwoordde de markies met matte stem, „ik, je beste vriend, -wist al sinds langen tijd, dat jij John C. Raffles bent, die door Scotland Yard al -sinds zoo langen tijd wordt gezocht en op wiens hoofd een prijs van duizend pond sterling -is gesteld.” -</p> -<p>„Maar waarom heb je mij dan niet verraden?” -</p> -<p>„Ik zweeg, omdat ik van je hield, maar nu ik je haat, zal ik ook spreken!” -</p> -<p>„Je zult daar geen tijd meer voor hebben”, sprak Raffles op somberen toon, „niet jij -zult het de wereld meedeelen, dat lord Lister de groote onbekende is, die alle detectives -in spanning houdt, omdat hij duizendmaal sluwer en moediger is dan zij allen. Niet -gij zult vertellen, dat lord Lister onder den naam van John C. Raffles bij de inbrekerswereld -bekend is. -</p> -<p>„Neen, jij bent ten doode gedoemd, ongelukkige en voordat er een kwartier verloopen -is, zul je voor den rechterstoel van God verschijnen!” -</p> -<p>Een gorgelend geluid ontsnapte de zwaar gewonde borst van den markies. -</p> -<p>„Ik weet, dat je mij maar àl te goed hebt geraakt, lord Lister,” antwoordde hij, „maar -ik heb ervoor gezorgd, dat mijn geheim niet met mij in het graf gaat! -</p> -<p>„Je hebt het heiligste, dat ik bezat, het liefste ter wereld met je minachting bezoedeld, -daarvoor wil ik— —” -</p> -<p>„Houd op”, viel lord Lister in, en zijn groote grijze oogen schoten vonken, „houd -op, markies, dit punt verdient opheldering. -</p> -<p>„Je hebt mij tot dit duel gedwongen. -</p> -<p>„Ik kon het niet weigeren. Dat was ik aan mijn eed als edelman verplicht. -</p> -<p>„Maar ik zweer je thans nog eens, nu je de dood <span class="pageNum" id="pb6">[<a href="#pb6">6</a>]</span>zoo nabij is, dat ik de waarheid sprak, toen ik je op dien avond van het bal toevoegde: -</p> -<p>„Als je Adrienne de Malmaison tot je vrouw maakt, dan geef je je edelen naam aan een -eerlooze avonturierster, aan een deerne; en je voorvaderen zullen uit hun graven opstaan -om je te straffen voor die snoode daad!” -</p> -<p>Het gelaat van den markies was reeds vaalgrauw geworden. -</p> -<p>Maar nog eens spande hij alle krachten in. -</p> -<p>„Ja, die woorden heb je mij toegevoegd, lord Lister. -</p> -<p>„En, zooals ik zei: deze minachting kost jou of mij het leven, wij strijden op leven -en dood!” -</p> -<p>„Je ziet, beste vriend, dat het jou het leven moet kosten. -</p> -<p>„Maar voordat je heengaat, zal ik je toch van mijn onschuld overtuigen! -</p> -<p>„Zie je dezen brief? -</p> -<p>„’t Is Adrienne’s handschrift, zooals je ziet en als je nog lezen kunt, arme, bedrogen -kerel, dan zul je bemerken, hoe je geleefd hebt aan de zijde van een beestachtig wijf.” -</p> -<p>Vlug had lord Lister een geel geworden brief uit zijn portefeuille te voorschijn gehaald. -</p> -<p>Hij hield het blad papier voor de oogen van den stervende en deze las de volgende -woorden: -</p> -<blockquote> -<p class="first salute">„Dierbaarste lord Lister! -</p> -<p>„Ik smeek je, mijn geheim te bewaren. Zoo juist heeft markies Raoul de Frontignac -mij gesmeekt, zijn vrouw te worden. Die arme, goede gek is tot over de ooren op mij -verliefd. Hij is rijk, van voornamen stand, en iemand, die zich om den vinger laat -wikkelen, als een mooie vrouw het er op aanlegt. -</p> -<p>„Ik smeek je, lord, verstoor mijn geluk niet. Denk eens aan de dierbare woorden van -vroeger, die ons vereenigden. Als de markies hoort, dat ik de dochter van een kaartlegster -ben, en dat je mij in een bordeel in Kaïro hebt gevonden, waar mijn moeder mij heenbracht, -toen ik zestien jaar was, dan is voor mij alles verloren. -</p> -<p>„Maar ik weet, dat je een gentleman bent en zoo iemand verraadt geen vrouw, die hem -eens zoo vurig heeft liefgehad. -</p> -<p class="signed"><span class="corr" id="xd31e254" title="Niet in bron">„</span>Adrienne de Malmaison.”</p> -</blockquote><p> -</p> -<p>„Deerne, mooie slang, je hebt mijn leven vergiftigd”, siste de markies en hij stiet -den brief op zij, „om die door en door slechte vrouw ben ik dus in den dood gegaan! -Daarvoor heb ik mijn besten vriend opgeofferd! Edward, Edward! Kun je mij vergeven?” -</p> -<p>De Engelschman greep de beide handen van zijn vriend, die reeds koud begonnen te worden. -</p> -<p>„Of ik je vergeven kan? Maar beste kerel, ik ben het immers, die vergiffenis moet -vragen en niet jij!” -</p> -<p>„Jij bent onschuldig, Edward, ik heb je tot dit duel gedwongen. Maar waarom heb je -mij niet eerder gewaarschuwd, dan had ik die feeks liever geworgd dan dat ik haar -mijn naam had gegeven!” -</p> -<p>„Ik kòn, ik mocht niet spreken. Ik zou geen edelman geweest zijn, als ik haar verraden -had, want helaas heeft haar schoonheid ook mij vele jaren geleden betooverd en ik -haar zoete gunsten van haar aangenomen, die verplichten tot zwijgen, zelfs tegenover -de beste vrienden!” -</p> -<p>„Ik begrijp je! Ik zou ook niet anders hebben gehandeld!” De stervende zuchtte zwaar. -</p> -<p>„Maar luister nu naar mijn vreeselijke bekentenis, Edward, ook jij bent verloren—ik -heb je in het verderf gestort!” -</p> -<p>„Ik vermoed verschrikkelijke dingen”, stiet lord <span class="pageNum" id="pb7">[<a href="#pb7">7</a>]</span>Lister uit, „ongelukkige, je hebt een vrouw het geheim van mijn leven meegedeeld, -verraden! Een vrouw weet, dat lord Edward Lister en John C. Raffles een en dezelfde -persoon zijn!” -</p> -<p>„Zij weet het nog niet, maar zij heeft het geheim onder haar berusting. Luister, want -ik ga spoedig sterven, maar ik wil, ik <i>moet</i> je redden!” -</p> -<p>„Spreek, ongelukkige, elke seconde is kostbaar, vertel mij alles!” -</p> -<p>„Ik heb je geheim altijd bewaard als mijn oogappel, maar op dien avond, toen ik mij -door jou doodelijk beleedigd gevoelde, toen jij Adrienne een deerne hebt genoemd, -toen verliet ik het bal van den Portugeeschen gezant en begaf mij spoorslags naar -huis. Ik schreef toen alles op, wat ik wist van je dubbel leven, alle bewijzen, die -ik daarvoor bezat! Ik verzegelde den brief en ging naar de Engelsche Bank!” -</p> -<p>„Naar de Engelsche Bank? En wat deed je daar met dien brief?” -</p> -<p>„Ik heb in die Bank een safe, waarin mijn geheele vermogen aan baar geld en de papieren -van waarde zijn geborgen. Daar heb ik den brief bewaard!” -</p> -<p>„En ligt hij daar nog?” schreeuwde lord Lister in de grootste opwinding. -</p> -<p>„Nog—nog—daar!” reutelde de stervende, „maar voordat ik vandaag—naar het duel ging—gaf -ik—Adrienne—den sleutel—en zei—tegen haar: -</p> -<p>„Als ik—voor zonsondergang niet—levend ben teruggekeerd—ga dan naar Londen—maak mijn -safe—in de Engelsche Bank—open—daar ligt een brief—o, Lister—ik heb je overgeleverd -aan een slecht wijf—aan een deerne— —zij zal je met duivelsche vreugde vernietigen—want -ik weet—dat ze jou haat— —omdat jij haar minacht!” -</p> -<p>In dit oogenblik veranderde de groote onbekende geheel en al. -</p> -<p>Ieder spoor van opwinding was uit zijn gelaatstrekken verdwenen. Een ijzeren kalmte -straalde uit zijn blik en deed zijn mannelijk, jeugdig, schoon gelaat als uit marmer -gehouden voorkomen. -</p> -<p>„Antwoord mij vlug, beste vriend”, sprak hij toen, „nu kun je nog denken, nog spreken! -</p> -<p>„Heb je in de Bank van Engeland het bevel achtergelaten, dat ieder, die den sleutel -brengt, toegang heeft tot de kluis, of kan dat slechts een bepaald persoon zijn?” -</p> -<p>„Wie den sleutel brengt, kan de deur van de safe openen. -</p> -<p>„Hoop er echter niet op, dat je de deur op de een of andere manier kunt laten springen, -of dat eenige sleutel zou passen. Je weet, dat de Engelsche Bank iederen sleutel op -andere manier laat maken en dat elk voorwerp een kunststukje op zichzelf is!” -</p> -<p>„Dat weet ik. Maar waar verbergt je vrouw den sleutel? Heb je dat gezien, toen je -haar dien hebt gegeven?” -</p> -<p>„Ja!” -</p> -<p>„Waar dan?” -</p> -<p>„Zij draagt den sleutel aan een gouden ketting om den hals!” -</p> -<p>„Denk je, dat zij dadelijk naar Londen zal gaan?” -</p> -<p>„Ik vermoed, dat zij nog vandaag zal gaan,” antwoordde de markies met een stem, die -steeds zwakker werd, „zij zal zoodra mogelijk in het bezit van mijn vermogen willen -komen!” -</p> -<p>„Dan is alles in orde!” mompelde lord Lister. „Adrienne de Malmaison is nog niet in -Londen aangekomen! -</p> -<p>„Je kunt met een veilige gedachte aan mij sterven, markies! Ik zou niet John C. Raffles, -de groote onbekende zijn, als ik den sleutel niet afhandig maakte aan deze vrouw!” -<span class="pageNum" id="pb8">[<a href="#pb8">8</a>]</span></p> -<p>Met de diepste droefenis zag lord Lister, dat zijn brave vriend geen klank meer kon -uiten. -</p> -<p>Nog slechts een zwak handdrukje, toen zakte het lichaam van den markies ineen. -</p> -<p>„Dood!” stiet Lister uit, „dood!” -</p> -<p>Hij drukte zijn gestorven vriend zachtjes de oogen toe en beroerde met zijn lippen -toen even het witte voorhoofd van den ontslapen vriend. -</p> -<p>Toen hij zich daarna oprichtte, sprak groote vastberadenheid uit zijn blik. -</p> -<p>„Acht uur, vijf minuten,” fluisterde hij, terwijl hij zijn horloge te voorschijn haalde, -„als zij inderdaad vanavond nog naar Havre reist, moet zij den sneltrein nemen, die -om negen uur vertrekt! -</p> -<p>„Ik hoop nog op tijd te komen om met haar mee te kunnen reizen. -</p> -<p>„Maar—ik mag geen minuut verliezen, want de weg naar het station is lang!” -</p> -<p>Thans kwamen de getuigen van het vreeselijke duel met den dokter terug. -</p> -<p>„Markies Raoul de Frontignac is dood,” sprak lord Lister op ernstigen toon, „wij hebben -ons verzoend en thans, heeren, moet ge mij verontschuldigen. Gij, waarde baron Bruce, -zult wel zoo goed willen zijn, met de heeren per rijtuig naar Parijs terug te willen -gaan. Ik moet de auto gebruiken!” -</p> -<p>En zonder verder eenige verklaring te geven van zijn raadselachtig gedrag, stormde -lord Lister weg en sprong hij in de auto. -</p> -<p>De jonge chauffeur keek hem vragend aan. -</p> -<p>„Naar het Lyonerstation, wij moeten er om negen uur zijn,” sprak lord Lister. -</p> -<p>„Onmogelijk, mijnheer! Van hier naar dat station is vijf kwartier rijden! Ik kan er -niet voor instaan, dat ge op tijd komt!” -</p> -<p>„Werkelijk niet? Stap dan uit! Ja, stap dan uit!” -</p> -<p>Het werd gezegd op een toon, die geen tegenspraak duldde. -</p> -<p>De chauffeur deed, wat hem bevolen was. -</p> -<p>In het volgende oogenblik was de handel overgehaald en als door den wind voortgedragen, -stoof de auto langs de vlakte en door den herfstavondnevel, die intusschen over Parijs -was neergedaald. -<span class="pageNum" id="pb9">[<a href="#pb9">9</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch3" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch3.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">DERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">EEN VROUWELIJKE DETECTIVE.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">„Kom dadelijk—gauw—ik heb den sleutel!” -</p> -<p>Op dienzelfden tijd, toen de arme markies De Frontignac den kogel kreeg, die een einde -maakte aan zijn leven, riep een mooie, jonge vrouw deze woorden door de telephoon, -die in een weelderig ingericht vertrek was aangebracht. -</p> -<p>„Ik ben over een kwartier bij u,” luidde het antwoord en glimlachend ging de mooie -vrouw weg van de schrijftafel, waar het toestel stond. -</p> -<p>Deze dame was de markiezin Adrienne de Frontignac. -</p> -<p>Alles wat lord Lister gezegd had over de schoonheid van deze duivelin, bleef nog ver -onder de werkelijkheid. -</p> -<p>De markiezin had een slanke figuur; haar weelderig haar was kastanjebruin, haar oogen -blauw als vergeet-mij-nieten en van onder haar kostbaren peignoir kwam het allersierlijkste -voetje te voorschijn. -</p> -<p>Niet steeds had Adrienne de Frontignac in een paleis gewoond, dat was ingericht met -alle denkbare schatten en stond in een der voornaamste stadsgedeelten van Parijs, -op den Faubourg St. Germain. -</p> -<p>Zeven jaren geleden had zij in een arbeiderskwartier van Parijs met haar moeder in -een klein huisje geleefd. -</p> -<p>Moeder Faté, aldus werd Adrienne’s opvoedster genoemd, had, toen zij nog jong en mooi -was, met een kunstenaartroep door Frankrijk gereisd; later was zij getrouwd met een -koopman en toen naar Parijs gekomen. -</p> -<p>De heer Faté had destijds een kleinen winkel, waarin hij goede zaakjes maakte. Door -spaarzaamheid en vlijt had hij een klein vermogen bijeengegaard, maar vier jaren na -zijn huwelijk was hij totaal geruineerd en toen was hij aan den drank verslaafd geraakt. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e336" title="Bron: Alleeen">Alleen</span> zijn ongelukkig huwelijk was daaraan schuld. Madame Faté, die een liederlijk leven -leidde, had volop genoten van het Parijsche leven en daar haar man veel te zwak en -veel te verliefd was om haar verkwisting paal en perk te stellen, waren al heel gauw -alle spaarduitjes opgemaakt. -</p> -<p>Toen werden schulden gemaakt en op zekeren dag werd de heer Faté uit zijn woning gezet -en kwamen zijn mooie meubels onder den hamer. -</p> -<p>De rampzalige man leidde nu een leven vol ellende aan de zijde van zijn jonge vrouw, -die hem nooit had lief gehad. -</p> -<p>Hij begon uit vertwijfeling hoe langer hoe zwaarder te drinken, totdat hij op zekeren -dag dood in de goot werd gevonden. Juffrouw Faté ging toen met haar dochtertje, de -kleine Adrienne, in een ander stadsgedeelte <span class="pageNum" id="pb10">[<a href="#pb10">10</a>]</span>wonen en daar trachtte zij het lekke schip van haar bestaan weer vlot te maken. -</p> -<p>Zij was nog een knappe vrouw en kreeg onder de arbeiders al heel spoedig een hoop -vrienden en vereerders, die zich wel graag door haar lieten plukken. Maar toen zij -ouder en leelijker werd, begon zij een ander beroep uit te oefenen. -</p> -<p>Zij werd kaartlegster! -</p> -<p>Op gezette tijden ontving zij in haar woning de lichtgeloovigen, die zich door haar -uit de kaarten, uit de lijnen der hand en uit het koffiedik de toekomst lieten voorspellen -en ook trok zij er zelf op uit om het dienend personeel haar diensten aan te bieden. -</p> -<p>Zoo gelukte het moeder Faté om zich met haar dochtertje door den tijd te slaan. -</p> -<p>De kleine Adrienne groeide op tot groot genoegen van haar moeder. Zij werd van jaar -tot jaar mooier en de oude rekende reeds uit, dat haar dochter haar spoedig groote -inkomsten zou verschaffen, want als kokotte kan men in Parijs dikwijls grof geld verdienen -als men jong en mooi is. -</p> -<p>En Adrienne verzette zich geen oogenblik tegen de wenschen van haar moeder. -</p> -<p>Alle drommels, zij had meer dan genoeg van dat ellendige leven. -</p> -<p>Elken dag had zij het groote glanzende Parijs voor zich met al zijn verleidingen, -zijn verlokkende schatten, waarnaar de vrouwenharten zoozeer begeeren. -</p> -<p>Een rijk rentenier van diep in de vijftig was Adrienne’s eerste minnaar; toen volgden -anderen en ten slotte bood een handelaar in blanke slavinnen moeder Faté een groote -som gelds, als zij haar dochter, wilde afstaan. -</p> -<p>De oude ging terstond op dit aanbod in en Adrienne werd meegenomen naar Kaïro en daar -in een publiek huis gebracht. -</p> -<p>Hier leerde lord Lister haar op zekeren dag kennen. -</p> -<p>Adrienne’s schoonheid trof hem en door allerlei leugenachtige verhalen wist zij zijn -medelijden op te wekken. -</p> -<p>Hij kocht Adrienne vrij voor een groote som gelds, bracht haar naar Engeland en huurde -daar een huisje voor haar, waarin het meisje geheel zorgeloos kon leven. -</p> -<p>Maar lord Lister was er de man niet naar, die zich op den duur bij den neus liet nemen. -</p> -<p>Al heel spoedig kwam hij tot de conclusie, dat Adrienne een door en door verdorven -schepsel was, wie de ondeugd in het bloed zat. -</p> -<p>Hij betrapte haar op allerlei leugens, op afspraken, die zij hield met andere mannen -en toornig stiet hij haar van zich. -</p> -<p>Eenige jaren gingen voorbij. -</p> -<p>Daar ontmoette lord Edward Lister op zekeren dag zijn besten vriend markies Raoul -de Frontignac, die destijds in Londen woonde, in gezelschap van een jonge dame van -buitengewone schoonheid, die zich Adrienne de Malmaison noemde. -</p> -<p>Algemeen werd van haar verteld, dat zij de dochter was van een Fransch aristocraat, -die haar veel millioenen had nagelaten. En ook de dames der Londensche high life waren -met Adrienne de Malmaison ten zeerste ingenomen. -</p> -<p>Zij betooverde iedereen en al haar vrienden en bekenden waren het er over eens, dat -Adrienne de Malmaison het bekoorlijkste schepsel op aarde was. -</p> -<p>Toen lord Lister deze mooie vrouw voor het eerst in de hooge kringen van Londen ontmoette, -wist hij ook terstond, dat zij een avonturierster was van de ergste <span class="pageNum" id="pb11">[<a href="#pb11">11</a>]</span>soort, en dat hij zelve deze Adrienne Faté uit een bordeel in Kaïro had gehaald. -</p> -<p>Maar hij gevoelde zich niet geroepen om de aristocraten de afkomst van hun lieveling -mee te deelen. -</p> -<p>Hij vond er zelfs eenig vermaak in om het spel gade te slaan, dat deze moedige avonturierster -speelde met de zoo koele, ongenaakbare Engelsche aristocratie, en hij lachte in zijn -vuistje om deze ironie van het noodlot. -</p> -<p>En bovendien—lord Lister was edelman; hij zou Adrienne niet ontmaskeren. -</p> -<p>Deze schoone, jonge vrouw had ook hem eens toebehoord en een man, die eens de gunsten -van een vrouw heeft aanvaard, is tot zwijgen verplicht. -</p> -<p>Jammer genoeg, bewaarde lord Lister ook het stilzwijgen tegenover zijn besten vriend, -markies De Frontignac. -</p> -<p>Hij vond trouwens niet eens tijd genoeg om den markies het verleden van Adrienne de -Malmaison op te helderen, want destijds verliet lord Lister voor zes weken Londen -om een reis te maken naar Zuid-Europa. -</p> -<p>Toen hij terugkeerde, ontstelde hij van de tijding, dat markies De Frontignac zich -intusschen met Adrienne de Malmaison had verloofd. -</p> -<p>Mocht hij zijn besten vriend een slachtoffer laten worden van deze slechte vrouw? -Mocht hij het mede aanzien, dat de dochter van een kaartlegster en van een dronkaard, -die in de goot gestorven was, markiezin De Frontignac werd? -</p> -<p>Neen, duizendmaal neen! Lord Lister besloot zelf zijn vriend de oogen te openen. -</p> -<p>Het bal bij den Portugeeschen gezant zou daartoe de beste gelegenheid bieden. -</p> -<p>Wij weten ondertusschen, hoe ongelukkig de poging van lord Lister, om zijn vriend -een en ander op te helderen, is afgeloopen. -</p> -<p>Reeds na Listers eerste woorden, die hij tot zijn vriend, den markies had gesproken; -reeds na zijn woorden: „Ik waarschuw je voor Adrienne de Malmaison, zij is een bedriegster, -een deerne!” viel de markies op een toon van de heftigste razernij in: -</p> -<p>„Deze beleediging, mijn bruid aangedaan, zul je met je bloed betalen!” -</p> -<p>Markies de Frontignac wachtte niet af, tot lord Lister hem nog meer kon zeggen. Hij -stormde weg en den volgenden dag nam hij maatregelen om den man, die zijn bruid beleedigd -had, tot een duel uit te dagen. -</p> -<p>Besloten werd, dat dit duel drie maanden later in het Bois de Boulogne te Parijs zou -worden gehouden. -</p> -<p>Lord Lister had om dit uitstel gevraagd. -</p> -<p>Dit had hij niet gedaan uit eigenbelang, maar hij hoopte, dat in den loop van die -drie maanden Adrienne zich zelve zou verraden. -</p> -<p>Maar het tegendeel geschiedde. -</p> -<p>Adrienne verstond het op een uitnemende manier om den markies smoorlijk verliefd op -haar te maken en op zekeren dag hoorde lord Lister, dat het huwelijk van dit ongelijke -tweetal in de Notre Dame-kerk te Parijs gesloten was. -</p> -<p>Zoo was dus de dochter van de kaartlegster de gade geworden Van een der meest geachte -aristocraten van Frankrijk en hoe verachtelijk deze vrouw ook mocht zijn—één ding -verstond zij uitnemend: zij speelde haar rol op schitterende wijze. -</p> -<p>Ook in de Parijsche kringen wist zij zich heel spoedig bemind te maken en geen sterveling -vermoedde iets van haar zondig leven. -</p> -<p class="center">— — — — — — — — — — — — — —<br> -— — — — — — — — — — — — — — -<span class="pageNum" id="pb12">[<a href="#pb12">12</a>]</span></p> -<p>Toen zij den hoorn weer op het telephoontoestel had gelegd, trad Adrienne voor een -prachtigen spiegel en bekeek zich daarin van top tot teen. -</p> -<p>Toen maakte zij haar blouse aan den hals los en haalde een klein, kunstig gevormd -sleuteltje te voorschijn, dat aan een dun, maar stevig gouden kettinkje op haar boezem -verborgen was. -</p> -<p>„Eindelijk heb ik mijn doel bereikt”, fluisterde zij, „mister Baxter, van Scotland -Yard kan tevreden zijn. Hij zal zijn woord zeker houden, als ik hem het groote geheim -openbaar, dat thans het mijne is. -</p> -<p>„En dan—dan heb ik niet meer te vreezen, dat het spook uit vroeger tijden mij komt -storen! Dan weet niemand, wie ik was, voordat ik markiezin de Frontignac werd!” -</p> -<p>Een livrei-bediende trad binnen en diende een dame aan. -</p> -<p>„Zij zegt, dat zij de directrice is van het modemagazijn, waar mevrouw groote inkoopen -heeft gedaan!” -</p> -<p>„Laat dadelijk binnenkomen en stoort mij niet, zoolang deze dame bij mij is!” -</p> -<p>Die dienaar boog en vertrok. -</p> -<p>Even daarna trad een slanke dame binnen met scherpe, verstandige gelaatstrekken en -donker haar, dat reeds grijsde aan de slapen. -</p> -<p>„Ge zijt gauw gekomen, miss Wilson”, zei Adrienne. „Ge waart toch alleen, toen ik -door de telephoon met u sprak?” -</p> -<p>„Natuurlijk! Ik ben overigens zeer belangstellend, mevrouw, waarom ge mij hier hebt -laten komen. Ge hebt gezegd, dat uw doel bereikt was. Wat is dat doel en wat wenscht -ge overigens?” -</p> -<p>„Ik zal u alles meedeelen, maar neem eerst eens plaats! Zoo! Heeft mr. Baxter ü inderdaad -naar Parijs gestuurd, zonder u op de hoogte te brengen van de zaak?” -</p> -<p>„Mr. Baxter van Scotland Yard, mijn chef”, antwoordde de vrouwelijke detective, heeft -mij ongeveer veertien dagen gelegen gezegd naar Parijs te gaan en daar mijn intrek -te nemen in een hotel, dat in de nabijheid van uw paleis zich bevindt, mevrouw. Overigens -moest ik mij geheel en al te uwer beschikking stellen. -</p> -<p>„Tot nog toe hebt ge van mijn diensten geen gebruik gemaakt en ik ben nog in volmaakte -onwetendheid omtrent den band, die bestaat tusschen u en mr. Baxter!” -</p> -<p>„Luister dan! Het gaat om niets minder dan om de inhechtenisneming van den Grooten -Onbekende!” -</p> -<p>Miss Wilson vloog overeind. -</p> -<p>„Om John C. Raffles? En kunt u aan de politie eenige aanwijzing geven, mevrouw?” -</p> -<p>„Ja, dat kan ik! Raffles, de meesterdief, is verloren en over eenige dagen is hij -overgeleverd aan de Londensche politie!” -</p> -<p>„Dat zal een triomf zijn voor mr. Baxter! Die John C. Raffles is zijn doodsvijand -en hoeveel moeite de politie zich reeds heeft gegeven om dien man in handen te krijgen, -is niet te zeggen, maar telkens als men denkt vat op hem te hebben, is hij spoorloos -verdwenen!” -</p> -<p>„Mr. Baxter zal voortaan rustig kunnen slapen”, zei Adrienne de Frontignac glimlachend. -„Maar voordat ik u verder iets meedeel, moet ge mij eerst eens heel openhartig de -vraag beantwoorden, of mr. Baxter u iets heeft onthuld omtrent mijn verleden.” -</p> -<p>Miss Wilson zweeg een wijl. -</p> -<p>Toen keek ze de schoone markiezin eenige oogenblikken doorborend aan en sprak: -</p> -<p>„Ik weet alles! Mr. Baxter heeft mij alles verteld! -</p> -<p>„Het is mij bekend; mevrouw, wie en wat ge geweest zijt; ik weet ook, dat ge door -mr. Baxter hier <span class="pageNum" id="pb13">[<a href="#pb13">13</a>]</span>in de hooge kringen zijt geïntroduceerd en dat ge de kostbare toiletten en al het -geld, waarover ge hebt kannen beschikken, van de Londensche politie hebt gekregen. -</p> -<p>„Gijt zijt Baxter’s spion geweest!” -</p> -<p>„Dat was ik, waarom zou ik het loochenen, wij zijn dus nog gedeeltelijk collega’s, -miss Wilson!” -</p> -<p>„Niet heelemaal!” haastte deze zich te zeggen. „Ik ben detective van de Londensche -politie en gij zijt—nu, wij noemen zoo iemand gewoonlijk een speurhond—het onderscheid -ligt voor de hand!” -</p> -<p>Adrienne haalde met verachtelijk gebaar de ronde schouders op. -</p> -<p>„En uit die speurster der Londensche politie is later markiezin de Frontignac geworden”, -antwoordde zij, „maar laat ons hierover niet redetwisten en luister nu liever, hoe -markies de Frontignac mij op zekeren dag openbaarde wat hij, als eenig persoon ter -wereld, wist, namelijk wie John C. Raffles is! -</p> -<p>„Hij kende den man, die zich achter dezen naam schuil houdt en spoedig zal die inbreker -ontmaskerd worden. -</p> -<p>„En wanneer zal dat oogenblik komen?” vroeg ik hem. -</p> -<p>„Dat is er, als ik het wensch”, antwoordde de markies op mijn vraag, „ik heb voorloopig -echter niet de minste reden om de Londensche politie eenig genoegen te doen. -</p> -<p>„Maar met mijn dood kan het geheim niet te gronde gaan, want ik heb in een document -vastgelegd, wie Raffles, de Groote Onbekende is! -</p> -<p>„Dat verzegelde document ligt in mijn safe in de Engelsche Bank en als ik soms eens -plotseling mocht komen te sterven, dan kun jij, liefste, het gewelf openen om den -brief aan de Londensche politie te geven!” -</p> -<p>„En hebt ge dien sleutel, mevrouw?” -</p> -<p>Met een zegevierend lachje haalde Adrienne het gouden kettinkje met het kunstig vervaardigde -sleuteltje te voorschijn. -</p> -<p>„Hier is het. Mijn man, markies de Frontignac, heeft het mij vóór twee uur gegeven, -met de aanwijzing, dat ik onmiddellijk naar Engeland moest reizen, als hij niet terug -mocht komen van zijn wandeling. Ge snapt, miss Wilson, wat dat beteekent. Ik heb het -dadelijk begrepen! -</p> -<p>„De markies heeft geduelleerd. Als hij inderdaad gedood is in dit tweegevecht, zal -ik morgen vroeg dadelijk op reis naar Londen gaan om Baxter zoo gauw, mogelijk te -kunnen meededen, wie feitelijk de inbreker Raffles is!” -</p> -<p>Het lichtte een oogenblik zeldzaam op in de oogen van de vrouwelijke detective. -</p> -<p>„Dan hebt ge het moeilijke raadsel opgelost,” stiet zij uit, „waarmee de Londensche -politie zich al zoo lang bezighoudt, en ge zult grooten dank oogsten! -</p> -<p>„De duizend pond sterling, die op het hoofd van den behendigen inbreker gezet zijn, -zullen dan ook uw deel worden!” -</p> -<p>De schoone Adrienne lachte smalend. -</p> -<p>„Dacht ge, miss Wilson, dat ik iets geef om die duizend pond sterling? -</p> -<p>„Ik ben rijk! Mijn man, de markies De Frontignac, behoort tot de Fransche aristocratie. -In de safe in de Engelsche Bank liggen millioenen, die mijn eigendom zijn: -</p> -<p>„Om duizend pond sterling speel ik niet voor spion!” -</p> -<p>„Ha, ik begrijp u! Het is u om heel iets anders te doen!” -<span class="pageNum" id="pb14">[<a href="#pb14">14</a>]</span></p> -<p>„Ik zal u alles verklaren, miss Wilson, luister! -</p> -<p>„Baxter heeft mij zijn woord erop gegeven, dat hij, in hetzelfde oogenblik waarin -ik hem vertel wie John C. Raffles is, al de papieren, die mijn herkomst aanwijzen, -zal vernietigen!” -</p> -<p>„Mr. Baxter zal zeker zijn woord houden, maar ik betwijfel het, mevrouw, of ge wel -ooit in de gelegenheid zult zijn dezen prijs te verdienen.” -</p> -<p>„Wie zou mij daarin hinderen? Ik draag den sleutel hier op de borst en ik weet uit -den mond van mijn lieven man, dat het document in de safe ligt!” -</p> -<p>„Juist! Nu hebt ge den sleutel nog in uw bezit, maar over een half uur zult ge hem -misschien niet meer op uw borst dragen!” -</p> -<p>„En waarom niet?” -</p> -<p>„Omdat de markies gezond en wel kan terugkomen en van u den noodlottigen sleutel kan -terug vragen!” -</p> -<p>Adrienne verbleekte. -</p> -<p>Aan deze mogelijkheid had zij allerminst meer gedacht. -</p> -<p>„Luister eens naar mijn voorstel, mevrouw,” sprak nu de vrouwelijke detective, „maak -het uw echtgenoot onmogelijk, u den sleutel weer af te nemen! -</p> -<p>„Ge zegt, dat het twee uur geleden is, dat de markies naar de plaats van samenkomst -is gegaan? -</p> -<p>„Welnu, wat verhindert u dan, aan te nemen dat hij reeds als slachtoffer is gevallen? -</p> -<p>„Aarzel geen oogenblik! -</p> -<p>„Reis dadelijk af naar Londen! -</p> -<p>„Hoe laat is het? Nog tien minuten vóór achten, markiezin! De sneltrein naar Havre -vertrekt om negen uur precies van het station; wij kunnen dus, zonder al te groote -overhaasting, nog dien trein halen. -</p> -<p>„Wij nemen een slaapcoupé, zodat ge niet alleen zijt en geen gevaar loopt, dat het -kostbare sleuteltje u ontroofd wordt. -</p> -<p>„Overigens kunt ge volmaakt gerust zijn, mevrouw, ik zal bij u waken. Met zonsopgang -is de trein trouwens al in Havre. Daar gaan we dadelijk op een schip en zijn dan om -drie uur ’s middags op de Theems. -</p> -<p>„De Bank van Engeland blijft tot vijf uur des avonds geopend, we hebben dan dus nog -volle twee uren den tijd!” -</p> -<p>Adrienne had opmerkzaam geluisterd. -</p> -<p>Eerst had zij afwerende bewegingen gemaakt, maar langzamerhand was een en ander haar -toch niet meer zoo heel dwaas voorgekomen. -</p> -<p>Nu sprong ze op en op stelligen toon riep ze uit: -</p> -<p>„Ge hebt gelijk, miss Wilson! -</p> -<p>„Ik moet van deze gunstige gelegenheid gebruik maken! -</p> -<p>„Wacht mij dan hier! Ik ben over vijf minuten terug. Intusschen zal ik een rijtuig -voor ons bestellen dat ons naar het station kan brengen.” -</p> -<p>„Uitstekend, mevrouw! Nu is John C. Raffles verloren!” -</p> -<p>De markiezin ging heen. -</p> -<p>Toen de deur achter haar was dichtgevallen, verscheen een spotlach om den mond van -de vrouwelijke detective. -</p> -<p>„Baxter is een slimmerd,” fluisterde zij, „hij heeft altijd wel vermoed, dat Raffles, -de groote onbekende, geen gewone dief is, maar dat hij behoort tot de hoogste kringen. -</p> -<p>„Daarom heeft hij ook die mooie avonturierster afgericht en haar in de voorname kringen -geïntroduceerd!” -</p> -<p>Eenige oogenblikken later kwam Adrienne haastig het vertrek weer binnen, waarin de -vrouwelijke detective wachtte. -<span class="pageNum" id="pb15">[<a href="#pb15">15</a>]</span></p> -<p>Het costuum, dat zij droeg, kleedde haar prachtig en deed haar eigenaardige schoonheid -nog des te beter uitkomen. -</p> -<p>„Ik heb een koffertje in het rijtuig laten brengen”, sprak zij, „waar alles in is, -wat wij voor ons kort verblijf in Londen noodig hebben! Ge behoeft dus niet eerst -naar uw hotel te gaan!” -</p> -<p>„Ik reis, zooals ik ben!” antwoordde miss Wilson, „ik ben dat gewend.” -</p> -<p>„Kom dan gauw! Het rijtuig wacht!” -</p> -<p>Het tweetal snelde de trappen af. -</p> -<p>De koetsier legde er de zweep over. -</p> -<p>„De sleutel, markiezin?” -</p> -<p>„Dien draag ik op mijn borst,” antwoordde Adrienne de Frontignac en zij glimlachte -daarbij veelbeteekenend. -</p> -<p class="center">— — — — — — — — — — — — — <br> -— — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>Een uur later later keerde de markies De Frontignac inderdaad weer in zijn paleis -terug—maar hij was een stille, stomme, bleeke man geworden! -<span class="pageNum" id="pb16">[<a href="#pb16">16</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch4" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch4.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIERDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">DE BLINDE PASSAGIER.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">In suizelende vaart, met een snelheid waarvan de lezer zich nauwelijks eenige voorstelling -kan maken, vloog de auto van lord Lister door de straten van Parijs. -</p> -<p>Ontzettend, zooals de tuf voortsnelde! -</p> -<p>Als een wervelwind! -</p> -<p>En alle opmerkzaamheid was noodig, opdat, bij de heerschende duisternis in de straten -van Parijs, geen ongeluk mocht geschieden. -</p> -<p>Maar, geen nood! -</p> -<p>Er bestond geen chauffeur, die het in handigheid won van Lister. -</p> -<p>Onophoudelijk liet hij het signaal hooren. -</p> -<p>Alles stoof op zijde en menige vloek werd uitgestooten door koetsiers en palfreniers -en kooplieden; door wandelaars en boodschappers en handelslieden. -</p> -<p>Het werd een wilde jacht. -</p> -<p>Want eenige bereden politie-agenten gaven onmiddellijk hun paard de sporen en zetten -den verwoeden automobilist achterna. -</p> -<p>Naar het station! -</p> -<p>Naar het Lyonsche station! -</p> -<p>Dat was de eenige gedachte, die lord Lister in deze oogenblikken bezig hield. -</p> -<p>Hij wist immers, dat zijn vrijheid er van af hing. -</p> -<p>Zooals hij daar zat, de jonge Engelsche Edelman, met het bleeke gezicht, waarin alle -trekken gespannen waren, maakte hij volkomen den indruk van een man van ijzer en staal, -wiens besluit door niets is te veranderen, en die tot elken prijs zijn doel wil bereiken. -</p> -<p>Gelukkig kende lord Lister Parijs op z’n duimpje. -</p> -<p>Trouwens, hij was in alle wereldsteden volkomen thuis; niet alleen in Londen, waar -hij geboren was, maar ook in Parijs, Weenen, Berlijn, Madrid, Rome en Napels, zelfs -in Konstantinopel, in alle groote steden van de Vereenigde Staten en zelfs in Teheran, -de hoofdstad van Perzië, zou hij midden in den nacht den weg hebben kunnen vinden. -</p> -<p>„Nog een kwartier, dan ben ik aan het station”, fluisterde hij. -</p> -<p>Een blik op de auto-klok overtuigde hem ervan, dat het nog kwartier voor negen was. -</p> -<p>Als het hem niet gelukte, den nog af te leggen weg in dertien minuten door te vliegen, -kwam hij te laat voor den sneltrein. -</p> -<p>Sissend, puffend vloog de machine vooruit. -</p> -<p>Daar was het station! -</p> -<p>In het maanlicht doemden torens en daken reeds op. -</p> -<p>Toen, eensklaps, krak—krak— -</p> -<p>Een schreeuw ontsnapte lord Listers borst. -<span class="pageNum" id="pb17">[<a href="#pb17">17</a>]</span></p> -<p>Donderend vloog de auto op zij. Een gaslantaarn werd in de vaart meegesleurd en tegelijkertijd -weerklonken angstkreten. -</p> -<p>Lord Lister had zich in zijn val zóó gedraaid, dat hij als een kat op zijn voeten -terecht kwam. -</p> -<p>Hij stond oogenblikkelijk weer op en voelde, dat hem niets was overkomen. -</p> -<p>Maar uit de nauwe zijstraat kwamen reeds een half dozijn menschen aansnellen om te -kijken naar de verwoesting, door de auto aangericht. -</p> -<p>Het voertuig was namelijk met volle kracht tegen een boerenwagen aangebotst, die als -versplinterd ter aarde lag. -</p> -<p>Met één sprong stond lord Lister tusschen de ruïnes en lichtte een man op, die hevig -bloedde uit een wonde aan het hoofd en ook een beenbreuk scheen te hebben opgeloopen. -</p> -<p>„Hoe heet je?” vroeg, lord Lister, „gauw, je zult er geen schade bij lijden!” -</p> -<p>„Bastien Cavour, melkhandelaar uit Belleville bij Parijs”, stamelde de ander—: „o, -al mijn mooie spulletjes—pas vier weken getrouwd—en nu al—” -</p> -<p>„Wees stil, je zult er wel bij varen, heb geduld!” -</p> -<p>Toen was hij ook al verdwenen. -</p> -<p>De stationsklok wees twee minuten voor negen. -</p> -<p>Nog twee minuten! -</p> -<p>Honderdtwintig seconden! -</p> -<p>Lord Lister verdubbelde zijn schreden. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e554" title="Bron: Gen">Geen</span> mededinger naar den Marathon-prijs had die snelheid kunnen verbeteren. -</p> -<p>En voort stoof hij. -</p> -<p>Achter zich hoorde lord Lister de joelende, menigte, die hem na wilde hollen. -</p> -<p>Maar met reuzenschreden duwde hij ieder op zij, slingerde een spoorwegbeambte, die -hem niet door wilde laten, omdat hij geen plaatsbewijs had, terzijde en kwam op het -perron, toen juist de conducteurs de zwarte portieren dichtgooiden van den sneltrein, -die om negen uur naar Havre ging vertrekken en die zich juist in beweging zette. -</p> -<p>Gelukkig! -</p> -<p>In een seconde was lord Lister op de treeplank en had hij met vasten greep een coupé-deur -omklemd. -</p> -<p>Sneller, en sneller begon de locomotief te stoomen en voorzichtig, uiterst voorzichtig -tastte Lister langs de coupé-deuren, totdat hij een langen waggon had bereikt, waarin -zich de slaapcoupé’s bevonden. -</p> -<p>Hij boog zich voorover en keek door een raampje naar binnen. -</p> -<p>Inderdaad, hij had zich niet vergist, toen hij vermoedde, dat Adrienne dienzelfden -avond nog naar Londen zou reizen. -</p> -<p>Daar zat zij! -</p> -<p>Neen, ze had er geen gras over laten groeien! -</p> -<p>Zoodra mogelijk was zij afgereisd naar Londen om het noodlottige document te halen. -</p> -<p>Maar zij had buiten den waard gerekend! -</p> -<p>Voorzichtig tastte lord Lister verder naar den ingang van den coupé. -</p> -<p>Dat was geen gemakkelijke taak, want de trein ging thans voort met duizelingwekkende -vaart, zoodat de groote onbekende ieder oogenblik dacht, dat hij door den heftigen -tegenwind van de treeplank zou worden geslagen. -</p> -<p>Maar, hoe grooter het gevaar, hoe grooter ook de zelfbeheersching van lord Lister. -</p> -<p>Nu had hij de deur bereikt, die voerde naar den slaapcoupé. Hij opende haar en trad -geruischloos binnen. -</p> -<p>Hij was gered! -<span class="pageNum" id="pb18">[<a href="#pb18">18</a>]</span></p> -<p>Maar nu was het zaak om in de ruimte, naast die, waarin Adrienne vertoefde, den nacht -te kunnen doorbrengen. -</p> -<p>De conducteur van de slaapwagens naderde hem. -</p> -<p>„Wat verlangt mijnheer?” vroeg hij, „alle plaatsen in den wagon zijn bezet.” -</p> -<p>„Luister eens”, antwoordde de groote onbekende, „hier zijn duizend francs. Ik geef -je die cadeau, maar ruim mij dan hier een plaatsje in”. -</p> -<p>„Maar meneer …” -</p> -<p>„Begrijp je dan niet, waarom het mij te doen is? Die mooie, jonge vrouw!” -</p> -<p>„Ha, juist!” De conducteur glimlachte, „die met die oudere dame reist!” -</p> -<p>„Zóó, is er een oudere dame bij. Nu, dat hindert niet! Als ik vannacht maar de afdeeling -naast die mooie, jonge vrouw krijg!” -</p> -<p>„Neen, dat gaat niet, meneer!” -</p> -<p>„Wat zeg je?” -</p> -<p>„Daar slaapt een Turk!” -</p> -<p>„Breng dien man dan ergens anders onder dak!” -</p> -<p>„Onmogelijk!” -</p> -<p>„Niets is onmogelijk! Ruim dien Turk uw eigen slaapverblijf in, als het niet anders -gaat!” -</p> -<p>„Goed! Ik wil het doen! Maar onder welk voorwendsel?” -</p> -<p>„Laat dat maar aan mij over!” -</p> -<p>„Hoe dat zoo, meneer?” -</p> -<p>„Breng mij bij dien Turk!” -</p> -<p>„Maar …” -</p> -<p>„Kom, doe het!” En de Groote Onbekende drukte den conducteur het beloofde bankbiljet -in de hand. -</p> -<p>Deze opende nu de deur van den coupé. -</p> -<p>Een groote, breedgeschouderde Turk, die het zich juist een beetje gemakkelijk had -gemaakt, lag reeds te bed en snurkte. -</p> -<p>„Maak hem wakker”, fluisterde Lister. -</p> -<p>„Meneer! Wordt eens wakker! Hallo!” De conducteur schudde den slapende heen en weer. -</p> -<p>„Allah is Allah, wat is er?” bromde de snorker met slaperige stem. -</p> -<p>„Pardon”, begon Lord Lister in het Turksch, „het spijt mij geweldig, dat ik u moet -lastig vallen. -</p> -<p>„Maar daar er in uw coupé nog een tweede bed is—” -</p> -<p>„Oho! Ik heb den heelen coupé gehuurd en betaald”, protesteerde de Turk. -</p> -<p>„Volkomen waar, en het is ook volstrekt mijn bedoeling niet geweest om u lastig te -vallen, maar ik ben in Parijs plotseling ziek geworden. De doktoren constateerden, -dat aanvallen van waanzin te wachten zijn en daarom heeft men mij, feitelijk tegen -mijn zin, naar dezen trein gebracht, opdat ik zoodra mogelijk weer in Engeland, mijn -geboorteland, terug zal zijn!” -</p> -<p>Nauwelijks had lord Lister deze woorden gesproken, of de Turk pakte zijn boeltje bij -elkaar en verliet zoo snel mogelijk den slaapcoupé. -</p> -<p>Glimlachend volgde hem de conducteur en buiten hoorde lord Lister den in zijn rust -gestoorden man nog vele Turksche vloeken uitstooten. -</p> -<p>Hij beweerde toen, dat hij er niet aan dacht, weer naar zijn coupé terug te gaan en -de conducteur beduidde hem, dat hij wel voor een geschikt plaatsje zou zorgen. -</p> -<p>Een minuut later werd het stil. -</p> -<p>Lord Lister schoof nu den grendel voor de deur. -</p> -<p>Nu was hij alleen. Nu kon hij ongehinderd de taak, die hij zichzelf had opgelegd, -volbrengen. -<span class="pageNum" id="pb19">[<a href="#pb19">19</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch5" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch5.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">VIJFDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">AAN HET WERK.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">Voorzichtig ging hij naar den muur, die zijn coupé van Adrienne’s scheidde. -</p> -<p>Hij luisterde en daar de wanden vrij dun waren, kon hij letterlijk ieder woord verstaan. -</p> -<p>„Ga nu wat slapen, mevrouw”, sprak een volmaakt vreemde stem.… „ik zal wakker blijven!” -</p> -<p>„Zijt ge dan niet vermoeid, miss Wilson?” -</p> -<p>Dat was Adrienne’s stem, die hij zoo dikwijls had gehoord. -</p> -<p>„Moe? Een detective mag nooit moe zijn, en mr. Baxter heeft mij opgedragen, u te bewaken -en te beschermen ten allen tijde.” -</p> -<p>„Ha zoo, een vrouwelijke detective”, lachte lord Lister. En Baxter heeft haar Adrienne -toegevoegd, opdat deze steeds een waakzaam persoon in haar buurt zal hebben. -</p> -<p>„Dan zal mr. Baxter ook weer eens leelijk bij den neus worden genomen.” -</p> -<p>„Ik zal in het onderste bed gaan liggen”, hoorde Lister nu Adrienne weer zeggen. „Gij -kunt dan bovenin gaan liggen, want ook als ge niet slapen gaat, zal toch de rust u -goed doen!” -</p> -<p>Toen hoorde hij het ritselen van zijden rokken en—was het verbeelding—het kwam hem -voor, alsof een zoet parfum zijn reukorganen streelde. -</p> -<p>„Hebt ge den sleutel nog, mevrouw?” hoorde hij toen zeggen. -</p> -<p>Lister spitste de ooren. -</p> -<p>„Natuurlijk. Hij hangt aan een kettinkje op mijn borst.” -</p> -<p>Toen werd het een paar minuten stil. en een oogenblik later hoorde Lister Adrienne -nog eens met slaperige stem zeggen: -</p> -<p>„’t Is hier toch wel verrukkelijk tusschen de koele lakens. Zijt ge nog wakker, miss -Wilson?” -</p> -<p>„Natuurlijk! Mijn revolver ligt naast mij en ik denk niet aan slapen!” -</p> -<p>Toen hoorde Lister niets meer dan het ratelen der spoorwegwielen. -</p> -<hr class="tb"><p> -</p> -<p>„En nu zal ik het mij toch maar eens wat gemakkelijk gaan maken”, sprak lord Lister, -„dat is me een dagje geweest. Eerst van iemand hooren, dat hij het geheim van mijn -leven kent, dan als een dolleman door de straten van Parijs rennen, iemand bijna dood -rijden en ten slotte een eind op de treeplank van den sneltrein naar Havre meerijden.<span class="corr" id="xd31e645" title="Niet in bron">”</span> -<span class="pageNum" id="pb20">[<a href="#pb20">20</a>]</span></p> -<p>„Oef!” -</p> -<p>Hij trok zij gekleede jas uit, haalde een gouden sigarettenkoker voor den dag en begon -op z’n dooie gemak te rooken. -</p> -<p>Hij wist, dat de sterke, prikkelende geur van deze Egyptische sigaretten zijn zenuwen -staalde en met welbehagen blies hij de blauwe wolkjes voor zich uit. -</p> -<p>Met halfgesloten oogen leunde hij achterover in de fluweelen kussens, en door zijn -lange, krullende wimpers tuurde hij nadenkend voor zich uit.<span id="xd31e654"></span> -</p> -<p>Zoo verstreek een vol uur. -</p> -<p>Toen stond hij op. -</p> -<p>„Nu aan ’t werk, Edward”, fluisterde hij tot zichzelf, „gelukkig heb ik steeds alles -bij mij, wat ik noodig kan hebben.” -</p> -<p>Hij haalde uit zijn vest een juchtleeren étui te voorschijn. -</p> -<p>Daaruit nam hij een klein fleschje, gevuld met een lichtkleurige vloeistof, een penseel, -een stalen boor, een zaag, een breekijzer en een kleine tang. -</p> -<p>Om niet het minste geluid te veroorzaken, trok de Groote Onbekende zijn lakshoenen -uit en liep op de teenen naar den muur, die zijn coupé van Adrienne’s verblijf scheidde -en luisterde, of alles volkomen stil was geworden. -</p> -<p>Ja, hij kon, nadat hij zijn oor tegen den wand had gedrukt, zelfs het regelmatig ademen -hooren, dat uit het onderste bed kwam. -</p> -<p>Nu kon hij aan het werk gaan! -</p> -<p>Van zijn horlogeketting nam hij een gouden potlood en teekende een vierkantje tegen -den muur op de plaats, waar de wand het dunst was. -</p> -<p>Daarna bestreek hij de plek met de vloeistof uit het fleschje, waarvoor hij het penseel -gebruikte. -</p> -<p>Dit experiment herhaalde hij tot vier keeren toe. Toen drukte hij met de duimen op -de plek en al heel spoedig week het hout onder dien druk, een bewijs dat de tinctuur, -waarmee de muur bestreken was, het hout totaal had opgelost. -</p> -<p>Nu zette lord Lister er de boor op. -</p> -<p>Een regen van fijne houtsnippers daalde neer en voorzichtig blies Lister het zaagsel -van den muur en van zijn kleeren. -</p> -<p>Daarna nam hij de zaag op en begon geheel geruischloos te werken. -</p> -<p>Nu moest hij probeeren, of zijn werk gelukt was. -</p> -<p>De meesterdief haalde een lange speld uit zijn das. Het was een gouden sieraad, met -een prachtigen diamant bezet. -</p> -<p>Den naald stak hij in den drilboor en toen kon hij, zonder eenige moeite, het sieraad -tot een diepte van vijf centimeter in de opening steken. -</p> -<p>Nu stak hij zijn vingers in de opening en met eenige moeite gelukte het hem, een groot -stuk hout los te maken en naar zich toe te halen. -</p> -<p>Dit heele werkje had de grootste inspanning gekost en den meesterdief uiterst opgewonden -gemaakt. -</p> -<p>Zweetdroppels parelden op zijn voorhoofd en zijn handen beefden zoo geweldig, dat -hij een oogenblik rust moest nemen. -</p> -<p>Het gat in den muur was zoo groot, dat Lister in de andere coupé kon kijken. -</p> -<p>Daar hij echter niet naar boven kon kijken, wist hij nog niet, of miss Wilson ook -was ingeslapen, of dat ze misschien nog wakker lag. -</p> -<p>Hij veronderstelde het laatste en besloot uiterst voorzichtig te werk te gaan. -</p> -<p>Hij kon miss Wilson niet zien, maar hij kon ongehinderd in Adrienne’s legerstede kijken. -</p> -<p>Zij had zich ten deele ontkleed en onder de kanten <span class="pageNum" id="pb21">[<a href="#pb21">21</a>]</span>van haar hemd kon Lister het sleuteltje zien schitteren. -</p> -<p>Dat sleuteltje moest hij veroveren, als hij niet verloren wilde gaan. -</p> -<p>Een diepe ademtocht ontsnapte zijn borst. Toen greep hij het tangetje, opende het -eenige keeren op onderzoekende wijze en deed toen een zwart masker voor de oogen. -</p> -<p>Nu perste hij zijn lichaam tegen den muur en stak beide handen, waarin hij het pincet -hield, door de opening. -</p> -<p>Nu kwam het er op aan, voorzichtig te zijn. -</p> -<p>Een enkele misgreep en Adrienne zou ontwaken. -</p> -<p>Misschien ook waakte de vrouwelijke detective nog. -</p> -<p>Langzaam hief Lister zijn hand op, waarin hij de tang hield. -</p> -<p>Zachtjes, nauwelijks merkbaar, raakte het tangetje den sleutel. -</p> -<p>De trekken van lord Lister spanden zich als die van een roofdier, zijn oogen fonkelden, -maar zijn hand beefde niet. -</p> -<p>Een kleine beweging, een enkel drukje—de tang had het gouden kettinkje doorgeknepen<span class="corr" id="xd31e698" title="Niet in bron">.</span> -</p> -<p>In het volgende oogenblik had lord Lister het sleuteltje beetgepakt en terwijl de -vrouwelijke detective zich luisterend over den rand van haar bed boog, roofde lord -Lister den sleutel. Als een slang gleed zijn arm terug, terwijl hij zelf, diep ademhalend, -met wijd geopende oogen zich van den wand verwijderde. -</p> -<p>Zijn handen hielden den kostbaren sleutel vast, een kleinood, dat voor hem meer waard -was dan alle schatten der aarde, want het vertegenwoordigde zijn eer, zijn vrijheid, -misschien zijn leven. -</p> -<p>Maar lord Lister was het niet gewend, zich lang over te geven aan vreugdevolle overpeinzingen, -als hem iets gelukt was. -</p> -<p>Met een snelle beweging borg hij het sleuteltje, zette het stuk hout weer in de opening, -stak een nieuwe sigaret op, trok lakschoenen en gekleede jas weer aan en overtuigde -zich door een blik in den spiegel, dat hij er weer tip-top uitzag. -</p> -<p>Maar hij begreep nu ook, dat hij niet in den slaapcoupé kon blijven en dat hij zich -op het station te Londen niet aan Adrienne mocht vertoonen. -</p> -<p>Hij moest zich dus vermommen. -</p> -<p>Maar bij zijn plotselinge afreis uit Parijs, had hij zijn koffers in het hotel gelaten. -</p> -<p>Hoe zou hij nu aan andere kleeren komen? -</p> -<p>Nog geen vijf minuten had hij over dit laatste vraagstuk nagedacht, toen hij glimlachend -opstond en den coupé verliet. -</p> -<p>Nu wist hij, waar en hoe hij zich zou kunnen verkleeden. -</p> -<p>Want toen hij langs de treeplank liep, had hij, terwijl hij naar binnen keek, in een -der waggons een persoon zien zitten, die hem in dezen uit de verlegenheid kon helpen. -</p> -<p>Deze man was een Russisch koopman, die een lange kaftan droeg, en een breedgeranden -cylinder op het hoofd had. -</p> -<p>Aan een station, waar de sneltrein slechts een minuut stopte, werd de deur van dezen -coupé geopend en een jonge man trad binnen. -</p> -<p>Hij groette hoffelijk en het duurde niet lang of het tweetal was in een geanimeerd -gesprek gewikkeld. -</p> -<p>De jongeman sprak vloeiend Russisch en de oude reiziger was bijzonder in zijn nopjes, -dat hij iemand ontmoette, die met hem zoo prettig kon converseeren. Hij vertelde, -dat hij naar Londen reisde, omdat een koopman, wien hij voor vele duizenden roebels -waren had gestuurd, op het punt stond failliet te gaan. -<span class="pageNum" id="pb22">[<a href="#pb22">22</a>]</span></p> -<p>„Ik zal zien, wat ik nog kan redden,” zei de koopman uit Moskou, „ik ben gelukkig -nog op tijd gewaarschuwd, maar, als ik morgen niet tijdig in Londen ben, verlies ik -mijn geld en dan ben ik er ellendig aan toe!” -</p> -<p>De man sprak op klagenden toon. -</p> -<p>„Op mijn eerewoord, beste meneer,” vervolgde de Rus, „ik heb een vrouw en vier kinderen, -het zou toch vreeselijk zijn, als die schurk mij straatarm maakte.” -</p> -<p>De jongeman antwoordde niet. -</p> -<p>Hij haalde zijn sigarettenkoker te voorschijn en begon te rooken. -</p> -<p>„Rookt ge niet? Kom, neem ook een sigaret,” voegde hij zijn reisgenoot toe. -</p> -<p>Hij had zijn gouden koker al weer gesloten en toen hij den Rus nu het doosje voorhield, -had hij dit bliksemsnel omgedraaid; heel andere sigaretten kwamen nu te zien. -</p> -<p>„Heel graag,” zei de Rus, „uw sigaret ruikt uitstekend.” -</p> -<p>Met welbehagen begon de koopman te dampen, terwijl hij lord Lister van zijn kinderen -begon te vertellen. -</p> -<p>Maar, plotseling begon de man allerlei wartaal te praten, zijn oogen knipperden, totdat -hij ze heelemaal sloot en insliep. -</p> -<p>„Wel te rusten, Moskowitsch,” zei lord Lister. „Als je morgen niet op tijd in Londen -aankomt, zul je er toch geen schade van hebben. Lord Lister vraagt nooit diensten -voor niemendal!”— -</p> -<p>Toen de eerste zonnestralen de zee verlichtten, in wier onmiddellijke nabijheid het -stationsgebouw lag, stopte de trein en een der eerste passagiers, die uitstapte, was -een Russisch koopman, die huiverend zijn kaftan om zich heentrok en wiens hoofd bijna -verdronk in den veel te grooten cylinderhoed. -</p> -<p>Hij was ook een der eersten, die op de wachtende boot stapten en den matroos in gebroken -Engelsch vroeg: -</p> -<p>„Ik ben doodziek<span id="xd31e734"></span>, beste vriend! Breng mij gauw naar een kajuit!” -</p> -<p>„Ben je al zeeziek geworden, voordat de tocht begint?” lachte de zeerob. -</p> -<p>„Wel, voor geld kun je alles krijgen. Ga maar mee, ik zal je bij den steward brengen, -die zal je wel een hut aanwijzen!” -</p> -<p>De Rus liep achter den matroos aan, maar bij de trap bleef hij verbaasd staan. -</p> -<p>Een mooie brunette was aan dek gekomen en achter haar liep een andere dame—Adrienne -en miss Wilson. Zij liepen echter niet samen, maar ieder op zichzelf kwam aan boord. -</p> -<p>Toen zij elkander ontmoetten, maten de beide dames elkander met woedenden blik. -</p> -<p>Lord Lister lachte. -</p> -<p>„Ik begrijp die boosheid volkomen”, dacht hij. „Adrienne beschuldigt miss Wilson van -den diefstal en zegt, dat deze den sleutel heeft gestolen om hem Baxter te kunnen -uitleveren! -</p> -<p>„Hahaha!” -</p> -<p>Toen verdween de Rus van het dek en al heel gauw had hij zich teruggetrokken in zijn -behagelijk ingerichte hut. -</p> -<p>Precies op tijd, om drie uur in den namiddag, liep de boot de Theemsmonding binnen -en bij de eerste halte verliet de Rus het schip. -</p> -<p>Hij liep vlak langs Adrienne heen. -</p> -<p>Zij keek glimlachend voor zich heen en geen zweempje van diepe teleurstelling over -den diefstal was op haar gelaat te lezen. -</p> -<p>„Wonderlijk”, dacht lord Lister, „ik had gedacht, dat het verlies van het sleuteltje -haar in de grootste <span class="pageNum" id="pb23">[<a href="#pb23">23</a>]</span>opwinding zou brengen. Enfin, het sleuteltje is van mij!” -</p> -<p>Nauwelijks was lord Lister aan land gestapt, toen hij een rijtuig nam en naar zijn -prachtige woning in Regentstreet reed. -</p> -<p>Hij had den koetsier een goede fooi beloofd en deze bracht hem nu in onmogelijk korten -tijd aan het doel en lette er niet op, dat een elegant gekleed heer in plaats van -een Russisch koopman, in kaftan gehuld, uit het rijtuig stapte. -</p> -<p>Lord Lister keek op zijn horloge. -</p> -<p>Het was tien minuten vóór vieren. Hij kon dus nog wat eten, zich verfrisschen en kleeden. -Vóór vijf uur moest hij aan de Engelsche Bank zijn. -</p> -<p>Het was vijf minuten over half vijf, toen Lister de Bank van Engeland betrad. -</p> -<p>Hij ging dadelijk naar het betreffende bureau en zeide: -</p> -<p>„Ik zou wel even in mijn safe willen gaan!” -</p> -<p>„Hebt ge den sleutel?” -</p> -<p>„Hier is hij”, antwoordde lord Lister en hij toonde het sleuteltje, dat hij in den -afgeloopen nacht door list had veroverd. -</p> -<p>De beambte bekeek het sleuteltje een minuut lang en zei toen: -</p> -<p>„Ge vergist u, mijnheer—dat is geen sleuteltje van een der safes van de Engelsche -Bank!” -</p> -<p>Lord Lister kromp ineen. -</p> -<p>Het kostte hem alle moeite om een schreeuw van woede te onderdrukken. -</p> -<p>Met wijd opengesperde oogen staarde hij naar het sleuteltje, dat hij in de hand hield -en dat alles kon ontsluiten, behalve de safe van markies de Frontignac! -<span class="pageNum" id="pb24">[<a href="#pb24">24</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch6" class="div1 chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch6.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">ZESDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">EEN LEVENDE DOODE.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">„Slang, Adrienne!” kreunde lord Lister, toen hij het reuzengebouw der Engelsche Bank -verliet en de straat op wankelde. Ze heeft mij een leelijke poets gebakken, die slechte -vrouw, hoewel ik geloof, dat het minder mij dan wel miss Wilson geldt! -</p> -<p>„O, ik doorzie alles! Adrienne was bang, dat miss Wilson haar met geweld den sleutel -misschien zou afnemen, daarom heeft zij een gelijkend sleuteltje op haar borst gedragen! -</p> -<p>„Maar ze kan nog niet in de Bank zijn en misschien komt ze niet eens meer op tijd, -want het is al tien minuten vóór vijven! Dan blijft mij dus tot morgen vroeg negen -uur den tijd om in mijn belang te werken. -</p> -<p>„En ik moest niet lord Lister heeten, als ik van die gelegenheid geen gebruik zou -maken!” -</p> -<p>In diep gepeins verzonken, liep de meesterdief voor het Bankgebouw heen en weer. -</p> -<p>Het sloeg vijf uur. -</p> -<p>Gelukkig! Adrienne had zich niet vertoond. -</p> -<p>Een minuut later kwam een beambte naar buiten om de deur te sluiten. -</p> -<p>Maar in hetzelfde oogenblik ook kwam een cab aanrijden, waarvan de koetsier als een -razende op de paarden ranselde. -</p> -<p>Lord Lister vond nog juist den tijd om zich in een nis terug te trekken, toen Adrienne -uit het rijtuig sprong en naar den hoofdingang snelde. -</p> -<p>„’t Spijt me, mevrouw”, hoorde Lister den beambte zeggen, „ik kan u niet meer toelaten, -het is juist vijf uur!” -</p> -<p>„Maar ik moet nog naar mijn safe—niet langer dan drie minuten!” -</p> -<p>„Dat kan vandaag niet meer! Morgen vroeg om negen uur kunt ge hier terecht!” -</p> -<p>„Ik geef u 25 pond als ge mij binnenlaat!” -</p> -<p>„Zelfs voor geen duizend pond, mevrouw, ik mag niet tegen de strenge voorschriften -handelen.” -</p> -<p>De beambte ging het gebouw binnen en wierp de deur in het slot. -</p> -<p>In dit oogenblik overlegde lord Lister, of hij de schoone vrouw niet met geweld thans -het sleuteltje zou kunnen afnemen. -</p> -<p>Maar het was druk op straat en het geval zou groot opzien baren. -</p> -<p>Met boos gelaat ging Adrienne weer in haar rijtuig zitten. -</p> -<p>„Breng mij maar naar hotel Bristol terug”, zei zij tegen den koetsier. -</p> -<p>„Hotel Bristol dus!” mompelde de lord op tevreden toon, „’t is ten minste een voordeel, -dat ik weet, waar ik haar in Londen kan vinden!” -<span class="pageNum" id="pb25">[<a href="#pb25">25</a>]</span></p> -<p>„Dat is een ellendige geschiedenis, miss Wilson”, sprak inspecteur Baxter van Scotland -Yard, op geërgerden toon, terwijl hij in zijn bureau op en neer liep. -</p> -<p>„Gij hebt u door die vrouw leelijk bij den neus laten nemen!” -</p> -<p>„Ik ben volkomen onschuldig, inspecteur” verdedigde miss Wilson zich. „Zij heeft mij -verzekerd, dat ze den sleutel op de borst droeg en ik heb gedurende den ganschen nacht -geen oog dichtgedaan om dien sleutel voortdurend te bewaken!” -</p> -<p>„En den volgenden morgen was hij toch verdwenen!” stiet Baxter woedend uit. -</p> -<p>„Hij was verdwenen en de markiezin beweerde halsstarrig, dat hij des nachts moest -zijn gestolen! -</p> -<p>„Zij heeft mij er zelfs van beschuldigd, dat ik den diefstal had gepleegd”. -</p> -<p>„Fataal!” bromde Baxter, „want als het inderdaad waar is, dat de markies De Frontignac -dit geweldige geheim heeft gekend, als hij inderdaad heeft geweten, wie zich verschuilt -achter dien verdoemden John C. Raffles, dan is het vreeselijk, dat ons dit geheim -nog niet geopenbaard is! Ik vermoed, dat die Adrienne geen open kaart met ons wil -spelen!” -</p> -<p>„En waarom zou ze dat niet?” -</p> -<p>„Dat weet ik niet! Maar ik zal ernstige maatregelen nemen en morgen zelf naar Parijs -gaan om met den markies De Frontignac te spreken!” -</p> -<p>„Dan komt ge te laat, inspecteur”, glimlachte miss Wilson, „de markies is gisteren -in een duel gedood!” -</p> -<p>„Gedood—allemachtig, dat was mijn laatste hoop—wat is er, mr. Brown?” -</p> -<p>Een der detectives van Scotland Yard was binnengekomen en overhandigde den inspecteur -een visitekaartje met de woorden: -</p> -<p>„Deze heer zou u graag even heel dringend willen spreken!” -</p> -<p>„Laat hem de duivel halen! Ik ben voor niemand te spreken!” -</p> -<p>„Uitstekend! Ik zal het den markies zeggen!” -</p> -<p>„Markies? Welken markies?” -</p> -<p>„Wel, dat is markies De Frontignac uit Parijs!” -</p> -<p>Baxter trok een gezicht als een idioot -</p> -<p>Hij wierp een blik op het visitekaartje en— -</p> -<p>„De dooden staan weer uit hun graven op, miss Wilson!” lachte hij toen, „ge hebt mij -daar juist verteld, dat de markies gisteren in een duel gevallen is en dadelijk zult -ge hem in levende lijve voor u zien! Brown, zeg den markies, dat ik hem met groot -genoegen zal ontvangen”. -</p> -<p>De deur ging open en in de uniform van een Fransch majoor, het kruis van het Legioen -van Eer op de borst, trad markies de Frontignac de kamer binnen. -</p> -<p>Baxter twijfelde er geen oogenblik aan, dat hij den markies voor zich zag. -</p> -<p>Twee jaar geleden had hij hem eens gesproken op een buitenpost, en zich toen langen -tijd met hem onderhouden, en het gebruinde gelaat, met de even grijzende snorren was -den gebieder van Scotland Yard niet uit het geheugen gegaan. -</p> -<p>„Wel, markies, zijt gij het inderdaad!” riep Baxter uit, „ge zijt dus niet dood?” -</p> -<p>„Dood? Ik? Zooals ge ziet, waarde inspecteur, leef ik nog!” -</p> -<p>„Ge zijt dus gister niet in een duel gevallen?” -</p> -<p>„Een duel? De laatste tweestrijd dien ik gevoerd heb, ligt reeds vijf jaren achter -mij. Maar ik begrijp alles. Deze leugen is waarschijnlijk uitgestrooid door het slechte -wezen, dat ik tot gisteren nog mijn vrouw noemde, en dat, ik moet het tot mijn schande -bekennen, heden nog mijn naam draagt!” -<span class="pageNum" id="pb26">[<a href="#pb26">26</a>]</span></p> -<p>Baxter en miss Wilson keken elkander verstomd aan. -</p> -<p>„Ge hebt dus heel droevige ervaringen met uw vrouw opgedaan?” vroeg Baxter. „Ja, mijn -waarde markies, de vrouwen zijn een wonderlijk en meestal zeer treurig hoofdstuk in -het leven der mannen.” -</p> -<p>Het gelaat van den markies werd somber, en zijn stem klonk hard, toen hij uitriep: -</p> -<p>„Zoo schandelijk als ik werd nog nooit een man bedrogen! -</p> -<p>„Ik heb deze vrouw lief gehad, en elken wensch van haar ijdel hart vervuld! -</p> -<p>„Ik was in de verbeelding, dat ik een eerlijk meisje, van ouden doch verarmden adel -naar het altaar had geleid! -</p> -<p>„En thans … -</p> -<p>„Thans ben ik er achter gekomen, dat ik een deerne tot mijn vrouw heb gemaakt, eene -verworpelinge, die op zeventien-jarigen leeftijd naar een bordeel in Kaïro werd gebracht, -en daar eenige jaren een allerellendigst bestaan heeft geleid. -</p> -<p>„Ik stik van woede, als ik aan de schande denk, die over mijn hoofd is gegaan!” -</p> -<p>„Ik moet u tot mijn spijt mededeelen, markies”, zei Baxter, „dat alles uit het verleden -van uw vrouw reeds lang bekend is, maar er zijn gevallen, waarin zelfs de politie -moet zwijgen!” -</p> -<p>„Maar thans vraag ik de hulp der politie”, riep de markies uit, „die mij thans niet -mag en kan geweigerd worden, want deze vrouw staat op het punt om mij mijn geheele -vermogen te ontstelen, en daarbij een bewijs te vernietigen, dat haar zelve in het -tuchthuis zou kunnen brengen”. -</p> -<p>„Dat zijn allemaal dingen, die aanleiding geven tot onmiddellijke inhechtenisneming -van de voormalige Adrienne Faté”, zei Baxter. -</p> -<p>„Vertel eens, markies, wat is er eigenlijk gebeurd?” -</p> -<p>„Zij heeft mij den sleutel van mijn safe in de Engelsche Bank gestolen”, donderde -de markies. „Zij is daarmee naar Londen gevlucht en wil nu zich al mijn schatten toeëigenen …” -</p> -<p>„Als wij het tenminste zoover laten komen”, viel Baxter in. -</p> -<p>„Bovendien beschuldig ik deze Adrienne Faté ervan”, vervolgde de markies, „dat zij -vroeger de minnares is geweest van den misdadiger, die zich Raffles noemt. -</p> -<p>„Ik vond een brief van haar, en toen ik dien wilde lezen, wierp zij zich voor mij -op de knieën, en bekende, dat zij een liefdesbetrekking met den Grooten Onbekende -had onderhouden en sindsdien wist, wie Raffles is. -</p> -<p>„Dat alles had zij in dien brief geschreven. Zij smeekte mij, onder een vloed van -tranen, om den brief niet te openen, en daar ik destijds nog waanzinnig veel van haar -hield, vergaf ik haar alles, maar deponeerde den brief bij mijn vermogen in de safe -op de Bank van Engeland.” -</p> -<p>Baxter wreef zich de handen. „Dat is prachtig!” lachte hij op triomfantelijken toon. -„Nu slaan we twee vliegen in één klap. Die Adrienne Faté moet onmiddellijk gearresteerd -worden. -</p> -<p>„Zij woont in Hotel Bristol. Gelukkig, miss Wilson, dat gij dit weet, en dat we nu -eindelijk eens zullen ontdekken, wie die schurk, die Raffles is! -</p> -<p>„Nu zal ik de wereld eens toonen, wat inspecteur Baxter van Scotland Yard vermag! -</p> -<p>„Detective Brown!” -</p> -<p>De detective kwam binnen, en Baxter vulde een formulier <span class="pageNum" id="pb27">[<a href="#pb27">27</a>]</span>in, terwijl hij voor zijn schrijftafel plaats nam. -</p> -<p>„Ga dadelijk naar Hotel Bristol. Hier is een bevel tot inhechtenisneming, ten name -van Adrienne de Frontignac, alias Adrienne Faté. -</p> -<p>„Arresteer die vrouw, en breng haar naar Scotland Yard. -</p> -<p>„Morgen vroeg, om zeven uur, zal ik haar een kort verhoor doen ondergaan, en haar -voor den rechter van instructie brengen.” -</p> -<p>„Zoudt ge mij willen toestaan,” vroeg nu de markies, „om die inhechtenisneming bij -te wonen?” -</p> -<p>„Met genoegen—Brown, de markies gaat met je mee!” -</p> -<p>„En zoudt ge den detective willen opdragen, om die vrouw onmiddellijk den sleutel -van mijn safe af te nemen, en dien mij te overhandigen?” -</p> -<p>„Dat is niet meer dan recht en billijk. Brown zal u den sleutel geven, en morgen vroeg, -om zeven uur, verzoek ik u hier op Scotland Yard aanwezig te zijn. -</p> -<p>„A propos, Brown, neem nog drie detectives mee. De vrouw zal zich misschien verweren.” -</p> -<p>De detective verliet het bureau, en de markies nam afscheid. -</p> -<p>„Ge hebt mijn vermogen gered, mr. Baxter,” sprak hij. -</p> -<p>„Ik deed niets meer dan mijn plicht, markies. De Londensche politie handelt altijd -vlug en goed!” -</p> -<p>Nog een handdruk, nog een buiging voor de vrouwelijke detective, en in militaire houding -verliet markies De Frontignac het bureau. -</p> -<p>Eenige minuten later rolden twee rijtuigen naar Bristol-Hotel. -</p> -<p>In het een zaten de markies met detective Brown, in het tweede zaten de drie andere -detectives. -</p> -<p>Toen het rijtuig het voorname hotel naderde, sprak de markies op bewogen toon: „Ik -heb die onwaardige te lief gehad—ik kan haar vernedering niet aanzien. -</p> -<p>„Doe mij het genoegen, waarde Brown, en breng mij den sleutel in het café aan de overzijde. -Ik zal u daar wachten.” -</p> -<p>Detective Brown vond dit uitstekend, en de majoor verdween in het café. -</p> -<p>Tien minuten later zag hij hoe een vrouw, wier handen geboeid waren, onder hevig tegenstribbelen, -door de detectives in het rijtuig werd gezet. -</p> -<p>De majoor glimlachte. -</p> -<p>Even later ging de deur open, en Brown trad binnen. Hij hield het sleuteltje je in -de opgeheven rechterhand. -</p> -<p>„Hier majoor,” sprak hij, „hier is het sleuteltje van uw safe. No. 77 staat er in -gegraveerd.” -</p> -<p>„Juist, dat is mijn sleuteltje. Ik dank u, mr. Brown, en sta mij nu toe, dat ik deze -banknoot van honderd pond u aanbied voor uw moeite.” -</p> -<p>De detective stak met verheugd gelaat het geschenk in zijn portefeuille. -</p> -<p>„De markiezin heeft het ons niet gemakkelijk gemaakt,” sprak hij. „Zij ging als een -krankzinnige te keer. Maar het baatte haar niet veel. Wij hebben haar eenvoudig geboeid -en aan den lijve gefouilleerd.” -</p> -<p>„En waar hebt ge het sleuteltje gevonden?” -</p> -<p>„Wij twijfelden reeds er aan, het te zullen vinden, toen mij plotseling het hooge -kapsel van de dame opviel. Ik dwong haar, dit kapsel los te maken, en kletterend viel -het sleuteltje op den vloer.” -</p> -<p>„Ge zijt een uitstekende rechercheur, mr. Brown, maar dat is geen wonder. In de leerschool -van mr. Baxter moet ge het wel tot zulk een hoogte brengen.” -</p> -<p>Even nadat Brown was heengegaan, verliet ook de majoor het café. -<span class="pageNum" id="pb28">[<a href="#pb28">28</a>]</span></p> -<p>In een cab liet hij zich naar Regent Street brengen en verdween in het huis van lord -Lister. -</p> -<p>Wat zou inspecteur Baxter wel voor een gezicht hebben gezet, als hij had kunnen zien, -hoe de Fransche majoor zich de pruik en den valschen baard voor een spiegel afrukte, -en het fijne, geestige gelaat van lord Lister te voorschijn kwam. -</p> -<p>En lord Lister lachte—lachte van ganscher harte, toen hij het kostbare sleuteltje -bekeek. Want thans geloofde hij gewonnen spel te hebben. -<span class="pageNum" id="pb29">[<a href="#pb29">29</a>]</span></p> -</div> -</div> -<div id="ch7" class="div1 last-child chapter"><span class="pageNum">[<a href="#ch7.toc">Inhoud</a>]</span><div class="divHead"> -<h2 class="label">ZEVENDE HOOFDSTUK.</h2> -<h2 class="main">IN DE STALEN KLUIS ONDER DE AARDE.</h2> -</div> -<div class="divBody"> -<p class="first">De stalen kluizen van de Engelsche Bank zijn misschien de volmaaktste afdeelingen -van deze instelling. Voor dat zij bestonden, was er eigenlijk geen volmaakt veilige -bewaarplaats voor kostbaarheden en effecten. In Dacota was een safe, die men voor -inbraak-vrij had gehouden, door slimme dieven ondermijnd en uitgeplunderd. En in Engeland -was zoo’n safe door een valschen sleutel eenvoudig opengesloten. -</p> -<p>Tegen dergelijke verrassingen zijn de in het jaar 1887 vervaardigde vuur- en watervrije -kluizen in de „Bank of England” volkomen beveiligd. -</p> -<p>Om deze kluizen te bereiken, gaat men eerst door een zware ijzeren deur, en nadat -men zijn naam in een boek heeft geschreven, gaat men per lift 40 voet diep onder de -aarde. De temperatuur is hier nooit onder 70 graden Fahrenheit. -</p> -<p>Als men de lift heeft verlaten, loopt men een gang door. -</p> -<p>Wederom moet men zijn naam in een boek schrijven, en dan eerst worden de zware sloten -van een massieve, stalen kluis geopend. -</p> -<p>De klant treedt binnen, en het is dan aan hemzelf overgelaten om het nummer van zijn -safe te zoeken, en deze met zijn sleutel te openen. -</p> -<p>De bezoekers worden alleen tusschen negen uur des morgens en vijf uur des middags -toegelaten. -</p> -<p>Op ieder ander uur van den dag, en ook des Zaterdagsmiddags is het onmogelijk een -sleutel in een der sloten van de stalen kluizen om te draaien. -</p> -<p>Lord Lister bevond zich den volgenden morgen, even over negen, veertig voeten onder -de aarde, en stond voor de hooge stalen deur, waarop het No. 77 prijkte. -</p> -<p>„Eindelijk”, fluisterde Lister, en hij stak den sleutel in het slot. In hetzelfde -oogenblik bevond hij zich in een electrisch verlichte ruimte, met een zoldering van -blank staal. De vloer was van cement, want de architect had aangenomen, dat uit de -onderwereld geen geest naar boven kon stijgen om in een der safes een visite af te -steken. -</p> -<p>Lord Lister keek eens om zich heen in de vierkante ruimte. -</p> -<p>Het was hem, alsof hij zich in een gevangeniscel van de Inquisitie bevond. Hij had -den kostbaren sleutel uit het slot genomen, en liet de stalen deur aan staan. -</p> -<p>Bij het schijnsel der electrische lamp opende hij de verschillende vakken, en goud -en banknoten, briljanten en oude kostbare steenen, waardevolle papieren en akten lagen -voor hem, en hij berekende, dat hier zeker <span class="pageNum" id="pb30">[<a href="#pb30">30</a>]</span>10 millioen francs aan waarden opgestapeld lagen. -</p> -<p>Maar geld en goud was het ditmaal niet, dat hem in de eerste plaats belang inboezemde. -Hij zocht den brief, die zoo noodlottig voor hem had kunnen worden, en die de bekentenis -van, markies de Frontignac behelsde. -</p> -<p>Eindelijk, nadat hij een half uur gezocht had, zag hij een geel geworden brief in -een kastje liggen. -</p> -<p>Met bevende hand opende hij het document. -</p> -<p>Hoezee!!! -</p> -<p>Hij had gevonden, wat hij zocht. -</p> -<p>En nu weg van hier—wie weet, hoe spoedig de dwaling van Baxter was opgehelderd. Iedere -minuut was kostbaar. -</p> -<p>Bliksemsnel borg hij den brief in zijn borstzak, vulde zijn zakken met banknoten van -hooge waarde. -</p> -<p>Toen snelde hij naar de deur, opende deze, en— — -</p> -<p>Met een schreeuw van ontzetting sprong hij achteruit, want op nog geen tien passen -afstands van de deur der kluis zag hij Baxter staan, vergezeld door een twintigtal -detectives, en naast den inspecteur van Scotland Yard stond—Adrienne. -</p> -<p>Slechts een enkel oogenblik had Lister naar buiten gekeken, te kort, dan dat Baxter -hem zou kunnen herkennen. -</p> -<p>Maar de inspecteur had natuurlijk gezien, dat iemand op het punt stond, de kluis te -verlaten. -</p> -<p>„Blijf staan, schurk, en geef je over”, brulde Baxter, terwijl hij zijn revolver omhoog -<span class="corr" id="xd31e932" title="Bron: hier">hief</span>. „Als je niet de duivel in eigen persoon bent, dan ben je Raffles, de meester-dief!” -</p> -<p>Een schot klonk, maar de kogel sloeg tegen de stalen deur, die Lister met geweld in -het slot had geworpen, en viel op den grond neer. -</p> -<p>„Doe de deur open”, hoorde Lister den tiran van Scotland Yard uitroepen. „Wij hebben -hem, ditmaal kan hij ons niet ontsnappen.” -</p> -<p>„Wij hebben geen sleutel van de deur”, antwoorden een stem. „Niemand heeft een sleutel -van de deur, zelfs niet de directeur van de kluizen.” -</p> -<p>„Dan moet de deur worden ingeslagen.” -</p> -<p>„Dat is onmogelijk—deze stalen deuren zijn niet met geweld te verbrijzelen. Dat is -juist de betrouwbaarheid van onze safes.” -</p> -<p>„Maar wij moeten hier toch binnen!” -</p> -<p>„Ik zal u het systeem verklaren”, antwoordde de directeur op kalmen toon. -</p> -<p>„Deze deur gaat vanzelf open, maar eerst morgen vroeg om negen uur. -</p> -<p>„Zoolang kan ik niet wachten”, sprak Baxter. „Maar weet je wat, Brouwer, haal Hopkins, -dien wij gisteren wegens zware inbraak gearresteerd hebben. Het heet voor hem kinderwerk -te zijn, deze geldkast open te breken!” -</p> -<p>„Hopkins!” -</p> -<p>Lord Lister spitste de ooren. -</p> -<p>De inbreker Hopkins was hem goed bekend. Hij had als Raffles vaak genoeg met hem te -doen gehad. -</p> -<p>Een half uur verliep—de lucht in de stalen kluis werd bijna onverdraaglijk. En Lister -begreep, dat hij door gebrek aan zuurstof ten doode was opgeschreven, als hij hier -tot den volgenden morgen negen uur moest blijven. -</p> -<p>De stem van Hopkins, die hij buiten vernam, ontrukte hem aan zijn somber gepeins. -</p> -<p>„Hopkins, je moet deze deur openmaken”, zei Baxter tot den tuchthuisboef, „en als -het je lukt, zal ik je je vrijheid teruggeven”. -</p> -<p>„Dat laat zich hooren”, zei de inbreker, „ik zal het boeltje eens gaan onderzoeken”. -<span class="pageNum" id="pb31">[<a href="#pb31">31</a>]</span></p> -<p>Hopkins klopte en hamerde tegen de deur en verklaarde ten slotte, dat hij niets kon -uitrichten. -</p> -<p>Baxter werd razend. -</p> -<p>„Ik geef je nog 200 pond bovendien”, beloofde hij, <span class="corr" id="xd31e959" title="Niet in bron">„</span>als het je gelukt binnen het uur de kluis te openen”. -</p> -<p>„En heb ik niets anders te doen, dan die deur open te breken?” vroeg de schelm met -een eigenaardig, glimlachje. -</p> -<p>„Niet anders”. -</p> -<p>„Dan zal ik het doen. Ik ben namelijk van plan”—hij nam Baxter mee voor de groote -staande klok, „om met een soort tandmeesterstang den slinger af te knijpen, zonder -de klok te laten staan, zoodat deze dan met fabelachtige snelheid af kan loopen, en -binnen drie kwartier het zoover gebracht heeft, dat ze het negende uur van den volgenden -morgen aanwijst. -</p> -<p>„Dus gaat de deur open, en krijg ik mijn geld en mijn vrijheid. -</p> -<p>„Geef me nu een smeltkroesje en den zak die ik heb meegebracht, daar zitten mijn instrumenten -in”. -</p> -<p>„Uitstekend!” riep Baxter uit op vergenoegden toon, „dan zal Raffles ons tòch niet -ontsnappen!” -</p> -<p>Hopkins aarzelde. -</p> -<p>Hij onderdrukte een glimlachje. -</p> -<p>„Ik stel nog een voorwaarde, inspecteur; alle personen moeten hier uit de gang gaan; -nu ja, ik wil me niet graag in de kaart laten kijken!” -</p> -<p>Ook op deze voorwaarde ging Baxter in. -</p> -<p>Een paar minuten later was <span class="corr" id="xd31e974" title="Bron: Baxter">Hopkins</span> alleen in de gang en bliksemsnel ging hij naar de deur der kluis. -</p> -<p>„Raffles!” riep hij, „kunt ge me hooren?” -</p> -<p>„Ja, Hopkins, ik hoor je!” -</p> -<p>„Je kunt vluchten! Ik zal je den weg wijzen! -</p> -<p>„Al een jaar ben ik bezig, om in deze kluis in te breken. -</p> -<p>„Als een mol heb ik een gat gegraven tot aan den cementen vloer. -</p> -<p>„Nog een weekje arbeid en alles was in orde geweest. -</p> -<p><span class="corr" id="xd31e984" title="Niet in bron">„</span>Toen ben ik gisteren gearresteerd. -</p> -<p>„Verbrijzel het cement, Raffles, je hebt er niet meer dan drie kwartier werk aan, -laat je dan in den kuil vallen, dien je zult zien. -</p> -<p>„Je komt dan bij een oude kanaalgang, en als je steeds verder loopt, belandt je in -Greenwich Road, in een oud vat, dat op de binnenplaats staat van Bob, den boevenwaard. -Dan ben je gered—heb je mij begrepen, Raffles?” -</p> -<p>„Volkomen, Hopkins! Dank je wel, ik zal je rijkelijk beloonen!” -</p> -<p>„Goeden dag, Raffles, wat zal die Baxter straks een gezicht trekken. Ik lach me een -ongeluk!” -</p> -<p>Lord Lister werkte een half uur als een postpaard. -</p> -<p>Maar toen ook was hij klaar. -</p> -<p>Het was ook hoog tijd, want daar buiten hoorde hij Hopkins zeggen: -</p> -<p>„Zie daar, heeren, de slinger is al afgeknipt. -</p> -<p>„Nog tien minuten en de klok zal het uur aanwijzen, waarop de deur zich opent”. -</p> -<p>„Nog tien minuten”, juichte Baxter, dan zal „de wereld weten, wie de Groote Onbekende -is.” -</p> -<p>„En dan zal ik gewroken zijn”, jubelde Adrienne. -</p> -<p>In gespannen aandacht wachtte men op het voorbijgaan der minuten. -</p> -<p>„Hoe lang nog, Hopkins?” vroeg Baxter ongeduldig -</p> -<p>„Nog twee minuten!” -</p> -<p>„Gelukkig!” -</p> -<p>„Nog één minuut, nog dertig seconden—nog tien—nog vijf—en nu—” -<span class="pageNum" id="pb32">[<a href="#pb32">32</a>]</span></p> -<p>Met een doffe kraak vloog de deur van de kluis open. -</p> -<p>„Handen op, Raffles, of je bent een lijk,” donderde Baxter, „wij — —” -</p> -<p>De woorden bestierven hem op de lippen. -</p> -<p>En Hopkins beet zich de tong tot bloedens<span id="xd31e1011"></span> toe om niet in lachen uit te barsten. -</p> -<p>„Gevlucht!” krijschte hij met roodblauw gelaat. „Raffles is gevlucht—door den vloer -is hij ter helle gevaren—kijkt—kijkt met eigen oogen!” -</p> -<p>„Maar ik”, viel Hopkins in, „ik heb mijn plicht gedaan, inspecteur, ik krijg toch -eerlijk tweehonderd pond en mijn vrijheid!” -</p> -<p>„De duivel zal je halen! -</p> -<p>„Je krijgt wat je beloofd is, maar nog drieduizend pond bovendien, als je mij nu Raffles -ook nog brengt!” -</p> -<p>„Neen, inspecteur”, antwoordde Hopkins schouderophalend, „dàt gaat boven mijn macht—die -doet wat hij wil en is niet te pakken, maar daarvoor is hij ook Raffles, de meesterdief!” -</p> -<p>„En wat nog veel erger is”, voegde Baxter er aan toe met bijna schreiende stem, „hij -is en blijft—de Groote Onbekende!” -</p> -<p class="center">— — — — — — — — — — — — — <br> -— — — — — — — — — — — — — -</p> -<p>Acht dagen later waren er twee gelukkige menschen op de wereld. -</p> -<p>De een was de melkslijter Bastien Cavour in het dorpje Belleville onder den rook van -Parijs, want hem werden anoniem honderdduizend francs gezonden. -</p> -<p>De ander was de Russische koopman Moskowitsch in Moskou, die vijftigduizend roebel -schadevergoeding kreeg, omdat hij een dag te laat in Londen was aangekomen. -</p> -<p>In beide gevallen was de afzender der enorme bedragen—de Groote Onbekende. -</p> -</div> -</div> -</div> -<div class="back"> -<div class="div1 last-child notice"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first">Het volgend, nummer (14) zal bevatten: -</p> -<p class="xd31e1031">DE VERWISSELDE DETECTIVE. -<span class="pageNum" id="pb33">[<a href="#pb33">33</a>]</span> -</p> -<div class="div1 cover"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first underline xd31e1036">Belooning: 1000 pond sterling. -</p> -<div class="table"> -<table class="tbl.wanted.header"> -<tr> -<td class="xd31e1039 cellLeft cellTop xd31e1043">Wie kent hem? -</td> -<td rowspan="2" class="rowspan xd31e1040 cellTop cellBottom"> -<div class="figure lordlisterwidth"><img src="images/lordlister.png" alt="Portret van Lord Lister." width="307" height="404"></div> -</td> -<td class="xd31e1039 cellRight cellTop xd31e1043">Wie heeft hem gezien? -</td> -</tr> -<tr> -<td class="xd31e1039 cellLeft cellBottom">Dat vraagt men in Scotland Yard! -</td> -<td class="xd31e1039 cellRight cellBottom">Dat vraagt heel Londen!</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -<p class="xd31e1058">Lord Lister <span class="underline xd31e1060">genaamd</span> John C. Raffles, <span class="xd31e1063">de geniaalste aller dieven</span> -</p> -<p class="xd31e1066">brengt alle gemoederen in beweging, is de schrik van woekeraars en geldschieters; -ontrooft hun door zijn listen hunne bezittingen, waarmede hij belaagde onschuld beschermt -en behoeftigen ondersteunt. -</p> -<p class="xd31e1068">Man van eer in alle opzichten -</p> -<p class="xd31e1066">spant hij wet en gerecht menigen strik en heeft steeds de voorvechters van edele levensbeschouwing -op zijn hand, nl. allen, die ervan overtuigd zijn, dat: -</p> -<p class="xd31e1072">Ongestraft veel misstanden, door de wet beschermd, blijven voortwoekeren. -</p> -<p class="xd31e1066">Men leze, hoe alles in het werk wordt gesteld, <b>Lord Lister</b>, genaamd <b>John C. Raffles</b>, den geniaalsten aller dieven, te vatten! -</p> -<div lang="en" class="div2 section warrant.en"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><table class="alignedtext"> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="first xd31e1083">WARRANT OF ARREST. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="first"><span class="underline">Vertaling</span>: -</p> -<p class="xd31e1195">Bevel tot aanhouding. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Be it known unto all men by these presents that we hereby charge and warrant the apprehension -of the man described as under: -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Wij verzoeken de aanhouding van den man, wiens beschrijving hier volgt: -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="xd31e1087">DESCRIPTION: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Name</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, alias John C. <span class="corr" id="xd31e1097" title="Bron: Sinclair">Raffles</span>. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Age</span>: </td> -<td class="cellRight">32 to 35 years. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Height</span>: </td> -<td class="cellRight">5 feet nine inches. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Weight</span>: </td> -<td class="cellRight">176 pounds. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Figure</span>: </td> -<td class="cellRight">Tall. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Complexion</span>: </td> -<td class="cellRight">Dark. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Hair</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Beard</span>: </td> -<td class="cellRight">A slight moustache. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Eyes</span>: </td> -<td class="cellRight">Black. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Language</span>: </td> -<td class="cellRight cellBottom">English, French, German, Russian, etc.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p class="xd31e1087">Beschrijving: -</p> -<div class="table"> -<table> -<tr> -<td class="cellLeft cellTop"><span class="ex">Naam</span>: </td> -<td class="cellRight cellTop">Lord Edward Lister, genaamd John C<span class="corr" id="xd31e1209" title="Niet in bron">.</span> Raffles. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Leeftijd</span>: </td> -<td class="cellRight">32–35 jaar. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Lengte</span>: </td> -<td class="cellRight">ongeveer 1,76 meter. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gewicht</span>: </td> -<td class="cellRight">80 kilo. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gestalte</span>: </td> -<td class="cellRight">slank. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Gelaatskleur</span>: </td> -<td class="cellRight">donker. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Haar</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Baardgroei</span>: </td> -<td class="cellRight">kleine snor. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft"><span class="ex">Oogen</span>: </td> -<td class="cellRight">zwart. -</td> -</tr> -<tr> -<td class="cellLeft cellBottom"><span class="ex">Spreekt</span> </td> -<td class="cellRight cellBottom">Engelsch, Fransch, Duitsch, Russisch enz. enz.</td> -</tr> -</table> -</div><p> -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p><span class="ex">Special notes</span>: The man poses as a gentleman of great distinction. Adopts a new role every other -day. Wears an eyeglass. Always accompanied by a young man—name unknown. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><span class="ex">Bijzondere kenteekenen</span>: Het optreden van den man kenmerkt zich door bijzonder goede manieren. Telkens een -ander uiterlijk. Draagt een monocle. Is in gezelschap van een jongeman, wiens naam -onbekend. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p>Charged with robbery. -</p> -<p>A reward of 1000 pounds sterling will be paid for the arrest of this man. -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p>Moet worden aangehouden als dief. Voor zijn aanhouding betalen wij een prijs van 1000 -pond sterling. -</p> -</td> -</tr> -<tr> -<td class="first" lang="en"> -<p class="xd31e1087">Headquarters—Scotland Yard. -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">London</span>, 1<sup>st</sup> October 1908. -</p> -<p class="signed"><b>Police Inspector</b>,<br> -<span class="ex">Horny.</span> -</p> -</td> -<td class="second" lang="nl"> -<p><b><i>Het Hoofdbureau van Politie Scotland-Yard.</i></b> -</p> -<p class="dateline"><span class="ex">Londen</span>, 1. Oktober 1908. -</p> -<p class="signed"><b><span class="corr" id="xd31e1291" title="Bron: Inspekteur">Inspecteur</span> van Politie</b><br> -(get.) <span class="ex">Horny</span>. -</p> -</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -</div> -<div class="div1 imprint"><span class="pageNum">[<a href="#toc">Inhoud</a>]</span><div class="divBody"> -<p class="first xd31e1300">Roman-Boekhandel <span class="xd31e1302">voorheen</span> A. Eichler -</p> -<p class="xd31e97">Singel 236—Amsterdam. -</p> -</div> -</div> -<div class="div1" id="toc"> -<h2 class="main">Inhoudsopgave</h2> -<table summary="Inhoudsopgave"> -<tr id="ch1.toc"> -<td class="tocDivNum">I. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch1">OP LEVEN EN DOOD.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch1">1</a></td> -</tr> -<tr id="ch2.toc"> -<td class="tocDivNum">II. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch2">DE BEKENTENIS VAN DEN STERVENDE.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch2">5</a></td> -</tr> -<tr id="ch3.toc"> -<td class="tocDivNum">III. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch3">EEN VROUWELIJKE DETECTIVE.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch3">9</a></td> -</tr> -<tr id="ch4.toc"> -<td class="tocDivNum">IV. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch4">DE BLINDE PASSAGIER.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch4">16</a></td> -</tr> -<tr id="ch5.toc"> -<td class="tocDivNum">V. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch5">AAN HET WERK.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch5">19</a></td> -</tr> -<tr id="ch6.toc"> -<td class="tocDivNum">VI. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch6">EEN LEVENDE DOODE.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch6">24</a></td> -</tr> -<tr id="ch7.toc"> -<td class="tocDivNum">VII. </td> -<td class="tocDivTitle" colspan="8"><a href="#ch7">IN DE STALEN KLUIS ONDER DE AARDE.</a></td> -<td class="tocPageNum"><a class="pageref" href="#ch7">29</a></td> -</tr> -</table> -</div> -<div class="transcriberNote"> -<h2 class="main">Colofon</h2> -<h3 class="main">Beschikbaarheid</h3> -<p class="first">Dit eBoek is voor kosteloos gebruik door iedereen overal, met vrijwel geen beperkingen -van welke soort dan ook. U mag het kopiëren, weggeven of hergebruiken onder de voorwaarden -van de Project Gutenberg Licentie in dit eBoek of on-line op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.gutenberg.org/">www.gutenberg.org</a>. -</p> -<p>Dit eBoek is geproduceerd door het on-line gedistribueerd correctieteam op <a class="seclink xd31e41" title="Externe link" href="https://www.pgdp.net/">www.pgdp.net</a>. -</p> -<h3 class="main">Metadata</h3> -<table class="colophonMetadata" summary="Metadata"> -<tr> -<td><b>Titel:</b></td> -<td>Lord Lister No. 13: De inbraak in den slaapwagen</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Theo von Blankensee [Pseudoniem van Mathias Blank (1881–1928)]</td> -<td>Info <span class="externalUrl">https://viaf.org/viaf/8133268/</span></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Auteur:</b></td> -<td>Kurt Matull (1872–1930?)</td> -<td>Info <span class="externalUrl">https://viaf.org/viaf/56770919/</span></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Aanmaakdatum bestand:</b></td> -<td>2022-05-28 14:03:34 UTC</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Taal:</b></td> -<td>Nederlands (Spelling De Vries-Te Winkel)</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Oorspronkelijke uitgiftedatum:</b></td> -<td>[1910]</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b>Trefwoorden:</b></td> -<td>Detective and mystery stories -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -<tr> -<td><b></b></td> -<td>Dime novels -- Periodicals</td> -<td></td> -</tr> -</table> -<h3 class="main">Codering</h3> -<p class="first">Dit boek is weergegeven in oorspronkelijke schrijfwijze. Afgebroken woorden aan het -einde van de regel zijn stilzwijgend hersteld. Kennelijke zetfouten in het origineel -zijn verbeterd. Deze verbeteringen zijn aangegeven in de colofon aan het einde van -dit boek.</p> -<h3 class="main">Documentgeschiedenis</h3> -<ul> -<li>2022-05-28 Begonnen. -</li> -</ul> -<h3 class="main">Verbeteringen</h3> -<p>De volgende verbeteringen zijn aangebracht in de tekst:</p> -<table class="correctionTable" summary="Overzicht van verbeteringen aangebracht in de tekst."> -<tr> -<th>Bladzijde</th> -<th>Bron</th> -<th>Verbetering</th> -<th>Bewerkingsafstand</th> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e160">3</a></td> -<td class="width40 bottom">vin</td> -<td class="width40 bottom">vind</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e196">4</a>, <a class="pageref" href="#xd31e254">6</a>, <a class="pageref" href="#xd31e959">31</a>, <a class="pageref" href="#xd31e984">31</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">„</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e336">9</a></td> -<td class="width40 bottom">Alleeen</td> -<td class="width40 bottom">Alleen</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e554">17</a></td> -<td class="width40 bottom">Gen</td> -<td class="width40 bottom">Geen</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e645">19</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">”</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e654">20</a>, <a class="pageref" href="#xd31e734">22</a></td> -<td class="width40 bottom">”</td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Verwijderd</i>] -</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e698">21</a>, <a class="pageref" href="#xd31e1209">33</a></td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Niet in bron</i>] -</td> -<td class="width40 bottom">.</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e932">30</a></td> -<td class="width40 bottom">hier</td> -<td class="width40 bottom">hief</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e974">31</a></td> -<td class="width40 bottom">Baxter</td> -<td class="width40 bottom">Hopkins</td> -<td class="bottom">7</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1011">32</a></td> -<td class="width40 bottom">,</td> -<td class="width40 bottom"> -[<i>Verwijderd</i>] -</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1097">33</a></td> -<td class="width40 bottom">Sinclair</td> -<td class="width40 bottom">Raffles</td> -<td class="bottom">7</td> -</tr> -<tr> -<td class="width20"><a class="pageref" href="#xd31e1291">33</a></td> -<td class="width40 bottom">Inspekteur</td> -<td class="width40 bottom">Inspecteur</td> -<td class="bottom">1</td> -</tr> -</table> -</div> -</div> -</div> -</div> -<div lang='en' xml:lang='en'> -<div style='display:block; margin-top:4em'>*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK <span lang='nl' xml:lang='nl'>LORD LISTER NO. 0013: DE INBRAAK IN DEN SLAAPWAGEN</span> ***</div> -<div style='text-align:left'> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Updated editions will replace the previous one—the old editions will -be renamed. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Creating the works from print editions not protected by U.S. copyright -law means that no one owns a United States copyright in these works, -so the Foundation (and you!) can copy and distribute it in the United -States without permission and without paying copyright -royalties. Special rules, set forth in the General Terms of Use part -of this license, apply to copying and distributing Project -Gutenberg™ electronic works to protect the PROJECT GUTENBERG™ -concept and trademark. Project Gutenberg is a registered trademark, -and may not be used if you charge for an eBook, except by following -the terms of the trademark license, including paying royalties for use -of the Project Gutenberg trademark. If you do not charge anything for -copies of this eBook, complying with the trademark license is very -easy. You may use this eBook for nearly any purpose such as creation -of derivative works, reports, performances and research. Project -Gutenberg eBooks may be modified and printed and given away—you may -do practically ANYTHING in the United States with eBooks not protected -by U.S. copyright law. Redistribution is subject to the trademark -license, especially commercial redistribution. -</div> - -<div style='margin-top:1em; font-size:1.1em; text-align:center'>START: FULL LICENSE</div> -<div style='text-align:center;font-size:0.9em'>THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE</div> -<div style='text-align:center;font-size:0.9em'>PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -To protect the Project Gutenberg™ mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase “Project -Gutenberg”), you agree to comply with all the terms of the Full -Project Gutenberg™ License available with this file or online at -www.gutenberg.org/license. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg™ -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or -destroy all copies of Project Gutenberg™ electronic works in your -possession. If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a -Project Gutenberg™ electronic work and you do not agree to be bound -by the terms of this agreement, you may obtain a refund from the person -or entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.B. “Project Gutenberg” is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg™ electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg™ electronic works if you follow the terms of this -agreement and help preserve free future access to Project Gutenberg™ -electronic works. See paragraph 1.E below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation (“the -Foundation” or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection -of Project Gutenberg™ electronic works. Nearly all the individual -works in the collection are in the public domain in the United -States. If an individual work is unprotected by copyright law in the -United States and you are located in the United States, we do not -claim a right to prevent you from copying, distributing, performing, -displaying or creating derivative works based on the work as long as -all references to Project Gutenberg are removed. Of course, we hope -that you will support the Project Gutenberg™ mission of promoting -free access to electronic works by freely sharing Project Gutenberg™ -works in compliance with the terms of this agreement for keeping the -Project Gutenberg™ name associated with the work. You can easily -comply with the terms of this agreement by keeping this work in the -same format with its attached full Project Gutenberg™ License when -you share it without charge with others. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are -in a constant state of change. If you are outside the United States, -check the laws of your country in addition to the terms of this -agreement before downloading, copying, displaying, performing, -distributing or creating derivative works based on this work or any -other Project Gutenberg™ work. The Foundation makes no -representations concerning the copyright status of any work in any -country other than the United States. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other -immediate access to, the full Project Gutenberg™ License must appear -prominently whenever any copy of a Project Gutenberg™ work (any work -on which the phrase “Project Gutenberg” appears, or with which the -phrase “Project Gutenberg” is associated) is accessed, displayed, -performed, viewed, copied or distributed: -</div> - -<blockquote> - <div style='display:block; margin:1em 0'> - This eBook is for the use of anyone anywhere in the United States and most - other parts of the world at no cost and with almost no restrictions - whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms - of the Project Gutenberg License included with this eBook or online - at <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. If you - are not located in the United States, you will have to check the laws - of the country where you are located before using this eBook. - </div> -</blockquote> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.2. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is -derived from texts not protected by U.S. copyright law (does not -contain a notice indicating that it is posted with permission of the -copyright holder), the work can be copied and distributed to anyone in -the United States without paying any fees or charges. If you are -redistributing or providing access to a work with the phrase “Project -Gutenberg” associated with or appearing on the work, you must comply -either with the requirements of paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 or -obtain permission for the use of the work and the Project Gutenberg™ -trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.3. If an individual Project Gutenberg™ electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any -additional terms imposed by the copyright holder. Additional terms -will be linked to the Project Gutenberg™ License for all works -posted with the permission of the copyright holder found at the -beginning of this work. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg™ -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg™. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg™ License. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including -any word processing or hypertext form. However, if you provide access -to or distribute copies of a Project Gutenberg™ work in a format -other than “Plain Vanilla ASCII” or other format used in the official -version posted on the official Project Gutenberg™ website -(www.gutenberg.org), you must, at no additional cost, fee or expense -to the user, provide a copy, a means of exporting a copy, or a means -of obtaining a copy upon request, of the work in its original “Plain -Vanilla ASCII” or other form. Any alternate format must include the -full Project Gutenberg™ License as specified in paragraph 1.E.1. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg™ works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg™ electronic works -provided that: -</div> - -<div style='margin-left:0.7em;'> - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg™ works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is owed - to the owner of the Project Gutenberg™ trademark, but he has - agreed to donate royalties under this paragraph to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments must be paid - within 60 days following each date on which you prepare (or are - legally required to prepare) your periodic tax returns. Royalty - payments should be clearly marked as such and sent to the Project - Gutenberg Literary Archive Foundation at the address specified in - Section 4, “Information about donations to the Project Gutenberg - Literary Archive Foundation.” - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg™ - License. You must require such a user to return or destroy all - copies of the works possessed in a physical medium and discontinue - all use of and all access to other copies of Project Gutenberg™ - works. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of - any money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days of - receipt of the work. - </div> - - <div style='text-indent:-0.7em'> - • You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg™ works. - </div> -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project -Gutenberg™ electronic work or group of works on different terms than -are set forth in this agreement, you must obtain permission in writing -from the Project Gutenberg Literary Archive Foundation, the manager of -the Project Gutenberg™ trademark. Contact the Foundation as set -forth in Section 3 below. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -works not protected by U.S. copyright law in creating the Project -Gutenberg™ collection. Despite these efforts, Project Gutenberg™ -electronic works, and the medium on which they may be stored, may -contain “Defects,” such as, but not limited to, incomplete, inaccurate -or corrupt data, transcription errors, a copyright or other -intellectual property infringement, a defective or damaged disk or -other medium, a computer virus, or computer codes that damage or -cannot be read by your equipment. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the “Right -of Replacement or Refund” described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg™ trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg™ electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium -with your written explanation. The person or entity that provided you -with the defective work may elect to provide a replacement copy in -lieu of a refund. If you received the work electronically, the person -or entity providing it to you may choose to give you a second -opportunity to receive the work electronically in lieu of a refund. If -the second copy is also defective, you may demand a refund in writing -without further opportunities to fix the problem. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you ‘AS-IS’, WITH NO -OTHER WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT -LIMITED TO WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of -damages. If any disclaimer or limitation set forth in this agreement -violates the law of the state applicable to this agreement, the -agreement shall be interpreted to make the maximum disclaimer or -limitation permitted by the applicable state law. The invalidity or -unenforceability of any provision of this agreement shall not void the -remaining provisions. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg™ electronic works in -accordance with this agreement, and any volunteers associated with the -production, promotion and distribution of Project Gutenberg™ -electronic works, harmless from all liability, costs and expenses, -including legal fees, that arise directly or indirectly from any of -the following which you do or cause to occur: (a) distribution of this -or any Project Gutenberg™ work, (b) alteration, modification, or -additions or deletions to any Project Gutenberg™ work, and (c) any -Defect you cause. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg™ -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of -computers including obsolete, old, middle-aged and new computers. It -exists because of the efforts of hundreds of volunteers and donations -from people in all walks of life. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need are critical to reaching Project Gutenberg™’s -goals and ensuring that the Project Gutenberg™ collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg™ and future -generations. To learn more about the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation and how your efforts and donations can help, see -Sections 3 and 4 and the Foundation information page at www.gutenberg.org. -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non-profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation’s EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Contributions to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation are tax deductible to the full extent permitted by -U.S. federal laws and your state’s laws. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation’s business office is located at 809 North 1500 West, -Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887. Email contact links and up -to date contact information can be found at the Foundation’s website -and official page at www.gutenberg.org/contact -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ depends upon and cannot survive without widespread -public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine-readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To SEND -DONATIONS or determine the status of compliance for any particular state -visit <a href="https://www.gutenberg.org/donate/">www.gutenberg.org/donate</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Please check the Project Gutenberg web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. To -donate, please visit: www.gutenberg.org/donate -</div> - -<div style='display:block; font-size:1.1em; margin:1em 0; font-weight:bold'> -Section 5. General Information About Project Gutenberg™ electronic works -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Professor Michael S. Hart was the originator of the Project -Gutenberg™ concept of a library of electronic works that could be -freely shared with anyone. For forty years, he produced and -distributed Project Gutenberg™ eBooks with only a loose network of -volunteer support. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Project Gutenberg™ eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as not protected by copyright in -the U.S. unless a copyright notice is included. Thus, we do not -necessarily keep eBooks in compliance with any particular paper -edition. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -Most people start at our website which has the main PG search -facility: <a href="https://www.gutenberg.org">www.gutenberg.org</a>. -</div> - -<div style='display:block; margin:1em 0'> -This website includes information about Project Gutenberg™, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. -</div> - -</div> -</div> -</body> -</html> diff --git a/old/68190-h/images/lordlister.png b/old/68190-h/images/lordlister.png Binary files differdeleted file mode 100644 index e9e45f1..0000000 --- a/old/68190-h/images/lordlister.png +++ /dev/null diff --git a/old/68190-h/images/lordlister0013-front.jpg b/old/68190-h/images/lordlister0013-front.jpg Binary files differdeleted file mode 100644 index c619b3a..0000000 --- a/old/68190-h/images/lordlister0013-front.jpg +++ /dev/null diff --git a/old/68190-h/images/p0013-01.png b/old/68190-h/images/p0013-01.png Binary files differdeleted file mode 100644 index 537cd36..0000000 --- a/old/68190-h/images/p0013-01.png +++ /dev/null |
