diff options
| author | nfenwick <nfenwick@pglaf.org> | 2025-03-09 07:54:50 -0700 |
|---|---|---|
| committer | nfenwick <nfenwick@pglaf.org> | 2025-03-09 07:54:50 -0700 |
| commit | 8aa312f08a552a1aac9564e3760d293d0801304b (patch) | |
| tree | 9c881c555bcce40d814449a7fbfad834ea17e514 | |
| parent | eea7af0965274ae85163fd522dcc28647e3cab1b (diff) | |
| -rw-r--r-- | 40150-0.txt | 385 | ||||
| -rw-r--r-- | 40150-0.zip | bin | 60532 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | 40150-h.zip | bin | 118211 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/40150-0.txt | 2728 | ||||
| -rw-r--r-- | old/40150-0.zip | bin | 60532 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/40150-h.zip | bin | 118211 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/40150-h/40150-h.htm | 2392 | ||||
| -rw-r--r-- | old/40150-h/images/cover.jpg | bin | 55758 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/40150-h/images/line.jpg | bin | 1574 -> 0 bytes | |||
| -rw-r--r-- | old/readme.htm | 13 |
10 files changed, 2 insertions, 5516 deletions
diff --git a/40150-0.txt b/40150-0.txt index d4def4e..f22b58c 100644 --- a/40150-0.txt +++ b/40150-0.txt @@ -1,25 +1,4 @@ -Project Gutenberg's Europe in the 19th century, by Pavlos Karolidis - -This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with -almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or -re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included -with this eBook or online at www.gutenberg.org/license - - -Title: Europe in the 19th century - -Author: Pavlos Karolidis - -Release Date: July 7, 2012 [EBook #40150] - -Language: Greek - -Character set encoding: UTF-8 - -*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EUROPE IN THE 19TH CENTURY *** - - - +*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK 40150 *** Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for his major work in proofreading. @@ -2365,364 +2344,4 @@ _Καλλιτεχνικά στιγμιαίως ως και χαλκογραφί End of Project Gutenberg's Europe in the 19th century, by Pavlos Karolidis -*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EUROPE IN THE 19TH CENTURY *** - -***** This file should be named 40150-0.txt or 40150-0.zip ***** -This and all associated files of various formats will be found in: - http://www.gutenberg.org/4/0/1/5/40150/ - -Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for -his major work in proofreading. - - -Updated editions will replace the previous one--the old editions -will be renamed. - -Creating the works from public domain print editions means that no -one owns a United States copyright in these works, so the Foundation -(and you!) can copy and distribute it in the United States without -permission and without paying copyright royalties. Special rules, -set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to -copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to -protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark. Project -Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you -charge for the eBooks, unless you receive specific permission. If you -do not charge anything for copies of this eBook, complying with the -rules is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose -such as creation of derivative works, reports, performances and -research. They may be modified and printed and given away--you may do -practically ANYTHING with public domain eBooks. Redistribution is -subject to the trademark license, especially commercial -redistribution. - - - -*** START: FULL LICENSE *** - -THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK - -To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase "Project -Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project -Gutenberg-tm License (available with this file or online at -http://gutenberg.org/license). - - -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm -electronic works - -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy -all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession. -If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project -Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the -terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or -entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. - -1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement -and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic -works. See paragraph 1.E below. - -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation" -or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project -Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual works in the -collection are in the public domain in the United States. If an -individual work is in the public domain in the United States and you are -located in the United States, we do not claim a right to prevent you from -copying, distributing, performing, displaying or creating derivative -works based on the work as long as all references to Project Gutenberg -are removed. Of course, we hope that you will support the Project -Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by -freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of -this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with -the work. You can easily comply with the terms of this agreement by -keeping this work in the same format with its attached full Project -Gutenberg-tm License when you share it without charge with others. - -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in -a constant state of change. If you are outside the United States, check -the laws of your country in addition to the terms of this agreement -before downloading, copying, displaying, performing, distributing or -creating derivative works based on this work or any other Project -Gutenberg-tm work. The Foundation makes no representations concerning -the copyright status of any work in any country outside the United -States. - -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: - -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate -access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently -whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the -phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project -Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed, -copied or distributed: - -This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with -almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or -re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included -with this eBook or online at www.gutenberg.org/license - -1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived -from the public domain (does not contain a notice indicating that it is -posted with permission of the copyright holder), the work can be copied -and distributed to anyone in the United States without paying any fees -or charges. If you are redistributing or providing access to a work -with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the -work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1 -through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the -Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or -1.E.9. - -1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional -terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked -to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the -permission of the copyright holder found at the beginning of this work. - -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. - -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg-tm License. - -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any -word processing or hypertext form. However, if you provide access to or -distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than -"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version -posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org), -you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a -copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon -request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other -form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm -License as specified in paragraph 1.E.1. - -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided -that - -- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is - owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he - has agreed to donate royalties under this paragraph to the - Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments - must be paid within 60 days following each date on which you - prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax - returns. Royalty payments should be clearly marked as such and - sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the - address specified in Section 4, "Information about donations to - the Project Gutenberg Literary Archive Foundation." - -- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm - License. You must require such a user to return or - destroy all copies of the works possessed in a physical medium - and discontinue all use of and all access to other copies of - Project Gutenberg-tm works. - -- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any - money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days - of receipt of the work. - -- You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg-tm works. - -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm -electronic work or group of works on different terms than are set -forth in this agreement, you must obtain permission in writing from -both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael -Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the -Foundation as set forth in Section 3 below. - -1.F. - -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -public domain works in creating the Project Gutenberg-tm -collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic -works, and the medium on which they may be stored, may contain -"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or -corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual -property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a -computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by -your equipment. - -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right -of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. - -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium with -your written explanation. The person or entity that provided you with -the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a -refund. If you received the work electronically, the person or entity -providing it to you may choose to give you a second opportunity to -receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy -is also defective, you may demand a refund in writing without further -opportunities to fix the problem. - -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER -WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO -WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. - -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages. -If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the -law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be -interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by -the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any -provision of this agreement shall not void the remaining provisions. - -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance -with this agreement, and any volunteers associated with the production, -promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works, -harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees, -that arise directly or indirectly from any of the following which you do -or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm -work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any -Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause. - - -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm - -Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of computers -including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists -because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from -people in all walks of life. - -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need, are critical to reaching Project Gutenberg-tm's -goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations. -To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4 -and the Foundation web page at http://www.pglaf.org. - - -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive -Foundation - -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Its 501(c)(3) letter is posted at -http://pglaf.org/fundraising. Contributions to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent -permitted by U.S. federal laws and your state's laws. - -The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S. -Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered -throughout numerous locations. Its business office is located at -809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email -business@pglaf.org. Email contact links and up to date contact -information can be found at the Foundation's web site and official -page at http://pglaf.org - -For additional contact information: - Dr. Gregory B. Newby - Chief Executive and Director - gbnewby@pglaf.org - - -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation - -Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide -spread public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. - -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To -SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any -particular state visit http://pglaf.org - -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. - -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. - -Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. -To donate, please visit: http://pglaf.org/donate - - -Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic -works. - -Professor Michael S. Hart is the originator of the Project Gutenberg-tm -concept of a library of electronic works that could be freely shared -with anyone. For thirty years, he produced and distributed Project -Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support. - - -Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S. -unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily -keep eBooks in compliance with any particular paper edition. - - -Most people start at our Web site which has the main PG search facility: - - http://www.gutenberg.org - -This Web site includes information about Project Gutenberg-tm, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. +*** END OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK 40150 *** diff --git a/40150-0.zip b/40150-0.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index 7ade92d..0000000 --- a/40150-0.zip +++ /dev/null diff --git a/40150-h.zip b/40150-h.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index f8948c8..0000000 --- a/40150-h.zip +++ /dev/null diff --git a/old/40150-0.txt b/old/40150-0.txt deleted file mode 100644 index d4def4e..0000000 --- a/old/40150-0.txt +++ /dev/null @@ -1,2728 +0,0 @@ -Project Gutenberg's Europe in the 19th century, by Pavlos Karolidis - -This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with -almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or -re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included -with this eBook or online at www.gutenberg.org/license - - -Title: Europe in the 19th century - -Author: Pavlos Karolidis - -Release Date: July 7, 2012 [EBook #40150] - -Language: Greek - -Character set encoding: UTF-8 - -*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EUROPE IN THE 19TH CENTURY *** - - - - -Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for -his major work in proofreading. - - - - - -Note: The tonic system has been changed from polytonic to -monotonic, the spelling of the book has not been changed -otherwise. Words in italics are included in _, while bold words -are included in &. A correction at the end of the book has been -taken into account. - -Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. -Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Λέξεις -με πλάγιους χαρακτήρες περιλαμβάνονται σε _, ενώ λέξεις με -έντονους χαρακτήρες σε &. Μία διόρθωση στο τέλος του βιβλίου -έχει ληφθεί υπόψη. - - - -Π. ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ - - - -Η ΕΥΡΩΠΗ -ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ον ΑΙΩΝΑ - -ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ - - -ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ -1900 - - - - - - - -ΕΚΔΟΣΕΙΣ TOΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ -ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ -ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ - - - -ΑΡΙΘ. 10. — ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1900 - - - - -ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ ΡΑΦΤΑΝΗ — ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ - - - - -ΕΙΣΑΓΩΓΗ - - - - -Η Ευρώπη προ του 19 μ. Χ. αιώνος - - - -Η Ευρώπη, η οποία σήμερον είναι το κέντρον της ιστορίας του -κόσμου και κατοικείται υπό των ισχυροτάτων και μάλλον -πολιτισμένων λαών, είχε το πάλαι δύο μόνον σπουδαίους και -πολιτισμένους λαούς, τους Έλληνας και τους Ρωμαίους. Αλλ' ο -πολιτισμός και των δύο τούτων λαών, μάλιστα ο των Ελλήνων, είχε -την καταγωγήν του εν μέρει εκ της Ασίας και εκ της Αιγύπτου. -Εκεί ανεπτύχθη ο αρχαιότατος ιστορικός βίος, εκεί αι -αρχαιόταται θρησκείαι και πoλιτείαι. Η Κίνα, η Ινδία, η -Βαβυλωνία, η Ασσυρία, η Μηδία, η Περσία εις την μεγάλην -Ασιατικήν ήπειρον, και η Αίγυπτος εις την Αφρικήν ήσαν αι χώραι -και τα κράτη, όπου εγεννήθη κατά πρώτον ο πολιτισμός. Αλλ' ο -πολιτισμός εκείνος εστερείτο τριών πραγμάτων, τα οποία -δημιουργούν τον αληθή πνευματικόν βίον του ανθρώπου, δηλαδή της -Φιλοσοφίας εις τας γνώσεις, της ελευθερίας εις την πολιτείαν -και της καλαισθησίας εις την τέχνην. Υπό τοιούτον πνεύμα -εμορφώθη μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός. - -Οι Έλληνες κατοικούντες κατά την αρχαιότητα τας ιδίας περίπου -χώρας, τας οποίας κατοικούν και σήμερον, υπήρξαν οι αρχηγοί και -δημιουργοί του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ούτοι ανέπτυξαν εις -ανώτατον βαθμόν τας τέχνας, την ποίησιν, τας επιστήμας, την -φιλοσοφίαν και όλον εν γένει τον πνευματικόν βίον, μετά δε την -εμφάνισιν του Χριστιανισμού ούτοι ανέπτυξαν και ετελειοποίησαν -την διδασκαλίαν της νέας πίστεως και διέδωκαν αυτήν εις όλην -την άλλην Ευρώπην. - -Οι δε Ρωμαίοι, κάτοικοι μιας πόλεως της Ιταλίας, της Ρώμης, διά -σώφρονος πολιτείας και διά μεγάλων στρατιωτικών αρετών -κατέκτησαν βαθμηδόν όλην την Ιταλίαν και αφού ούτως -εδημιούργησαν ισχυρόν κράτος Ιταλικόν, υπέταξαν εις αυτό και -τας Ελληνικάς χώρας. Η Ελλάς υπετάχθη πολιτικώς και -στρατιωτικώς εις την Ρώμην, αλλά και η Ρώμη υπετάχθη ηθικώς και -πνευματικώς εις την Ελλάδα. Τα Ελληνικά γράμματα και ο -Ελληνικός πολιτισμός διεδόθησαν εις τους Ρωμαίους, και από των -Ρωμαίων εις όλα τα έθνη της Ευρώπης, τα οποία αυτοί υπέταξαν. - -Τα έθνη ταύτα ήσαν οι πρόγονοι των σημερινών Γάλλων, Ισπανών -και οι αρχαίοι κάτοικοι της Αγγλίας. Αλλά και οι πρόγονοι των -σημερινών λαών της Γερμανίας, αν και δεν υπετάχθησαν -στρατιωτικώς και πολιτικώς εις τους Ρωμαίους, ήλθαν όμως εις -σχέσεις και συνάφειαν πολλήν προς αυτούς και έλαβαν παρ' αυτών -τον Ελληνορρωμαϊκόν πολιτισμόν - -Όλοι ούτοι οι αρχαίοι λαοί της δυτικής Ευρώπης προ της υποταγής -των εις τους Ρωμαίους ευρίσκοντο εις βαρβαρότητα. Παρά των -Ρωμαίων έλαβαν τα σπέρματα του πολιτισμού και αυτόν τον -χριστιανισμόν, αφού διεδόθη και εστερεώθη εις το Ρωμαϊκόν -κράτος. - -Το παγκόσμιον τούτο Ρωμαϊκόν κράτος έλαβε βαθμηδόν τόσην -έκτασιν, ώστε προς ευκολίαν της διοικήσεώς του εθεωρήθη -αναγκαίον ν' αποκτήση νέαν δευτέραν πρωτεύουσαν. Η νέα αύτη -πρωτεύουσα ήτο η υπό του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Μεγάλου -κτισθείσα (το 323 μ. Χ.) Κωνσταντινούπολις, η οποία κειμένη εν -μέσω του Ελληνικού κόσμου ήτο εξ αρχής Ελληνική. Εις την ιδίαν -θέσιν έκειτο η παλαιά Ελληνική πόλις Βυζάντιον. Μετά την -ίδρυσιν της νέας εις την Ανατολήν πρωτευούσης, επήλθε βαθμηδόν -η διαίρεσις του Ρωμαϊκού κράτους εις δύο τμήματα, το Δυτικόν -και το Ανατολικόν. Το εις την Ανατολήν κράτος κατεστάθη -πράγματι Ελληνικόν, μολονότι εξηκολούθησε μέχρι τέλους να -λέγεται Ρωμαϊκόν, εκ τούτου δε και οι Έλληνες συνείθισαν να -λέγωνται Ρωμαίοι. Ονομάζεται δε το κράτος τούτο και Βυζαντινόν -εκ του Βυζαντίου, της παλαιάς ονομασίας της πρωτευούσης. Το -Βυζαντινόν, ήτοι το Ελληνικόν Ρωμαϊκόν κράτος, διήρκεσε μέχρι -του 1453 μ. Χ., ενώ το δυτικόν μέρος του Ρωμαϊκού κράτους -κατελύθη περί το 500 μ.Χ. υπό των βαρβάρων, οι οποίοι ήλθαν από -την ανατολικήν και βόρειον Ευρώπην. - -Αλλά και αφού διελύθη το Ρωμαϊκόν Κράτος της Δύσεως, δεν -έπαυσεν η υπεροχή της Ρώμης. Αντί της πολιτικής και -στρατιωτικής αρχής, την οποίαν έχασεν, ήρχισεν έκτοτε να -υποτάσση θρησκευτικώς τους πρώην βαρβάρους εκείνους λαούς. Από -του 5ου μέχρι του 8ου μ. Χ. αιώνος όλοι βαθμηδόν οι λαοί της -δυτικής Ευρώπης (εκτός των Σλαυικών λαών, οι οποίοι κατώκουν -εις τα Ανατολικά της), έγειναν Χριστιανοί και ως ανώτατον -αρχηγόν της Χριστιανικής Εκκλησίας ανεγνώριζαν τον επίσκοπον -της Ρώμης, ο οποίος ελέγετο και λέγεται συνήθως _Πάπας_, ήτοι -πατήρ. Η εξουσία αύτη του Πάπα δεν ανεγνωρίζετο υπό των -Ελλήνων. Μη παραδεχόμενοι τον Πάπαν ως υπέρτατον αρχηγόν της -Εκκλησίας και Επίτροπον του Χριστού επί της γης, όπως εθεωρείτο -υπό των λαών της δυτικής Ευρώπης, οι Έλληνες έμειναν πιστοί εις -τους θεσμούς και τα δόγματα της αρχαίας ορθοδόξου Εκκλησίας, -ήτις διά τούτο ωνομάσθη και Ελληνική ορθόδοξος, ή Ανατολική. Εξ -αυτής δε έλαβαν τον χριστιανισμόν και πολλοί Σλαυικοί λαοί, -ιδίως οι Ρώσοι, οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι. - -Αλλά και εις την λοιπήν Ευρώπην το κράτος της παπικής Εκκλησίας -δεν έμεινε μέχρι τέλους ακέραιον. Κατά τον 16ον αιώνα μ. Χ. -επήλθε μέγα _σχίσμα_, ήτοι διαίρεσις, εις την παπικήν ή δυτικήν -Εκκλησίαν, διά του Προτεσταντισμού. Τολμηροί τινες θεολόγοι της -δυτικής Εκκλησίας, περιφημότατος των οποίων είναι ο Λούθηρος, -κατεπολέμησαν τας έως τότε επικρατούσαι γνώμας περί της -υπεροχής του Πάπα, και χωρισθέντες από της παπικής Εκκλησίας -ίδρυσαν την Εκκλησίαν των Προτεσταντών, ήτοι των -Διαμαρτυρομένων. - -Κατά τους χρόνους του σχίσματος τούτου των Προτεσταντών, ήτοι -κατά τον 16ον αιώνα μ. Χ. και ολίγον πρότερον, συνέβησαν πολλά -άλλα σπουδαία γεγονότα, τα οποία μετέβαλαν την όψιν του κόσμου. - -Το 1492 μ. Χ. ανεκαλύφθη η Αμερική, εις την οποίαν έκτοτε -πολλοί Ευρωπαϊκοί λαοί, ιδίως Ισπανοί, Πορτογάλλοι, Άγγλοι, -Γάλλοι έκαμαν μεγάλας αποικίας. Δια τούτων δε η νέα ήπειρος -έγεινε χώρα Ευρωπαϊκή υπό έποψιν του πολιτισμού και της -καταγωγής των κατοίκων. Διότι οι αρχαίοι κάτοικοι, οι ιθαγενείς -Αμερικανικοί λαοί, τινές των οποίων είχαν προοδεύσει και εις -βαθμόν τινα πολιτισμού, καταπιεζόμενοι υπό των Ευρωπαίων -αποίκων, κατέφευγαν εις τα δάση και τα όρη και ήρχισαν να -εξαφανίζωνται κατά μικρόν. - -Κατά τους χρόνους της ανακαλύψεως της Αμερικής ετελειοποιήθη η -ναυτική τέχνη. Προ δύο ήδη αιώνων είχεν εφευρεθή η ναυτική -πυξίς, και οι θαλασσοπόροι της Ευρώπης ήρχισαν έκτοτε να -διατρέχουν πάσας τας θαλάσσας ανακαλύπτοντες νέας χώρας και -πολλαπλασιάζοντες τας συγκοινωνίας μεταξύ των διαφόρων λαών του -κόσμου. - -Κατά τους χρόνους των μεγάλων τούτων ανακαλύψεων προώδευσαν εις -Ευρώπην και τέχναι και επιστήμαι και τα γράμματα εν γένει, -ιδρύθησαν δε εις πολλάς πόλεις πανεπιστήμια, όπου εισήχθη και η -σπουδή της αρχαίας Ελληνικής γλώσσης και φιλολογίας. Η σπουδή -αύτη, η οποία τόσον συνετέλεσε και συντελεί μέχρι σήμερον εις -την πνευματικήν πρόοδον και εξημέρωσιν της ανθρωπότητος, -διεδόθη ιδίως από του 15ου και του 16ου αιώνος μ. Χ. εκ του -εξής γεγονότος. - -Ενώ το Ελληνικόν κράτος της Κωνσταντινουπόλεως ήτο ακόμη εις -μεγάλην ακμήν, κατά τον 7ον αιώνα μ. Χ. νέα εφάνη θρησκεία εις -την Αραβίαν της Ασίας. Η νέα θρησκεία ωνομάσθη υπό του -θεμελιωτού αυτής Μωάμεθ _Ισλάμ_= «Αφοσίωσις εις τον Θεόν», από -το όνομα δε του Μωάμεθ ωνομάσθη και _Μωαμεθανική_. Ο -Μωαμεθανισμός διεδόθη κατ' αρχάς μεν εις την Αραβίαν, έπειτα δε -και εις πολλά άλλα μέρη της Ασίας και Αφρικής. Ούτως -εδημιουργήθη μέγα κράτος Αραβικόν, το οποίον κατέστη -επικινδυνότατον διά το Ελληνικόν κράτος. Πολλαί επαρχίαι εις -Ασίαν και Αφρικήν, η Παλαιστίνη, η Συρία, η Μεσοποταμία, η -Αίγυπτος και όλη η βόρειος Αφρική εκυριεύθησαν υπό των Αράβων. -Αυτή η Κωνσταντινούπολις επολιορκήθη δις υπ' αυτών, το πρώτον -επί επτά έτη (669 — 676 μ.Χ.) και κατόπιν επί έν έτος (717 — -718 μ.Χ.) Οι Άραβες κατά μικρόν παρήκμασαν. Αλλ' εφάνη τότε -νέον έθνος Μωαμεθανικόν, το Τουρκικόν. Τούτο είχε δεχθή το -Ισλάμ από τους Άραβας, παρήχθησαν δε εξ αυτού διαδοχικώς -διάφορα Τουρκικά κράτη, μέχρις ου ιδρύθη το κράτος των Οσμάνων, -το επικινδυνότατον όλων των προ αυτού διά τους Έλληνας. - -Το 1453 μ. Χ. οι Οσμάνοι Τούρκοι (Οθωμανοί) εκυρίευσαν την -Κωνσταντινούπολιν και κατέλυσαν το μέγα Ελληνορρωμαϊκόν κράτος -της Ανατολής, το οποίον, ως είδομεν, είχεν ιδρύσει ο Μέγας -Κωνσταντίνος (εις τα 323 π. Χ.) Εννοείται ότι οι Τούρκοι πριν -να κυριεύσουν την πρωτεύουσαν του κράτους, την -Κωνσταντινούπολιν, είχαν αρχίσει πολύ πρότερον να κυριεύουν τας -διαφόρους επαρχίας του, πανταχού φέροντες καταστροφήν και -εμπνέοντες τον τρόμον. - -Μετά την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως πολλοί ευγενείς Έλληνες -λόγιοι εκ διαφόρων χωρών του Ελληνικού κράτους, και από την -Κωνσταντινούπολιν αυτήν, κατέφυγαν εις την δυτικήν Ευρώπην και -ιδίως εις την Ιταλίαν. Οι λόγιοι ούτοι εύρισκαν πανταχού θερμήν -και έντιμον υποδοχήν και εκ μέρους των λαών και εκ μέρους των -ηγεμόνων, διδάσκοντες δε την Ελληνικήν γλώσσαν και φιλολογίαν -και την φιλοσοφίαν προσείλκυαν μέγα πλήθος ακροατών, ιδίως εκ -των αριστοκρατικών τάξεων. Ούτως εις Ιταλίαν και εις άλλας -Ευρωπαϊκάς χώρας πολλοί σπουδαίοι άνδρες διά της Ελληνικής -γλώσσης συνετέλεσαν μεγάλως εις την πνευματικήν ανάπτυξιν και -πρόοδον των λαών. Η επίδρασις των Ελληνικών γραμμάτων εις την -πνευματικήν πρόοδον της Ευρώπης υπήρξε τόσον μεγάλη, ώστε οι -χρόνοι ούτοι ωνομάσθησαν εποχή της Αναγεννήσεως, της -πνευματικής δηλαδή αναγεννήσεως. Εκ τούτου δε και η ιστορία από -των χρόνων τούτων, από του 15ου δηλονότι και του 16ου αιώνος, -ονομάζεται _ιστορία των νεωτέρων χρόνων_, ενώ η προ αυτής, από -του 5ου μ. Χ. αιώνος μέχρι του 15ου, ονομάζεται _μεσαιωνική_, ή -ιστορία των _μέσων_ αιώνων, διότι κείται εν τω μέσω της αρχαίας -ιστορίας, ήτοι της ιστορίας του αρχαίου Ελληνικού και Ρωμαϊκού -πολιτισμού, και της νεωτέρας ιστορίας της Ευρώπης. - -Καθ' όλην την ιστορίαν των νεωτέρων χρόνων, από του 15ου μ. Χ. -αιώνος μέχρι του 19ου αιώνος οι λαοί της Ευρώπης εξηκολούθησαν -να κάμνουν μεγάλας προόδους εις τον πολιτισμόν, εις τα -γράμματα, τας τέχνας, τας επιστήμας και τας διαφόρους -εφευρέσεις· η βιομηχανία και το εμπόριον ανεπτύχθησαν, -συγχρόνως δε και η υλική ευημερία των λαών. Το μόνον, το οποίον -έλειπεν από τον πολιτισμόν τούτον ήτο η ελευθερία των λαών, -δηλαδή ελεύθεροι πολιτικοί θεσμοί, διά των οποίων να δύναται ο -λαός να λαμβάνη μέρος εις την κυβέρνησιν της πατρίδος, ασκών -δικαιώματα πολιτικά. Όλη η πολιτική εξουσία ευρίσκετο εις τας -χείρας μοναρχίας απολύτου, και αριστοκρατίας η οποία -περιεκύκλωνε τον θρόνον τον βασιλικόν και εχρησίμευεν ως -στήριγμα αυτού. Όλα σχεδόν τα μεγάλα πολιτικά και στρατιωτικά -και δικαστικά αξιώματα κατείχοντο από τους ευγενείς, εις αυτούς -δε ανήκε και όλη σχεδόν η έγγειος ιδιοκτησία. Οι χωρικοί οι -εργαζόμενοι εις τα κτήματα των ευγενών ήσαν απλώς καλλιεργηταί, -πληρώνοντες φόρους εις τους κυρίους των κτημάτων. - -Ούτε δε οι χωρικοί ούτοι, ούτε οι εις τας πόλεις κατοικούντες, -έμποροι ή βιομήχανοι ή άνδρες ελευθέρων επαγγελμάτων, — ιατροί, -δικηγόροι, διδάσκαλοι, οι εν γένει λεγόμενοι _αστοί_, — είχαν -πολιτικά δικαιώματα όμοια προς τα σημερινά. Αντιπροσωπείαι -λαού, βουλαί, εκλεγόμεναι διά της ψήφου του λαού, δεν υπήρχαν. -Αι μόναι αντιπροσωπείαι ήσαν τότε συνελεύσεις των ευγενών, -συνερχόμεναι οσάκις ήθελεν ο μονάρχης διά να συσκεφθούν μετ' -αυτού περί των πραγμάτων της χώρας, χωρίς αι αποφάσεις των -συνελεύσεων τούτων να έχουν υποχρεωτικόν κύρος διά τον -μονάρχην. Μόνον εις την Αγγλίαν, ένεκα του χαρακτήρος του -Αγγλικού έθνους, και των εξαιρετικών περιστάσεων υπό τας οποίας -εμορφώθη, είχαν αναπτυχθή θεσμοί φιλελεύθεροι πολιτικοί, -επιτρέποντες εν μέρει και εις τον λαόν ν' αντιπροσωπεύεται εις -τα μεγάλα συμβούλια της χώρας (το Κοινοβούλιον ή Παρλαμέντον), -και δι' αυτών να επιδρά εις την κυβέρνησίν της. - -Ο τύπος, ήτοι η δημοσιογραφία, η οποία σήμερον έγεινε μεγάλη -δύναμις εις τον δημόσιον βίον των λαών, καθό εκπροσωπούσα την -δημοσίαν γνώμην, υπήρχε και από του 15ου και 16ου αιώνος, αλλά -δεν είχε την σημερινήν σπουδαιότητα και περιωρίζετο ως επί το -πλείστον εις αναγραφήν ειδήσεων. Και η απονομή της δικαιοσύνης -εις τον λαόν ήτο πολύ ελαττωματική. Δεν υπήρχαν όπως σήμερον -δικαστήρια τακτικά του κράτους, ούτε δικαστήρια λαϊκά των -ενόρκων. Ο λαός εδικάζετο υπό δικαστηρίων των ευγενών, οι -οποίοι ήσαν και κύριοι αυτού. Και η θρησκευτική δε ελευθερία -ήτο πολύ περιωρισμένη και εις τας Καθολικάς και εις τας -Προτεσταντικάς χώρας. Αλλ' η ακατάπαυστος πρόοδος του -πολιτισμού εβελτίωνε βαθμηδόν τα πάντα. - - - - &Aι παραμοναί του 19ου αιώνος& - - - -Η πρόοδος αύτη, όσον ήτο ταχεία εις τα γράμματα και τας -επιστήμας, τόσον βραδεία ήτο εις την πολιτικήν ανάπτυξιν των -Ευρωπαϊκών κρατών, ιδίως εις τα της ελευθερίας και των -ελευθέρων θεσμών. - -Μεγάλα και ισχυρά κράτη ήσαν τότε εις την Ευρώπην η Γαλλία, η -Αγγλία, η Ρωσία (η οποία ήρχισε να λαμβάνη, πολιτισμόν και -δύναμιν μεγάλην από του μεγάλου Πέτρου, προς τα τέλη του 17ου -αιώνος.) - -Η νυν Γερμανία ήτο τότε διηρημένη από των μεσαιωνικών χρόνων -εις πολυάριθμα κράτη, τα περισσότερα πολύ μικρά και κατά την -έκτασιν και κατά τον πληθυσμόν. Το μεγαλείτερον και ισχυρότερον -εκ των κυρίως Γερμανικών κρατών εκείνων κατά τα τέλη του 18ου -αιώνος ήτο η Πρωσσία, η οποία όμως πολύ ακόμη απείχεν από την -ακμήν εις την οποίαν έφθασε βραδύτερον, και μάλιστα επί των -ημερών μας. Ώστε δεν υπήρχε κράτος Γερμανικόν συμπαγές και -ισχυρόν. Αλλά τα διάφορα Γερμανικά κράτη, μικρά και μεγάλα, -συναπετέλουν την λεγομένην ιεράν Ρωμαϊκήν αυτοκρατορίαν. Αύτη -είχεν ιδρυθή προ αιώνων ως διάδοχος δήθεν της Ρώμης και ως -αντίζηλος ή αντίπαλος της εξελληνισθείσης Ρωμαϊκής -αυτοκρατορίας της Ανατολής. Ώστε η Γερμανία απετέλει είδος -ομοσπονδίας, της οποίας την προεδρίαν είχεν αυτοκράτωρ -εκλεγόμενος από τινας των ηγεμόνων των Γερμανικών κρατών. -Επειδή δε το αυτοκρατορικόν τούτο αξίωμα είχε δοθή -αλληλοδιαδόχως εις ηγεμόνας του Αυστριακού οίκου των -Χαβσβούργων, οι δε ηγεμόνες ούτοι εν τω μεταξύ ηύξησαν μεγάλως -τας ιδιαιτέρας κτήσεις των, γενόμενοι συγχρόνως και της -Ουγγαρίας βασιλείς, οι κατ' εκλογήν αυτοκράτορες εκείνοι της -ιεράς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας απέκτησαν δύναμιν μεγάλην ως -ηγεμόνες της Αυστρίας και κατείχαν θέσιν υψηλήν εις την -ολομέλειαν της Ευρώπης. Και η Αυστρία δε εθεωρείτο ως -Γερμανικόν κράτος, και μάλιστα ως έχον τα πρωτεία εις την -Γερμανίαν. - -Άλλα κράτη Ευρωπαϊκά έχοντα σημασίαν ήσαν η Ισπανία, η -Ολλανδία, η Σουηδία, και εις την Ιταλίαν η δημοκρατία της -Βενετίας, η οποία έπνεε τότε τα λοίσθια, αφού επί πολλούς -αιώνας ήκμασε και υπέταξε μάλιστα εις την κυριαρχίαν της -διαφόρους κατά καιρόν Ελληνικάς χώρας. Η Τουρκία ήτο ακόμη -ικανώς ισχυρά, αν και η εσωτερική παρακμή και οι μεγάλοι -πόλεμοι προς την Ρωσίαν και την Αυστρίαν την είχαν εξασθενίσει -αρκούντως και δεν ήτο πλέον η Τουρκία του 15ου και 16ου αιώνος, -ότε την εφοβείτο η Ευρώπη. - -Η συνθήκη του Κάρλοβιτζ, η γενομένη το 1699 μ.Χ. (μετά πόλεμον, -κατά τον οποίον η Τουρκία αντέστη επί 16 έτη κατά της Αυστρίας -και άλλων Γερμανικών κρατών, της Πολωνίας, της Ρωσίας, εν μέρει -και της Βενετίας), έπειτα η συνθήκη του Κουτζούκ-Καϊναρδζή εις -το 1774 μ. Χ., την οποίαν επέβαλεν η Αικατερίνη Β' της Ρωσίας -εις την Τουρκίαν, αφήρεσαν πολλάς επαρχίας από το Οθωμανικόν -κράτος (την Ουγγαρίαν, την Κροατίαν, την Τρανσυλβανίαν, την -Κριμαίαν, και την Γεωργίαν εις Ασίαν). Χώρα Ευρωπαϊκή έχουσα -αληθώς ελευθέρους θεσμούς ήτο τότε μόνον η Αγγλία· εις όλα δε -τα άλλα κράτη (εξαιρουμένης της Βενετίας, Ολλανδίας και -Ελβετίας) υπήρχε το λεγόμενον απολυταρχικόν σύστημα, ήτοι εν -γένει απόλυτος μοναρχία. - -Τοιαύτη ήτο εν συνόψει η κατάστασις της Ευρώπης κατά τα τέλη -του 18ου αιώνος, ότε δύο μεγάλα γεγονότα συνετέλεσαν ώστε ο -19ος αιών να εγκαινισθή υπό οιωνούς υποσχομένους μεγάλας και -σπουδαίας μεταβολάς προς αύξησιν της ευημερίας των Ευρωπαϊκών -λαών. - -Το πρώτον των γεγονότων τούτων ήτο ο υπέρ ελευθερίας αγών των -βορείων Αμερικανών. - -Εις την βόρειον Αμερικήν οι Άγγλοι είχαν ιδρύσει από τας αρχάς -του 17ου αιώνος πολλάς αποικίας, αι οποίαι εχρησίμευαν ως -άσυλον εις τους εξ Ευρώπης καταδιωκομένους διά λόγους και ιδέας -θρησκευτικής και πολιτικής ελευθερίας, και ζητούντας χώραν, -όπου να δύνανται να ζήσουν ελευθέρως σύμφωνα προς τας ιδέας -των. Αι αποικίαι αυταί είχαν μεν αυτονόμους τινάς θεσμούς, αλλ' -επί του όλου εξηρτώντο από της μητροπόλεως, ήτοι από της -Αγγλίας, η οποία και επέβαλλε βαρείς φόρους, ενώ δεν είχαν το -δικαίωμα να αντιπροσωπεύωνται εις το Κοινοβούλιον το Αγγλικόν. -Πιεζόμεναι υπό τοιαύτης φορολογίας και άλλων καταχρήσεων, αι -αποικίαι αύται εξηγέρθησαν κατά της μητροπόλεως και ηγωνίσθησαν -επί επτά έτη ενδοξότατον υπέρ ελευθερίας αγώνα, επί τέλους δε, -βοηθούμεναι και υπό της Γαλλίας, ηνάγκασαν την Αγγλικήν -Κυβέρνησιν ν' αναγνωρίση την έλευθερίαν των. Ο υπέρ ελευθερίας -αγών ούτος των βορείων Αμερικανών εξήγειρεν ενθουσιασμόν εις -όλους τους λαούς της Ευρώπης, και η ελευθερία των Αμερικανών -εχαιρετίσθη ως αρχή της ελευθερίας της Ευρώπης. Πράγματι οι -ελευθερωθέντες από της Αγγλικής κυριαρχίας Αμερικανοί ίδρυσαν -πολιτείαν δημοκρατικήν, η οποία υπήρξε πρότυπον ελευθέρας -πολιτείας. Η βάσις της πολιτείας ταύτης υπήρξεν η ανακήρυξις -των _ανθρωπίνων δικαιωμάτων_ υπό της Συνελεύσεως της -συνελθούσης προς σύνταξιν του νέου πολιτεύματος. Πάντες δηλαδή -οι άνθρωποι οι οικούντες εις την πολιτείαν, οιασδήποτε φυλής, -καταγωγής ή θρησκείας, εθεωρήθησαν ως πολίται ελεύθεροι της -δημοκρατίας. Το τοιούτον πολίτευμα μεγάλως συνετέλεσεν εις την -ταχείαν αύξησιν και κραταίωσιν του πολιτισμού εις τας Ηνωμένας -Αμερικανικάς πολιτείας. - -Όταν λέγωμεν σήμερον Αμερικανούς, εννοούμεν όχι όλους τους -κατοίκους της μεγάλης ηπείρου της Αμερικής, αλλά κυρίως τους -κατοίκους των Ηνωμένων Πολιτειών της βορείου Αμερικής, οίτινες -ιδίως είναι απόγονοι Άγγλων αποίκων και λαλούν την Αγγλικήν, -μολονότι ηύξησαν τον αριθμόν των μεγάλαι μεταναστεύσεις εκ των -διαφόρων εθνών της Ευρώπης, ιδίως Ιρλανδών και Γερμανών. -Εννοείται ότι τα σπέρματα του μεγάλου πολιτισμού και των -φιλελευθέρων ιδεών είναι Ευρωπαϊκά, εξ Ευρώπης μεταφυτευθέντα. -Ιδιαίτεραι περιστάσεις έκαμαν ώστε τα σπέρματα ταύτα ταχύτερον -ν' αναπτυχθούν και καρποφορήσουν εις την βόρειον Αμερικήν παρά -εις την Ευρώπην, όπου από της Γαλλικής επαναστάσεως άρχεται ο -μέγας αγών των ιδεών της ελευθερίας. - -Το δεύτερον μέγα γεγονός είναι η Γαλλική Επανάστασις. Η -επανάστασις αύτη επέφερε ριζικάς μεταβολάς εις την κατάστασιν -όχι μόνον της Γαλλίας, άλλα και της Ευρώπης όλης. Το κίνημα -ήρχισε κατά το 1789 και διήρκεσε μέχρι του 1815· διά τούτο -ανήκει εις την ιστορίαν και των δύο αιώνων και είναι τρόπον -τινά σύνδεσμος μεταξύ αυτών. - -Η αθλία κατάστασις των οικονομικών της Γαλλίας έπεισε τον -βασιλέα Λουδοβίκον ΙΣΤ' να συγκαλέση συνέλευσιν των ευγενών καί -τινων αντιπροσώπων του λαού, διά να σκεφθούν περί των μέσων της -διορθώσεως. Αλλ' η μεγάλη πρόοδος των γραμμάτων, και ιδίως των -φιλοσοφικών θεωριών περί πολιτείας και κοινωνίας, έκαμαν ώστε -οι εκλεγέντες αντιπρόσωποι να έχουν γενικωτέρας και βαθυτέρας -ιδέας περί της όλης πολιτικής καταστάσεως της πατρίδος των. Διά -τούτο η Συνέλευσις, ενώ είχε συγκληθή διά να σκεφθή και -προτείνη εις τον βασιλέα τα κατάλληλα μέτρα της οικονομικής -ανορθώσεως του Κράτους, εκήρυξεν εαυτήν, επαναστατικώ τω τρόπω -και δικαιώματι, _Συνέλευσιν Συντακτικήν_, δηλαδή συνέλευσιν -έχουσαν δικαίωμα να συντάξη και να διοργανώση το πολίτευμα του -Γαλλικού κράτους. Ούτως η Συνέλευσις καθίστατο ανωτέρα του -βασιλέως, ο οποίος έως τότε εθεωρείτο απόλυτος δεσπότης και -κύριος πάντων των Γάλλων. Αλλ' η φορά των πραγμάτων ήτο υπέρ -της Συνελεύσεως και η δημοσία γνώμη την υπεστήριζεν ισχυρώς. -Διά τούτο η βασιλεία μετά ασθενή αντίστασιν υπετάχθη εις την -Συνέλευσιν, η οποία ήρχισε το μεταρρυθμιστικόν της έργον. Δύο -μεγάλας αρχάς εκήρυξεν η Συνέλευσις, επί τη βάσει των οποίων -συνέταξε το νέον πολίτευμα της Γαλλίας. Αι αρχαί αύται -αποτελούν σήμερον την βάσιν των φιλελευθέρων συνταγματικών -πολιτειών, είναι δε: - -1ον) Η αναγνώρισις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η απονομή -ίσων δικαιωμάτων εις όλους τους υπηκόους μιας πολιτείας, -ανεξαρτήτως του θρησκεύματος της καταγωγής και της φυλής. -Είπομεν δε ότι την αρχήν ταύτην είχε κηρύξει ως βάσιν της -πολιτείας και η Συνέλευσις η συντάξασα το πολίτευμα της βορείου -Αμερικανικής δημοκρατίας. - -2ον) Η αναγνώρισις της κυριαρχίας του λαού. Κατά την αρχήν -ταύτην, η υπερτάτη εξουσία ανήκει εις τον λαόν, ο οποίος διά -των αντιπροσώπων του εις Συντακτικήν Συνέλευσιν συντάσσει το -πολίτευμα, όλοι δε οι του κράτους άρχοντες, και αυτός ο -βασιλεύς, είναι κατ' ουσίαν εντολοδόχοι του λαού. Η αρχή αυτή, -η οποία αποτελεί σήμερον την βάσιν και του Ελληνικού -συντάγματος, ήτο άγνωστος εις την Ευρώπην προ της Γαλλικής -επαναστάσεως. Η εξουσία του βασιλέως έως τότε εθεωρείτο (ως και -τώρα ακόμη θεωρείται είς τινα μοναρχικά κράτη) ως θεία, ως από -του Θεού προερχομένη, και εις ουδένα υποκειμένη περιορισμόν ή -έλεγχον εκ μέρους άλλης δυνάμεως και εξουσίας λαϊκής· και διά -τούτο οι βασιλείς εκαλούντο, και καλούνται ακόμη είς τινα -κράτη, «ελέω Θεού βασιλείς.» - -Επί τη βάσει των δύο τούτων μεγάλων αρχών η Συντακτική -Συνέλευσις διωργάνωσε το πολίτευμα της Γαλλίας και όλους τους -κλάδους της διοικήσεως, πολιτικής και δικαστικής, και αυτής -ακόμη της εκκλησιαστικής. Το ούτω συνταχθέν πολιτικόν και -διοικητικόν σύστημα εχρησίμευσεν ύστερον ως τύπος εις τα -φιλελεύθερα κράτη· και το ιδικόν μας πολιτικόν και διοικητικόν -σύστημα, ιδίως από του 1864, είναι σχεδόν αυτό το σύνταγμα της -Γαλλίας, το ψηφισθέν το 1791 μ. Χ. - -Αλλ' εις την Γαλλίαν το έργον της μεγάλης πολιτικής -αναμορφώσεως προεκάλεσε και μεγάλην αντίδρασιν, ιδίως εκ μέρους -της τάξεως των ευγενών και του κλήρου. Και αυτός δε ο βασιλεύς, -καίτοι ανεγνώρισεν όλα τα υπό της Συνελεύσεως γενόμενα, ουχ -ήττον αντενήργει κατά βάθος κατ' αυτών. Και ενόσω μεν ειργάζετο -η Συντακτική Συνέλευσις (1789 — 1791), δεν επήλθε πολύ σοβαρά -σύγκρουσις μεταξύ αυτής και της βασιλείας. Αλλά κατόπιν άλλαι -Συνελεύσεις, η λεγομένη _Νομοθετική_ (1791 — 1792) και η -Συμβατική (1792 — 1795), ήλθαν εις μεγάλας συγκρούσεις προς την -βασιλείαν. Και η μεν πρώτη των Συνελεύσεων τούτων καθήρεσε τον -βασιλέα, η δε δευτέρα εκήρυξε την δημοκρατίαν και κατεδίκασεν -εις θάνατον του βασιλέα. - -Την καρατόμησιν του βασιλέως συνώδευσαν πολλαί άλλαι θανατικαί -εκτελέσεις και άγριαι σφαγαί των οπαδών του παλαιού συστήματος. -Ταύτα προεκάλεσαν αντίδρασιν εις την Γαλλίαν, εξήγειραν δε και -την άλλην Ευρώπην εναντίον της Γαλλίας. Διότι οι βασιλείς της -Ευρώπης δεν ηδύναντο να βλέπουν μετ' αδιαφορίας τον λαόν μιας -οιασδήποτε Ευρωπαϊκής χώρας να κηρύττη νέας αρχάς πολιτικάς, να -εκθρονίζη, καταδικάζη και θανατώνη βασιλείς. Αι δυνάμεις -εφοβούντο ευλόγως ότι αι νέαι επαναστατικαί πολιτικαί αρχαί, αι -κηρυχθείσαι υπό της Γαλλίας, ηδύναντο να μεταδοθούν και εις -άλλους λαούς. Διά τούτο αι Κυβερνήσεις της Ευρώπης, προ πάντων -αι της Αυστρίας και της Πρωσσίας, εκίνησαν πόλεμον κατά της -Γαλλίας, επανειλημμένως δε εσχηματίσθησαν μεγάλαι _συμμαχίαι_, -αι λεγόμεναι _συστάσεις ή συνασπισμοί_ των δυνάμεων, κατά της -Γαλλίας. Συγχρόνως πολλαχού της Γαλλίας έγειναν επαναστάσεις -κατά της εν Παρισίοις αιματηράς κυβερνήσεως της δημοκρατίας. -Αλλ' αύτη ενίκησε και τους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς -εχθρούς. Αι εσωτερικαί στάσεις κατεστάλησαν με φοβεράν -αυστηρότητα και εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλων εφονεύθησαν υπ' -αλλήλων εις τους εμφυλίους τούτους πολέμους. Οι δε εξωτερικοί -εχθροί, αφού εισέβαλαν εις την Γαλλίαν, εξεδιώχθησαν πέραν των -συνόρων αυτής διά των στρατευμάτων της δημοκρατίας, τα οποία -μετ' ενθουσιασμού και φανατισμού επολέμουν εναντίον των -εισβαλλόντων εις το Γαλλικόν έδαφος στρατευμάτων των ξένων -ηγεμόνων. Διότι τους ξένους τούτους δεν εθεώρουν απλώς εχθρούς -της πατρίδος, αλλά και εχθρούς της ελευθερίας και όλων των -μεγάλων πολιτικών ιδεών, τας οποίας ως δόγματα πίστεως εκήρυξεν -η Γαλλική επανάστασις. - -Εις τους χρόνους τούτους ανήκει το περίφημον υπέρ ελευθερίας -και κατά της τυραννίας Γαλλικόν άσμα, το λεγόμενον -«Μασσαλιώτις», το οποίον είναι σήμερον ο εθνικός ύμνος των -Γάλλων. - -Αλλά τα ενθουσιώδη και φανατικά στρατεύματα της Γαλλικής -δημοκρατίας δεν ηρκέσθησαν απλώς να εκδιώξουν τους πολεμίους -πέραν των ορίων της Γαλλίας, αλλ' έλαβαν και επιθετικήν κατ' -αυτών θέσιν, διέβησαν τα σύνορα και εισέβαλαν εις τας εχθρικάς -χώρας. - -Το 1795 έπαυσαν όλαι αι εσωτερικαί εις την Γαλλίαν ταραχαί και -ιδρύθη τακτική δημοκρατική Κυβέρνησις, η λεγομένη το -«Διευθυντήριον»· αυτή διωργάνωσε μεγάλους στρατούς και -επεχείρησε μεγάλας εκστρατείας εις τας χώρας της Γερμανίας και -της Ιταλίας. Αι εκστρατείαι εκείναι απέβησαν νικηφόροι. Κατά τα -επόμενα έτη οι Γάλλοι εκυρίευσαν μεγάλας χώρας εις Γερμανίαν, -κατέλαβαν το Βέλγιον και την Ολλανδίαν και όλην σχεδόν την -Ιταλίαν. Εις τας εκστρατείας ταύτας ανεδείχθησαν πολλοί μεγάλοι -στρατηγοί, μέγιστος και επιφανέστατος των οποίων ήτο ο από της -νήσου Κορσικής καταγόμενος Ναπολέων Βοναπάρτης. Ο Ναπολέων -τόσον διέπρεψε, καίτοι νεώτατος έτι, εις τους πρώτους πολέμους -της δημοκρατίας, μετέπειτα δε και εις την καταστολήν των -εσωτερικών ταραχών, ώστε το 1795, ότε ήτο μόλις 28 ετών, -διωρίσθη αρχιστράτηγος του εν Ιταλία στρατού· εκεί έμελλε να -πολεμήση κατά των διαφόρων μικρών κρατών, εις τα οποία ήτο -διηρημένη τότε η Ιταλία, και κατά της Αυστρίας, η οποία -εξουσίαζε μέρος της άνω Ιταλίας και επροστάτευε τα λοιπά -Ιταλικά κράτη. - -Αλλ' ο Ναπολέων εντός ολίγου χρόνου ενίκησε και τα Αυστριακά -και τα Ιταλικά στρατεύματα, κατέλυσε τα μοναρχικά Ιταλικά κράτη -και ίδρυσεν αντί αυτών Ιταλικάς δημοκρατίας. Έπειτα δε εισβαλών -από την Ιταλίαν εις τας κυρίως Αυστριακάς χώρας και προχωρήσας -από νότου προς την διεύθυνσιν της πρωτευούσης της Αυστρίας, -ηνάγκασε την Αυστρίαν, η οποία από του 1792 ευρίσκετο εις -πόλεμον προς την επαναστατικήν Γαλλίαν, να συνομολογήση το 1797 -ειρήνην και να αναγνωρίση την Γαλλικήν δημοκρατίαν, κατά της -οποίας τοσαύτα έτη επολέμει. Κατά τον χρόνον τούτον ο Ναπολέων -κατέλυσε και την περίφημον εις την ιστορίαν της Ευρώπης και της -Ελλάδος Βενετικήν δημοκρατίαν και παρέδωκε την Βενετίαν εις την -Αυστρίαν, αντί των άλλων Ιταλικών χωρών, τας οποίας αφήρεσε -παρ' αυτής. - -Είναι γνωστόν ότι η Βενετία κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας -είχεν υπό την εξουσίαν της πολλάς Ελληνικάς χώρας, ιδίως -νήσους, τας οποίας μικρόν κατά μικρόν εκυρίευσαν οι Τούρκοι. -Αλλ' η Επτάνησος κατείχετο ακόμη κατά τους χρόνους τούτους υπό -της Βενετίας. Ο Ναπολέων λοιπόν καταλύσας το κράτος της -Βενετίας εθεώρει ότι και αι Ελληνικαί νήσοι, αι υπαγόμεναι έως -τότε εις το κράτος τούτο, έπρεπε να καταληφθούν υπό των Γάλλων. -Προς τούτο έστειλε μικρόν στρατόν εις την Κέρκυραν. Οι Γάλλοι -ούτοι δεν ήλθαν εις την Κέρκυραν ως νέοι κατακτηταί, αλλ' ως -ελευθερωταί, και εξέδωκαν προκηρύξεις υπό τοιαύτην έννοιαν. Η -εμφάνισις αύτη των Γάλλων εις τας Ελληνικάς χώρας ενεψύχωσε -τους Έλληνας και εξήγειρεν ενθουσιασμόν εις όλας τας Ελληνικάς -χώρας, διότι παντού εφρόνουν ότι οι Γάλλοι, οι αγωνιζόμενοι εις -την Ευρώπην υπέρ της ελευθερίας των λαών, έμελλαν να πράξουν το -αυτό και διά την Ανατολήν. - -Δύο ένδοξοι Έλληνες έζων τότε: ο μέγας εθνικός ποιητής Ρήγας ο -Φεραίος και ο σοφός εις Παρισίους εργαζόμενος Κοραής. Ο Ρήγας ο -Φεραίος, ο ενθουσιώδης υμνητής της ελευθερίας και θερμότατος -πατριώτης, επεχείρησε να μεταβή τότε εις Βενετίαν, διά να -συνεννοηθή προφορικώς μετά του Ναπολέοντος περί εξεγέρσεως όλων -των Ελλήνων. Αλλά συλληφθείς εις Τεργέστην υπό της Αυστριακής -αστυνομίας, παρεδόθη εις τους Τούρκους και εφονεύθη. Ο δε -Κοραής από των Παρισίων προέτρεπε τους ομοεθνείς αυτού να -εξεγερθούν εις τον υπέρ ελευθερίας αγώνα. Αι ελπίδες του Κοραή -και ο πολεμικός αυτού ενθουσιασμός έτι μάλλον εδυναμώθησαν, ότε -ο Ναπολέων μετά το τέλος του Ιταλικού και του Αυστριακού -πολέμου επεχείρησε κατά τα έτη 1798 — 1799 την εις Αίγυπτον -εκστρατείαν. - -Η εις Αίγυπτον εκστρατεία απεφασίσθη υπό της Γαλλικής -Κυβερνήσεως, και υπό του Ναπολέοντος προ πάντων, διά να -εκφοβηθή η Αγγλία, ότι από της χώρας ταύτης ηδύναντο οι Γάλλοι -να προσβάλουν τας εις τας Ινδίας Αγγλικάς κτήσεις. Μετά το -τέλος του κατά της Αυστρίας πολέμου όλη σχεδόν η Ευρώπη -ευρίσκετο εις ειρήνην προς την Γαλλίαν, μόνη δε η Αγγλία -εξηκολούθει ακόμη τον πόλεμον· διότι ούσα ισχυροτέρα κατά -θάλασσαν της Γαλλίας, και κατά θάλασσαν πολεμούσα, δεν ηδύνατο -εντελώς να νικηθή υπό των Γάλλων, ως τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη. - -Μετά μεγάλης τόλμης και αποφασιστικότητος ο Ναπολέων ανέλαβε -την αρχηγίαν της εκστρατείας εκείνης και νικήσας τους -Μαμελούκους, τους πραγματικούς κυρίους της Αιγύπτου, και τους -Τούρκους, οι οποίοι ως επικυρίαρχοι έπεμψαν στρατεύματα, έγεινε -κύριος όλης της Αιγύπτου, κατέλαβε δε και μέρος της Συρίας. -Αλλ' ο Γαλλικός στόλος υπέστη μεγάλας καταστροφάς εκ μέρους του -Αγγλικού. - -Η Αιγυπτιακή αύτη εκστρατεία, η οποία και υπό επιστημονικήν -έποψιν υπήρξε σπουδαία, ηύξησε πολύ την δόξαν του Ναπολέοντος. -Διά τούτο ούτος, μετά την επάνοδόν του, ενθουσιωδώς γενόμενος -δεκτός υπό των Γάλλων, εσκέφθη να γείνη όχι πλέον απλούς -αρχιστράτηγος, αλλά και αρχηγός της πολιτείας. Επειδή δε κατά -το τότε πολίτευμα της Γαλλίας δεν υπήρχεν υπέρτατον αξίωμα -πολιτείας δι' ένα και μόνον άνδρα, όπως υπάρχει τούτο εις την -σημερινήν Γαλλικήν Δημοκρατίαν, αλλ' υπήρχεν απλή Κυβέρνησις -δημοκρατική (το _Διευθυντήριον_), συγκειμένη εκ πολλών μελών, ο -Ναπολέων υποστηριζόμενος από τον στρατόν μετερρύθμισε βιαίως -την πολιτείαν επί το μοναρχικώτερον και εδημιούργησεν ανώτατον -αξίωμα Αρχηγού της Δημοκρατίας, το αξίωμα του υπάτου. Τούτο -κατ' αρχάς εψηφίσθη διά δέκα έτη, μετ' ολίγον έγεινεν ισόβιον, -έπειτα δε μετεβλήθη εις αυτοκρατορικόν αξίωμα. Το αξίωμα του -υπάτου ιδρύθη εις Γαλλίαν το 1800, ήτοι κατά το τελευταίον έτος -του 18ου αιώνος. - - - - -Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ον ΑΙΩΝΑ - - - - -& α') Η Γαλλία και η Ευρώπη έως του 1815. - - -Αι μεταβολαί όσας επέβαλεν ο Ναπολέων εις την Γαλλίαν έγειναν -δεκταί ευκόλως. Εις τούτο δε συνετέλεσε το γεγονός ότι κατά το -διάστημα της απουσίας του Ναπολέοντος εις Αίγυπτον, και ενώ οι -στρατοί της Γαλλίας εις Ευρώπην ήσαν υπό άλλους αρχηγούς, όλοι -οι καρποί των λαμπρών νικών του εις Ιταλίαν είχαν απολεσθή. Αι -Ευρωπαϊκαί δυνάμεις, — Αυστρία, Ρωσία, και άλλαι μικρότεραι, — -ενωθείσαι μετά της Αγγλίας ήρχισαν εκ νέου τον πόλεμον κατά της -Γαλλίας. Συμμαχικά στρατεύματα εισέβαλαν εις την Ιταλίαν και -εις τας παρά τον Ρήνον χώρας. - -Όλαι αι ελπίδες των Γάλλων εστρέφοντο προς τον Ναπολέοντα. -Αληθώς δε κατώρθωσεν ούτος να νικήση πάλιν όλους τους εχθρούς -της Γαλλίας και να ελευθερώση την Ιταλίαν. Κατώρθωσε μάλιστα ο -Ναπολέων να συνεννοηθή δι' ολίγον καιρόν με την Ρωσίαν, της -οποίας αυτοκράτωρ ήτο τότε ο υιός της Μεγάλης ή Β' Αικατερίνης -Παύλος Α'. Επέβαλε δε πάλιν την ειρήνην εις την Αυστρίαν και -προσέθεσεν εις το κράτος της Γαλλίας και άλλας χώρας της -Ιταλίας και της Γερμανίας. Εφάνη δε, επί μικρόν, και η Αγγλία -πρόθυμος εις συνομολόγησιν ειρήνης. Ούτω περί το 1802 εφαίνετο -ότι γενική ειρήνη έμελλε να έξασφαλισθή εις την Ευρώπην. Αλλ' -αι περί τοιαύτης ειρήνης ελπίδες εματαιώθησαν ταχέως. Η προς -την Αγγλίαν ειρήνη δεν συνωμολογήθη οριστικώς, εις δε την -Ρωσίαν ο γενόμενος φίλος και σύμμαχος του Ναπολέοντος -αυτοκράτωρ Παύλος Α' απέθανε το 1803 βίαιον θάνατον. Ο νεαρός -υιός και διάδοχός του Αλέξανδρος Α' έδειξε μεν κατ' αρχάς -διαθέσεις ειρηνικάς, αλλά παρασυρθείς υπό της Αγγλικής -πολιτικής περιεπλάκη μετ' ολίγον εις νέον κατά της Γαλλίας -πόλεμον. - -Ο πόλεμος κυρίως δεν ήτο πλέον κατά της Γαλλίας, αλλά κατά του -Ναπολέοντος, ο οποίος το 1804 ανηγορεύθη αυτοκράτωρ των Γάλλων -και του οποίου η φιλοδοξία και η φιλοκτημοσύνη εφαίνετο ότι δεν -είχαν πλέον όρια. Αφού έγεινεν ο ίδιος αυτοκράτωρ, κατέλυσε τας -πολλάς εις Ιταλίαν και αλλαχού υπ' αυτού ιδρυθείσας -δημοκρατίας, μετέβαλεν αυτάς εις βασίλεια ή ηγεμονίας, και -διώρισε βασιλείς τούτων και ηγεμόνας πολλούς εκ των συγγενών -και εκ των στρατηγών του. Ενώ δε ούτως ο ίδιος προεκάλει την -Ευρώπην, η Αγγλία γην και θάλασσαν εκίνει διά να σχηματίση νέαν -μεγάλην συμμαχίαν των Ευρωπαϊκών δυνάμεων κατά του Ναπολέοντος, -προσφέρουσα αυτή τας μεγάλας δαπάνας του πολέμου. Ούτω το 1805 -ήρχισε νέος πόλεμος, αφού Ρωσία και Αυστρία συνεμάχησαν κατά -της Γαλλίας. Ενώ δε ο Ναπολέων συνήθροιζε στρατεύματα εις τα -βόρεια παράλια της Γαλλίας, προσποιούμενος ότι εσκόπει να -μεταβιβάση στρατόν εις την Αγγλίαν διά του στόλου του, αυτός -επήλθε τάχιστα εναντίον των Ρωσικών και Αυστριακών -στρατευμάτων, τα οποία είχαν ενωθή εις Αυστρίαν, αλλ' ήσαν -ακόμη μακράν των γαλλικών συνόρων, και εις την περίφημον μάχην -του Αυστερλιτσίου (2 Δβρίου 1805) ενίκησε λαμπρώς τους -συμμάχους· και την μεν Αυστρίαν ηνάγκασε να συνομολογήση νέαν -ειρήνην με νέας μεγάλας παραχωρήσεις χωρών, κατά δε της Ρωσίας -εξηκολούθησεν ο πόλεμος. Αντί δε της Αυστρίας, ήτις ηναγκάσθη -να αποχωρήση της κατά του Ναπολέοντος συμμαχίας, εισήλθεν εις -την συμμαχίαν η Πρωσσία. Αλλ' ο Ναπολέων εκστρατεύσας το 1806 -εναντίον της Πρωσσίας, κατέστρεψε το κύριον μέρος των -στρατευμάτων της εις την μάχην της Ιένης (κατά Οκτώβριον του -1806), έπειτα δε κατενίκησε και τον Ρωσικόν στρατόν εις τας δύο -μεγάλας μάχας της Ειλαυίας και της Φρηδλάνδης. - -Μετά τας νίκας ταύτας ο Ναπολέων είχεν υπό τους πόδας του πάσαν -την Πρωσσίαν και την άλλην Γερμανίαν, της οποίας οι πλείστοι -ηγεμόνες (εκτός εννοείται του της Αυστρίας) είχαν συμμαχήσει -μετ' αυτού κατά της Πρωσσίας. Αυτή η πρωτεύουσα του Κράτους, το -Βερολίνον, και όλαι αι μεγάλαι πόλεις κατείχοντο υπό Γαλλικού -στρατού, ο δε τότε βασιλεύς της Πρωσσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος -Γ', ο προπάππος του νυν αυτοκράτορος και βασιλέως Γουλιέλμου -Β', είχεν αποσυρθή μετά της οικογενείας του εις μακρυσμένην -τινά πόλιν παρά τα σύνορα της Ρωσίας. Ο Ναπολέων, καταστρέψας -σχεδόν ούτω το Πρωσσικόν κράτος και νικήσας την Ρωσίαν, -ησθάνετο εν τούτοις την ανάγκην να έλθη εις συνεννόησιν και να -συμμαχήση μετά της Ρωσίας, διότι ταύτην δεν ηδύνατο να -καταστρέψη. Ήθελε λοιπόν να την χωρίση από της Αγγλικής -συμμαχίας και να την καταστήση σύμμαχόν του. Προς τούτο όχι -μόνον προέτεινεν ειρήνην έντιμον εις την Ρωσίαν, την ειρήνην -του Τιλσιτίου (1807), χωρίς να υποβάλη αυτήν εις ουδεμίαν -ταπείνωσιν, αλλά και εις τον βασιλικόν οίκον της Πρωσσίας -απέδωκε μέρος του κατακτηθέντος Πρωσσικού κράτους. - -Διά της συμμαχίας προς την Ρωσίαν ήθελεν ο Ναπολέων να -διανεμηθή μετά του Κράτους τούτου την ηγεμονίαν της Ευρώπης. Η -Αυστρία ήτο τότε ταπεινωμένη, η Πρωσσία σχεδόν κατεστραμμένη, -τα άλλα Γερμανικά κράτη σχεδόν όλα είχαν τεθή υπό την -προστασίαν του Ναπολέοντος· η Ιταλία όλη εξηρτάτο απ' αυτού, -επίσης δε και η Ισπανία. Συμμαχών λοιπόν μετά της Ρωσίας -ενόμιζεν ότι ηδύνατο να καταβάλη και την Αγγλίαν και να άρχη -της Ευρώπης. Αλλά τι ήθελε κερδίσει η Ρωσία από της συμμαχίας -ταύτης; Εδώ ακριβώς ευρίσκετο όλος ο κίνδυνος της συμμαχίας και -η αιτία της αποτυχίας. - -Ο Ναπολέων προτείνων εις την Ρωσίαν συμμαχίαν, ήθελε να την -δελεάση διά σχεδίων περί διανομής της Τουρκίας μεταξύ Γαλλίας -και Ρωσίας. Η Ρωσία ευρίσκετο από του 1806 εις πόλεμον προς την -Τουρκίαν, όπου εβασίλευε κατά τους χρόνους εκείνους ο συνετός -και αγαθός Σουλτάνος Σελίμ Γ'. Ακριβώς δε ο Ναπολέων, ενόσω δεν -είχε τελειώσει ο προς την Ρωσίαν πόλεμος αυτού του ιδίου, -ενεθάρρυνε τον Σουλτάνον εις την εξακολούθησιν του -Ρωσοτουρκικού τούτου πολέμου. Αλλ' άμα ειρήνευσε προς την -Ρωσίαν το 1807, προέτεινεν εις αυτήν την διανομήν της Τουρκίας. -Αι προς τούτο διαπραγματεύσεις διήρκεσαν επί έτη (1807 — 1810). -Οι δύο αυτοκράτορες Ναπολέων και Αλέξανδρος επεδαψίλευαν -επιδεικτικώς δείγματα φιλίας προς αλλήλους, ήλθαν δε και άπαξ -εις συνέντευξιν επιδεικτικήν εις την Γερμανικήν πόλιν -Ερφούρτην. Η συνέντευξις αυτή έκαμε μεγίστην εντύπωσιν εις την -Ευρώπην, ως μέλλουσα να κρίνη την τύχην του κόσμου διά της -συνεννοήσεως των δύο ισχυροτάτων ηγεμόνων του κόσμου. Αλλ' -ακριβώς από της συνεντεύξεως ταύτης ήρχισε κατά μικρόν η -διάλυσις της συμμαχίας. Γαλλία και Ρωσία δεν ηδύναντο να -συνεννοηθούν περί διανομής της Τουρκίας, διότι αι απαιτήσεις -της Ρωσίας, και προ πάντων η απαίτησις του αυτοκράτορός της -περί καταλήψεως της Κωνσταντινουπόλεως και του Ελλησπόντου, δεν -συνέφεραν εις την Γαλλίαν. - -Διά τοιαύτης παραχωρήσεως ο Ναπολέων εκινδύνευε να απολέση -ακριβώς εκείνο το οποίον επεδίωκε διά της προς την Ρωσίαν -συμμαχίας, ήτοι την εις Ευρώπην υπεροχήν. Διότι η Ρωσία, -γενομένη κυρία του Βοσπόρου, θα εγίνετο επικίνδυνος διά την -ανεξαρτησίαν της όλης Ευρώπης. Διά τούτο αι διαπραγματεύσεις -δεν έφθασαν εις αποτέλεσμα, και εις την συνέντευξιν της -Ερφούρτης συνεφωνήθη απλώς η προσάρτησις εις την Ρωσίαν των -παραδουναβίων χωρών, ήτοι της Βλαχίας και της Μολδαυίας. Αλλά -και τούτο δεν έγεινε, διότι μετ' ολίγον αι μεταξύ Γαλλίας και -Ρωσίας σχέσεις ετραχύνθησαν και απέληξαν εις πόλεμον φανερόν -(1812), η δε Ρωσία μη δυναμένη να πολεμήση συγχρόνως προς την -μεγάλην δύναμιν του Ναπολέοντος και προς την Τουρκίαν, -συνωμολόγησεν ειρήνην προς την Τουρκίαν, μεσιτεία της Αγγλίας. - -Διά της ειρήνης ταύτης, της συνομολογηθείσης εις Βουκουρέστιον -το 1812, η Ρωσία απέδωκεν εις την Τουρκίαν τας υπ' αυτής -διαρκούντος του πολέμου καταληφθείσας ηγεμονίας της Βλαχίας και -της Μολδαυίας. - -Εις δε τον πόλεμον τον οποίον κατά το έτος τούτο (1812) -επεχείρησεν ο Ναπολέων κατά της Ρωσίας, είχε σύμμαχον όλην -σχεδόν την Ευρώπην, πλην της Αγγλίας και της Τουρκίας. Διότι η -Αυστρία, (η οποία το 1810 είχεν εκ νέου πολεμήσει κατά του -Ναπολέοντος, και πάλιν είχεν ηττηθή,) η ταπεινωμένη Πρωσσία, -όλα τα άλλα Γερμανικά κράτη, αι ιταλικαί χώραι, των οποίων οι -διάφοροι ηγεμόνες υπέκειντο εις τον Ναπολέοντα, η Ισπανία της -οποίας βασιλεύς είχε κατασταθή υπό του Ναπολέοντος ο αδελφός -του Ιωσήφ, όλαι αυταί αι χώραι έλαβαν μέρος εις τον πόλεμον. Ο -δε υπό τον Ναπολέοντα στρατός, παραλαμβάνων σώματα εξ όλων -σχεδόν των χωρών της Ευρώπης, ανήρχετο εις τον πρωτοφανή διά το -μέγεθος αυτού αριθμόν των 500 χιλιάδων ανδρών. - -Και όμως ο μέγας ούτος στρατός, αφού κατ' αρχάς επροχώρησε -νικηφόρως μέχρι Μόσχας, ηναγκάσθη να υποχωρήση κατά τον χειμώνα -του έτους 1812 — 1813 και εις την υποχώρησιν εκείνην έπαθε τα -πάνδεινα και κατεστράφη σχεδόν εξ ολοκλήρου. Μόνον ο αυτοκράτωρ -μετά οκτώ περίπου χιλιάδων ανδρών επέστρεψε σώος εκ του -πολέμου. Οι δε Ρώσοι γενόμενοι νικηταί εξηκολούθησαν τον -πόλεμον προχωρήσαντες εις την Γερμανίαν. Τότε η Πρωσσία, -χωρισθείσα από του Ναπολέοντος, ηνώθη μετά της Ρωσίας. - -Ο Ναπολέων, εν τω μεταξύ, στρατολογήσας εις Γαλλίαν νέον -στρατόν, εξεστράτευσε κατά της Γερμανίας. Αλλά μετά τινας μάχας -και η Αυστρία ηνώθη μετά των εχθρών του. Ούτω δε επήλθεν η -μεγάλη μάχη της Λειψίας (κατά Οκτώβριον του 1813), κατά την -οποίαν ενικήθη εντελώς και ηναγκάσθη να φύγη πέραν του Ρήνου. -Τότε όλα τα Γερμανικά κράτη απεστάτησαν απ' αυτού. Οι σύμμαχοι -διαβάντες τον Ρήνον εισέβαλαν εις την Γαλλίαν, και μετά τινας -μάχας προς τον Ναπολέοντα επροχώρησαν μέχρι Παρισίων (κατά το -1814). Ο Ναπολέων στενοχωρούμενος πανταχόθεν, έχων δε τώρα και -το μεγαλείτερον μέρος του Γαλλικού έθνους εχθρικώς διακείμενον -προς αυτόν, ηναγκάσθη, κατ' απαίτησιν των συμμάχων δυνάμεων, να -παραιτηθή την αυτοκρατορικήν αρχήν και να περιορισθή, εις την -κυβέρνησιν της μικράς νήσου Έλβας, εις τα παράλια της Ιταλίας, -της οποίας νήσου οι σύμμαχοι τον ωνόμασαν ηγεμόνα. - -Ο Ναπολέων απήλθεν εις την Έλβαν, οι δε σύμμαχοι ανεβίβασαν εις -τον θρόνον της Γαλλίας βασιλέα τον Λουδοβίκον 18ον, νεώτερον -αδελφόν του εκθρονισθέντος υπό της Γαλλικής επαναστάσεως και -φονευθέντος επί του ικριώματος βασιλέως Λουδοβίκου 18ου, -συνωμολόγησαν δε προς την Γαλλίαν την συνθήκην των Παρισίων (το -1814), επανέφεραν τα όρια της Γαλλίας εις την έκτασιν περίπου -την οποίαν είχαν προ της Γαλλικής επαναστάσεως, και επέβαλαν -εις την Γαλλίαν μεγάλην αποζημίωσιν διά τα έξοδα του πολέμου. - -Ακολούθως οι σύμμαχοι, οι ηγεμόνες και οι υπουργοί και -σύμβουλοι αυτών συνήλθαν εις Βιέννην διά να συγκροτήσουν -μεγάλην σύνοδον, η οποία έμελλε να διακανονίση εκ νέου τα -πράγματα της Ευρώπης, να διανείμη ή ν' αποδώση εις τους -ηγεμόνας και τους λαούς τας χώρας, αι οποίαι αφηρέθησαν απ' -αυτών υπό της Γαλλίας και του Ναπολέοντος, και εν γένει να -διαρρυθμίση τα Ευρωπαϊκά πράγματα επί νέων ασφαλών βάσεων. - -Αλλ' ενώ συνεκροτείτο το συνέδριον τούτο των ηγεμόνων, και -συνεζητούντο τα διάφορα Ευρωπαϊκά πολιτικά ζητήματα, ο Ναπολέων -έφυγε κρυφίως από την Έλβαν, απεβιβάσθη μετά των ολίγων -στρατιωτωτών του εις τα παράλια της Γαλλίας, και εισεχώρησεν -εις τα ενδότερα, γινόμενος δεκτός πανταχού μετ' ενθουσιασμού. -Τα βασιλικά στρατεύματα, τα οποία εστάλησαν εναντίον του, -απεστάτησαν προς αυτόν και ούτως αναιμωτί έφθασε προ των πυλών -των Παρισίων. Ο βασιλεύς Λουδοβίκος 18ος ηναγκάσθη να φύγη -πάλιν από την Γαλλίαν, εγκαταλειφθείς υπό του Γαλλικού λαού. -Αλλ' ότε οι εν Βιέννη ηγεμόνες έμαθαν ταύτα, κατελήφθησαν από -μεγάλην αγανάκτησιν και ομοφώνως εκήρυξαν τον Ναπολέοντα εχθρόν -της ανθρωπότητος και τον προέγραψαν, δηλαδή επέτρεψαν εις πάντα -να τον συλλάβη και να τον φονεύση. - -Ο Ναπολέων αναγκασθείς ούτω να πολεμήση καθ' όλης της Ευρώπης, -εξεστράτευσε ταχέως μετά του στρατού, τον οποίον είχεν -ετοιμάσει εν τω μεταξύ, και αφού έγεινε πάλιν κύριος του -εσωτερικού της Γαλλίας εξήλθε των συνόρων. Αλλά εις την μάχην -του Βατερλώ (15 Ιουνίου 1815) ενικήθη ολοσχερώς υπό των -συμμάχων και ηναγκάσθη να φύγη εις Παρισίους. Μη ευρισκόμενος -και εκεί εν ασφαλεία, διότι τα συμμαχικά στρατεύματα επήρχοντο -κατά των Παρισίων, έφυγεν εις τα δυτικά παράλια της Γαλλίας, -διά να απέλθη εκείθεν εις Αμερικήν. Αλλά τα παράλια κατείχοντο -υπό του Αγγλικού στόλου και ηναγκάσθη ο Ναπολέων να ζητήση -σωτηρίαν και άσυλον εις Αγγλικόν πολεμικόν πλοίον, καταφυγών -ούτως, όπως το πάλαι Θεμιστοκλής ο Αθηναίος, εις την προστασίαν -του κράτους εκείνου, μετά του οποίου ευρίσκετο έως τώρα εις -αδιάλλακτον έχθραν και εις διηνεκή πόλεμον. Ο Ναπολέων ήλπιζεν -ότι έμελλεν ούτω να εύρη μεγαλόψυχον υποδοχήν. Αλλ' η Αγγλία -έμεινε πιστή εις τα μεταξύ των συμμάχων περί του Ναπολέοντος -αποφασισθέντα, και τον έπεμψεν ως απλούν ιδιώτην και αιχμάλωτον -εις την εν τω Ωκεανώ κειμένην νήσον της Αγίας Ελένης, όπου μετά -πενταετή αιχμάλωτον βίον απέθανε το 1821. Οι δε σύμμαχοι -ηγεμόνες αποκατέστησαν πάλιν εις τον θρόνον της Γαλλίας τον -Λουδοβίκον 18ον, καταλαβόντες διά στρατού επί τινα χρόνον -επαρχίας τινάς της Γαλλίας, χάριν ασφαλείας του θρόνου τούτου -και χάριν της πιστής εκτελέσεως της νέας προς την Γαλλίαν -συνθήκης. Πριν δε απέλθουν εκ Παρισίων οι τρεις εκ των -συμμάχων, οι αυτοκράτορες δηλαδή της Ρωσίας και της Αυστρίας -και ο βασιλεύς της Πρωσσίας, συνομολόγησαν προς αλλήλους νέαν -συνθήκην και συνεκρότησαν την _Ιεράν_ καλουμένην _Συμμαχίαν_. - - - -&β') Η Βιενναία Συνθήκη και η Ιερά Συμμαχία.& - - - -Η Βιενναία σύνοδος ήτο μοναδική μεταξύ των πολιτικών και -διπλωματικών συνόδων διά την λαμπρότητά της, διότι παρεκάθηντο -εις αυτήν οι σπουδαιότατοι ηγεμόνες και πολιτικοί άνδρες της -Ευρώπης. Ο ημέτερος Ιωάννης Καποδίστριας ήτο μεταξύ των -αντιπροσώπων της Ρωσίας, ως τοιούτος δε έλαβε μέρος εις τας -διαπραγματεύσεις. Τα σπουδαιότερα έργα της συνόδου ταύτης, τα -οποία καθωρίσθησαν διά της Βιενναίας συνθήκης, ήσαν 1ον) η -διανομή των χωρών όσας είχεν αφαιρέσει η Γαλλία από τα διάφορα -Γερμανικά κράτη και η ίδρυσις Γερμανικής ομοσπονδίας, της -οποίας η Αυστρία και η Πρωσσία ήσαν τα ισχυρότατα μέλη. 2ον) η -διανομή των Ιταλικών χωρών μεταξύ των πρώην ηγεμόνων των, και η -παράδοσις εις την Αυστρίαν των καλλίστων χωρών της βορείου -Ιταλίας (Βενετίας και Λομβαρδίας). 3ον) η ένωσις μεγίστου -μέρους της Πολωνίας μετά του Ρωσικού κράτους. 4ον) η μετάβασις -των Ιονίων νήσων εις την Αγγλικήν προστασίαν, και η παράδοσις -εις την Αγγλίαν της Μελίτης. 5ον) η μετά της Σουηδίας ένωσις -της Νορβηγίας. 6ον) η εις Ισπανίαν αποκατάστασις της υπό του -Ναπολέοντος καταλυθείσης πρώην βασιλικής δυναστείας της χώρας -ταύτης (ήτις κατήγετο εκ του οίκου των Βουρβώνων, ως και η της -Γαλλίας βασιλική οικογένεια). - -Εκτός της συνθήκης ταύτης, η οποία εκανόνισε την προελθούσαν -εις Ευρώπην κατάστασιν μετά την πτώσιν του Ναπολέοντος, και της -οποίας συνθήκης πολλαί διατάξεις ισχύουν μέχρι σήμερον, οι -τρεις ηγεμόνες Ρωσίας, Αυστρίας και Πρωσσίας, ήτοι ο αυτοκράτωρ -της Ρωσίας Αλέξανδρος Α', ο αυτοκράτωρ της Αυστρίας Φραγκίσκος -Α' και ο βασιλεύς της Πρωσσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ', -προτού να απέλθουν εκ Παρισίων τω 1815, συνωμολόγησαν, καθώς -είπομεν ανωτέρω, συμμαχίαν, διά της οποίας συνεφώνουν μεταξύ -των να κυβερνούν οι ηγεμόνες τους λαούς ως πατέρες, χωρίς να -περιορίζωνται υπό συνταγμάτων, και εις την τοιαύτην κυβέρνησιν -των λαών να βοηθούν αλλήλους ως αδελφοί, διά να βασιλεύη εις -τον κόσμον αιώνιος ειρήνη εξωτερική μεταξύ των διαφόρων εθνών, -και διαρκής ειρήνη εσωτερική μεταξύ των ηγεμόνων και των υπ' -αυτών κυβερνωμένων λαών. Την συνθήκην της συμμαχίας ταύτης -ανεκοίνωσαν οι τρεις ιδρυταί της και εις τους άλλους ηγεμόνας, -και ούτως η Ιερά Συμμαχία έγεινε γενική Ευρωπαϊκή. Ωνομάσθη δε -η Συμμαχία _Ιερά_, ως εκ του ιερού δήθεν σκοπού προς τον οποίον -απέβλεπεν. - -Αληθώς η έννοια της συνθήκης εφαίνετο εκ πρώτης όψεως τοιαύτη. -Αλλ' οι ηγεμόνες των τότε χρόνων και οι πολιτικοί σύμβουλοι -αυτών, προ πάντων οι της Αυστρίας, παρεξέτειναν την έννοιαν -ταύτην, και εν ονόματι της Ιεράς Συμμαχίας κατεπολέμησαν παν -κίνημα φιλελεύθερον. Το δε περί της αδελφότητος των βασιλέων -δόγμα της συνθήκης ηρμήνευσαν κατά τρόπον τοιούτον, ώστε αν είς -λαός επαναστατήση κατά του ηγεμόνος και της κυβερνήσεως, οι -άλλοι ηγεμόνες να βοηθούν αυτόν εις την καταστολήν της -επαναστάσεως. Εκ τούτου πολλά έπαθαν οι υπέρ εθνικής και -πολιτικής ελευθερίας αγωνιζόμενοι λαοί, ιδίως οι Ιταλοί, οι -Ισπανοί, οι Γερμανοί και μάλιστα οι Έλληνες, ως μαρτυρεί τούτο -η Ιστορία της Ευρώπης από του 1815, οπότε συνωμολογήθη η Ιερά -Συμμαχία, μέχρι του 1830, οπότε περιήλθεν εις παρακμήν και -αδυναμίαν. - - - -&γ') H Ευρώπη από του 1815 έως του 1830.& - - - -Η κατάστασις της Ευρώπης από του 1815 έως του 1830 ήτο γενικώς -ειρηνική· πόλεμοι μεταξύ των Ευρωπαϊκών κρατών δεν έγειναν. Απ' -εναντίας, η εσωτερική κατάστασις ήτο ταραχώδης εις πολλάς -χώρας, ιδίως εις την Γερμανίαν, την Ιταλίαν και την Ισπανίαν. - -Η Γερμανία ήτο από αιώνων διηρημένη εις πολλά μικρά κράτη, των -οποίων το ισχυρότερον ήτο το Αυστριακόν, βαθμηδόν δε κατέστη -ισχυρόν και το Πρωσσικόν βασίλειον. Η διαίρεσις αύτη παρέλυε -την δύναμιν του έθνους και οι μάλλον φιλοπάτριδες μεταξύ των -Γερμανών επόθουν ανέκαθεν Γερμανίαν ηνωμένην, διότι μόνον η -ένωσις ηδύνατο να φέρη ισχύν. Από των χρόνων της Γαλλικής -επαναστάσεως επεθύμουν οι άνδρες ούτοι να προικισθή η πατρίς -των, ήτοι τα διάφορα Γερμανικά κράτη, και διά συνταγματικών -θεσμών φιλελευθέρων. Ακριβώς δε καθ' όν χρόνον τα Γερμανικά -κράτη, (και ιδίως η Πρωσσία μετά τας ήττας και μεγάλας -ταπεινώσεις και την υποταγήν της εις την Γαλλίαν,) κατώρθωσαν -να εξεγείρουν από του 1813 τους Γερμανικούς λαούς εναντίον του -Ναπολέοντος, υπέσχοντο εις αυτούς, μετά την κατά του -Ναπολέοντος εξέγερσιν και νίκην, θεσμούς πολιτικούς -ασφαλίζοντας ελευθερίαν και ένωσιν. Αλλ' αφού κατώρθωσαν ούτω -να ελευθερώσουν την Γερμανίαν από του ζυγού του Ναπολέοντος, -δεν εξεπλήρωσαν την υπόσχεσίν των, ένεκα της Ιεράς Συμμαχίας. -Ούτε η Αυστρία ούτε η Πρωσσία έδωκαν θεσμούς φιλελευθέρους εις -τους λαούς των· μόνον μικρά τινα Γερμανικά κράτη έπραξαν τούτο· -και η ένωσις δε της Γερμανίας, η διά της Γερμανικής -ομοσπονδίας, ήτο πολύ χαλαρά. Εκ τούτου μεγάλη δυσαρέσκεια -κατέλαβε τους φιλελευθέρους Γερμανούς. - -Κατ' εκείνους τους χρόνους εις όλας σχεδόν τας Ευρωπαϊκάς -χώρας, οι άνδρες οι πολιτικοί, και όσοι αμέσως ή εμμέσως -ανεμιγνύοντο εις τα πολιτικά λαλούντες ή γράφοντες, διηρούντο -εις δύο μερίδας· εξ ενός εις φιλελευθέρους, των οποίων οι -σφοδρότεροι, οι ζητούντες ριζικάς μεταρρυθμίσεις, ωνομάζοντο -_ριζοσπάσται_, — ή και _επαναστατικοί_ ως θέλοντες δι' -επαναστάσεως να επιτύχουν του σκοπού των· εξ άλλου δε εις -_συντηρητικούς_ ή νομιμόφρονας, ήτοι τους θέλοντας την -διατήρησιν των πραγμάτων όπως είχαν, θεωρούντες νόμιμον την -τοιαύτην κατάστασιν. Τούτων οι σφοδρότεροι ωνομάζοντο -_απολυταρχικοί_, — ή _αντιδραστικοί_, ως θέλοντες απόλυτον -δεσποτικήν κυβέρνησιν και αντιδρώντες, ήτοι αντιπράττοντες, -κατά πάσης μεταβολής φιλελευθέρας. Εις Γερμανίαν ο μεταξύ των -δύο μερίδων αγών διεξήχθη άνευ επαναστάσεων, διά λόγων και -συγγραμμάτων, διά της δημοσιογραφίας, και με ειρηνικάς -διαδηλώσεις, των οποίων κέντρα ήσαν τα Πανεπιστήμια, όπου οι -φοιτηταί ήσαν θερμοί οπαδοί των νέων ιδεών. Απέναντι των -ειρηνικών τούτων κινημάτων αι κυβερνήσεις των Γερμανικών κρατών -συνεκρότουν _συνδιασκέψεις_ των πολιτικών ανδρών, και διά -συμβάσεων και δι' αποφάσεων, έτι δε διά νόμων αυστηρών, -αντενήργουν εναντίον πάσης φιλελευθέρας κινήσεως. Η κατάστασις -αύτη διήρκεσεν εις Γερμανίαν μέχρι του 1848. - -Αλλ' εις την Ιταλίαν, ήτις και αυτή εναντίον των πόθων πλείστων -φιλοπατρίδων Ιταλών έμεινεν, ως η Γερμανία, και μετά το 1815 -διηρημένη εις πολλά κράτη, και της οποίας μέγα μέρος υπέκειτο -εις ξένον κράτος, το Αυστριακόν, ο αγών υπέρ ελευθέρων -πολιτικών θεσμών και υπέρ της ενώσεως απέληξε κατ' αρχάς εις -νικηφόρον επανάστασιν (εις τα κράτη της Νεαπόλεως και του -Πεδεμοντίου). Επίσης δε και εις την Ισπανίαν, ήτις δεν ήτο -πολιτικώς διηρημένη, αλλ' απετέλει ενιαίον κράτος, ο κατά της -τυραννικής απολυταρχίας αγών έληξεν εις επανάστασιν και -καθιέρωσιν φιλελευθέρων πολιτικών θεσμών. - -Αλλ' εις τας χώρας ταύτας, όπου ενίκησε κατ' αρχάς ο αγών της -ελευθερίας, η Ιερά Συμμαχία, δηλαδή οι ηγεμόνες οι -πρωτοστατούντες αυτής, εφήρμοσαν την εξής μέθοδον καταστολής: -Άμα ήρχιζαν αι επαναστάσεις, οι ηγεμόνες ούτοι συνήρχοντο εις -συνέντευξιν ή εις συνέδριον είς τινα πόλιν (ως εις Λαϋβάχην, -εις Βερώνην), και επεφόρτιζαν την μίαν εκ των μεγάλων δυνάμεων -να επέμβη στρατιωτικώς εις την επαναστατήσασαν χώραν και να -καταστείλη την επανάστασιν. Ούτως η Αυστρία, κατ' εντολήν της -Ιεράς Συμμαχίας, κατέστειλε στρατιωτικώς εις Ιταλίαν την -επανάστασιν (1821), η δε μοναρχική τότε Γαλλία εις Ισπανίαν -(1823). Ούτω δε και εις τας δύο ταύτας χώρας υπερίσχυσεν η -αντίδρασις και αποκατεστάθη το πρώην καθεστώς. - -Κατά τους χρόνους τούτους (1820) επανεστάτησαν κατά της -Ισπανίας αι εις την μέσην και νοτίαν Αμερικήν Ισπανικαί -αποικίαι, αι οποίαι εκυβερνώντο τυραννικώς υπό της μητροπόλεως -Ισπανίας. Η Ισπανία ηγωνίσθη να υποτάξη τας αποστατησάσας -αποικίας, ήθελαν δε να υποστηρίξουν την Ισπανίαν εις τον αγώνα -τούτον αι κυβερνήσεις της Ιεράς Συμμαχίας. Αλλ' η Αγγλία, (εις -την οποίαν από του 1822 την διεύθυνσιν της εξωτερικής πολιτικής -ανέλαβεν ο φιλελεύθερος και μεγαλόφρων πολιτευτής Γεώργιος -Κάννιγκ, εχθρός άσπονδος της Ιεράς Συμμαχίας και της -αντιδράσεως), κατεπολέμησε την τοιαύτην ανάμιξιν των -Κυβερνήσεων της Ιεράς Συμμαχίας, και ανεγνώρισε την -ανεξαρτησίαν των Ισπανικών αποικιών, αίτινες έκτοτε -κατεστάθησαν και πράγματι ανεξάρτητοι διά των γενναίων αγώνων -των αρχηγών της επαναστάσεως. Μεταξύ αυτών μέγας αληθώς -ανεδείχθη ο περίφημος Βολιβάρ (από Βολιβίας). - - - -&δ') Η Ελληνική Επανάστασις -του 1821.& - - - -Η Ιερά Συμμαχία ολεθρίως επέδρασε και επί τον υπέρ ελευθερίας -μέγαν αγώνα των Ελλήνων. Ενώ ο αγών ούτος κατ' ουσίαν ουδεμίαν -σχέσιν είχε προς τα εις την άλλην Ευρώπην διεξαγόμενα κινήματα -μεταξύ των φιλελευθέρων και των αντιδραστικών, ήτο δε αγών -εθνικός και θρησκευτικός, υπέρ ελευθερίας εθνικής και -θρησκευτικής, υπέρ του σταυρού και υπέρ της θρησκείας του Ιησού -τον οποίον οι ιδρυταί της Ιεράς Συμμαχίας είχαν κηρύξει -προστάτην της Συμμαχίας των, εν τούτοις αι κυβερνήσεις της -Ιεράς Συμμαχίας, αντί να υποστηρίξουν τον τοιούτον αγώνα, τον -κατεπολέμησαν. Οι _αντιδραστικοί_ οπαδοί της Ιεράς Συμμαχίας -εχαρακτήρισαν το κίνημα των Ελλήνων ως επανάστασιν άδικον -εναντίον της νομίμου αρχής του Σουλτάνου, ο οποίος έπρεπε κατ' -αυτούς, καίτοι δεν ήτο χριστιανός ηγεμών, να θεωρηθή αδελφός -και να τύχη της υποστηρίξεως των χριστιανών ηγεμόνων της Ιεράς -Συμμαχίας. Την θεωρίαν ταύτην υπεστήριξεν ιδίως ο φιλότουρκος -αρχιγραμματεύς του Αυστριακού κράτους πρίγκιψ Μεττερνίχος και -παρέσυρεν εις τας ιδέας του ταύτας τον αυτοκράτορα Αλέξανδρον -Α' της Ρωσίας. - -Αληθώς ο θρησκευτικός και εθνικός χαρακτήρ του Ελληνικού αγώνος -είχεν αποδειχθή εξ αρχής, οπότε ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' και -πολλοί άλλοι, ανώτατοι λειτουργοί εκκλησιαστικοί είχαν σφαγή -θυσιάζοντες την ζωήν των μαρτυρικώς εις τον βωμόν της -χριστιανικής πίστεως, ο δε αυτοκράτωρ της Ρωσίας ένεκα των -σφαγών τούτων είχε διαμαρτυρηθή κατά των γινομένων εις την -Τουρκίαν εναντίον της Εκκλησίας και είχε διακόψει τας -διπλωματικάς προς την Τουρκίαν σχέσεις. Οι περί τον Μεττερνίχον -όμως κατώρθωσαν να εμποδίσουν την έκρηξιν Ρωσοτουρκικού -πολέμου. Αλλ' η καρτερόψυχος επιμονή των Ελλήνων, τα μεγάλα -κατά γην και κατά θάλασσαν κατορθώματά των, ο ενθουσιασμός τον -οποίον ταύτα επροξένουν εις την Ευρώπην και εις τους -φιλελευθέρους και εις τους ειλικρινεστέρους των συντηρητικών, -και προς τούτοις η δόξα της αρχαιότητος, ηνάγκασαν τας -κυβερνήσεις να πράξουν τι υπέρ της Ελλάδος. Ούτω δε η Ρωσία, -(όπου από τα τέλη του 1825 είχε διαδεχθή τον αποθανόντα -Αλέξανδρον Α' ο πολύ ενεργητικώτερος και αποφασιστικώτερος -αδελφός του Νικόλαος Α'), η Γαλλία και η Αγγλία, εναντίον της -θελήσεως της Αυστρίας (της οποίας την πολιτικήν ηκολούθησε τότε -και η Πρωσσία), συνωμολόγησαν συνθήκην υπέρ ελευθερώσεως μέρους -των Ελληνικών χωρών. Η αντίστασις της Τουρκίας εις τας -ειρηνικώς προταθείσας απαιτήσεις των δυνάμεων επέφερε την -περίφημον ναυμαχίαν του Ναυαρίνου (8 Οκτωβρίου 1827), εις την -οποίαν κατεστράφη ο τουρκικός στόλος. Η καταστροφή αύτη ηρέθισε -πολύ την Τουρκίαν και τον Σουλτάνον Μαχμούτ Α' (τον βασιλεύοντα -από του 1808) εναντίον της Ρωσίας, την οποίαν εθεώρει ούτος ως -πρωταίτιον της επελθούσης καταστροφής. Η εχθρική και προκλητική -διαγωγή της Τουρκίας εναντίον της Ρωσίας, παρώργισε τον Τσάρον, -όστις επί τέλους εκήρυξε τον πόλεμον κατά της Τουρκίας. Ο -πόλεμος διαρκέσας δύο έτη (1828 — 1829) και διεξαχθείς και εις -Ευρώπην και εις Ασίαν, απέληξεν εις την οριστικήν νίκην των -Ρώσων. Ούτοι υπερβάντες το 1829 τον Αίμον, υπό τον -αρχιστράτηγον Δίεβιτς (τον επικληθέντα διά τούτο Υπεραίμιον, -_Βαλκάνσκη_), επροχώρησαν εις την Αδριανούπολιν και εκεί -επέβαλαν εις την Τουρκίαν ειρήνην, διά της οποίας αύτη -ανεγνώριζε την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος εντός περίπου των ορίων -τα οποία απετέλεσαν τα όρια του Ελληνικού βασιλείου επί τον -βασιλέως Όθωνος. Συγχρόνως δε Γαλλικός στρατός κατοχής ήλθεν -υπό τον στρατηγόν Μαιζώνα εις Πελοπόννησον διά να εκδιώξη -εκείθεν τους Αιγυπτίους και τον Ιβραήμ πασάν. Εν τω μεταξύ -συνδιάσκεψις αντιπροσώπων των τριών Δυνάμεων, αίτινες -ωνομάσθησαν πλέον προστάτιδες της Ελλάδος δυνάμεις, είχε -συνέλθει εις Λονδίνον, διά να κανονίση τας λεπτομερείας των -ορίων και των άλλων διατάξεων της συνθήκης περί ελευθερώσεως -της Ελλάδος. Η συνδιάσκεψις αύτη ετελείωσε το έργον της (1830) -διά της ανακηρύξεως των ελευθερωθεισών Ελληνικών χωρών ως -βασιλείου Ελληνικού, του οποίου βασιλεύς υπό των προστατίδων -δυνάμεων εξελέγη ο δευτερότοκος υιός του φιλέλληνος βασιλέως -της Βαυαρίας Λουδοβίκου Όθων, εκ του βασιλικού οίκου των -Βιττελσβάχων. - - - -&ε') Η Ευρώπη από του 1830 -έως του 1848.& - - - -Η ελευθέρωσις της Ελλάδος έγεινε περίπου το 1830. Κατά το έτος -δε τούτο και άλλα σπουδαία γεγονότα συνέβησαν εις την Ευρώπην. -Εις Γαλλίαν έγεινεν επανάστασις τον Ιούλιον του 1830 (διά τούτο -δε λέγεται _Ιουλιανή_) εναντίον του βασιλέως Καρόλου Ι', -διαδόχου του αποθανόντος το 1824 αδελφού του Λουδοβίκου ΙΗ', -τον οποίον, ως είδομεν, αι Δυνάμεις είχαν καταστήσει βασιλέα -της Γαλλίας το 1814. Η Ιουλιανή επανάστασις ανέτρεψε τον θρόνον -του αρχαίου βασιλικού οίκου της Γαλλίας, του Βουρβωνικού -καλουμένου· αλλ' η επανάστασις δεν απέληξεν εις την κατάργησιν -της μοναρχίας και την ανακήρυξιν της δημοκρατίας. Οι αρχηγοί -του κινήματος, φοβούμενοι τας ενεργείας της Ιεράς Συμμαχίας, -και συνετώς φερόμενοι, ηκολούθησαν μέσην τινά οδόν. Αντί να -ιδρύσουν δημοκρατίαν, ηρκέσθησαν να καταστήσουν την βασιλείαν -μάλλον φιλελεύθερον· θεωρήσαντες δε έκπτωτον τον αρχαίον -βασιλικόν οίκον των Βουρβώνων, εξέλεξαν βασιλέα εκ πλαγίου -κλάδου του οίκου εκείνου, του κλάδου των Αυρηλιανών (ή ως -λέγουν οι Γάλλοι Ορλεάν), τον Ορλεανίδην πρίγκιπα Λουδοβίκον -Φίλιππον, ο οποίος συνήνεσε προθύμως να εισαγάγη σύνταγμα -φιλελεύθερον, και ωνομάσθη διά τούτο «πολίτης βασιλεύς». Ούτως -ησύχασαν εις Γαλλίαν τα πράγματα. - -Και εις Ιταλίαν δε έγειναν κινήματά τινα εκ μέρους των -φιλελευθέρων και δημοκρατικών, και των οπαδών της Ιταλικής -ενώσεως· αλλά δεν έφεραν αποτέλεσμα. - -Σπουδαίον γεγονός του 1830 είναι και η επανάστασις η Πολωνική. -Η Πολωνία μέχρι του τέλους του παρελθόντος αιώνος ήτο κράτος -ανεξάρτητον και ικανώς μέγα. Αλλά κατά την εποχήν εκείνην αι -τρεις γείτονες Δυνάμεις, Ρωσία, Αυστρία και Πρωσσία, -επωφελούμεναι εκ της εσωτερικής αδυναμίας της Πολωνίας, -διεμέλισαν το κράτος και το διενεμήθησαν μεταξύ των. Καθ' όν -χρόνον ο Ναπολέων είχε ταπεινώσει Αυστρίαν και Πρωσσίαν, μικρόν -μέρος της Πολωνίας είχεν ελευθερωθή· αλλ' η απόπειρα των -Πολωνών, διαρκούντος του μετά της Ρωσίας πολέμου του -Ναπολέοντος, να αποκαταστήσουν το άλλοτέ ποτε κράτος της -Πολωνίας, απέτυχε μετά την ήτταν της Γαλλίας. Η εν Βιέννη -σύνοδος του 1815 διεμέρισεν εκ νέου την Πολωνίαν μεταξύ των -τριών κρατών, αλλά το πλείστον έδωκεν εις την Ρωσίαν, επί τω -όρω η Ρωσική Πολωνία ν' αποτελέση ίδιον κράτος, το βασίλειον -της Πολωνίας, μετά ιδιαιτέρου φιλελευθέρου συντάγματος και -ιδίου στρατού εθνικού· ο δε αυτοκράτωρ της Ρωσίας να είναι -απλούς βασιλεύς της Πολωνίας. Τούτο επεθύμει και ο αυτοκράτωρ -Αλέξαδρος και το είχεν υποσχεθή εις τους Πολωνούς πρότερον, από -δε του 1815 εξεπλήρωσε πιστώς την υπόσχεσίν του. - -Αλλ' επί Νικολάου Α', του διαδόχου του Αλεξάνδρου Α', έγειναν -αυθαιρεσίαι τινές εκ μέρους της Ρωσίας. Διά τούτο δε οι -Πολωνοί, θέλοντες εντελώς να χωρισθούν από της Ρωσίας και -ελπίζοντες επί την βοήθειαν της Γαλλίας, επανέστησαν το 1830 -και εκήρυξαν έκπτωτον τον αυτοκράτορα της Ρωσίας από του -βασιλικού θρόνου της Πολωνίας. Όταν δε εισήλθεν ο Ρωσικός -στρατός, ενίκησαν εις ικανάς μάχας και ανέκοψαν την πορείαν των -Ρώσων. Αλλά το επόμενον έτος, 1831, μετά ηρωϊκήν αντίστασιν -ηττήθησαν και υπετάγησαν. Η Πολωνία απώλεσε τον προνομιούχον -αυτής θρόνον εις το Ρωσικόν κράτος, την αυτονομίαν, το σύνταγμα -αυτής, και αφωμοιώθη διοικητικώς προς την λοιπήν Ρωσίαν, αφού -ουδεμία Ευρωπαϊκή δύναμις, ούτε η Γαλλία, ηδυνήθη να έλθη εις -βοήθειάν της. - -Το 1830 και εις την Ανατολήν, ήτοι εις την Οθωμανικήν -αυτοκρατορίαν, έγεινάν τινα σπουδαία πολιτικά και στρατιωτικά -γεγονότα. Ο Σουλτάνος Μαχμούτ διά να καταβάλη την επανάστασιν -της Ελλάδος είχεν επικαλεσθή από του 1824 την βοήθειαν του εις -αυτόν υποτελούς, αλλ' ισχυρού σατράπου της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή -πασσά, αρχηγού και θεμελιωτού της σήμερον εν Αιγύπτω -ηγεμονευούσης δυναστείας των Χεδιβών. Ο Μαχμούτ Αλής είχε -πέμψει στόλον και στρατόν υπό την αρχηγίαν του ιδίου αυτού -υιού, του περιφήμου Ιβραήμ πασσά. Εις τούτον ο Σουλτάνος είχεν -υποσχεθή την ηγεμονίαν της Πελοποννήσου και της Κρήτης. Και η -μεν Κρήτη μη ελευθερωθείσα, εδόθη το 1830 εις την Αίγυπτον. -Αλλ' ο Μαχμούτ Αλής και ο Ιβραήμ πασσάς εζήτουν και άλλην χώραν -εις Συρίαν αντί της Πελοποννήσου, την οποίαν υπεσχέθη μεν αλλά -δεν ηδύνατο πλέον να δώση, αφού αυτή ηλευθερώθη. - -Ένεκα των απαιτήσεων τούτων επήλθε πόλεμος μεταξύ του Σουλτάνου -Μαχμούτ Β' και του αντιβασιλέως της Αιγύπτου. Ο Ιβραήμ ως -αρχιστράτηγος ενίκησεν εις πολλάς μάχας τον τουρκικόν στρατόν, -κατέλαβεν εντός μικρού χρόνου την Συρίαν όλην, έπειτα δε -εισήλασεν εις την Μικράν Ασίαν, και νικήσας πλησίον του Ικονίου -νέον μέγαν τουρκικόν στρατόν επροχώρει προς την -Κωνσταντινούπολιν. Τότε ο Σουλτάνος Μαχμούτ Β' επεκαλέσθη την -βοήθειαν του αυτοκράτορος της Ρωσίας. Ούτος δε έπεμψε στρατόν, -ο οποίος κατέλαβε την Ασιατικήν όχθην του Βοσπόρου διά να -υπερασπίση την Κωνσταντινούπολιν. Ο Ιβραήμ δεν ηδύνήθη να -προχωρήση περαιτέρω, διά δε της μεσιτείας των Δυνάμεων -συνωμολογήθη η εν Κοτυαείω (πόλει της Μικράς Ασίας) συνθήκη του -1833, διά της οποίας όλη η Συρία και μέρος της Μικράς Ασίας (η -Κιλικία, ο νομός τον Αδάνων) εδόθησαν εις την δυναστείαν του -οίκου του Μεχμέτ Αλή. - -Αλλ' ο Σουλτάνος Μαχμούτ εξ ανάγκης υψίστης μόνον συνήνεσεν εις -τοιαύτας θυσίας, ητοιμάζετο δε αμέσως από του χρόνου τούτου εις -πολεμικάς παρασκευάς διά να ανακτήση τας παραδοθείσας χώρας. -Όθεν, μετά τινα έτη, το 1839, νέος πόλεμος εξερράγη μεταξύ του -Σουλτάνου και του υποτελούς του. Κατά την πρώτην σπουδαίαν -μάχην ενικήθη υπό του Ιβραήμ πασσά ο Τουρκικός στρατός. Εν τω -μεταξύ απέθανε και ο Σουλτάνος Μαχμούτ και τον διεδέχθη ο -νεαρώτατος υιός του Αβδούλ-Μεδζίτ. Τότε επενέβησαν αι -Ευρωπαϊκαί Δυνάμεις. Η Γαλλία, της οποίας βασιλεύς ήτο ήδη, ως -είπομεν, ο Λουδοβίκος Φίλιππος, πρωθυπουργός δε ο περίφημος -Γάλλος πολιτευτής Θιέρσος, υπερήσπιζε τον Αντιβασιλέα της -Αιγύπτου, αλλ' αι άλλαι τέσσαρες μεγάλαι Δυνάμεις Αγγλία, -Αυστρία, Ρωσία και Πρωσσία, υπεστήριζαν τον Σουλτάνον και διά -πολεμικών επιδείξεων υπεχρέωσαν τον Μεχμέτ Αλήν να εκκενώση -όλας τας Τουρκικάς χώρας, τας εκτός της Αιγύπτου, και να -περιορισθή μόνον εις την Αίγυπτον, έχων τον τίτλον του πασσά -της Αιγύπτου, ως μέχρι τότε. Πολύ ύστερον, εις τα 1867, ο -πασσάς της Αιγύπτου έλαβε τον τίτλον του &Χεδί-βου& (ηγεμόνος). - -Το 1830, πριν ακόμη εκθρονισθή ο βασιλεύς Κάρολος Γ, εκυρίευσεν -η Γαλλία το Αλγέριον (Δζεζάιρ) εκ των εις την Αφρικήν -ημιαυτονόμων κτήσεων του Σουλτάνου, και έθηκε τέρμα εις την υπό -των Αλγερινών ενεργουμένην πειρατείαν εις την Μεσόγειον -θάλασσαν. Έκτοτε η Γαλλία έχει το Αλγέριον ως μεγάλην -Αφρικανικήν αποικίαν, εις την οποίαν πολύ ύστερον, το 1881, -προσετέθη κατ' ουσίαν και η γειτονική του Αλγερίου χώρα Τύνις. - -Ταύτα είναι τα σπουδαιότερα γεγονότα, στρατιωτικά και πολιτικά, -της ιστορίας της Ευρώπης από του 1830 έως του 1848. Περί της -Αγγλίας σημειούμεν μόνον ενταύθα ότι έκαμε πολέμους κατά τους -χρόνους τούτους εις Κίναν και εις Αφγανιστάν και ηύξησε το -Ασιατικόν της κράτος. Κατά τους αυτούς δε χρόνους και το -πολίτευμα της Αγγλίας έλαβε μεταρρυθμίσεις διά νέων εκλογικών -νόμων περί επεκτάσεως του δικαιώματος της ψήφου. - -Το 1843 η Ελλάς, αφού εκυβερνήθη επί δεκαετίαν υπό πολιτεύματος -καθαρώς μοναρχικού, έλαβε δι' αναιμάκτου επαναστάσεως, και δι' -εθνικής συνελεύσεως προς τούτο συνελθούσης, σύνταγμα -φιλελεύθερον μετά Βουλής και Γερουσίας. Το σύνταγμα τούτο -ίσχυσε μέχρι του έτους 1862. - - - -&στ') Τα έτη 1848 — 1849.& - - - -Η Ιστορία των ετών 1848 και 1849 υπήρξε σπουδαιοτάτη διά τους -λαούς της Ευρώπης. Κατά τα δύο ταύτα έτη συνέβη μεγάλη κίνησις -εις πλείστας χώρας της Ευρώπης, αποβλέπουσα εις την επικράτησιν -φιλελευθέρων πολιτικών ιδεών και εις την επίτευξιν εθνικής -ελευθερίας και ενότητος. Η αρχή του κινήματος έγεινεν εις -Παρισίους, όπου κατά Φεβρουάριον του 1848 επανάστασις επιτυχής -κατά του βασιλέως Λουδοβίκου Φιλίππου επέφερε την πτώσιν αυτού, -την οριστικήν κατάλυσιν της βασιλείας και την ίδρυσιν -δημοκρατίας (δευτέρας ταύτης μετά την δημοκρατίαν της μεγάλης -Γαλλικής επαναστάσεως). Αλλ' αυτήν την φοράν μετά των πολιτικών -ιδεών ανεμίχθησαν εις Γαλλίαν και ιδέαι κοινωνικαί. - -Πολλοί ριζοσπάσται δημοκρατικοί υπεστήριζαν κοινωνικάς ιδέας, -κατά τας οποίας η κατάστασις του λαού και των εργατικών τάξεων -έπρεπε να βελτιωθεί διά των νόμων του κράτους, και να -μεταρρυθμισθούν επί νέων βάσεων αι σχέσεις μεταξύ του κεφαλαίου -και της εργασίας, ήτοι αι σχέσεις μεταξύ των πλουσίων -κεφαλαιούχων και των εις την υπηρεσίαν τούτων εργαζομένων -εργατών. Οι οπαδοί των τοιούτων ιδεών ονομάζονται Κοινωνισταί -(ή ως λέγουν οι Φράγκοι, Σοσιαλισταί). Και οι μεν -μετριοπαθέστεροι των κοινωνιστών εζήτουν απλώς την βελτίωσιν -της θέσεως των εργατών διά καταλλήλων νόμων· αλλ' οι -ριζοσπαστικώτεροι εζήτουν _κοινοκτημοσύνην_, ήτοι την κατά ίσας -μερίδας διανομήν της περιουσίας όλων των πολιτών, και την -κατάργησιν της ιδιοκτησίας και κληρονομίας. Κατά τούτους πάσα -περιουσία έπρεπε να ανήκη εις το κράτος, το οποίον εξ ίσου -έπρεπε να καταστήση μετόχους της περιουσίας ταύτης όλους τους -πολίτας. Αι τοιαύται ιδέαι εθεωρήθησαν, όπως και ήσαν, -επικίνδυνοι εις την κοινωνίαν και εις την πολιτείαν, και οι -καλοί πολίται και αι κυβερνήσεις αντετάχθησαν κατά της -πραγματοποιήσεώς των. Εκ τούτου δε επήλθε πόλεμος εμφύλιος εις -Παρισίους, εις τον οποίον ενικήθησαν οι κοινωνισταί. Ουχ ήττον -αι ιδέαι του κοινωνισμού ή σοσιαλισμού διεδόθησαν έκτοτε, και -σήμερον δε αι σχέσεις μεταξύ του κεφαλαίου και της εργασίας, -μεταξύ των ευπόρων και των εργατικών τάξεων, αποτελούν μέγα -κοινωνικόν ζήτημα, το οποίον ο δέκατος ένατος αιών κληροδοτεί -εις τον εικοστόν. - -Τον κοινωνισμόν κατεπολέμησεν εις Γαλλίαν η μετριοπαθής -κυβέρνησις της δευτέρας δημοκρατίας. Αλλά και η δημοκρατία αυτή -δεν διετηρήθη πολύ. Κατά το νέον πολίτευμα, το ψηφισθέν υπό της -εθνικής συνελεύσεως, ως αρχηγός της δημοκρατικής κυβερνήσεως -έξελέγετο διά καθολικής ψηφοφορίας είς άρχων, καλούμενος -πρόεδρος της δημοκρατίας. Τοιούτος πρόεδρος εξελέγη (το 1849) ο -του Ναπολέοντος του Μεγάλου ανεψιός Λουδοβίκος Ναπολέων. Αλλ' -ούτος και διά την δόξαν του ονόματος της οικογενείας του, και -διότι ο ειρηνικός λαός φοβούμενος νέας ταραχάς επεθύμει -κυβέρνησιν ισχυράν, απέβλεπεν, όπως ο θείος του, εις το αξίωμα -το αυτοκρατορικόν. Και όπως ο Ναπολέων Α' από _υπάτου_ της -δημοκρατίας ανηγορεύθη αυτοκράτωρ, ούτω και ο Λουδοβίκος -Ναπολέων από προέδρου της δημοκρατίας έγεινε το 1852 -αυτοκράτωρ, αφού εκατομμύρια Γάλλων διά καθολικής ψηφοφορίας -έδωκαν την συναίνεσίν των εις την τοιαύτην μεταβολήν του -πολιτεύματος. Ούτω το 1852 ιδρύθη εις Γαλλίαν η δευτέρα -αυτοκρατορία υπό τον Ναπολέοντα I'. Επωνομάσθη δε Ι' Ναπολέων, -διότι Ναπολέων Β' εθεωρείτο του Ναπολέοντος του Α' ο υιός, ο -οποίος απέθανεν εις Βιέννην το 1832 χωρίς ποτε να βασιλεύση. - -Ο Ναπολέων, ως αυτοκράτωρ των Γάλλων, έλαβε σπουδαιότατον μέρος -εις την πολιτικήν της Ευρώπης, ανύψωσε την δύναμιν και υπόληψιν -της Γαλλίας και κατέστησεν αυτήν κέντρον της Ευρωπαϊκής -πολιτικής κινήσεως, επεχείρησε δε και έργα πολεμικά και -ειρηνικά σπουδαία. Αλλ' εις την ιστορίαν του Ναπολέοντος θα -επανέλθωμεν, αφού είπομεν τι συνέβη εις την λοιπήν Ευρώπην κατά -τα έτη 1848 και 1849. - -Από την Γαλλίαν η επανάστασις διεδόθη εις την Ιταλίαν και εις -την Γερμανίαν. - -Εις Ιταλίαν υπερίσχυσαν εις πολλά μέρη οι οπαδοί της ελευθερίας -και της ενώσεως, και διά της επαναστάσεως τούτων εξεδιώχθησαν -τινές των μικρών ηγεμόνων, ή υπεχρεώθησαν να δώσουν σύνταγμα -φιλελεύθερον. Αυτός ο Πάπας, ο οποίος ως κοσμικός ηγεμών ήτο -είς των βασιλέων της Ιταλίας, από του 1847 ήδη είχε δώσει -σύνταγμα εις το κράτος του, και διά τούτο είχεν εξεγείρει τον -ενθουσιασμόν όλων των φιλελευθέρων Ιταλών. Ήτο δε ο Πάπας ούτος -ο περίφημος Πίος Θ', γενόμενος Πάπας από του 1847. Αλλ' ο Πίος -Θ', βλέπων τας επαναστατικάς ιδέας επικρατούσας εις Ρώμην, -μετενόησεν ύστερον διά τας παραχωρήσεις του, και ηναγκάσθη να -καταφύγη εις το κράτος της Νεαπόλεως, οπόθεν τον επανέφεραν εις -την Ρώμην (1849) Γαλλικά στρατεύματα, πεμφθέντα υπό της τότε -δημοκρατικής κυβερνήσεως της Γαλλίας. Τα στρατεύματα εκείνα -έμειναν έκτοτε επί μακρόν χρόνον εις Ρώμην προς ασφάλειαν του -Πάπα. Ούτω δε η εξωτερική πολιτική της Γαλλίας εφάνη όλως -αντιφατική προς την εσωτερικήν. Διότι, ενώ εσωτερικώς η -δημοκρατική κυβέρνησις ειργάζετο υπέρ της ελευθερίας, εις Ρώμην -ειργάζετο εναντίον της δημοκρατίας και υπέρ του Πάπα. Αλλ' ο -Λουδοβίκος Ναπολέων, ο οποίος είχε γίνει τότε πρόεδρος της -δημοκρατίας και εμελέτα να γείνη και αυτοκράτωρ, είχεν ανάγκην -της ευμενείας του Πάπα, διά να έχη την υποστήριξιν του κλήρου -και των πιστών καθολικών διά τα περί αυτοκρατορικού αξιώματος -σχέδιά του. - -Και αυταί αι εις την Αυστρίαν υποκείμεναι Ιταλικαί χώραι, -Λομβαρδία και Βενετία, επανέστησαν κατά της Αυστρίας, την -οποίαν εμίσουν όλοι οι Ιταλοί ως ξένον δεσποτικόν κράτος -υποστηρίζον εις Ιταλίαν την τυραννίαν και την αντίδρασιν. - -Μεταξύ των Ιταλικών κρατών το μάλλον φιλελεύθερον ήτο το -Πεδεμόντιον ή βασίλειον της Σαρδηνίας. Οι ηγεμόνες του κράτους -τούτου, όντες και λεγόμενοι ηγεμόνες του οίκου της Σαβοΐας, -υπεστήριζαν τας περί ενώσεως της Ιταλίας ιδέας, ήσαν δε άλλως -βέβαιοι ότι διά της ενώσεως ταύτης ο οίκος αυτών έμελλε να -μεγαλυνθή και να βασιλεύση εις όλην την Ιταλίαν. Κατά τους -χρόνους τούτους βασιλεύς εκ του οίκου τούτου ήτο ο Κάρολος -Αλβέρτος. Ούτος αγωνιζόμενος υπέρ της εθνικής ιδέας των Ιταλών, -της ενώσεως δηλαδή, ετόλμησε να έλθη εις πόλεμον και προς την -Αυστρίαν. Εις τον πόλεμον τούτον ενικήθη ολοσχερώς εις την -μάχην της Νοβάρας (23 Μαρτίου 1849). Η Αυστρία υπερίσχυσε και -όλοι οι εξορισθέντες ηγεμόνες των Ιταλικών κρατών -αποκατεστάθησαν εις τους θρόνους των. Αλλ' η συμπάθεια των -Ιταλών προς τον υπέρ της Ιταλικής ιδέας πολεμήσαντα και -νικηθέντα βασιλικόν οίκον της Σαβοΐας έτι μάλλον ηυξήθη, και ως -προς τούτο η ήττα εκείνη υπήρξεν ηθική νίκη. Εις την καρδίαν -όλων των Ιταλών πατριωτών εβασίλευεν ο βασιλεύς της Σαρδηνίας, -εχρειάζοντο δε μόνον εξωτερικαί περιστάσεις ευνοϊκαί διά να -νικηθή και ο εξωτερικός εχθρός, η Αυστρία. Αι ευνοϊκαί αύται -περιστάσεις παρουσιάσθησαν μετά τινα έτη επί της βασιλείας του -υιού του νικηθέντος βασιλέως, επί του Βίκτωρος δηλαδή -Εμμανουήλ, όστις αμέσως μετά την μάχην της Νοβάρας διεδέχθη τον -οικειοθελώς παραιτηθέντα πατέρα του. - -Αγών υπέρ ελευθερίας και ενώσεως όμοιος προς τον της Ιταλίας -ήρχισε το 1848 και εις Γερμανίαν. Οι δύο ούτοι λαοί, ο Ιταλικός -και ο Γερμανικός, ήσαν ομοιοπαθείς κατά τούτο, ότι αμφοτέρων η -πατρίς ήτο διιηρημένη εις πολλά μικρά κράτη και η διαίρεσις -αύτη παρέλυε την εσωτερικήν ανάπτυξιν και την εξωτερικήν -δύναμιν αμφοτέρων των εθνών. Το 1848 λοιπόν, μετά την εις -Γαλλίαν επανάστασιν, έγεινε μεγάλη κίνησις και εις Γερμανίαν, -έγεινε δε και ειρηνική τις επανάστασις. Εξ όλων δηλαδή των -χωρών της Γερμανίας, άνευ της αδείας ούτε των ιδιαιτέρων -Γερμανικών κυβερνήσεων, ούτε του κοινού Γερμανικού -ομοσπονδιακού συμβουλίου, συνήλθαν εις Φραγκφούρτην -αντιπρόσωποι και συνεκρότησαν εκεί συνέλευσιν ή κοινοβούλιον -εθνικόν. Το κοινοβούλιον τούτο εθεώρησεν εαυτό ως κυρίαρχον -εθνικήν συνέλευσιν της όλης Γερμανίας, και επεχείρησε να -μεταρρυθμίση διά νόμων συντακτικών το πολίτευμα της Γερμανικής -ομοσπονδίας, κατά τους πόθους των Γερμανών πατριωτών των -ζητούντων την ισχυροτέραν ένωσιν της Γερμανίας και την ίδρυσιν -ισχυρού Γερμανικού κράτους. Αλλά το έργον τούτο πολλάς είχε -δυσκολίας· διότι διά να ενωθή η Γερμανία εις κράτος ισχυρόν -έπρεπε τα πολλά μικρά κράτη και οι ηγεμόνες αυτών να ταχθούν -υπό την υπερτάτην αρχήν του ισχυροτέρου μεταξύ των κρατών και -ηγεμόνων. Αλλά τα ισχυρότερα κράτη ήσαν δύο, το Πρωσσικόν και -το Αυστριακόν. Κανέν δε των κρατών τούτων δεν ηδύνατο να -υποταχθή εις την ηγεμονίαν του άλλου. Τέλος η Συνέλευσις -εκηρύχθη υπέρ της Πρωσσίας, της οποίας ο βασιλεύς Φρειδερίκος -Γουλιέλμος Δ' ανηγορεύθη και Γερμανός αυτοκράτωρ. Αλλ' ούτος, -και διότι εθεώρει την Συνέλευσιν επαναστατικήν και διότι -εφοβείτο περιπλοκάς προς την Αυστρίαν, ηρνήθη να δεχθή το -προσφερόμενον εις αυτόν αυτοκρατορικόν στέμμα της Γερμανίας. -Ούτω δε εματαιώθη το έργον της Συνελεύσεως. Αλλ' οι οπαδοί της -ενώσεως, βλέποντες ότι δι' αυτοκρατορίας δεν ήτο δυνατόν να -επιτευχθή η ένωσις της Γερμανίας, εζήτησαν να επιτύχουν τούτο -διά δημοκρατίας. Προς τούτο δε έγειναν είς τινας Γερμανικάς -χώρας κινήματα δημοκρατικά και ιδρύθησαν δημοκρατικαί -κυβερνήσεις. Τα κινήματα ταύτα κατεστάλησαν ταχέως υπό των -κυβερνήσεων και ιδίως υπό της Πρωσσικής, και επανήλθαν τα -πράγματα διά την όλην Γερμανίαν εις το πρώην καθεστώς. Οι περί -ενώσεως όμως πόθοι έμεναν πάντοτε ζωηροί εις την μεγάλην -πλειονότητα του Γερμανικού λαού. - -Ούτως εις τον πολιτικόν οργανισμόν της όλης Γερμανίας, ή -Γερμανικής ομοσπονδίας, δεν επήλθε καμμία μεταβολή. Αλλά τα -ιδιαίτερα Γερμανικά κράτη υπέκυψαν εν μέρει εις το ρεύμα της -επαναστάσεως και παρεδέχθησαν πολιτεύματα μάλλον φιλελεύθερα. -Τούτο έγεινεν εις Πρωσσίαν μετά μικράν αλλ' αιματηράν -επαναστατικήν κίνησιν, και το κράτος τούτο, πρώτην φοράν μετά -το 1815, έλαβε το 1848 συνταγματικόν φιλελεύθερον πολίτευμα. Το -αυτό έγεινε και εις Αυστρίαν μετά αιματηράν επανάστασιν εις -Βιέννην, την πρωτεύουσαν του κράτους τούτου. Η επανάστασις αύτη -επέφερε την πτώσιν και την φυγήν του έως τότε (1848) -αρχικαγκελαρίου του κράτους, πρίγκιπος Μεττερνίχου. Ο -Μεττερνίχος εθεωρείτο ο κυριώτατος αντιπρόσωπος του -αντιδραστικού μοναρχικού συστήματος εις όλην την Ευρώπην και -διά τούτο εμισείτο υπό όλων των φιλελευθέρων της Ευρώπης, η δε -πτώσις του έως τότε παντοδυνάμου υπουργού εθεωρήθη ως νίκη -αυτών. Και ο αυτοκράτωρ της Αυστρίας Φερδινάνδος Α' παρητήθη -διά να μη δώση σύνταγμα οπωσούν φιλελεύθερον, διεδέχθη δε αυτόν -ο ανεψιός του Φραγκίσκος Ιωσήφ, ο νυν αυτοκράτωρ, όστις έδωκε -περιωρισμένον τι σύνταγμα εις το κράτος του. - -Κατά το έτος 1849 επανέστησαν κατά της Αυστριακής κυβερνήσεως -και οι Ούγγροι. Οι Ούγγροι είναι λαός (και διά την ιστορίαν και -διά τον πληθυσμόν αυτού) σπουδαιότατος, μετά τους Γερμανούς, -εις την Αυστριακήν αυτοκρατορίαν. Έχοντες από του 9ου μ. Χ. -αιώνος ελεύθερον κράτος Ουγγρικόν, είχαν εν μέρει ενωθή μετά -του Αυστριακού κράτους από του 16ου αιώνος, εν μέρει δε είχαν -υποταχθή εις την Τουρκίαν. Κατά τον 17ον αιώνα ελευθερωθέντες -από του τουρκικού ζυγού υπετάχθησαν εις την Αυστρίαν. -Επαναστατήσαντες λοιπόν το 1849 εζήτουν να ιδρύσουν κράτος όλως -ελεύθερον από των Αυστριακών, και διά τούτο εκήρυξαν -δημοκρατίαν Ουγγρικήν υπό τον στρατηγόν Κοσσούθ. Οι Αυστριακοί -επέλθόντες κατά της Ουγγαρίας ενικήθησαν, τότε δε εζήτησαν την -συνδρομήν της Ρωσίας. Ο αυτοκράτωρ Νικόλαος έστειλε στρατόν υπό -τον στρατηγόν Πάσκεβιτζ. Προσβληθέντες οι Ούγγροι υπό Ρώσων -ομού και Αυστριακών ενικήθησαν. Ούτω κατελύθη η Ουγγρική -δημοκρατία και η χώρα έγεινε πάλιν Αυστριακή. Ο αυτοκράτωρ -Νικόλαος, όστις και άλλως πανταχού της Ευρώπης υπεστήριζε -πολιτικώς και ηθικώς τους ηγεμόνας και το απολυταρχικόν -σύστημα, εθεωρήθη έτι περισσότερον ως εχθρός υπό των -φιλελευθέρων, μετά την ανάμιξίν του εις την επανάστασιν της -Ουγγαρίας. Διά τούτο, ότε μετ' ολίγον περιεπλάκη εις πόλεμον -προς την δυτικήν Ευρώπην, ουδεμία συμπάθεια εδείχθη προς αυτόν -εκ μέρους των Ευρωπαϊκών λαών. - - - -&ζ') Ο Κριμαϊκός πόλεμος.& - - - -Αφορμή του μεγάλου ανατολικού πολέμου, του λεγομένου Κριμαϊκού, -ήσαν αι έριδες των Λατίνων προς τους Ορθοδόξους εις τους Αγίους -Τόπους, περί της κατοχής διαφόρων προσκυνημάτων εις Ιερουσαλήμ -και εις τα πέριξ. Αι έριδες αύται υπήρχαν προ αιώνων. Και οι -μεν Λατίνοι εις τας αξιώσεις των είχαν πάντοτε την υποστήριξιν -της Γαλλίας, οι δε Ορθόδοξοι υπερήσπιζαν μόνοι τα δικαιώματά -των απέναντι της Οθωμανικής εξουσίας, μέχρις ότου επ' εσχάτων -απέκτησαν και την υποστήριξιν της Ρωσίας. Ο από του 1849 -γενόμενος πρόεδρος της Γαλλικής δημοκρατίας Λουδοβίκος -Ναπολέων, όστις και εις Ρώμην, ως είδομεν, υπεστήριζε τον -Πάπαν, έπραξε το αυτό και εις το ζήτημα των Αγίων Τόπων, και -έπεισε την Οθωμανικήν κυβέρνησιν ν' αναγνωρίση τινάς αξιώσεις -των Λατίνων. Αλλά κατά της διαγωγής της Πύλης διεμαρτυρήθη ο -αυτοκράτωρ Νικόλαος ως προστάτης της Ορθοδοξίας. Ο Σουλτάνος -ανεκάλεσε τας εις τους Λατίνους γενομένας παραχωρήσεις. Αλλ' ο -Νικόλαος θέλων να τύχη ικανοποιήσεως περιφανεστέρας, θέλων δε -και να τιμωρήση την Τουρκίαν διά την πρώτην διαγωγήν της εις το -ζήτημα, απήτησε (1852 — 1853) νέας ευρυτάτας παραχωρήσεις υπέρ -της ορθοδόξου Εκκλησίας, την παντελή ανεξαρτησίαν του -Οικουμενικού Πατριάρχου και της εις Τουρκίαν ορθοδόξου -Εκκλησίας, και άλλας τινάς προνομίας, αι οποίαι και υπό των -Τούρκων και υπό των Ευρωπαίων εθεωρήθησαν ως κλονούσαι τα -θεμέλια του οθωμανικού κράτους. - -Επειδή δε προ ετών ήδη ο Νικόλαος είχε προτείνει μυστικώς εις -την Αγγλίαν τον διαμελισμόν της Τουρκίας, η Αγγλία υποπτεύσασα -ότι ο Νικόλαος εζήτει πρόφασιν να εκτελέση τα σχέδια εκείνα, τα -οποία αυτή δεν επεδοκίμαζεν, ηνώθη μετά του αυτοκράτορος ήδη -(από του 1852) Ναπολέοντος και αντέπραξε κατά των Ρωσικών -απαιτήσεων. Η Τουρκία, της οποίας Σουλτάνος ήτο ο Αβδούλ — -Μεζίτ, ενθαρρυνθείσα εκ τούτων, απέρριψε τας αξιώσεις της -Ρωσίας και ούτως εξερράγη ο πόλεμος. Η Ρωσία επετέθη κατά της -Τουρκίας διά της συνήθους οδού, της Βλαχομολδαυίας, του -Δουνάβεως, και της Βουλγαρίας. Αλλ' η Αυστρία, η προ μικρού υπό -της Ρωσίας σωθείσα από καταστροφής κατά την Ουγγρικήν -επανάστασιν, έλαβε θέσιν απειλητικήν κατά της Ρωσίας, η οποία -ηναγκάσθη ούτω ν' ανακαλέση τα επί του Δουνάβεως εις Βουλγαρίαν -και εις Μολδοβλαχίαν στρατεύματά της. Την Μολδοβλαχίαν κατέλαβε -στρατιωτικώς τότε η Αυστρία, διά να εμποδίση πάσαν εκείθεν νέαν -εκστρατείαν των Ρώσων. - -Εντεύθεν η θέσις των Τούρκων και των συμμάχων εβελτιώθη. Αντί -να υπερασπίζουν τας τουρκικάς χώρας κατά του επερχομένου -Ρωσικού στρατού, αυτοί έλαβον επιθετικήν θέσιν και προσέβαλαν -την Κριμαίαν, και ιδίως την Σεβαστούπολιν, το εκεί περίφημον -Ρωσικόν φρούριον και ναύσταθμον. Οι Ρώσοι οι ίδιοι ηναγκάσθησαν -τότε να βυθίσουν και καταστρέψουν τον Ρωσικόν στόλον της Μαύρης -θαλάσσης. Μετά πόλεμον δε διαρκέσαντα δύο περίπου έτη, και μετά -πολλάς μάχας, οι σύμμαχοι κατέλαβαν την Σεβαστούπολιν. Τότε -συνωμολογήθη ειρήνη, την οποίαν διηυκόλυνεν ο έξ μήνας προ της -πτώσεως της Σεβαστουπόλεως επελθών θάνατος του Νικολάου (2 -Μαρτίου 1855). - -Η ειρήνη αύτη συνωμολογήθη εις Παρισίους, επέβαλε δε -περιορισμούς τινας και ταπεινώσεις εις την Ρωσίαν. Η προστασία -των εις Τουρκίαν ορθοδόξων Χριστιανών, την οποίαν είχε λάβει η -Ρωσία από του παρελθόντος αιώνος διά διαφόρων προς την Τουρκίαν -συνθηκών, καθώς και της Μολδοβλαχίας η προστασία, αφηρέθησαν -από την Ρωσίαν και εδόθησαν εις όλας τας μεγάλας δυνάμεις· -ανεγνωρίσθη δε η ακεραιότης και η ανεξαρτησία του Σουλτάνου, -όστις όμως έλαβεν απέναντι της Ευρώπης πάνδημον υποχρέωσιν να -δώση ισοπολιτείαν εις τους χριστιανούς υπηκόους του και προς -τούτο εξέδωκε το περίφημον σουλτανικόν διάταγμα το καλούμενον -Χάττι χουμαγιούν (=ύψιστον διάταγμα). Ταπεινωτικοί όροι της -συνθήκης διά την Ρωσίαν ήσαν η αφαίρεσις μικράς εκτάσεως γης -παρά τον Δούναβιν και ο όρος της συνθήκης ο απαγορεύων εις -αυτήν να διατηρή στόλον εις την Μαύρην θάλασσαν και να οχυρώνη -τα παράλιά της· ούτω δε παρεδίδοντο ταύτα εις την διάκρισιν του -εν Κωνσταντινουπόλει Τουρκικού στόλου. - -Των ταπεινωτικών τούτων όρων απηλλάγη η Ρωσία μετά 15 έτη -(1871), οπότε η Γαλλία ενικήθη υπό της ηνωμένης Γερμανίας. Αλλ' -εν τω μεταξύ, η Γαλλία μέχρι του χρόνου εκείνου ήτο η πρώτη -δύναμις της Ευρώπης και ο αυτοκράτωρ Ναπολέων Ι' εθεωρείτο -διαιτητής της Ευρώπης, αντικαταστήσας κατά τα πρωτεία τον -τσάρον Νικόλαον Α'. - -Επωφελούμενος εκ της τοιαύτης δυνάμεώς του ο Ναπολέων -επεχείρησε μετ' ολίγα έτη νέον πόλεμον κατά της Αυστρίας, έχων -σύμμαχον το Πεδεμόντιον. - - - -&η') Γαλλοϊταλικός πόλεμος κατά της -Αυστρίας και η ελευθέρωσις -και ένωσις της Ιταλίας.& - - - -Το κράτος του Πεδεμοντίου ειργάζετο από του έτους 1849 διηνεκώς -υπέρ της πραγματοποιήσεως της μεγάλης Ιταλικής ιδέας της -ενότητος της Ιταλίας. Το μέγιστον κώλυμα προς τούτο ήτο, ως -είπομεν, η Αυστρία, η οποία δεν ήτο δυνατόν να εκδιωχθή από της -Ιταλίας, άνευ συμμαχίας μετά μεγάλου κράτους. Τοιαύτην -συμμαχίαν μετά της Γαλλίας κατώρθωσε να παρασκευάση ο μέγας -πολιτικός ανήρ και πρωθυπουργός του Πεδεμοντίου Καβούρ. -Διαρκούντος ήδη του Κριμαϊκού πολέμου, το Πεδεμόντιον είχε -πέμψει μικράν στρατιωτικήν δύναμιν κατά της Ρωσίας διά να -αποκτήση την συμπάθειαν της Γαλλίας και της Αγγλίας. Διά της -πράξεώς της εκείνης έλαβε μέρος και εις το συνέδριον της -συνθήκης και παρέστησεν ούτω πρόσωπον σπουδαίας Ευρωπαϊκής -δυνάμεως. - -Ο κατά της Αυστρίας πόλεμος του Πεδεμοντίου και της Γαλλίας -(1859) επέφερε την ελευθέρωσιν της Λομβαρδίας, μετά τας ήττας -τας οποίας έπαθεν η Αυστρία εις τας περιφήμους μάχας της -Μαγέντας και του Σολφερίνου· η δε Βενετία έμεινε πάλιν υπό το -κράτος της Αυστρίας. Ούτω το άμεσον κέρδος του πολέμου τούτου -διά το Πεδεμόντιον και την Ιταλίαν δεν υπήρξε μέγα. Μέγιστον -όμως ήτο το έμμεσον κέρδος, διότι μετά την ήτταν της Αυστρίας ο -ενθουσιασμός των Ιταλών επέφερεν εις όλην την Ιταλίαν εξέγερσιν -γενικήν κατά των μικρών ηγεμόνων, και ο εθνικός ήρως των -Ιταλών, ο στρατηγός Ιωσήφ Γαριβάλδης, εκστρατεύσας κατά της -Σικελίας και της Νεαπόλεως, κατέλυσε το κράτος της Νεαπόλεως· -εξεδιώχθησαν δε μετ' ολίγον και όλοι οι άλλοι Ιταλοί ηγεμόνες, -πλην του Πάπα, του οποίου όμως το κράτος περιωρίσθη εις την -Ρώμην και τα πέριξ. Διότι, ως είδομεν, Γαλλικός στρατός κατείχε -την Ρώμην και επροστάτευε τον Πάπαν. - -Μετά την έξωσιν όλων των μικρών ηγεμόνων ο βασιλεύς Βίκτωρ -Εμμανουήλ του Πεδεμοντίου εκηρύχθη βασιλεύς της ηνωμένης -Ιταλίας (1861). Ούτως επραγματοποιήθη κατά μέγα μέρος η μεγάλη -ιδέα των Ιταλών. Αλλ' εκ του ηνωμένου Ιταλικού κράτους έλειπεν -δύο έτι λαμπραί Ιταλικαί χώραι, η Βενετία και η Ρώμη. Την -Βενετίαν κατέλαβε μετ' ολίγον η Ιταλία διά του Αυστροπρωσσικού -πολέμου (1866), ότε είχε συμμαχήσει μετά της Πρωσσίας εναντίον -της Αυστρίας, την δε Ρώμην κατά τον Γαλλογερμανικόν πόλεμον του -1870, ότε οι Γάλλοι απέσυραν τον στρατόν εκ της Ιταλίας. - - - -&θ') Αυστροπρωσσικός πόλεμος -του 1866.& - - - -Ως είπομεν ανωτέρω, όπως ο Ιταλικός, ούτω και ο Γερμανικός λαός -ως μεγάλην ιδέαν είχε την ένωσιν της Γερμανίας εις έν ισχυρόν -Γερμανικόν κράτος. Aι κατά τα έτη 1848 — 1849 γενόμεναι προς -τούτο απόπειραι απέτυχαν, απέδειξαν όμως ότι, διά να γείνη -τοιαύτη ένωσις, έπρεπε μία των δύο μεγάλων Γερμανικών δυνάμεων, -η Αυστρία ή η Πρωσσία, να εξέλθη της Γερμανικής ομοσπονδίας, η -δε ομοσπονδία αύτη έπρεπε να διοργανωθή υπό την στρατιωτικήν -και πολιτικήν ηγεμονίαν της μενούσης εις την ομοσπονδίαν -μεγάλης Γερμανικής δυνάμεως. Η κοινή γνώμη εις Γερμανίαν ήθελε -μάλλον την έξωσιν της Αυστρίας εκ της ομοσπονδίας και την -ηγεμονίαν της Πρωσσίας. Την απαίτησιν ταύτην της κοινής γνώμης -επραγματοποίησε διά βιαίων μέσων ο από του 1862 γενόμενος -πρωθυπουργός της Πρωσσίας Όθων Βίσμαρκ. - -Ο Βίσμαρκ κατ' αρχάς συνομολόγησε συμμαχίαν μετά της Αυστρίας -εναντίον της Δανίας. - -Δύο χώραι Γερμανικαί εις την βόρειον Γερμανίαν, η Ολσατία ή -Χόλστεϊν και το Σλέσβικον, τα λεγόμενα Παράλβια δουκάτα (ως -κείμενα παρά τον ποταμόν Άλβιν), ήσαν κτήσεις του βασιλικού -οίκου της Δανίας. Οι κατοικούντες εις τα δουκάτα εκείνα -Γερμανοί απεστρέφοντο την Δανικήν κυριαρχίαν και πολλάκις -επανέστησαν κατά ταύτης βοηθούμενοι ηθικώς υπό του Γερμανικού -λαού. Η κοινή γνώμη εις Γερμανίαν απήτει να αποσπασθούν τα -δουκάτα από την Δανίαν, αλλ' ούτε η Γερμανική ομοσπονδία ούτε -οιονδήποτε Γερμανικόν κράτος ανελάμβανε το έργον τούτο. Τέλος ο -Βίσμαρκ κατώρθωσε να ενώση τα δύο ισχυρότατα Γερμανικά κράτη, -Αυστρίαν και Πρωσσίαν, εις συμμαχίαν κατά της Δανίας. Εις τον -πόλεμον τον προελθόντα εντεύθεν (1864) οι Δανοί, καίτοι ήσαν -ολίγοι και αδύνατοι, αντέταξαν ισχυράν αντίστασιν αλλ' -ενικήθησαν μετά ένδοξον αγώνα. Τα δουκάτα τότε κατελήφθησαν υπό -της Αυστρίας και Πρωσσίας, αλλ' εις το ζήτημα της κατοχής των -δουκάτων αι δύο Δυνάμεις περιήλθαν εις έριδας, αι οποίαι -απέληξαν εις τον πόλεμον του 1866. Τον πόλεμον τούτον ήθελεν ο -Βίσμαρκ ως και ο βασιλεύς Γουλιέλμος Α' της Πρωσσίας, όχι μόνον -διά την κτήσιν των δουκάτων, αλλά και διά να εκδιωχθή η Αυστρία -από την Γερμανικήν ομοσπονδίαν. Τούτο επέτυχε διά των λαμπρών -νικών των Πρώσσων εναντίον των Αυστριακών και των μετ' αυτών -συμμαχησάντων Γερμανικών κρατών (Βαυαρίας, Σαξονίας, Αννοβέρου, -Βυρτεμβέργης, Βάδεν, Έσσης Κασσέλης, Έσσης Δαρμστάδης, -Νασσάου), και ιδίως διά της περιφήμου μάχης της Σαδόβας. Η μετά -την νίκην ταύτην συνομολογηθείσα συνθήκη της Πράγας τα μεν -δουκάτα παρέδιδεν εις την Πρωσσίαν, την δε Αυστρίαν υπεχρέωσε -να εξέλθη της Γερμανικής ομοσπονδίας. - -Η ομοσπονδία αύτη μετερρυθμίζετο ως εξής: Αντί της Γερμανικής -ομοσπονδίας, χαλαρώς και ασθενώς ωργανωμένης, οποία ήτο η του -1815, ιδρύθη ομοσπονδία των κρατών της βορείου Γερμανίας -ισχυρώς ωργανωμένη υπό την στρατιωτικήν και πολιτικήν ηγεμονίαν -της Πρωσσίας, της οποίας ο βασιλεύς έγεινε στρατιωτικός ηγεμών -της ομοσπονδίας. Η Πρωσσία δε διηύθυνε και την εξωτερικήν -πολιτικήν της ομοσπονδίας. Πλην τούτου κράτη τινά Γερμανικά εκ -των νικηθέντων (το βασίλειον του Αννοβέρου, το μέγα δουκάτον -της Έσσης Κασσέλης, το δουκάτον της Νασσάου και η ελευθέρα -πόλις Φραγκφούρτη), προσηρτήθησαν εις το βασίλειον της -Πρωσσίας. Τα κράτη της νοτίου Γερμανίας, τα βασίλεια της -Βαυαρίας, Βυρτεμβέργης και το μέγα δουκάτον της Βάδης, έμεναν -εκτός της ομοσπονδίας, αλλά και ταύτα συνεδέοντο δι' ιδιαιτέρων -συμμαχικών συνθηκών προς την Πρωσσίαν και την Ομοσπονδίαν. - -Εις τον Αυστροπρωσσικόν τούτον πόλεμον η Ιταλία επολέμησε κατά -της Αυστρίας, συνομολογήσασα συμμαχίαν προς την Πρωσσίαν. Οι -Ιταλοί ενικήθησαν υπό των Αυστριακών κατά γην και κατά -θάλασσαν. Μεθ' όλα ταύτα διά των νικών της Πρωσσίας η Βενετία -εδόθη υπό της Αυστρίας εις την Γαλλίαν, η οποία την παρεχώρησεν -εις την Ιταλίαν, ώστε προς συμπλήρωσιν της Ιταλικής ενότητος -έμενε μόνον η ένωσις της Ρώμης. - - - -&ι') Ο Γαλλογερμανικός πόλεμος -1870 — 1871.& - - - -Φυσική και λογική ακολουθία του Αυστροπρωσσικού πολέμου ήτο ο -πόλεμος ο Γαλλοπρωσσικός ή Γαλλογερμανικός. Ανέκαθεν, από -αιώνων, πολιτική της Γαλλίας θεμελιώδης ήτο να μη ενωθή η -Γερμανία εις κράτος ισχυρόν, διότι η ύπαρξις ηνωμένης και -ισχυράς Γερμανίας εθεωρείτο εμπόδιον εις την επί την Ευρώπην -πολιτικήν ηγεμονίαν, την οποίαν ανέκαθεν επεζήτουν οι ισχυροί -ηγεμόνες της Γαλλίας. Διά τούτο πολιτική αυτών ήτο να διατηρούν -την διαίρεσιν της Γερμανίας υπό το πρόσχημα της υποστηρίξεως -των μικρών Γερμανικών κρατών, πρότερον μεν εναντίον της -Αυστρίας, κατόπιν δε εναντίον της Πρωσσίας. Αι νίκαι λοιπόν της -Πρωσσίας κατά το 1866, η αύξησις αυτής διά της προσαρτήσεως των -παραλβίων δουκάτων και των κρατών των διά του πολέμου -καταλυθέντων, έτι δε και η ένωσις μεγάλου μέρους της Γερμανίας -υπό την στρατιωτικήν ηγεμονίαν αυτής ήσαν εναντίον των -συμφερόντων της Γαλλίας. - -Ο πόλεμος καθίστατο αναγκαίος διά τον Ναπολέοντα Γ' και διότι -ούτος είχεν υποστή ικανάς αποτυχίας πολιτικάς και στρατιωτικάς. -Εκστρατεία τις κατά του Μεξικού εις Αμερικήν επιτυχής εν αρχή, -ατυχεστάτη εις το τέλος, είχεν ελαττώσει πολύ την δόξαν της -αυτοκρατορίας του προ των οφθαλμών του Γαλλικού λαού. Συνετέλει -εις την κατά του Ναπολέοντος δυσαρέσκειαν του Γαλλικού λαού και -η αποτυχία της κατά το 1863 μεγάλης επαναστάσεως των Πολωνών -κατά της Ρωσίας· η Ρωσία, υποστηριζομένη υπό της Πρωσσίας, -κατέστειλεν αμειλίκτως την επανάστασιν, μη πτοηθείσα εκ των -περί πολέμου απειλών, της Γαλλίας. Ταύτα πάντα κατέρριψαν την -ηθικήν δύναμιν του Ναπολέοντος και η δημοκρατική κατ' αυτού -αντιπολίτευσις έγεινεν ισχυρά, αναγκάσασα αυτόν να μεταρρυθμίση -το 1870, το σύνταγμα της αυτοκρατορίας επί το φιλελευθερώτερον. -Αλλά κατά το αυτό έτος 1870 εις Ισπανίαν, όπου κατά το 1868 -κατόπιν επαναστάσεως είχε διωχθή η βασιλεύουσα Βουρβωνική -δυναστεία, ο θρόνος έμενε κενός· κατά συνέπειαν δε μυστικών -διαπραγματεύσεων προσεκαλείτο ως βασιλεύς της Ισπανίας Γερμανός -ηγεμών, συγγενής του βασιλικού οίκου της Πρωσσίας. Την νέαν -ταύτην επιτυχίαν της Πρωσσίας μη στέργουσα η κυβέρνησις του -Ναπολέοντος περιεπλέχθη εις διαμαρτυρήσεις και -διαπραγματεύσεις, συνέπεια των οποίων ήτο η έκρηξις πολέμου -κατά της Πρωσσίας. - -Αλλ' εις τον πόλεμον τούτον εφάνη η στρατιωτική υπεροχή της -Πρωσσίας και της Γερμανίας. Η νότιος Γερμανία μείνασα πιστή εις -την υπό την Πρωσσίαν ομοσπονδίαν της βορείου Γερμανίας -εξεστράτευσεν ομού, ο δε ηνωμένος Γερμανικός στρατός υπό τη -αρχιστρατηγίαν του βασιλέως Γουλιέλμου Α', έχων στρατιωτικούς -αρχηγούς ικανωτάτους και μάλιστα τον γενικόν αρχηγόν του -επιτελείου, τον μεγαλοφυά Μόλτκε, εκέρδισε σειράν αιματηρών -αλλά λαμπρών νικών. Στρατοί ολόκληροι μεγάλοι ηχμαλωτίσθησαν, -φρούρια μεγάλα εξ εφόδου ή διά πολιορκίας εκυριεύθησαν· αυτή η -πόλις των Παρισίων πολιορκηθείσα μετά πεντάμηνον πολιορκίαν -παρεδόθη. - -Διαρκούντος του πολέμου, προ της πολιορκίας έτι των Παρισίων, ο -αυτοκράτωρ Ναπολέων, μετά τας πρώτας μεγάλας αποτυχίας, -παρεδόθη εν Σεδάν αιχμάλωτος μετά στρατού 180 χιλ. εις τον -βασιλέα της Πρωσσίας (2 7βρίου 1870). Την παράδοσιν του -Ναπολέοντος ηκολούθησεν εις Παρισίους επανάστασις, ανατρέψασα -την δυναστείαν του Ναπολέοντος και κηρύξασα την δημοκρατίαν (4 -Σεπτεμβρίου 1870). - -Μετά δε την παράδοσιν των Παρισίων (κατά Φεβρουάριον) -συνελθούσα εθνική Συνέλευσις συνωμολόγησε διά του Θιέρσου, τον -οποίον διώρισε τότε αρχηγόν της εκτελεστικής εξουσίας, έπειτα -δε και Πρόεδρον της Γαλλικής δημοκρατίας, ειρήνην -προκαταρκτικήν προς τον νικητήν, ήτις έγεινεν οριστική διά της -συνθήκης της Φραγκφούρτης. Διά της ειρήνης ταύτης η Γαλλία -απώλεσε δύο μεγάλας επαρχίας, την Αλσατίαν και μέρος της -Λοθαριγγίας, αίτινες προσηρτήθησαν εις το Γερμανικόν κράτος, -και υπεχρεώθη να πληρώση εις την Γερμανίαν πέντε δισεκατομμύρια -φράγκα, μέχρι της τελείας πληρωμής των οποίων μέρος του -Γαλλικού εδάφους κατείχετο υπό Γερμανικών στρατευμάτων. - -Διά του Γαλλογερμανικού πολέμου η Γαλλία απώλεσε την από του -Κριμαϊκού ιδίως πολέμου αποκτηθείσαν πρώτην θέσιν και μεγάλην -δύναμιν εις Ευρώπην. Τουναντίον δε η Πρωσσία, και μετ' αυτής η -Γερμανία, κατέστη πρώτη στρατιωτική δύναμις της Ευρώπης και -προσέλαβε μεγάλην πολιτικήν δύναμιν. Και εσωτερικώς δε επίσης -ενισχύθη η Γερμανία. Διότι η της Πρωσσίας ηγεμονία εξετάθη εις -όλην την Γερμανίαν, και τα νότια κράτη εισήλθαν εις την -Γερμανικήν ομοσπονδίαν, η οποία δεν ήτο πλέον ομοσπονδία της -βορείου Γερμανίας, αλλά της όλης Γερμανίας. Ωνομάσθη μάλιστα -τώρα Γερμανική αυτοκρατορία ή Γερμανικόν κράτος, διότι -διαρκούντος έτι του πολέμου ο πρόεδρος και αρχιστράτηγος της -ομοσπονδίας, ο βασιλεύς δηλαδή της Πρωσσίας, ανηγορεύθη υπό των -Γερμανών ηγεμόνων «αυτοκράτωρ». Η αναγόρευσις έγεινεν εις -Βερσαλλίας, εντός των περιφήμων ανακτόρων του Λουδοβίκου ΙΔ', -εκείνου δηλαδή του βασιλέως της Γαλλίας, ο οποίος, όπως ύστερον -ο Ναπολέων, είχε ταπεινώσει τα μέγιστα την Γερμανίαν. - - - -&ια') Η Ρωσία μετά τον Γαλλογερμανικόν -πόλεμον.& - - - -Μεγάλην ωφέλειαν εκ του Γαλλογερμανικού πολέμου έλαβε και η -Ρωσία, ήτις συνδεθείσα διά κρυφίας συνεννοήσεως προς την -Πρωσσίαν, ημπόδισε την Αυστρίαν του να έλθη εις βοήθειαν της -Γαλλίας· αυτή δε διαρκούντος του πολέμου απηλλάγη από των -ταπεινωτικωτάτων όρων της Παρισινής συνθήκης, από του όρου -δηλονότι του απαγορεύοντος να διατηρή στόλον εις την Μαύρην -θάλασσαν και να οχυρώνη τα κατά την θάλασσαν ταύτην παράλιά -της. Η Ρωσία εκήρυξεν εις την Τουρκίαν και εις τας μεγάλας -Δυνάμεις της Ευρώπης ότι δεν υποτάσσεται πλέον εις τον όρον -τούτον. Ο απότομος ούτος τρόπος εξέπληξε μεν τας κυβερνήσεις, -αλλ' ουδεμία τούτων ηδύνατο να αναλάβη πόλεμον κατά της Ρωσίας· -η Γαλλία έκειτο νικημένη και παλαίουσα αγώνα περί ζωής και -θανάτου· η Πρωσσία υπεστήριζε την Ρωσίαν· ούτω δε και αι άλλαι -Δυνάμεις υπεχρεώθησαν να συναινέσουν εις την αξίωσιν της Ρωσίας -και διά Συνδιασκέψεως των πρέσβεων εις Λονδίνον (κατά -Ιανουάριον του 1871) κατήργησαν τον όρον εκείνον της Παρισινής -συνθήκης. - -Διαρκούντος του πολέμου και οι Ιταλοί έγειναν κύριοι της Ρώμης, -αφού η Γαλλία ηναγκάσθη προς υπεράσπισιν του εδάφους της ν' -ανακαλέση τον εις Ρώμην στρατόν της κατοχής. Ούτω δε ο Ιταλικός -στρατός, μετά μικράν αντίστασιν του παπικού στρατού, κατέλαβε -την Ρώμην (20 Σεπτεμβρίου 1870), η οποία έγεινεν έκτοτε η -πρωτεύουσα του βασιλείου, και ούτω συνεπληρώθη η ένωσις της -Ιταλίας. - - - -&ιβ') Η τριπλή συμμαχία και ο Ρωσοτουρκικός -πόλεμος του 1877 — 1878.& - - - -Η Ρωσία όπως προ του πολέμου ούτω και μετά τον πόλεμον διετήρει -φιλικωτάτας σχέσεις προς την Γερμανίαν. Αλλά και η Αυστρία, η -από του 1866 μέχρι του 1870 ζητούσα περίστασιν διά να εκδικηθή -την Πρωσσίαν, μετά τας πρωτοφανείς επιτυχίας της δυνάμεως -ταύτης εφάνη πρόθυμος να συνάψη φιλικάς σχέσεις προς την νέαν -Γερμανίαν. Η Γερμανική πολιτική, την οποίαν διηύθυνε πάντοτε ο -εις πρίγκιπα προαχθείς Βίσμαρκ, έσπευσε να ενώση εις φιλικόν -σύνδεσμον τας τρεις αυτοκρατορίας, Γερμανίαν, Ρωσίαν και -Αυστρίαν, διά να απομονώση την Γαλλίαν. Ένεκα της τοιαύτης των -τριών αυτοκρατόρων συμμαχίας, έτι δε και διά της απαλλαγής της -Ρωσίας από των ταπεινωτικών όρων της Παρισινής συνθήκης, και η -θέσις της Ρωσίας εις την Ανατολήν και εις την Δύσιν υψώθη πάλιν -και ενισχύθη. Ούτως ηδυνήθη αύτη μετά τινα έτη, το 1877, να -κηρύξη πόλεμον κατά της Τουρκίας. - -Αφορμή του πολέμου τούτου ήτο η επανάστασις της Ερζεγοβίνης και -Βοσνίας, αρχίσασα το 1875, και ο ένεκα της επαναστάσεως ταύτης -επελθών το επόμενον έτος πόλεμος της Σερβίας και του -Μαυροβουνίου κατά της Τουρκίας, και προς τούτοις η τότε -γενομένη επανάστασις εις Βουλγαρίαν, ότε εξηρεθίσθησαν οι -εντόπιοι Τούρκοι και προέβησαν εις σφαγάς, αι οποίαι -συγκινήσασαι την Ευρώπην και μάλιστα την εις Αγγλίαν κοινήν -γνώμην έδωκαν εις την Ρωσίαν αφορμήν πολέμου. Εν τω μεταξύ εν -Τουρκία ο από του 1861 βασιλεύων Σουλτάνος Αβδούλ Αζίζ, αδελφός -και διάδοχος του Αβδούλ Μεδζίτ, έπεσεν από του θρόνου διά -συνωμοσίας και εφονεύθη. Ο διαδεχθείς, αυτόν ανεψιός του, υιός -του Αβδούλ Μεδζίτ, Μουράτ Ε' μετά τριών μηνών βασιλείαν -απεμακρύνθη του θρόνου ένεκεν ασθενείας και ανήλθεν εις αυτόν -(κατ' Αύγουστον του 1876) ο Χαμίτ Β'. - -Ο πόλεμος ούτος αρχίσας κατ' Απρίλιον του 1877 διήρκεσεν ένδεκα -μήνας, αι δε πολεμικαί πράξεις εγένοντο και εις Ευρώπην και εις -Ασίαν. Επολέμησαν δε μετά της Ρωσίας εναντίον της Τουρκίας, το -Μαυροβούνιον, η Σερβία (εκ νέου) και η Ρωμουνία. Οι Ρώσοι μετά -τινας κατ' αρχάς αποτυχίας εφάνησαν νικηταί και εις Ασίαν, όπου -εκυρίευσαν τα περίφημα φρούρια Αρδαχάν και Καρς, και εις -Ευρώπην, όπου διαβάντες τον Αίμον επροχώρησαν μέχρι των -προθύρων της Κωνσταντινουπόλεως και επέβαλαν εις την Τουρκίαν -την συνθήκην του Αγίου Στεφάνου. Διά της συνθήκης ταύτης, πλην -άλλων, όλη σχεδόν η Μακεδονία και μέγα μέρος της Θράκης -απετέλει Βουλγαρικόν κράτος. Αλλ' η Αγγλία μετ' απειλής πολέμου -διεμαρτυρήθη και υπεχρέωσε την Ρωσίαν να υποβάλη εις τον -έλεγχον της Ευρώπης την συνθήκην. Ούτω δε συνεκροτήθη το -συνέδριον του Βερολίνου, όπου οι υπουργοί των έξ μεγάλων -Δυνάμεων και οι αντιπρόσωποι της Τουρκίας συνωμολόγησαν την -Βερολίνιον συνθήκην την αποτελούσαν και σήμερον έτι την βάσιν -του εις την Ανατολήν πολιτικού καθεστώτος. - -Διά της συνθήκης ταύτης η Ρωσία έλαβε σπουδαίαν έκτασιν γης εις -Ασίαν μετά των οχυρών φρουρίων Αρδαχάν, Καρς, Βατούμ, και -πολεμικήν αποζημίωσιν, της οποίας το υπόλοιπον εξακολουθεί να -πληρώνη η Τουρκία κατά ετησίας δόσεις· η Ρωμουνία εκηρύχθη -ανεξάρτητος, επίσης δε η Σερβία και το Μαυροβούνιον (η Ρωμουνία -και η Σερβία μετ' ολίγον εκηρύχθησαν βασίλεια). Η Μακεδονία -απεδόθη εις την Τουρκίαν· μέρος της Θράκης (το βόρειον) -απετέλεσεν αυτόνομον επαρχίαν, την Ανατολικήν Ρωμυλίαν· η δε -μεταξύ του Αίμου και του Δουνάβεως κειμένη χώρα, η Βουλγαρία, -έγεινεν ηγεμονία υποτελής εις τον Σουλτάνον· αλλά μέρος της -Βουλγαρίας ταύτης (η Δόβρουτσα) εδόθη εις την Ρωμουνίαν διά να -αποδώση αύτη εις την Ρωσίαν το διά της συνθήκης των Παρισίων -(1855) αφαιρεθέν απ' αυτής παρά τον Δούναβιν έδαφος, το οποίον -όμως η Ρωμουνία ηναγκάσθη ύστερον ν' αποδώση, εις την Ρωσίαν. -Εις την Αυστρίαν εδόθη το δικαίωμα να κατέχη στρατιωτικώς την -Βοσνίαν και την Ερζεγοβίνην. Εις το Μαυροβούνιον εδόθη μικρόν -μέρος της Ερζεγοβίνης, ως και μικρόν μέρος της άνω Αλβανίας, -μικρόν δε μέρος της Βουλγαρίας εδόθη εις την Σερβίαν. Η Ελλάς -και η Τουρκία προσεκλήθησαν να μεταρρυθμίσουν τα όριά των -παραχωρουμένης εις την Ελλάδα της Θεσσαλίας και της Ηπείρου -μέχρι του Καλαμά. Αλλ' η παραχώρησις έγεινε μόλις μετά τρία έτη -(1881), και περιωρίσθη μόνον εις την Θεσσαλίαν (πλην της -Ελασσώνος) και εις μικρόν μέρος της Ηπείρου. - - - -&ιγ') Τα μετά την Βερολίνιον συνθήκην.& - - - - Συγχρόνως σχεδόν προς την Βερολίνιον συνθήκην συνωμολογήθη -μεταξύ Αγγλίας και Τουρκίας η περί Κύπρου σύμβασις, διά της -οποίας η Κύπρος περιήλθεν εις την κατοχήν της Αγγλίας· η Αγγλία -ανέλαβε την υποχρέωσιν να υπερασπίση εναντίον της Ρωσίας τας -υπολειπομένας Ανατολικάς κτήσεις του Σουλτάνου. - -Το 1879 επελθούσης ψυχρότητος εις τας Ρωσογερμανικάς σχέσεις -συνωμολογήθη συμμαχία αμυντική μεταξύ Γερμανίας και Αυστρίας -εναντίον της Ρωσίας. - -Το 1881 η Γαλλία, επί προφάσει εκστρατείας κατά φυλής ληστρικής -εις Τύνιδα, κατέλαβε στρατιωτικώς την χώραν ταύτην, εναντίον -των διαμαρτυρήσεων του Σουλτάνου, και διατηρεί αυτήν μέχρι -σήμερον. - -Κατά το αυτό έτος, φονευθέντος υπό αναρχικών συνωμοτών του -Τσάρου Αλεξάνδρου Β', ανήλθεν εις τον Ρωσικόν θρόνον ο -Αλέξανδρος Γ'. - -Το 1882 η Αγγλία, επωφελουμένη εκ της εις Αίγυπτον στάσεως του -Αραβή, κατέλαβε στρατιωτικώς την χώραν, την οποίαν και κατέχει -μέχρι σήμερον. - -Το 1884 η Γαλλία προσήρτησεν εις το Ασιατικόν αυτής κράτος το -Τογκίνον. - -Το 1885 διά στάσεως εις Φιλιππούπολιν εξεδιώχθη ο διοικητής της -Ανατολικής Ρωμυλίας και η χώρα αύτη εκήρυξε την ένωσίν της μετά -της Βουλγαρικής ηγεμονίας. Εκ τούτου προήλθε πόλεμος μεταξύ -Σερβίας και Βουλγαρίας, εις τον οποίον ενικήθησαν οι Σέρβοι. Το -αυτό γεγονός επροκάλεσεν επιστράτευσιν εις Ελλάδα, αλλ' ο -πόλεμος ημποδίσθη διά του αποκλεισμού των παραλίων της Ελλάδος -υπό των στόλων τινών των μεγάλων Δυνάμεων (το 1886). - -Το 1888 απέθαναν ο γηραιός Γερμανός αυτοκράτωρ Γουλιέλμος Α' -και μετά τρίμηνον βασιλείαν του ασθενούντος υιού αυτού -Φρειδερίκου Γ' και τον θάνατον αυτού ανήλθεν εις τον Πρωσσικόν -και Γερμανικόν θρόνον ο Γουλιέλμος Β'. - -Το 1891 έγεινε προσέγγισις μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας, η οποία -κατά τα επόμενα έτη επέφερεν oριστικήν μεταξύ των κρατών τούτων -συμμαχίαν, την λεγομένην διπλήν. - -Το 1894 απέθαναν ο Τσάρος Αλέξανδρος Γ' και διεδέχθη αυτόν ο -υιός αυτού Νικόλαος Β'. - -Το 1895 απόπειραι στάσεων εις Αρμενίαν επροκάλεσαν σφαγάς -Αρμενίων εν Κωνσταντινουπόλει, αι οποίαι επανελήφθησαν και το -επόμενον έτος και εις Κωνσταντινούπολιν και εις τας Ασιατικάς -επαρχίας χωρίς να επιφέρουν την ενεργόν διαμαρτύρησιν ή -επέμβασιν των Δυνάμεων υπέρ των Αρμενίων. - -Το σχέδιον των εις την Τουρκικήν διοίκησιν μεταρρυθμίσεων, το -οποίον αι Δυνάμεις εζήτουν να εφαρμόσουν εις Τουρκίαν εξ -αφορμής των σφαγών τούτων εναυάγησεν ένεκα των κατά το έτος -1897 νέων περιπλοκών του Κρητικού ζητήματος, εκ των οποίων -προήλθεν ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897. Το 1898 εξερράγη -ένεκα της επαναστάσεως της νήσου Κούβας πόλεμος μεταξύ των -Ηνωμένων Πολιτειών της Βορείου Αμερικής και της Ισπανίας, εις -τον οποίον η Ισπανία ηττηθείσα ηναγκάσθη ν' αποχωρήση της -Κούβας και να παραχωρήση όλας σχεδόν τας υπολειπομένας κτήσεις -της εις την Αμερικήν, ως και τας Φιλιππίνας νήσους, εις τας -Ηνωμένας Πολιτείας. - -Το 1899 οι Άγγλοι εισεχώρησαν νικηφόροι εις το Σουδάν, -καταλύσαντες το κράτος του διαδόχου (Χαλίφα) του Μάγδη. Το αυτό -έτος περιεπλάκησαν εις τον κατά των Βόερς του Τράνσβααλ και της -Οράγγης εις την Νότιον Αφρικήν πόλεμον, όστις διαρκεί έτι και -κατά το 1900, στραφείς οριστικώς υπέρ των Άγγλων. - -Το 1899 ο Τσάρος Νικόλαος Β' συνεκάλεσεν όλα τα κράτη του -κόσμου εις μεγάλην περί ειρήνης Σύνοδον εν Άγη της Ολλανδίας. Η -Σύνοδος αφοπλισμού έλαβε γενικάς τινας αποφάσεις υπέρ της -Ειρήνης και της ελαττώσεως των δεινών του πολέμου. Τα πρακτικά -της Συνόδου επεκυρώθησαν τω 1900. - -Το 1900 μέγα ειρηνικόν έργον, η παγκόσμιος Έκθεσις των Παρισίων -πανηγυρίζει το τέλος του 19ου και την αρχήν του 20ου αιώνος. - -Ο εικοστός αιών, εις τον οποίον εισερχόμεθα, παραλαμβάνει από -τον 19ον αιώνα πολλά εκκρεμή ζητήματα. Έν των σοβαρωτέρων και -σημαντικωτέρων είναι το ζήτημα των ευρωπαϊκών αποικισμών. - -Τα μεγάλα κράτη αισθάνονται την ανάγκην επεκτάσεως πέραν και -εκτός της Ευρώπης. Η μεγάλη αύξησις του πληθυσμού, η τεραστία -ανάπτυξις της βιομηχανίας κατά συνέπειαν των πολλών και μεγάλων -εφευρέσεων του λήγοντος αιώνος, και αι αυξανόμεναι απαιτήσεις -των εργατικών τάξεων ένεκα του κοινωνικού ζητήματος, όλα ταύτα -ομού αναγκάζουν τας μεγάλας δυνάμεις να στρέφουν τα βλέμματα -προς άλλας ηπείρους, ιδίως προς την Ανατολικήν Ασίαν και προς -τα παράλια και τα ενδότερα της Αφρικής. Ανεφέραμεν ήδη εν -συντόμω διάφορα παραδείγματα των τοιούτων αποικιακών -κατακτήσεων διαφόρων Ευρωπαϊκών κρατών. Σήμερον δε παριστάμεθα -μάρτυρες του εις την νότιον Αφρικήν πεισματώδους πολέμου μεταξύ -των Ολλανδών εκεί αποίκων και της Αγγλίας, της οποίας η νίκη θα -συνεπιφέρη την αύξησιν των μεγάλων ήδη Αφρικανικών της κτήσεων. -Εις δε την Κίναν, η επέκτασις της Ευρωπαϊκής επιρροής, η διά -του προσηλυτισμού διάδοσις του Χριστιανισμού, και η επιδίωξις -μεγάλων επιχειρήσεων εμπορικών ή δημοσίων έργων αφύπνισαν την -αντιζηλίαν και το μίσος των εγχωρίων, και επέφεραν τας -περιπλοκάς αι οποίαι απέληξαν εις τον συνασπισμόν των -πολιτισμένων κρατών εναντίον της Κίνας. Αλλ' επειδή όλαι αι -μεγάλαι δυνάμεις αποβλέπουν εις την απόκτησιν χωρών εις Ασίαν ή -εις Αφρικήν, αι τοιαύται επιχειρήσεις, ένεκα των συγκρουομένων -Ευρωπαϊκών συμφερόντων, περιέχουν τον κίνδυνον περιπλοκών και -διανοίγουν νέους ορίζοντας διά την ιστορίαν του μέλλοντος. - - - -&ιδ') Η Ελλάς 1850 - 1900.& - - - -Η ιστορία της Ελλάδος κατά το δεύτερον ήμισυ του 19ου αιώνος -συγκεφαλαιούται εις τα εξής: - -Το 1854 κατά τον Κριμαϊκόν πόλεμον έγεινεν επανάστασις εις -Θεσσαλίαν και Ήπειρον, υποστηριζομένη από την Ελλάδα, αλλά -κατεστάλη υπό των Αγγλογάλλων διά της κατοχής του Πειραιώς. - -Το 1862 έγεινε μεταπολίτευσις διά της πτώσεως του Όθωνος και -της Βαυαρικής δυναστείας. - -Κατά τα έτη 1862 και 1863 εθνική συνέλευσις συνελθούσα έδωκε -νέον σύνταγμα εις την Ελλάδα και εξέλεξε βασιλέα των Ελλήνων -τον εκ της Δανικής δυναστείας (Χόλσταϊν Σόνδερβουργ Γλύκσβουργ) -ηγεμονόπαιδα Γεώργιον. - -Το 1866 εξερράγη επανάστασις εις Κρήτην διαρκέσασα μέχρι του -1869. Περί το τέλος του 1868 η επανάστασις αύτη επέφερε την -μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος διακοπήν σχέσεων. Αλλ' ο -απειλούμενος πόλεμος απεσοβήθη διά της Συνδιασκέψεως των -Παρισίων (1869). - -Το 1881, μετά τον Ρωσοτουρκικόν πόλεμον, προσετέθη η Θεσσαλία -και μικρόν μέρος της Ηπείρου εις την Ελλάδα. Το 1885 η ένωσις -της Ανατολικής Ρωμυλίας μετά της Βουλγαρίας επροκάλεσε την -διαμαρτυρίαν της Ελληνικής κυβερνήσεως και την επιστράτευσιν -του Ελληνικού στρατού. Αλλ' η επέμβασις των Δυνάμεων και ο -αποκλεισμός των Ελληνικών παραλίων αφώπλισε την Ελλάδα και -αποκατέστησε την ειρήνην. - -Το 1892 η οικονομική κατάστασις του κράτους εδεινώθη τόσον, -ώστε η Κυβέρνησις ηναγκάσθη να ελαττώση εις 30 % την υπηρεσίαν -του δημοσίου χρέους. - -Το 1897 η από του προηγουμένου ήδη έτους, δεινωθείσα των -πραγμάτων κατάστασις εις Κρήτην εδεινώθη έτι περισσότερον και -υπεχρέωσε την Ελληνικήν κυβέρνησιν να πέμψη στόλον και στρατόν -εις την νήσον και να κηρύξη την προσάρτησίν της. Κατ' -ακολουθίαν της επεμβάσεως ταύτης επήλθεν ο Ελληνοτουρκικός -πόλεμος. Αι ήτται της Ελλάδος επέβαλαν εις αυτήν πολεμικήν -αποζημίωσιν και παραχώρησιν τινών στρατηγικών θέσεων κατά τα -όρια. Εγκατεστάθη δε εις την Ελλάδα ο Ευρωπαϊκός έλεγχος διά -την υπηρεσίαν του προς το εξωτερικόν δημοσίου χρέους. Ουχ ήττον -η Κρήτη διά των ισχυρών ενεργειών τεσσάρων Δυνάμεων, Αγγλίας, -Ρωσίας, Γαλλίας και Ιταλίας, έγεινεν αυτόνομος πολιτεία. - - - - -ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ - Σελ. -&Εισαγωγή& 3 -Η Ευρώπη προ του 19 μ. Χ. αιώνος 3 -Αι παραμοναί του 19 αιώνος 12 - -&Η Ευρώπη κατά τον 19 αιώνα& 25 -α') Η Γαλλία και η Ευρώπη έως του 1815 25 -β') Η Βιενναία Συνθήκη και η Ιερά Συμμαχία 34 -γ') Η Ευρώπη από τον 1815 έως του 1830 37 -δ') Η Ελληνική Επανάστασις του 1821 41 -ε') Η Ευρώπη από τον 1830 έως του 1848 44 -στ') Τα έτη 1848 — 1849 49 -ζ') Ο Κριμαϊκός πόλεμος 58 -η') Γαλλοϊταλικός πόλεμος κατά της Αυστρίας και η -ελευθέρωσις και ένωσις της Ιταλίας 61 -θ') Αυστροπρωσσικός πόλεμος του 1866 63 -ι') Ο Γαλλογερμανικός πόλεμος 1870 — 1871 66 -ια') Η Ρωσία μετά τον Γαλλογερμανικόν πόλεμον 69 -ιβ') Η τριπλή συμμαχία και ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος -του 1877 — 1878 70 -ιγ') Τα μετά την Βερολίνιον συνθήκην 74 -ιδ') Η Ελλάς 1850 — 1900 78 - - - - -{Διαφημήσεις} - - - - - -&ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ -ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ& - - - -ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΥΤΗΣ διά του από 30 Μαρτίου 1841 νόμου. - -ΜΕΤΟΧΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ κατατεθειμένον δρ. 20,000,000. - -ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟΝ τακτικόν και έκτακτον » 18,500,000. - -ΜΕΤΟΧΑΙ 20,000 προς δραχμάς 1000 εκάστη. - -ΕΔΡΑ αι Αθήναι. - -ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ αυτής, Διοικητής (αναπληρούμενος υπό δύo -Υποδιοικητών) προεδρεύων δωδεκαμελούς Συμβουλίου, όπερ -συνεδριάζει επί παρουσία Βασιλικού Επιτρόπου. - -ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΣΤ. ΣΤΡΕΙΤ. - -ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΑΙ Ιω. Α. Βαλαωρίτης και Ιω. Ευταξίας. - -_______ - -ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ. Προνόμιον εκδόσεως τραπεζικών -γραμματίων. — Προεξοφλήσεις εμπορικών γραμματίων. — Δάνεια επί -υποθήκη. — Χορηγήσεις επί ενεχύρω εμπορευμάτων. — Δάνεια επί -ενεχύρω τίτλων. — Πιστώσεις δι' ανοικτού λογαριασμού, επί -υποθήκη και ενεχύρω. — Καταθέσεις άτοκοι. — Καταθέσεις έντοκοι -υπό προθεσμίαν κατά κλίμακα τόκων. — Έκδοσις δανείων δι' -ομολογιών. — Παρακαταθήκαι. — Αγορά και πώλησις συναλλαγμάτων -Εξωτερικών. — Συμμετοχή εις εγχωρίους Εταιρείας — Χορηγήσεις -εις γεωργούς και κτηματίας. — Δάνεια εις Δήμους, εις την -Κυβέρνησιν και άλλα νομικά πρόσωπα. — Υπηρεσία δημοσίων και -άλλων δανείων. — Κίνησις κεφαλαίων δι' επιταγών εν τω -Εσωτερικώ. — Ταμείον τίτλων προς φύλαξιν. — Ταμιευτήριον -(caisse d' épargne). - -ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ εις Αγρίνιον, Αίγιον, Άμφισσαν, Άρταν, -Αταλάντην, Βόλον, Γύθειον, Δημητσάναν, Θήβας, Θήραν, Καλάβρυτα, -Καλάμας, Καρδίτσαν, Κόρινθον, Κυπαρισσίαν, Λαμίαν, Λάρισαν, -Λεβαδείαν, Λευκάδα, Μεγαλόπολιν, Μεσολόγγιον, Ναύπακτον, -Ναύπλιον, Πάτρας, Πειραιά, Πόρον, Πύλον, Πύργον, Σκόπελον, -Σπάρτην, Σύρov, Τρίκκαλα, Τρίπολιν, Χαλκίδα. - - - -________ - - - -&ΤΡΑΠEZA -ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ -ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ& - - - -ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΥΤΗΣ διά του από 29 Μαΐου 1873 Β. Διατάγματος. ΕΔΡΑ αι -Αθήναι. - -ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ εν Πειραιεί, Πάτραις και Βόλω. - -ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ εννεαμελές. - -ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Δημοσθ. I. Σαμιωτάκης. - -ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Γεώργ. Παρίσης. - -Όροι εργασιώv της Τραπέζης. — Η Τράπεζα παρέχει πιστώσεις διά -την προεξόφλησιν εμπορικών συναλλαγμάτων. Χορηγεί επίσης -πιστώσεις επί ανοικτώ λογαριασμώ, επί αποθήκη ακινήτων ή -ενεχυριάσει αξιών Ελληνικών ή ξένων τω κομιστή εγγεγραμμένων -εις το Χρηματιστήριον και ευκόλως διαπραγματευομένων. - -Δανείζει επίσης με συμφωνίας ιδιαιτέρας επί μετοχών, ομολογιών -και δημοσίων χρεωγράφων. - -Δέχεται καταθέσεις εις τραπεζογραμμάτια, χορηγεί δε επ' αυτών -τόκον : - - 3 % διά τας καταθέσεις εις πρώτην αναζήτησιν - 4 % διά τας καταθέσεις από 1 έτους έως 3 ετών - 5 % διά τας καταθέσεις 3 ετών και επέκεινα - -Διά τας εις χρυσόν καταθέσεις γίνονται ιδιαίτεραι συμφωνίαι. -Αγοράζει και πωλεί συναλλάγματα και επιταγάς επί του -Εξωτερικού. - -Αναλαμβάνει την εκτέλεσιν παντός είδους χρηματιστικών εντολών, -την είσπραξιν αξιών επί της Ελλάδος και του Εξωτερικού ως και -όλων των εξαργυρωτέων τοκομεριδίων και τίτλων. - -Δέχεται προς φύλαξιν μετοχάς, ομολογίας, δημόσια χρεώγραφα, -ελληνικά ή ξένα, ονομαστικά ή τω φέροντι ως και παν πολύτιμον -αντικείμενον με μικρά δικαιώματα. - -Αι αποδείξεις των προς φύλαξιν χρεωγράφων δεν είνε -μεταβιβάσιμοι. - -Τα εισπραττόμενα φύλακτρα είνε l/4 % επί της αξίας των -τοκομεριδίων και 5 λεπτά κατά τίτλον και καθ' εξαμηνίαν, όταν -δεν χορηγήται μέρισμα. - -Διά την είσπραξιν των τοκομεριδίων τη φροντίδι της Τραπέζης -ορίζεται προμήθεια 1/4 % επί πλέον επί της αξίας αυτών. - - -________ - - - -ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΘΗΝΩΝ -ΙΔΡΥΘΕΙΣΑ ΔΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΩ 1893 - - - -ΕΔΡΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ - -ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ : ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ — ΠΑΤΡΑΙΣ ΒΟΛΩ — ΣΥΡΩ — ΚΑΛΑΜΑΙΣ — -ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΧΑΝΙΟΙΣ — HPAKΛEIΩ - -Η Τράπεζα Αθηνών εκτελεί προεξοφλήσεις, εισπράξεις γραμματίων, -προκαταβολάς επί χρεωγράφων και εμπορευμάτων, ανοίγει -τρεχουμένους λογαριασμούς ηγγυημένους και εν γένει αναδέχεται -την εκτέλεσιν πάσης τραπεζιτικής και εμπορικής επιχειρήσεως υπό -συμφορωτάτους όρους. Δέχεται χρεώγραφα προς φύλαξιν αντί -ελαχίστων δικαιωμάτων. Δέχεται καταθέσεις χρημάτων πληρώνουσα -τόκον: - - 3 % εις πρώτην ζήτησιν - 3 1/2 % διά καταθέσεις 6 μηνών - 4 % διά καταθέσεις ενός έτους - 5 % διά καταθέσεις δύο ετών και επέκεινα. - -Διά τας εις χρυσόν καταθέσεις πληρώνει τον αυτόν τόκον, -αποδίδωσι δ' αυτάς αυτουσίως. - -ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΝ - -Πάσαι αι εργατικαί τάξεις δύνανται καθ' εκάστην να καταθέτωσι -τας οικονομίας των εις το _Ταμιευτήριον της Τραπέζης Αθηνών_ -προς ασφαλή φύλαξιν και απολαυήν τόκου 3 1/2 % μετά του -δικαιώματος ν' αποσύρωσι τα χρήματά των εις πρώτην ζήτησιν. -Καταθέσεις εισί δεκταί από 5 μέχρι 2000 δραχ. Εις τους -καταθέτας δίδει η Τράπεζα έντυπον βιβλιάριον, εν ώ εγγράφονται -τακτικώς όλαι αι καταθέσεις και απολήψεις. - -ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΏΝ - -Η Τράπεζα δέχεται εις τα θησαυροφυλάκιά της χρεώγραφα, αξίας -και παν πολύτιμον αντικείμενον προς φύλαξιν με μικρά -δικαιώματα. Τίθησι προς τούτοις εις την διάθεσιν του κοινού -Χρηματοκιβώτια ολόκληρα, διαφόρων διαστάσεων του τελειοτάτου -Αγγλικού συστήματος, άτινα ενοικιάζει προς φύλαξιν αξιών, -εγγράφων, κοσμημάτων κτλ. προς δραχ 3 έως 10 κατά μήνα αναλόγως -του μεγέθους. - -Η αίθουσα των Χρηματοκιβωτίων εκτισμένη με πλίνθους και χάλυβα -κατά το τελειότερον Αγγλικόν σύστημα Chubb είναι εντελώς -προφυλαγμένη κατά του πυρός και φρουρείται διαρκώς ημέρας και -νυκτός. Οι ενοικιασταί των Χρηματοκιβωτίων εισέρχονται εν αυτή -μόνον κατά τας ώρας καθ' ας λειτουργούσι τα Ταμεία της Τραπέζης -ήτοι τον χειμώνα από τας 9 — 12 π. μ. και 2 — 5 μ. μ., το δε -θέρος από τας 8 1/2 — 12 π. μ. και 3 — 6 μ. μ. - -Η _Τράπεζα Αθηνών_ διαθέτει εν τοις γραφείοις αυτής _ιδιαίτερον -διαμέρισμα_ διά τους εν Ελλάδι παρεπιδημούντας κ. κ. ξένους και -κομιστάς πιστωτικών επιστολών, μετά _ιδιαιτέρας ταχυδρομικής, -τηλεγραφικής και τηλεφωνικής υπηρεσίας_ και εν γένει παρέχει -αυτοίς πάσαν ευκολίαν προς διεξαγωγήν των τραπεζιτικών -υποθέσεών των - - -________ - - - -&AΔΕΛΦOI MAPIΝΟI& -T P Α Π Ε Ζ Ι Τ Α Ι - -οδός Κοραή — Εν Αθήναις - - -Αγοραπωλησίαι συναλλάγματος και παντός είδους Τραπεζιτικαί -εργασίαι._ - -ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ -_της Αγγλοοαιγυπτιακής Ατμοπλοϊκής Εταιρίας - -KHEDIVIAL STEAMSHIP & GRAVING DOCK Cy - -(Πλατεία Καραϊσκάκη εν Πειραιεί) - -__________ - - -Γ· ΒΙΚΕΛΑΣ — ΑΘΗΝΑΙ -ΟΔΟΣ ΚΟΡΑΗ, ΑΡΙΘ. 4. - -ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΩΡ -Των εξής ασφαλιστικών Εταιρειών: - -«Η ΕΘΝΙΚΗ» πυρασφάλειαι. - -«PROVIDENTIA» εν Βιέννη, κεφάλ. Κορ. 5,000,000 -_Ασφάλειαι μεταφοράς διά θαλάσσης και ξηράς._ - -«ΑLLΕΑΝΖΑ» εν Γενεύη, κεφάλ. λ. Ιτ. 15,000,000 -_Ασφάλειαι ζωής και τυχαίων δυστυχημάτων._ - -ΟΡΟΙ ΕΠΩΦΕΛΕΣΤΑΤΟΙ, ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ ΜΕΤΡΙΑ -ΣΥΝΑΨΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΩΝ ΕΙΣ ΔΡΑΧΜΑΣ - - -________ - - - -ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΜΠΕΔΟKΛEOΥΣ - -ΤΜΗΜΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΝ - -ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ Έκδοσις επιταγών επί του Εξωτερικού. — Αγοραπωλησίαι -συναλλαγματικών, επιταγών, χρυσού, ξένων τραπεζικών Γραμματίων -και τίτλων. - -ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ Συναλλαγματικών, τίτλων και τοκομεριδίων ενταύθα και -εν τω εξωτερικώ. - -ΔΑΝΕΙΑ Προκαταβολαί επί τίτλων. — Λογαριασμοί τρεχούμενοι. - -ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ 3 1/2 % ετησίως, απόδοσις εις πρώτην αναζήτησιν - 4 % ετησίως, απόδοσις μετά ένα μήνα - 4 1/2 % ετησίως, απόδοσις μετά τρεις μήνας - 5 % ετησίως, απόδοσις μετά έξ μήνας - 5 1/2 % ετησίως, απόδοσις μετά έν έτος και πλέον - -ΤΜΗΜΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΕΩΣ - -Πώλησις πάσης λαχειοφόρου ομολογίας εις μηνιαίας δόσεις, με την -τύχην υπέρ του αγοραστού από της καταβολής της πρώτης δόσεως. - -ΤΜΗΜΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ -Αγοραπωλησίαι τίτλων ενταύθα και εν τω εξωτερικώ επί απλή -μεσιτεία. - -ΤΜΗΜΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ -ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑΙ - -ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ _παντός είδους εμπορευμάτων, μηχανών κλπ. υπό -συμφέροντας όρους, μετρητοίς και επί προθεσμία._ - -ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΙ ΟΙΚΩΝ Προκαταβολαί επί εμπορευμάτων. - - -________ - - - -ΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟΝ ΠΑΛΛΗ & ΚΟΤΖΙΑ - -ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ - -ΙΔΡΥΘΕΝ ΤΩ 1 8 7 0 - -ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ ΦΑΚΕΛΛΩΝ -ΚΑΤΑΣΤΙΧΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΑΡΤΟΝΙΩΝ - -AΤΜΟKINHTΟN ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΟΓΡΑΦΕΙΟΝ - -ΧΑΡΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥ - -ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ -και επιγραφαί διά θύρας εκ πορσελάνης (Plaques émaillées) - -EKTYΠΟΥNΤΑΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΑ -_Καλλιτεχνικά στιγμιαίως ως και χαλκογραφίας_ - -ΜΕΓΑΛΑΙ ΑΠΟΘΗΚΑΙ ΧΑΡΤΟΥ -Π α ν τ ό ς ε ί δ ο υ ς κ α ι π ο ι ό τ η τ ο ς - -ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΙΔΗ - -ΠΩΛΗΣΙΣ ΧΟΝΔΡΙΚΗΣ και ΛIΑΝΙΚΩΣ - - - - - - - -End of Project Gutenberg's Europe in the 19th century, by Pavlos Karolidis - -*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EUROPE IN THE 19TH CENTURY *** - -***** This file should be named 40150-0.txt or 40150-0.zip ***** -This and all associated files of various formats will be found in: - http://www.gutenberg.org/4/0/1/5/40150/ - -Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for -his major work in proofreading. - - -Updated editions will replace the previous one--the old editions -will be renamed. - -Creating the works from public domain print editions means that no -one owns a United States copyright in these works, so the Foundation -(and you!) can copy and distribute it in the United States without -permission and without paying copyright royalties. Special rules, -set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to -copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to -protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark. Project -Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you -charge for the eBooks, unless you receive specific permission. If you -do not charge anything for copies of this eBook, complying with the -rules is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose -such as creation of derivative works, reports, performances and -research. They may be modified and printed and given away--you may do -practically ANYTHING with public domain eBooks. Redistribution is -subject to the trademark license, especially commercial -redistribution. - - - -*** START: FULL LICENSE *** - -THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK - -To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase "Project -Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project -Gutenberg-tm License (available with this file or online at -http://gutenberg.org/license). - - -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm -electronic works - -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy -all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession. -If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project -Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the -terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or -entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. - -1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement -and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic -works. See paragraph 1.E below. - -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation" -or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project -Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual works in the -collection are in the public domain in the United States. If an -individual work is in the public domain in the United States and you are -located in the United States, we do not claim a right to prevent you from -copying, distributing, performing, displaying or creating derivative -works based on the work as long as all references to Project Gutenberg -are removed. Of course, we hope that you will support the Project -Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by -freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of -this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with -the work. You can easily comply with the terms of this agreement by -keeping this work in the same format with its attached full Project -Gutenberg-tm License when you share it without charge with others. - -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in -a constant state of change. If you are outside the United States, check -the laws of your country in addition to the terms of this agreement -before downloading, copying, displaying, performing, distributing or -creating derivative works based on this work or any other Project -Gutenberg-tm work. The Foundation makes no representations concerning -the copyright status of any work in any country outside the United -States. - -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: - -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate -access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently -whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the -phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project -Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed, -copied or distributed: - -This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with -almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or -re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included -with this eBook or online at www.gutenberg.org/license - -1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived -from the public domain (does not contain a notice indicating that it is -posted with permission of the copyright holder), the work can be copied -and distributed to anyone in the United States without paying any fees -or charges. If you are redistributing or providing access to a work -with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the -work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1 -through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the -Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or -1.E.9. - -1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional -terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked -to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the -permission of the copyright holder found at the beginning of this work. - -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. - -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg-tm License. - -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any -word processing or hypertext form. However, if you provide access to or -distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than -"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version -posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org), -you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a -copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon -request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other -form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm -License as specified in paragraph 1.E.1. - -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided -that - -- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is - owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he - has agreed to donate royalties under this paragraph to the - Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments - must be paid within 60 days following each date on which you - prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax - returns. Royalty payments should be clearly marked as such and - sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the - address specified in Section 4, "Information about donations to - the Project Gutenberg Literary Archive Foundation." - -- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm - License. You must require such a user to return or - destroy all copies of the works possessed in a physical medium - and discontinue all use of and all access to other copies of - Project Gutenberg-tm works. - -- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any - money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days - of receipt of the work. - -- You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg-tm works. - -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm -electronic work or group of works on different terms than are set -forth in this agreement, you must obtain permission in writing from -both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael -Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the -Foundation as set forth in Section 3 below. - -1.F. - -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -public domain works in creating the Project Gutenberg-tm -collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic -works, and the medium on which they may be stored, may contain -"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or -corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual -property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a -computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by -your equipment. - -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right -of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. - -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium with -your written explanation. The person or entity that provided you with -the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a -refund. If you received the work electronically, the person or entity -providing it to you may choose to give you a second opportunity to -receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy -is also defective, you may demand a refund in writing without further -opportunities to fix the problem. - -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER -WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO -WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. - -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages. -If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the -law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be -interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by -the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any -provision of this agreement shall not void the remaining provisions. - -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance -with this agreement, and any volunteers associated with the production, -promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works, -harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees, -that arise directly or indirectly from any of the following which you do -or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm -work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any -Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause. - - -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm - -Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of computers -including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists -because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from -people in all walks of life. - -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need, are critical to reaching Project Gutenberg-tm's -goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations. -To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4 -and the Foundation web page at http://www.pglaf.org. - - -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive -Foundation - -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Its 501(c)(3) letter is posted at -http://pglaf.org/fundraising. Contributions to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent -permitted by U.S. federal laws and your state's laws. - -The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S. -Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered -throughout numerous locations. Its business office is located at -809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email -business@pglaf.org. Email contact links and up to date contact -information can be found at the Foundation's web site and official -page at http://pglaf.org - -For additional contact information: - Dr. Gregory B. Newby - Chief Executive and Director - gbnewby@pglaf.org - - -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation - -Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide -spread public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. - -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To -SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any -particular state visit http://pglaf.org - -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. - -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. - -Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. -To donate, please visit: http://pglaf.org/donate - - -Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic -works. - -Professor Michael S. Hart is the originator of the Project Gutenberg-tm -concept of a library of electronic works that could be freely shared -with anyone. For thirty years, he produced and distributed Project -Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support. - - -Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S. -unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily -keep eBooks in compliance with any particular paper edition. - - -Most people start at our Web site which has the main PG search facility: - - http://www.gutenberg.org - -This Web site includes information about Project Gutenberg-tm, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. diff --git a/old/40150-0.zip b/old/40150-0.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index 7ade92d..0000000 --- a/old/40150-0.zip +++ /dev/null diff --git a/old/40150-h.zip b/old/40150-h.zip Binary files differdeleted file mode 100644 index f8948c8..0000000 --- a/old/40150-h.zip +++ /dev/null diff --git a/old/40150-h/40150-h.htm b/old/40150-h/40150-h.htm deleted file mode 100644 index 54a05c8..0000000 --- a/old/40150-h/40150-h.htm +++ /dev/null @@ -1,2392 +0,0 @@ -<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" - "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd"> -<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml"> - -<head> -<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" /> -<meta name="keywords" - content="Παύλος Καρολίδης, η Ευρώπη κατά τον 19ο αιώνα, Ιστορία" /> - -<title>η Ευρώπη κατά τον 19ο αιώνα</title> - -<style type="text/css"> - -body { -font-family: verdana, geneva, arial, helvetica, sans-serif; -line-height: 20px; -margin-left: 5%; -margin-right: 5%; -} - -h1 { font-size: 185%; font-weight: bold; text-align: center; } -h2 { font-size: 150%; font-weight: bold; text-align: center; } -h3 { font-size: 120%; font-weight: bold; text-align: center; } -h4 { font-size: 105%; font-weight: bold; text-align: center; } -h5 { font-size: 90%; font-weight: bold; text-align: center; } -h6 { font-size: 80%; font-weight: bold; text-align: center; } - -p{ - text-align: justify; - margin-top: 1em; - margin-bottom: 1em; -} - -hr{ - width: 65%; -} -.poem { - FONT-SIZE: 95%; margin-left: 30%; -} - -.sp{ - letter-spacing:3px -} - -</style> - -</head> -<body> - - -<pre> - -Project Gutenberg's Europe in the 19th century, by Pavlos Karolidis - -This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with -almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or -re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included -with this eBook or online at www.gutenberg.org/license - - -Title: Europe in the 19th century - -Author: Pavlos Karolidis - -Release Date: July 7, 2012 [EBook #40150] - -Language: Greek - -Character set encoding: UTF-8 - -*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EUROPE IN THE 19TH CENTURY *** - - - - -Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for -his major work in proofreading. - - - - - - -</pre> - - - -<p style='font-size: small;'>Note: The tonic system has been changed from polytonic to -monotonic, the spelling of the book has not been changed otherwise. A correction at -the end of the book has been taken into account.// -Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Κατά τα άλλα έχει -διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Μία διόρθωση στο τέλος του βιβλίου έχει -ληφθεί υπόψη.</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/cover.jpg" width="380" -height="600" -alt="Εξώφυλλο" border="2" /><br /></p> - - -<h3 style="margin-top: 5em"> -Π. ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ</h3> - -<h1 style="margin-top: 5em">Η Ε Υ Ρ Ω Π Η</h1> -<h3 style="margin-top: 3em">ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ον ΑΙΩΝΑ</h3> - -<h3 style="margin-top: 5em">ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ</h3> - -<h3 style="margin-top: 8em"> -ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ<br /> -1900</h3> - -<p> -</p> - -<p style="text-align: center; margin-top: 15em"> -ΕΚΔΟΣΕΙΣ TOΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ<br /> ΠΡΟΣ ΔΙΑΔΟΣΙΝ<br />ΩΦΕΛΙΜΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ -<br /><br /><br /><br /><br /> - -ΑΡΙΘ. 10. — ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1900 -<br /><br /><br /><br /><br /> -<br /><br /><br /><br /><br /> - -ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑ ΡΑΦΤΑΝΗ — ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ</p> - -<h3 style="margin-top: 9em">ΕΙΣΑΓΩΓΗ</h3> - -<h4 style="margin-top: 5em">Η Ευρώπη προ του 19 μ. Χ. αιώνος</h4> - -<p> -<br /> -Η Ευρώπη, η οποία σήμερον είναι το κέντρον της ιστορίας του κόσμου και κατοικείται -υπό των ισχυροτάτων και μάλλον πολιτισμένων λαών, είχε το πάλαι δύο μόνον -σπουδαίους και πολιτισμένους λαούς, τους Έλληνας και τους Ρωμαίους. Αλλ' ο -πολιτισμός και των δύο τούτων λαών, μάλιστα ο των Ελλήνων, είχε την καταγωγήν του -εν μέρει εκ της Ασίας και εκ της Αιγύπτου. Εκεί ανεπτύχθη ο αρχαιότατος ιστορικός -βίος, εκεί αι αρχαιόταται θρησκείαι και πoλιτείαι. Η Κίνα, η Ινδία, η Βαβυλωνία, η -Ασσυρία, η Μηδία, η Περσία εις την μεγάλην Ασιατικήν ήπειρον, και η Αίγυπτος εις -την Αφρικήν ήσαν αι χώραι και τα κράτη, όπου εγεννήθη κατά πρώτον ο πολιτισμός. -Αλλ' ο πολιτισμός εκείνος εστερείτο τριών πραγμάτων, τα οποία δημιουργούν τον -αληθή πνευματικόν βίον του ανθρώπου, δηλαδή της Φιλοσοφίας εις τας γνώσεις, της -ελευθερίας εις την πολιτείαν και της καλαισθησίας εις την τέχνην. Υπό τοιούτον -πνεύμα εμορφώθη μόνον ο Ελληνικός πολιτισμός.</p> - -<p>Οι Έλληνες κατοικούντες κατά την αρχαιότητα τας ιδίας περίπου χώρας, τας -οποίας κατοικούν και σήμερον, υπήρξαν οι αρχηγοί και δημιουργοί του Ευρωπαϊκού -πολιτισμού. Ούτοι ανέπτυξαν εις ανώτατον βαθμόν τας τέχνας, την ποίησιν, τας -επιστήμας, την φιλοσοφίαν και όλον εν γένει τον πνευματικόν βίον, μετά δε την -εμφάνισιν του Χριστιανισμού ούτοι ανέπτυξαν και ετελειοποίησαν την διδασκαλίαν -της νέας πίστεως και διέδωκαν αυτήν εις όλην την άλλην Ευρώπην.</p> - -<p>Οι δε Ρωμαίοι, κάτοικοι μιας πόλεως της Ιταλίας, της Ρώμης, διά σώφρονος -πολιτείας και διά μεγάλων στρατιωτικών αρετών κατέκτησαν βαθμηδόν όλην την -Ιταλίαν και αφού ούτως εδημιούργησαν ισχυρόν κράτος Ιταλικόν, υπέταξαν εις αυτό -και τας Ελληνικάς χώρας. Η Ελλάς υπετάχθη πολιτικώς και στρατιωτικώς εις την -Ρώμην, αλλά και η Ρώμη υπετάχθη ηθικώς και πνευματικώς εις την Ελλάδα. Τα -Ελληνικά γράμματα και ο Ελληνικός πολιτισμός διεδόθησαν εις τους Ρωμαίους, και -από των Ρωμαίων εις όλα τα έθνη της Ευρώπης, τα οποία αυτοί υπέταξαν.</p> - -<p>Τα έθνη ταύτα ήσαν οι πρόγονοι των σημερινών Γάλλων, Ισπανών και οι αρχαίοι -κάτοικοι της Αγγλίας. Αλλά και οι πρόγονοι των σημερινών λαών της Γερμανίας, αν και -δεν υπετάχθησαν στρατιωτικώς και πολιτικώς εις τους Ρωμαίους, ήλθαν όμως εις -σχέσεις και συνάφειαν πολλήν προς αυτούς και έλαβαν παρ' αυτών τον -Ελληνορρωμαϊκόν πολιτισμόν</p> - -<p>Όλοι ούτοι οι αρχαίοι λαοί της δυτικής Ευρώπης προ της υποταγής των εις τους -Ρωμαίους ευρίσκοντο εις βαρβαρότητα. Παρά των Ρωμαίων έλαβαν τα σπέρματα του -πολιτισμού και αυτόν τον χριστιανισμόν, αφού διεδόθη και εστερεώθη εις το -Ρωμαϊκόν κράτος.</p> - -<p>Το παγκόσμιον τούτο Ρωμαϊκόν κράτος έλαβε βαθμηδόν τόσην έκτασιν, ώστε προς -ευκολίαν της διοικήσεώς του εθεωρήθη αναγκαίον ν' αποκτήση νέαν δευτέραν -πρωτεύουσαν. Η νέα αύτη πρωτεύουσα ήτο η υπό του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου -του Μεγάλου κτισθείσα (το 323 μ. Χ.) Κωνσταντινούπολις, η οποία κειμένη εν μέσω -του Ελληνικού κόσμου ήτο εξ αρχής Ελληνική. Εις την ιδίαν θέσιν έκειτο η παλαιά -Ελληνική πόλις Βυζάντιον. Μετά την ίδρυσιν της νέας εις την Ανατολήν πρωτευούσης, -επήλθε βαθμηδόν η διαίρεσις του Ρωμαϊκού κράτους εις δύο τμήματα, το Δυτικόν και -το Ανατολικόν. Το εις την Ανατολήν κράτος κατεστάθη πράγματι Ελληνικόν, μολονότι -εξηκολούθησε μέχρι τέλους να λέγεται Ρωμαϊκόν, εκ τούτου δε και οι Έλληνες -συνείθισαν να λέγωνται Ρωμαίοι. Ονομάζεται δε το κράτος τούτο και Βυζαντινόν εκ -του Βυζαντίου, της παλαιάς ονομασίας της πρωτευούσης. Το Βυζαντινόν, ήτοι το -Ελληνικόν Ρωμαϊκόν κράτος, διήρκεσε μέχρι του 1453 μ. Χ., ενώ το δυτικόν μέρος του -Ρωμαϊκού κράτους κατελύθη περί το 500 μ.Χ. υπό των βαρβάρων, οι οποίοι ήλθαν -από την ανατολικήν και βόρειον Ευρώπην.</p> - -<p>Αλλά και αφού διελύθη το Ρωμαϊκόν Κράτος της Δύσεως, δεν έπαυσεν η υπεροχή -της Ρώμης. Αντί της πολιτικής και στρατιωτικής αρχής, την οποίαν έχασεν, ήρχισεν -έκτοτε να υποτάσση θρησκευτικώς τους πρώην βαρβάρους εκείνους λαούς. Από του -5ου μέχρι του 8ου μ. Χ. αιώνος όλοι βαθμηδόν οι λαοί της δυτικής Ευρώπης (εκτός των -Σλαυικών λαών, οι οποίοι κατώκουν εις τα Ανατολικά της), έγειναν Χριστιανοί και ως -ανώτατον αρχηγόν της Χριστιανικής Εκκλησίας ανεγνώριζαν τον επίσκοπον της Ρώμης, -ο οποίος ελέγετο και λέγεται συνήθως <i>Πάπας</i>, ήτοι πατήρ. Η εξουσία αύτη του -Πάπα δεν ανεγνωρίζετο υπό των Ελλήνων. Μη παραδεχόμενοι τον Πάπαν ως -υπέρτατον αρχηγόν της Εκκλησίας και Επίτροπον του Χριστού επί της γης, όπως -εθεωρείτο υπό των λαών της δυτικής Ευρώπης, οι Έλληνες έμειναν πιστοί εις τους -θεσμούς και τα δόγματα της αρχαίας ορθοδόξου Εκκλησίας, ήτις διά τούτο ωνομάσθη -και Ελληνική ορθόδοξος, ή Ανατολική. Εξ αυτής δε έλαβαν τον χριστιανισμόν και -πολλοί Σλαυικοί λαοί, ιδίως οι Ρώσοι, οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι.</p> - -<p>Αλλά και εις την λοιπήν Ευρώπην το κράτος της παπικής Εκκλησίας δεν έμεινε -μέχρι τέλους ακέραιον. Κατά τον 16ον αιώνα μ. Χ. επήλθε μέγα <i>σχίσμα</i>, ήτοι -διαίρεσις, εις την παπικήν ή δυτικήν Εκκλησίαν, διά του Προτεσταντισμού. Τολμηροί -τινες θεολόγοι της δυτικής Εκκλησίας, περιφημότατος των οποίων είναι ο Λούθηρος, -κατεπολέμησαν τας έως τότε επικρατούσαι γνώμας περί της υπεροχής του Πάπα, και -χωρισθέντες από της παπικής Εκκλησίας ίδρυσαν την Εκκλησίαν των Προτεσταντών, -ήτοι των Διαμαρτυρομένων.</p> - -<p>Κατά τους χρόνους του σχίσματος τούτου των Προτεσταντών, ήτοι κατά τον 16ον -αιώνα μ. Χ. και ολίγον πρότερον, συνέβησαν πολλά άλλα σπουδαία γεγονότα, τα -οποία μετέβαλαν την όψιν του κόσμου.</p> - -<p>Το 1492 μ. Χ. ανεκαλύφθη η Αμερική, εις την οποίαν έκτοτε πολλοί Ευρωπαϊκοί -λαοί, ιδίως Ισπανοί, Πορτογάλλοι, Άγγλοι, Γάλλοι έκαμαν μεγάλας αποικίας. Δια -τούτων δε η νέα ήπειρος έγεινε χώρα Ευρωπαϊκή υπό έποψιν του πολιτισμού και της -καταγωγής των κατοίκων. Διότι οι αρχαίοι κάτοικοι, οι ιθαγενείς Αμερικανικοί λαοί, -τινές των οποίων είχαν προοδεύσει και εις βαθμόν τινα πολιτισμού, καταπιεζόμενοι -υπό των Ευρωπαίων αποίκων, κατέφευγαν εις τα δάση και τα όρη και ήρχισαν να -εξαφανίζωνται κατά μικρόν.</p> - -<p>Κατά τους χρόνους της ανακαλύψεως της Αμερικής ετελειοποιήθη η ναυτική τέχνη. -Προ δύο ήδη αιώνων είχεν εφευρεθή η ναυτική πυξίς, και οι θαλασσοπόροι της -Ευρώπης ήρχισαν έκτοτε να διατρέχουν πάσας τας θαλάσσας ανακαλύπτοντες νέας -χώρας και πολλαπλασιάζοντες τας συγκοινωνίας μεταξύ των διαφόρων λαών του -κόσμου.</p> - -<p>Κατά τους χρόνους των μεγάλων τούτων ανακαλύψεων προώδευσαν εις Ευρώπην -και τέχναι και επιστήμαι και τα γράμματα εν γένει, ιδρύθησαν δε εις πολλάς πόλεις -πανεπιστήμια, όπου εισήχθη και η σπουδή της αρχαίας Ελληνικής γλώσσης και -φιλολογίας. Η σπουδή αύτη, η οποία τόσον συνετέλεσε και συντελεί μέχρι σήμερον εις -την πνευματικήν πρόοδον και εξημέρωσιν της ανθρωπότητος, διεδόθη ιδίως από του -15ου και του 16ου αιώνος μ. Χ. εκ του εξής γεγονότος.</p> - -<p>Ενώ το Ελληνικόν κράτος της Κωνσταντινουπόλεως ήτο ακόμη εις μεγάλην ακμήν, -κατά τον 7ον αιώνα μ. Χ. νέα εφάνη θρησκεία εις την Αραβίαν της Ασίας. Η νέα -θρησκεία ωνομάσθη υπό του θεμελιωτού αυτής Μωάμεθ <i>Ισλάμ</i>= «Αφοσίωσις -εις τον Θεόν», από το όνομα δε του Μωάμεθ ωνομάσθη και <i>Μωαμεθανική</i>. Ο -Μωαμεθανισμός διεδόθη κατ' αρχάς μεν εις την Αραβίαν, έπειτα δε και εις πολλά -άλλα μέρη της Ασίας και Αφρικής. Ούτως εδημιουργήθη μέγα κράτος Αραβικόν, το -οποίον κατέστη επικινδυνότατον διά το Ελληνικόν κράτος. Πολλαί επαρχίαι εις Ασίαν -και Αφρικήν, η Παλαιστίνη, η Συρία, η Μεσοποταμία, η Αίγυπτος και όλη η βόρειος -Αφρική εκυριεύθησαν υπό των Αράβων. Αυτή η Κωνσταντινούπολις επολιορκήθη δις -υπ' αυτών, το πρώτον επί επτά έτη (669 — 676 μ.Χ.) και κατόπιν επί έν έτος (717 — -718 μ.Χ.) Οι Άραβες κατά μικρόν παρήκμασαν. Αλλ' εφάνη τότε νέον έθνος -Μωαμεθανικόν, το Τουρκικόν. Τούτο είχε δεχθή το Ισλάμ από τους Άραβας, -παρήχθησαν δε εξ αυτού διαδοχικώς διάφορα Τουρκικά κράτη, μέχρις ου ιδρύθη το -κράτος των Οσμάνων, το επικινδυνότατον όλων των προ αυτού διά τους Έλληνας.</p> - -<p>Το 1453 μ. Χ. οι Οσμάνοι Τούρκοι (Οθωμανοί) εκυρίευσαν την Κωνσταντινούπολιν -και κατέλυσαν το μέγα Ελληνορρωμαϊκόν κράτος της Ανατολής, το οποίον, ως είδομεν, -είχεν ιδρύσει ο Μέγας Κωνσταντίνος (εις τα 323 π. Χ.) Εννοείται ότι οι Τούρκοι πριν να -κυριεύσουν την πρωτεύουσαν του κράτους, την Κωνσταντινούπολιν, είχαν αρχίσει -πολύ πρότερον να κυριεύουν τας διαφόρους επαρχίας του, πανταχού φέροντες -καταστροφήν και εμπνέοντες τον τρόμον.</p> - -<p>Μετά την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως πολλοί ευγενείς Έλληνες λόγιοι εκ -διαφόρων χωρών του Ελληνικού κράτους, και από την Κωνσταντινούπολιν αυτήν, -κατέφυγαν εις την δυτικήν Ευρώπην και ιδίως εις την Ιταλίαν. Οι λόγιοι ούτοι εύρισκαν -πανταχού θερμήν και έντιμον υποδοχήν και εκ μέρους των λαών και εκ μέρους των -ηγεμόνων, διδάσκοντες δε την Ελληνικήν γλώσσαν και φιλολογίαν και την φιλοσοφίαν -προσείλκυαν μέγα πλήθος ακροατών, ιδίως εκ των αριστοκρατικών τάξεων. Ούτως εις -Ιταλίαν και εις άλλας Ευρωπαϊκάς χώρας πολλοί σπουδαίοι άνδρες διά της Ελληνικής -γλώσσης συνετέλεσαν μεγάλως εις την πνευματικήν ανάπτυξιν και πρόοδον των λαών. -Η επίδρασις των Ελληνικών γραμμάτων εις την πνευματικήν πρόοδον της Ευρώπης -υπήρξε τόσον μεγάλη, ώστε οι χρόνοι ούτοι ωνομάσθησαν εποχή της Αναγεννήσεως, -της πνευματικής δηλαδή αναγεννήσεως. Εκ τούτου δε και η ιστορία από των χρόνων -τούτων, από του 15ου δηλονότι και του 16ου αιώνος, ονομάζεται <i>ιστορία των -νεωτέρων χρόνων</i>, ενώ η προ αυτής, από του 5ου μ. Χ. αιώνος μέχρι του 15ου, -ονομάζεται <i>μεσαιωνική</i>, ή ιστορία των <i>μέσων</i> αιώνων, διότι κείται εν τω -μέσω της αρχαίας ιστορίας, ήτοι της ιστορίας του αρχαίου Ελληνικού και Ρωμαϊκού -πολιτισμού, και της νεωτέρας ιστορίας της Ευρώπης.</p> - -<p>Καθ' όλην την ιστορίαν των νεωτέρων χρόνων, από του 15ου μ. Χ. αιώνος μέχρι -του 19ου αιώνος οι λαοί της Ευρώπης εξηκολούθησαν να κάμνουν μεγάλας προόδους -εις τον πολιτισμόν, εις τα γράμματα, τας τέχνας, τας επιστήμας και τας διαφόρους -εφευρέσεις· η βιομηχανία και το εμπόριον ανεπτύχθησαν, συγχρόνως δε και η υλική -ευημερία των λαών. Το μόνον, το οποίον έλειπεν από τον πολιτισμόν τούτον ήτο η -ελευθερία των λαών, δηλαδή ελεύθεροι πολιτικοί θεσμοί, διά των οποίων να δύναται -ο λαός να λαμβάνη μέρος εις την κυβέρνησιν της πατρίδος, ασκών δικαιώματα -πολιτικά. Όλη η πολιτική εξουσία ευρίσκετο εις τας χείρας μοναρχίας απολύτου, και -αριστοκρατίας η οποία περιεκύκλωνε τον θρόνον τον βασιλικόν και εχρησίμευεν ως -στήριγμα αυτού. Όλα σχεδόν τα μεγάλα πολιτικά και στρατιωτικά και δικαστικά -αξιώματα κατείχοντο από τους ευγενείς, εις αυτούς δε ανήκε και όλη σχεδόν η έγγειος -ιδιοκτησία. Οι χωρικοί οι εργαζόμενοι εις τα κτήματα των ευγενών ήσαν απλώς -καλλιεργηταί, πληρώνοντες φόρους εις τους κυρίους των κτημάτων.</p> - -<p>Ούτε δε οι χωρικοί ούτοι, ούτε οι εις τας πόλεις κατοικούντες, έμποροι ή -βιομήχανοι ή άνδρες ελευθέρων επαγγελμάτων, — ιατροί, δικηγόροι, διδάσκαλοι, οι -εν γένει λεγόμενοι <i>αστοί</i>, — είχαν πολιτικά δικαιώματα όμοια προς τα -σημερινά. Αντιπροσωπείαι λαού, βουλαί, εκλεγόμεναι διά της ψήφου του λαού, δεν -υπήρχαν. Αι μόναι αντιπροσωπείαι ήσαν τότε συνελεύσεις των ευγενών, -συνερχόμεναι οσάκις ήθελεν ο μονάρχης διά να συσκεφθούν μετ' αυτού περί των -πραγμάτων της χώρας, χωρίς αι αποφάσεις των συνελεύσεων τούτων να έχουν -υποχρεωτικόν κύρος διά τον μονάρχην. Μόνον εις την Αγγλίαν, ένεκα του χαρακτήρος -του Αγγλικού έθνους, και των εξαιρετικών περιστάσεων υπό τας οποίας εμορφώθη, -είχαν αναπτυχθή θεσμοί φιλελεύθεροι πολιτικοί, επιτρέποντες εν μέρει και εις τον -λαόν ν' αντιπροσωπεύεται εις τα μεγάλα συμβούλια της χώρας (το Κοινοβούλιον ή -Παρλαμέντον), και δι' αυτών να επιδρά εις την κυβέρνησίν της.</p> - -<p>Ο τύπος, ήτοι η δημοσιογραφία, η οποία σήμερον έγεινε μεγάλη δύναμις εις τον -δημόσιον βίον των λαών, καθό εκπροσωπούσα την δημοσίαν γνώμην, υπήρχε και από -του 15ου και 16ου αιώνος, αλλά δεν είχε την σημερινήν σπουδαιότητα και -περιωρίζετο ως επί το πλείστον εις αναγραφήν ειδήσεων. Και η απονομή της -δικαιοσύνης εις τον λαόν ήτο πολύ ελαττωματική. Δεν υπήρχαν όπως σήμερον -δικαστήρια τακτικά του κράτους, ούτε δικαστήρια λαϊκά των ενόρκων. Ο λαός -εδικάζετο υπό δικαστηρίων των ευγενών, οι οποίοι ήσαν και κύριοι αυτού. Και η -θρησκευτική δε ελευθερία ήτο πολύ περιωρισμένη και εις τας Καθολικάς και εις τας -Προτεσταντικάς χώρας. Αλλ' η ακατάπαυστος πρόοδος του πολιτισμού εβελτίωνε -βαθμηδόν τα πάντα.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">Aι παραμοναί του 19ου αιώνος</h4> - -<p> -<br /> -Η πρόοδος αύτη, όσον ήτο ταχεία εις τα γράμματα και τας επιστήμας, τόσον βραδεία -ήτο εις την πολιτικήν ανάπτυξιν των Ευρωπαϊκών κρατών, ιδίως εις τα της ελευθερίας -και των ελευθέρων θεσμών.</p> - -<p>Μεγάλα και ισχυρά κράτη ήσαν τότε εις την Ευρώπην η Γαλλία, η Αγγλία, η Ρωσία -(η οποία ήρχισε να λαμβάνη, πολιτισμόν και δύναμιν μεγάλην από του μεγάλου -Πέτρου, προς τα τέλη του 17ου αιώνος.)</p> - -<p>Η νυν Γερμανία ήτο τότε διηρημένη από των μεσαιωνικών χρόνων εις πολυάριθμα -κράτη, τα περισσότερα πολύ μικρά και κατά την έκτασιν και κατά τον πληθυσμόν. Το -μεγαλείτερον και ισχυρότερον εκ των κυρίως Γερμανικών κρατών εκείνων κατά τα -τέλη του 18ου αιώνος ήτο η Πρωσσία, η οποία όμως πολύ ακόμη απείχεν από την -ακμήν εις την οποίαν έφθασε βραδύτερον, και μάλιστα επί των ημερών μας. Ώστε δεν -υπήρχε κράτος Γερμανικόν συμπαγές και ισχυρόν. Αλλά τα διάφορα Γερμανικά κράτη, -μικρά και μεγάλα, συναπετέλουν την λεγομένην ιεράν Ρωμαϊκήν αυτοκρατορίαν. Αύτη -είχεν ιδρυθή προ αιώνων ως διάδοχος δήθεν της Ρώμης και ως αντίζηλος ή αντίπαλος -της εξελληνισθείσης Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας της Ανατολής. Ώστε η Γερμανία -απετέλει είδος ομοσπονδίας, της οποίας την προεδρίαν είχεν αυτοκράτωρ -εκλεγόμενος από τινας των ηγεμόνων των Γερμανικών κρατών. Επειδή δε το -αυτοκρατορικόν τούτο αξίωμα είχε δοθή αλληλοδιαδόχως εις ηγεμόνας του -Αυστριακού οίκου των Χαβσβούργων, οι δε ηγεμόνες ούτοι εν τω μεταξύ ηύξησαν -μεγάλως τας ιδιαιτέρας κτήσεις των, γενόμενοι συγχρόνως και της Ουγγαρίας -βασιλείς, οι κατ' εκλογήν αυτοκράτορες εκείνοι της ιεράς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας -απέκτησαν δύναμιν μεγάλην ως ηγεμόνες της Αυστρίας και κατείχαν θέσιν υψηλήν εις -την ολομέλειαν της Ευρώπης. Και η Αυστρία δε εθεωρείτο ως Γερμανικόν κράτος, και -μάλιστα ως έχον τα πρωτεία εις την Γερμανίαν.</p> - -<p>Άλλα κράτη Ευρωπαϊκά έχοντα σημασίαν ήσαν η Ισπανία, η Ολλανδία, η Σουηδία, -και εις την Ιταλίαν η δημοκρατία της Βενετίας, η οποία έπνεε τότε τα λοίσθια, αφού -επί πολλούς αιώνας ήκμασε και υπέταξε μάλιστα εις την κυριαρχίαν της διαφόρους -κατά καιρόν Ελληνικάς χώρας. Η Τουρκία ήτο ακόμη ικανώς ισχυρά, αν και η -εσωτερική παρακμή και οι μεγάλοι πόλεμοι προς την Ρωσίαν και την Αυστρίαν την -είχαν εξασθενίσει αρκούντως και δεν ήτο πλέον η Τουρκία του 15ου και 16ου αιώνος, -ότε την εφοβείτο η Ευρώπη.</p> - -<p>Η συνθήκη του Κάρλοβιτζ, η γενομένη το 1699 μ.Χ. (μετά πόλεμον, κατά τον -οποίον η Τουρκία αντέστη επί 16 έτη κατά της Αυστρίας και άλλων Γερμανικών -κρατών, της Πολωνίας, της Ρωσίας, εν μέρει και της Βενετίας), έπειτα η συνθήκη του -Κουτζούκ-Καϊναρδζή εις το 1774 μ. Χ., την οποίαν επέβαλεν η Αικατερίνη Β' της Ρωσίας -εις την Τουρκίαν, αφήρεσαν πολλάς επαρχίας από το Οθωμανικόν κράτος (την -Ουγγαρίαν, την Κροατίαν, την Τρανσυλβανίαν, την Κριμαίαν, και την Γεωργίαν εις -Ασίαν). Χώρα Ευρωπαϊκή έχουσα αληθώς ελευθέρους θεσμούς ήτο τότε μόνον η -Αγγλία· εις όλα δε τα άλλα κράτη (εξαιρουμένης της Βενετίας, Ολλανδίας και Ελβετίας) -υπήρχε το λεγόμενον απολυταρχικόν σύστημα, ήτοι εν γένει απόλυτος μοναρχία.</p> - -<p>Τοιαύτη ήτο εν συνόψει η κατάστασις της Ευρώπης κατά τα τέλη του 18ου αιώνος, -ότε δύο μεγάλα γεγονότα συνετέλεσαν ώστε ο 19ος αιών να εγκαινισθή υπό οιωνούς -υποσχομένους μεγάλας και σπουδαίας μεταβολάς προς αύξησιν της ευημερίας των -Ευρωπαϊκών λαών.</p> - -<p>Το πρώτον των γεγονότων τούτων ήτο ο υπέρ ελευθερίας αγών των βορείων -Αμερικανών.</p> - -<p>Εις την βόρειον Αμερικήν οι Άγγλοι είχαν ιδρύσει από τας αρχάς του 17ου αιώνος -πολλάς αποικίας, αι οποίαι εχρησίμευαν ως άσυλον εις τους εξ Ευρώπης -καταδιωκομένους διά λόγους και ιδέας θρησκευτικής και πολιτικής ελευθερίας, και -ζητούντας χώραν, όπου να δύνανται να ζήσουν ελευθέρως σύμφωνα προς τας ιδέας -των. Αι αποικίαι αυταί είχαν μεν αυτονόμους τινάς θεσμούς, αλλ' επί του όλου -εξηρτώντο από της μητροπόλεως, ήτοι από της Αγγλίας, η οποία και επέβαλλε βαρείς -φόρους, ενώ δεν είχαν το δικαίωμα να αντιπροσωπεύωνται εις το Κοινοβούλιον το -Αγγλικόν. Πιεζόμεναι υπό τοιαύτης φορολογίας και άλλων καταχρήσεων, αι αποικίαι -αύται εξηγέρθησαν κατά της μητροπόλεως και ηγωνίσθησαν επί επτά έτη ενδοξότατον -υπέρ ελευθερίας αγώνα, επί τέλους δε, βοηθούμεναι και υπό της Γαλλίας, ηνάγκασαν -την Αγγλικήν Κυβέρνησιν ν' αναγνωρίση την έλευθερίαν των. Ο υπέρ ελευθερίας αγών -ούτος των βορείων Αμερικανών εξήγειρεν ενθουσιασμόν εις όλους τους λαούς της -Ευρώπης, και η ελευθερία των Αμερικανών εχαιρετίσθη ως αρχή της ελευθερίας της -Ευρώπης. Πράγματι οι ελευθερωθέντες από της Αγγλικής κυριαρχίας Αμερικανοί -ίδρυσαν πολιτείαν δημοκρατικήν, η οποία υπήρξε πρότυπον ελευθέρας πολιτείας. Η -βάσις της πολιτείας ταύτης υπήρξεν η ανακήρυξις των <i>ανθρωπίνων -δικαιωμάτων</i> υπό της Συνελεύσεως της συνελθούσης προς σύνταξιν του νέου -πολιτεύματος. Πάντες δηλαδή οι άνθρωποι οι οικούντες εις την πολιτείαν, οιασδήποτε -φυλής, καταγωγής ή θρησκείας, εθεωρήθησαν ως πολίται ελεύθεροι της δημοκρατίας. -Το τοιούτον πολίτευμα μεγάλως συνετέλεσεν εις την ταχείαν αύξησιν και κραταίωσιν -του πολιτισμού εις τας Ηνωμένας Αμερικανικάς πολιτείας.</p> - -<p>Όταν λέγωμεν σήμερον Αμερικανούς, εννοούμεν όχι όλους τους κατοίκους της -μεγάλης ηπείρου της Αμερικής, αλλά κυρίως τους κατοίκους των Ηνωμένων Πολιτειών -της βορείου Αμερικής, οίτινες ιδίως είναι απόγονοι Άγγλων αποίκων και λαλούν την -Αγγλικήν, μολονότι ηύξησαν τον αριθμόν των μεγάλαι μεταναστεύσεις εκ των -διαφόρων εθνών της Ευρώπης, ιδίως Ιρλανδών και Γερμανών. Εννοείται ότι τα -σπέρματα του μεγάλου πολιτισμού και των φιλελευθέρων ιδεών είναι Ευρωπαϊκά, εξ -Ευρώπης μεταφυτευθέντα. Ιδιαίτεραι περιστάσεις έκαμαν ώστε τα σπέρματα ταύτα -ταχύτερον ν' αναπτυχθούν και καρποφορήσουν εις την βόρειον Αμερικήν παρά εις την -Ευρώπην, όπου από της Γαλλικής επαναστάσεως άρχεται ο μέγας αγών των ιδεών της -ελευθερίας.</p> - -<p>Το δεύτερον μέγα γεγονός είναι η Γαλλική Επανάστασις. Η επανάστασις αύτη -επέφερε ριζικάς μεταβολάς εις την κατάστασιν όχι μόνον της Γαλλίας, άλλα και της -Ευρώπης όλης. Το κίνημα ήρχισε κατά το 1789 και διήρκεσε μέχρι του 1815· διά τούτο -ανήκει εις την ιστορίαν και των δύο αιώνων και είναι τρόπον τινά σύνδεσμος μεταξύ -αυτών.</p> - -<p>Η αθλία κατάστασις των οικονομικών της Γαλλίας έπεισε τον βασιλέα Λουδοβίκον -ΙΣΤ' να συγκαλέση συνέλευσιν των ευγενών καί τινων αντιπροσώπων του λαού, διά να -σκεφθούν περί των μέσων της διορθώσεως. Αλλ' η μεγάλη πρόοδος των γραμμάτων, -και ιδίως των φιλοσοφικών θεωριών περί πολιτείας και κοινωνίας, έκαμαν ώστε οι -εκλεγέντες αντιπρόσωποι να έχουν γενικωτέρας και βαθυτέρας ιδέας περί της όλης -πολιτικής καταστάσεως της πατρίδος των. Διά τούτο η Συνέλευσις, ενώ είχε συγκληθή -διά να σκεφθή και προτείνη εις τον βασιλέα τα κατάλληλα μέτρα της οικονομικής -ανορθώσεως του Κράτους, εκήρυξεν εαυτήν, επαναστατικώ τω τρόπω και δικαιώματι, -<i>Συνέλευσιν Συντακτικήν</i>, δηλαδή συνέλευσιν έχουσαν δικαίωμα να συντάξη και -να διοργανώση το πολίτευμα του Γαλλικού κράτους. Ούτως η Συνέλευσις καθίστατο -ανωτέρα του βασιλέως, ο οποίος έως τότε εθεωρείτο απόλυτος δεσπότης και κύριος -πάντων των Γάλλων. Αλλ' η φορά των πραγμάτων ήτο υπέρ της Συνελεύσεως και η -δημοσία γνώμη την υπεστήριζεν ισχυρώς. Διά τούτο η βασιλεία μετά ασθενή -αντίστασιν υπετάχθη εις την Συνέλευσιν, η οποία ήρχισε το μεταρρυθμιστικόν της -έργον. Δύο μεγάλας αρχάς εκήρυξεν η Συνέλευσις, επί τη βάσει των οποίων συνέταξε -το νέον πολίτευμα της Γαλλίας. Αι αρχαί αύται αποτελούν σήμερον την βάσιν των -φιλελευθέρων συνταγματικών πολιτειών, είναι δε:</p> - -<p>1ον) Η αναγνώρισις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η απονομή ίσων -δικαιωμάτων εις όλους τους υπηκόους μιας πολιτείας, ανεξαρτήτως του -θρησκεύματος της καταγωγής και της φυλής. Είπομεν δε ότι την αρχήν ταύτην είχε -κηρύξει ως βάσιν της πολιτείας και η Συνέλευσις η συντάξασα το πολίτευμα της -βορείου Αμερικανικής δημοκρατίας.</p> - -<p>2ον) Η αναγνώρισις της κυριαρχίας του λαού. Κατά την αρχήν ταύτην, η υπερτάτη -εξουσία ανήκει εις τον λαόν, ο οποίος διά των αντιπροσώπων του εις Συντακτικήν -Συνέλευσιν συντάσσει το πολίτευμα, όλοι δε οι του κράτους άρχοντες, και αυτός ο -βασιλεύς, είναι κατ' ουσίαν εντολοδόχοι του λαού. Η αρχή αυτή, η οποία αποτελεί -σήμερον την βάσιν και του Ελληνικού συντάγματος, ήτο άγνωστος εις την Ευρώπην -προ της Γαλλικής επαναστάσεως. Η εξουσία του βασιλέως έως τότε εθεωρείτο (ως και -τώρα ακόμη θεωρείται είς τινα μοναρχικά κράτη) ως θεία, ως από του Θεού -προερχομένη, και εις ουδένα υποκειμένη περιορισμόν ή έλεγχον εκ μέρους άλλης -δυνάμεως και εξουσίας λαϊκής· και διά τούτο οι βασιλείς εκαλούντο, και καλούνται -ακόμη είς τινα κράτη, «ελέω Θεού βασιλείς.»</p> - -<p>Επί τη βάσει των δύο τούτων μεγάλων αρχών η Συντακτική Συνέλευσις -διωργάνωσε το πολίτευμα της Γαλλίας και όλους τους κλάδους της διοικήσεως, -πολιτικής και δικαστικής, και αυτής ακόμη της εκκλησιαστικής. Το ούτω συνταχθέν -πολιτικόν και διοικητικόν σύστημα εχρησίμευσεν ύστερον ως τύπος εις τα -φιλελεύθερα κράτη· και το ιδικόν μας πολιτικόν και διοικητικόν σύστημα, ιδίως από -του 1864, είναι σχεδόν αυτό το σύνταγμα της Γαλλίας, το ψηφισθέν το 1791 μ. Χ.</p> - -<p>Αλλ' εις την Γαλλίαν το έργον της μεγάλης πολιτικής αναμορφώσεως προεκάλεσε -και μεγάλην αντίδρασιν, ιδίως εκ μέρους της τάξεως των ευγενών και του κλήρου. Και -αυτός δε ο βασιλεύς, καίτοι ανεγνώρισεν όλα τα υπό της Συνελεύσεως γενόμενα, ουχ -ήττον αντενήργει κατά βάθος κατ' αυτών. Και ενόσω μεν ειργάζετο η Συντακτική -Συνέλευσις (1789 — 1791), δεν επήλθε πολύ σοβαρά σύγκρουσις μεταξύ αυτής και της -βασιλείας. Αλλά κατόπιν άλλαι Συνελεύσεις, η λεγομένη <i>Νομοθετική</i> (1791 — -1792) και η Συμβατική (1792 — 1795), ήλθαν εις μεγάλας συγκρούσεις προς την -βασιλείαν. Και η μεν πρώτη των Συνελεύσεων τούτων καθήρεσε τον βασιλέα, η δε -δευτέρα εκήρυξε την δημοκρατίαν και κατεδίκασεν εις θάνατον του βασιλέα.</p> - -<p>Την καρατόμησιν του βασιλέως συνώδευσαν πολλαί άλλαι θανατικαί εκτελέσεις -και άγριαι σφαγαί των οπαδών του παλαιού συστήματος. Ταύτα προεκάλεσαν -αντίδρασιν εις την Γαλλίαν, εξήγειραν δε και την άλλην Ευρώπην εναντίον της Γαλλίας. -Διότι οι βασιλείς της Ευρώπης δεν ηδύναντο να βλέπουν μετ' αδιαφορίας τον λαόν -μιας οιασδήποτε Ευρωπαϊκής χώρας να κηρύττη νέας αρχάς πολιτικάς, να εκθρονίζη, -καταδικάζη και θανατώνη βασιλείς. Αι δυνάμεις εφοβούντο ευλόγως ότι αι νέαι -επαναστατικαί πολιτικαί αρχαί, αι κηρυχθείσαι υπό της Γαλλίας, ηδύναντο να -μεταδοθούν και εις άλλους λαούς. Διά τούτο αι Κυβερνήσεις της Ευρώπης, προ -πάντων αι της Αυστρίας και της Πρωσσίας, εκίνησαν πόλεμον κατά της Γαλλίας, -επανειλημμένως δε εσχηματίσθησαν μεγάλαι <i>συμμαχίαι</i>, αι λεγόμεναι -<i>συστάσεις ή συνασπισμοί</i> των δυνάμεων, κατά της Γαλλίας. Συγχρόνως -πολλαχού της Γαλλίας έγειναν επαναστάσεις κατά της εν Παρισίοις αιματηράς -κυβερνήσεως της δημοκρατίας. Αλλ' αύτη ενίκησε και τους εσωτερικούς και τους -εξωτερικούς εχθρούς. Αι εσωτερικαί στάσεις κατεστάλησαν με φοβεράν αυστηρότητα -και εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλων εφονεύθησαν υπ' αλλήλων εις τους εμφυλίους -τούτους πολέμους. Οι δε εξωτερικοί εχθροί, αφού εισέβαλαν εις την Γαλλίαν, -εξεδιώχθησαν πέραν των συνόρων αυτής διά των στρατευμάτων της δημοκρατίας, τα -οποία μετ' ενθουσιασμού και φανατισμού επολέμουν εναντίον των εισβαλλόντων εις -το Γαλλικόν έδαφος στρατευμάτων των ξένων ηγεμόνων. Διότι τους ξένους τούτους -δεν εθεώρουν απλώς εχθρούς της πατρίδος, αλλά και εχθρούς της ελευθερίας και -όλων των μεγάλων πολιτικών ιδεών, τας οποίας ως δόγματα πίστεως εκήρυξεν η -Γαλλική επανάστασις.</p> - -<p>Εις τους χρόνους τούτους ανήκει το περίφημον υπέρ ελευθερίας και κατά της -τυραννίας Γαλλικόν άσμα, το λεγόμενον «Μασσαλιώτις», το οποίον είναι σήμερον ο -εθνικός ύμνος των Γάλλων.</p> - -<p>Αλλά τα ενθουσιώδη και φανατικά στρατεύματα της Γαλλικής δημοκρατίας δεν -ηρκέσθησαν απλώς να εκδιώξουν τους πολεμίους πέραν των ορίων της Γαλλίας, αλλ' -έλαβαν και επιθετικήν κατ' αυτών θέσιν, διέβησαν τα σύνορα και εισέβαλαν εις τας -εχθρικάς χώρας.</p> - - -<p>Το 1795 έπαυσαν όλαι αι εσωτερικαί εις την Γαλλίαν ταραχαί και ιδρύθη τακτική -δημοκρατική Κυβέρνησις, η λεγομένη το «Διευθυντήριον»· αυτή διωργάνωσε -μεγάλους στρατούς και επεχείρησε μεγάλας εκστρατείας εις τας χώρας της Γερμανίας -και της Ιταλίας. Αι εκστρατείαι εκείναι απέβησαν νικηφόροι. Κατά τα επόμενα έτη οι -Γάλλοι εκυρίευσαν μεγάλας χώρας εις Γερμανίαν, κατέλαβαν το Βέλγιον και την -Ολλανδίαν και όλην σχεδόν την Ιταλίαν. Εις τας εκστρατείας ταύτας ανεδείχθησαν -πολλοί μεγάλοι στρατηγοί, μέγιστος και επιφανέστατος των οποίων ήτο ο από της -νήσου Κορσικής καταγόμενος Ναπολέων Βοναπάρτης. Ο Ναπολέων τόσον διέπρεψε, -καίτοι νεώτατος έτι, εις τους πρώτους πολέμους της δημοκρατίας, μετέπειτα δε και εις -την καταστολήν των εσωτερικών ταραχών, ώστε το 1795, ότε ήτο μόλις 28 ετών, -διωρίσθη αρχιστράτηγος του εν Ιταλία στρατού· εκεί έμελλε να πολεμήση κατά των -διαφόρων μικρών κρατών, εις τα οποία ήτο διηρημένη τότε η Ιταλία, και κατά της -Αυστρίας, η οποία εξουσίαζε μέρος της άνω Ιταλίας και επροστάτευε τα λοιπά Ιταλικά -κράτη.</p> - -<p>Αλλ' ο Ναπολέων εντός ολίγου χρόνου ενίκησε και τα Αυστριακά και τα Ιταλικά -στρατεύματα, κατέλυσε τα μοναρχικά Ιταλικά κράτη και ίδρυσεν αντί αυτών Ιταλικάς -δημοκρατίας. Έπειτα δε εισβαλών από την Ιταλίαν εις τας κυρίως Αυστριακάς χώρας -και προχωρήσας από νότου προς την διεύθυνσιν της πρωτευούσης της Αυστρίας, -ηνάγκασε την Αυστρίαν, η οποία από του 1792 ευρίσκετο εις πόλεμον προς την -επαναστατικήν Γαλλίαν, να συνομολογήση το 1797 ειρήνην και να αναγνωρίση την -Γαλλικήν δημοκρατίαν, κατά της οποίας τοσαύτα έτη επολέμει. Κατά τον χρόνον -τούτον ο Ναπολέων κατέλυσε και την περίφημον εις την ιστορίαν της Ευρώπης και της -Ελλάδος Βενετικήν δημοκρατίαν και παρέδωκε την Βενετίαν εις την Αυστρίαν, αντί των -άλλων Ιταλικών χωρών, τας οποίας αφήρεσε παρ' αυτής.</p> - -<p>Είναι γνωστόν ότι η Βενετία κατά τους χρόνους της Τουρκοκρατίας είχεν υπό την -εξουσίαν της πολλάς Ελληνικάς χώρας, ιδίως νήσους, τας οποίας μικρόν κατά μικρόν -εκυρίευσαν οι Τούρκοι. Αλλ' η Επτάνησος κατείχετο ακόμη κατά τους χρόνους τούτους -υπό της Βενετίας. Ο Ναπολέων λοιπόν καταλύσας το κράτος της Βενετίας εθεώρει ότι -και αι Ελληνικαί νήσοι, αι υπαγόμεναι έως τότε εις το κράτος τούτο, έπρεπε να -καταληφθούν υπό των Γάλλων. Προς τούτο έστειλε μικρόν στρατόν εις την Κέρκυραν. -Οι Γάλλοι ούτοι δεν ήλθαν εις την Κέρκυραν ως νέοι κατακτηταί, αλλ' ως ελευθερωταί, -και εξέδωκαν προκηρύξεις υπό τοιαύτην έννοιαν. Η εμφάνισις αύτη των Γάλλων εις -τας Ελληνικάς χώρας ενεψύχωσε τους Έλληνας και εξήγειρεν ενθουσιασμόν εις όλας -τας Ελληνικάς χώρας, διότι παντού εφρόνουν ότι οι Γάλλοι, οι αγωνιζόμενοι εις την -Ευρώπην υπέρ της ελευθερίας των λαών, έμελλαν να πράξουν το αυτό και διά την -Ανατολήν.</p> - -<p>Δύο ένδοξοι Έλληνες έζων τότε: ο μέγας εθνικός ποιητής Ρήγας ο Φεραίος και ο -σοφός εις Παρισίους εργαζόμενος Κοραής. Ο Ρήγας ο Φεραίος, ο ενθουσιώδης -υμνητής της ελευθερίας και θερμότατος πατριώτης, επεχείρησε να μεταβή τότε εις -Βενετίαν, διά να συνεννοηθή προφορικώς μετά του Ναπολέοντος περί εξεγέρσεως -όλων των Ελλήνων. Αλλά συλληφθείς εις Τεργέστην υπό της Αυστριακής αστυνομίας, -παρεδόθη εις τους Τούρκους και εφονεύθη. Ο δε Κοραής από των Παρισίων -προέτρεπε τους ομοεθνείς αυτού να εξεγερθούν εις τον υπέρ ελευθερίας αγώνα. Αι -ελπίδες του Κοραή και ο πολεμικός αυτού ενθουσιασμός έτι μάλλον εδυναμώθησαν, -ότε ο Ναπολέων μετά το τέλος του Ιταλικού και του Αυστριακού πολέμου επεχείρησε -κατά τα έτη 1798 — 1799 την εις Αίγυπτον εκστρατείαν.</p> - -<p>Η εις Αίγυπτον εκστρατεία απεφασίσθη υπό της Γαλλικής Κυβερνήσεως, και υπό -του Ναπολέοντος προ πάντων, διά να εκφοβηθή η Αγγλία, ότι από της χώρας ταύτης -ηδύναντο οι Γάλλοι να προσβάλουν τας εις τας Ινδίας Αγγλικάς κτήσεις. Μετά το τέλος -του κατά της Αυστρίας πολέμου όλη σχεδόν η Ευρώπη ευρίσκετο εις ειρήνην προς την -Γαλλίαν, μόνη δε η Αγγλία εξηκολούθει ακόμη τον πόλεμον· διότι ούσα ισχυροτέρα -κατά θάλασσαν της Γαλλίας, και κατά θάλασσαν πολεμούσα, δεν ηδύνατο εντελώς να -νικηθή υπό των Γάλλων, ως τα άλλα Ευρωπαϊκά κράτη.</p> - -<p>Μετά μεγάλης τόλμης και αποφασιστικότητος ο Ναπολέων ανέλαβε την αρχηγίαν -της εκστρατείας εκείνης και νικήσας τους Μαμελούκους, τους πραγματικούς κυρίους -της Αιγύπτου, και τους Τούρκους, οι οποίοι ως επικυρίαρχοι έπεμψαν στρατεύματα, -έγεινε κύριος όλης της Αιγύπτου, κατέλαβε δε και μέρος της Συρίας. Αλλ' ο Γαλλικός -στόλος υπέστη μεγάλας καταστροφάς εκ μέρους του Αγγλικού.</p> - -<p>Η Αιγυπτιακή αύτη εκστρατεία, η οποία και υπό επιστημονικήν έποψιν υπήρξε -σπουδαία, ηύξησε πολύ την δόξαν του Ναπολέοντος. Διά τούτο ούτος, μετά την -επάνοδόν του, ενθουσιωδώς γενόμενος δεκτός υπό των Γάλλων, εσκέφθη να γείνη όχι -πλέον απλούς αρχιστράτηγος, αλλά και αρχηγός της πολιτείας. Επειδή δε κατά το τότε -πολίτευμα της Γαλλίας δεν υπήρχεν υπέρτατον αξίωμα πολιτείας δι' ένα και μόνον -άνδρα, όπως υπάρχει τούτο εις την σημερινήν Γαλλικήν Δημοκρατίαν, αλλ' υπήρχεν -απλή Κυβέρνησις δημοκρατική (το <i>Διευθυντήριον</i>), συγκειμένη εκ πολλών -μελών, ο Ναπολέων υποστηριζόμενος από τον στρατόν μετερρύθμισε βιαίως την -πολιτείαν επί το μοναρχικώτερον και εδημιούργησεν ανώτατον αξίωμα Αρχηγού της -Δημοκρατίας, το αξίωμα του υπάτου. Τούτο κατ' αρχάς εψηφίσθη διά δέκα έτη, μετ' -ολίγον έγεινεν ισόβιον, έπειτα δε μετεβλήθη εις αυτοκρατορικόν αξίωμα. Το αξίωμα -του υπάτου ιδρύθη εις Γαλλίαν το 1800, ήτοι κατά το τελευταίον έτος του 18ου -αιώνος.</p> - -<h3 style="margin-top: 3em">Η ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 19ον ΑΙΩΝΑ</h3> - -<h4 style="margin-top: 3em">α') Η Γαλλία και η Ευρώπη έως του 1815.</h4> - -<p> -Αι μεταβολαί όσας επέβαλεν ο Ναπολέων εις την Γαλλίαν έγειναν δεκταί ευκόλως. Εις -τούτο δε συνετέλεσε το γεγονός ότι κατά το διάστημα της απουσίας του Ναπολέοντος -εις Αίγυπτον, και ενώ οι στρατοί της Γαλλίας εις Ευρώπην ήσαν υπό άλλους αρχηγούς, -όλοι οι καρποί των λαμπρών νικών του εις Ιταλίαν είχαν απολεσθή. Αι Ευρωπαϊκαί -δυνάμεις, — Αυστρία, Ρωσία, και άλλαι μικρότεραι, — ενωθείσαι μετά της Αγγλίας -ήρχισαν εκ νέου τον πόλεμον κατά της Γαλλίας. Συμμαχικά στρατεύματα εισέβαλαν εις -την Ιταλίαν και εις τας παρά τον Ρήνον χώρας.</p> - -<p>Όλαι αι ελπίδες των Γάλλων εστρέφοντο προς τον Ναπολέοντα. Αληθώς δε -κατώρθωσεν ούτος να νικήση πάλιν όλους τους εχθρούς της Γαλλίας και να -ελευθερώση την Ιταλίαν. Κατώρθωσε μάλιστα ο Ναπολέων να συνεννοηθή δι' ολίγον -καιρόν με την Ρωσίαν, της οποίας αυτοκράτωρ ήτο τότε ο υιός της Μεγάλης ή Β' -Αικατερίνης Παύλος Α'. Επέβαλε δε πάλιν την ειρήνην εις την Αυστρίαν και -προσέθεσεν εις το κράτος της Γαλλίας και άλλας χώρας της Ιταλίας και της Γερμανίας. -Εφάνη δε, επί μικρόν, και η Αγγλία πρόθυμος εις συνομολόγησιν ειρήνης. Ούτω περί -το 1802 εφαίνετο ότι γενική ειρήνη έμελλε να έξασφαλισθή εις την Ευρώπην. Αλλ' αι -περί τοιαύτης ειρήνης ελπίδες εματαιώθησαν ταχέως. Η προς την Αγγλίαν ειρήνη δεν -συνωμολογήθη οριστικώς, εις δε την Ρωσίαν ο γενόμενος φίλος και σύμμαχος του -Ναπολέοντος αυτοκράτωρ Παύλος Α' απέθανε το 1803 βίαιον θάνατον. Ο νεαρός υιός -και διάδοχός του Αλέξανδρος Α' έδειξε μεν κατ' αρχάς διαθέσεις ειρηνικάς, αλλά -παρασυρθείς υπό της Αγγλικής πολιτικής περιεπλάκη μετ' ολίγον εις νέον κατά της -Γαλλίας πόλεμον.</p> - -<p>Ο πόλεμος κυρίως δεν ήτο πλέον κατά της Γαλλίας, αλλά κατά του Ναπολέοντος, ο -οποίος το 1804 ανηγορεύθη αυτοκράτωρ των Γάλλων και του οποίου η φιλοδοξία και -η φιλοκτημοσύνη εφαίνετο ότι δεν είχαν πλέον όρια. Αφού έγεινεν ο ίδιος -αυτοκράτωρ, κατέλυσε τας πολλάς εις Ιταλίαν και αλλαχού υπ' αυτού ιδρυθείσας -δημοκρατίας, μετέβαλεν αυτάς εις βασίλεια ή ηγεμονίας, και διώρισε βασιλείς τούτων -και ηγεμόνας πολλούς εκ των συγγενών και εκ των στρατηγών του. Ενώ δε ούτως ο -ίδιος προεκάλει την Ευρώπην, η Αγγλία γην και θάλασσαν εκίνει διά να σχηματίση -νέαν μεγάλην συμμαχίαν των Ευρωπαϊκών δυνάμεων κατά του Ναπολέοντος, -προσφέρουσα αυτή τας μεγάλας δαπάνας του πολέμου. Ούτω το 1805 ήρχισε νέος -πόλεμος, αφού Ρωσία και Αυστρία συνεμάχησαν κατά της Γαλλίας. Ενώ δε ο -Ναπολέων συνήθροιζε στρατεύματα εις τα βόρεια παράλια της Γαλλίας, -προσποιούμενος ότι εσκόπει να μεταβιβάση στρατόν εις την Αγγλίαν διά του στόλου -του, αυτός επήλθε τάχιστα εναντίον των Ρωσικών και Αυστριακών στρατευμάτων, τα -οποία είχαν ενωθή εις Αυστρίαν, αλλ' ήσαν ακόμη μακράν των γαλλικών συνόρων, και -εις την περίφημον μάχην του Αυστερλιτσίου (2 Δβρίου 1805) ενίκησε λαμπρώς τους -συμμάχους· και την μεν Αυστρίαν ηνάγκασε να συνομολογήση νέαν ειρήνην με νέας -μεγάλας παραχωρήσεις χωρών, κατά δε της Ρωσίας εξηκολούθησεν ο πόλεμος. Αντί δε -της Αυστρίας, ήτις ηναγκάσθη να αποχωρήση της κατά του Ναπολέοντος συμμαχίας, -εισήλθεν εις την συμμαχίαν η Πρωσσία. Αλλ' ο Ναπολέων εκστρατεύσας το 1806 -εναντίον της Πρωσσίας, κατέστρεψε το κύριον μέρος των στρατευμάτων της εις την -μάχην της Ιένης (κατά Οκτώβριον του 1806), έπειτα δε κατενίκησε και τον Ρωσικόν -στρατόν εις τας δύο μεγάλας μάχας της Ειλαυίας και της Φρηδλάνδης.</p> - -<p>Μετά τας νίκας ταύτας ο Ναπολέων είχεν υπό τους πόδας του πάσαν την -Πρωσσίαν και την άλλην Γερμανίαν, της οποίας οι πλείστοι ηγεμόνες (εκτός εννοείται -του της Αυστρίας) είχαν συμμαχήσει μετ' αυτού κατά της Πρωσσίας. Αυτή η -πρωτεύουσα του Κράτους, το Βερολίνον, και όλαι αι μεγάλαι πόλεις κατείχοντο υπό -Γαλλικού στρατού, ο δε τότε βασιλεύς της Πρωσσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ', ο -προπάππος του νυν αυτοκράτορος και βασιλέως Γουλιέλμου Β', είχεν αποσυρθή μετά -της οικογενείας του εις μακρυσμένην τινά πόλιν παρά τα σύνορα της Ρωσίας. Ο -Ναπολέων, καταστρέψας σχεδόν ούτω το Πρωσσικόν κράτος και νικήσας την Ρωσίαν, -ησθάνετο εν τούτοις την ανάγκην να έλθη εις συνεννόησιν και να συμμαχήση μετά της -Ρωσίας, διότι ταύτην δεν ηδύνατο να καταστρέψη. Ήθελε λοιπόν να την χωρίση από -της Αγγλικής συμμαχίας και να την καταστήση σύμμαχόν του. Προς τούτο όχι μόνον -προέτεινεν ειρήνην έντιμον εις την Ρωσίαν, την ειρήνην του Τιλσιτίου (1807), χωρίς να -υποβάλη αυτήν εις ουδεμίαν ταπείνωσιν, αλλά και εις τον βασιλικόν οίκον της -Πρωσσίας απέδωκε μέρος του κατακτηθέντος Πρωσσικού κράτους.</p> - -<p>Διά της συμμαχίας προς την Ρωσίαν ήθελεν ο Ναπολέων να διανεμηθή μετά του -Κράτους τούτου την ηγεμονίαν της Ευρώπης. Η Αυστρία ήτο τότε ταπεινωμένη, η -Πρωσσία σχεδόν κατεστραμμένη, τα άλλα Γερμανικά κράτη σχεδόν όλα είχαν τεθή -υπό την προστασίαν του Ναπολέοντος· η Ιταλία όλη εξηρτάτο απ' αυτού, επίσης δε και -η Ισπανία. Συμμαχών λοιπόν μετά της Ρωσίας ενόμιζεν ότι ηδύνατο να καταβάλη και -την Αγγλίαν και να άρχη της Ευρώπης. Αλλά τι ήθελε κερδίσει η Ρωσία από της -συμμαχίας ταύτης; Εδώ ακριβώς ευρίσκετο όλος ο κίνδυνος της συμμαχίας και η αιτία -της αποτυχίας.</p> - -<p>Ο Ναπολέων προτείνων εις την Ρωσίαν συμμαχίαν, ήθελε να την δελεάση διά -σχεδίων περί διανομής της Τουρκίας μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας. Η Ρωσία ευρίσκετο -από του 1806 εις πόλεμον προς την Τουρκίαν, όπου εβασίλευε κατά τους χρόνους -εκείνους ο συνετός και αγαθός Σουλτάνος Σελίμ Γ'. Ακριβώς δε ο Ναπολέων, ενόσω -δεν είχε τελειώσει ο προς την Ρωσίαν πόλεμος αυτού του ιδίου, ενεθάρρυνε τον -Σουλτάνον εις την εξακολούθησιν του Ρωσοτουρκικού τούτου πολέμου. Αλλ' άμα -ειρήνευσε προς την Ρωσίαν το 1807, προέτεινεν εις αυτήν την διανομήν της Τουρκίας. -Αι προς τούτο διαπραγματεύσεις διήρκεσαν επί έτη (1807 — 1810). Οι δύο -αυτοκράτορες Ναπολέων και Αλέξανδρος επεδαψίλευαν επιδεικτικώς δείγματα φιλίας -προς αλλήλους, ήλθαν δε και άπαξ εις συνέντευξιν επιδεικτικήν εις την Γερμανικήν -πόλιν Ερφούρτην. Η συνέντευξις αυτή έκαμε μεγίστην εντύπωσιν εις την Ευρώπην, ως -μέλλουσα να κρίνη την τύχην του κόσμου διά της συνεννοήσεως των δύο ισχυροτάτων -ηγεμόνων του κόσμου. Αλλ' ακριβώς από της συνεντεύξεως ταύτης ήρχισε κατά -μικρόν η διάλυσις της συμμαχίας. Γαλλία και Ρωσία δεν ηδύναντο να συνεννοηθούν -περί διανομής της Τουρκίας, διότι αι απαιτήσεις της Ρωσίας, και προ πάντων η -απαίτησις του αυτοκράτορός της περί καταλήψεως της Κωνσταντινουπόλεως και του -Ελλησπόντου, δεν συνέφεραν εις την Γαλλίαν.</p> - -<p>Διά τοιαύτης παραχωρήσεως ο Ναπολέων εκινδύνευε να απολέση ακριβώς εκείνο -το οποίον επεδίωκε διά της προς την Ρωσίαν συμμαχίας, ήτοι την εις Ευρώπην -υπεροχήν. Διότι η Ρωσία, γενομένη κυρία του Βοσπόρου, θα εγίνετο επικίνδυνος διά -την ανεξαρτησίαν της όλης Ευρώπης. Διά τούτο αι διαπραγματεύσεις δεν έφθασαν εις -αποτέλεσμα, και εις την συνέντευξιν της Ερφούρτης συνεφωνήθη απλώς η -προσάρτησις εις την Ρωσίαν των παραδουναβίων χωρών, ήτοι της Βλαχίας και της -Μολδαυίας. Αλλά και τούτο δεν έγεινε, διότι μετ' ολίγον αι μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας -σχέσεις ετραχύνθησαν και απέληξαν εις πόλεμον φανερόν (1812), η δε Ρωσία μη -δυναμένη να πολεμήση συγχρόνως προς την μεγάλην δύναμιν του Ναπολέοντος και -προς την Τουρκίαν, συνωμολόγησεν ειρήνην προς την Τουρκίαν, μεσιτεία της -Αγγλίας.</p> - -<p>Διά της ειρήνης ταύτης, της συνομολογηθείσης εις Βουκουρέστιον το 1812, η -Ρωσία απέδωκεν εις την Τουρκίαν τας υπ' αυτής διαρκούντος του πολέμου -καταληφθείσας ηγεμονίας της Βλαχίας και της Μολδαυίας.</p> - -<p>Εις δε τον πόλεμον τον οποίον κατά το έτος τούτο (1812) επεχείρησεν ο Ναπολέων -κατά της Ρωσίας, είχε σύμμαχον όλην σχεδόν την Ευρώπην, πλην της Αγγλίας και της -Τουρκίας. Διότι η Αυστρία, (η οποία το 1810 είχεν εκ νέου πολεμήσει κατά του -Ναπολέοντος, και πάλιν είχεν ηττηθή,) η ταπεινωμένη Πρωσσία, όλα τα άλλα -Γερμανικά κράτη, αι ιταλικαί χώραι, των οποίων οι διάφοροι ηγεμόνες υπέκειντο εις -τον Ναπολέοντα, η Ισπανία της οποίας βασιλεύς είχε κατασταθή υπό του -Ναπολέοντος ο αδελφός του Ιωσήφ, όλαι αυταί αι χώραι έλαβαν μέρος εις τον -πόλεμον. Ο δε υπό τον Ναπολέοντα στρατός, παραλαμβάνων σώματα εξ όλων σχεδόν -των χωρών της Ευρώπης, ανήρχετο εις τον πρωτοφανή διά το μέγεθος αυτού αριθμόν -των 500 χιλιάδων ανδρών.</p> - -<p>Και όμως ο μέγας ούτος στρατός, αφού κατ' αρχάς επροχώρησε νικηφόρως μέχρι -Μόσχας, ηναγκάσθη να υποχωρήση κατά τον χειμώνα του έτους 1812 — 1813 και εις -την υποχώρησιν εκείνην έπαθε τα πάνδεινα και κατεστράφη σχεδόν εξ ολοκλήρου. -Μόνον ο αυτοκράτωρ μετά οκτώ περίπου χιλιάδων ανδρών επέστρεψε σώος εκ του -πολέμου. Οι δε Ρώσοι γενόμενοι νικηταί εξηκολούθησαν τον πόλεμον προχωρήσαντες -εις την Γερμανίαν. Τότε η Πρωσσία, χωρισθείσα από του Ναπολέοντος, ηνώθη μετά -της Ρωσίας.</p> - -<p>Ο Ναπολέων, εν τω μεταξύ, στρατολογήσας εις Γαλλίαν νέον στρατόν, -εξεστράτευσε κατά της Γερμανίας. Αλλά μετά τινας μάχας και η Αυστρία ηνώθη μετά -των εχθρών του. Ούτω δε επήλθεν η μεγάλη μάχη της Λειψίας (κατά Οκτώβριον του -1813), κατά την οποίαν ενικήθη εντελώς και ηναγκάσθη να φύγη πέραν του Ρήνου. -Τότε όλα τα Γερμανικά κράτη απεστάτησαν απ' αυτού. Οι σύμμαχοι διαβάντες τον -Ρήνον εισέβαλαν εις την Γαλλίαν, και μετά τινας μάχας προς τον Ναπολέοντα -επροχώρησαν μέχρι Παρισίων (κατά το 1814). Ο Ναπολέων στενοχωρούμενος -πανταχόθεν, έχων δε τώρα και το μεγαλείτερον μέρος του Γαλλικού έθνους εχθρικώς -διακείμενον προς αυτόν, ηναγκάσθη, κατ' απαίτησιν των συμμάχων δυνάμεων, να -παραιτηθή την αυτοκρατορικήν αρχήν και να περιορισθή, εις την κυβέρνησιν της -μικράς νήσου Έλβας, εις τα παράλια της Ιταλίας, της οποίας νήσου οι σύμμαχοι τον -ωνόμασαν ηγεμόνα.</p> - -<p>Ο Ναπολέων απήλθεν εις την Έλβαν, οι δε σύμμαχοι ανεβίβασαν εις τον θρόνον -της Γαλλίας βασιλέα τον Λουδοβίκον 18ον, νεώτερον αδελφόν του εκθρονισθέντος -υπό της Γαλλικής επαναστάσεως και φονευθέντος επί του ικριώματος βασιλέως -Λουδοβίκου 18ου, συνωμολόγησαν δε προς την Γαλλίαν την συνθήκην των Παρισίων -(το 1814), επανέφεραν τα όρια της Γαλλίας εις την έκτασιν περίπου την οποίαν είχαν -προ της Γαλλικής επαναστάσεως, και επέβαλαν εις την Γαλλίαν μεγάλην αποζημίωσιν -διά τα έξοδα του πολέμου.</p> - -<p>Ακολούθως οι σύμμαχοι, οι ηγεμόνες και οι υπουργοί και σύμβουλοι αυτών -συνήλθαν εις Βιέννην διά να συγκροτήσουν μεγάλην σύνοδον, η οποία έμελλε να -διακανονίση εκ νέου τα πράγματα της Ευρώπης, να διανείμη ή ν' αποδώση εις τους -ηγεμόνας και τους λαούς τας χώρας, αι οποίαι αφηρέθησαν απ' αυτών υπό της -Γαλλίας και του Ναπολέοντος, και εν γένει να διαρρυθμίση τα Ευρωπαϊκά πράγματα -επί νέων ασφαλών βάσεων.</p> - -<p>Αλλ' ενώ συνεκροτείτο το συνέδριον τούτο των ηγεμόνων, και συνεζητούντο τα -διάφορα Ευρωπαϊκά πολιτικά ζητήματα, ο Ναπολέων έφυγε κρυφίως από την Έλβαν, -απεβιβάσθη μετά των ολίγων στρατιωτωτών του εις τα παράλια της Γαλλίας, και -εισεχώρησεν εις τα ενδότερα, γινόμενος δεκτός πανταχού μετ' ενθουσιασμού. Τα -βασιλικά στρατεύματα, τα οποία εστάλησαν εναντίον του, απεστάτησαν προς αυτόν -και ούτως αναιμωτί έφθασε προ των πυλών των Παρισίων. Ο βασιλεύς Λουδοβίκος -18ος ηναγκάσθη να φύγη πάλιν από την Γαλλίαν, εγκαταλειφθείς υπό του Γαλλικού -λαού. Αλλ' ότε οι εν Βιέννη ηγεμόνες έμαθαν ταύτα, κατελήφθησαν από μεγάλην -αγανάκτησιν και ομοφώνως εκήρυξαν τον Ναπολέοντα εχθρόν της ανθρωπότητος και -τον προέγραψαν, δηλαδή επέτρεψαν εις πάντα να τον συλλάβη και να τον -φονεύση.</p> - -<p>Ο Ναπολέων αναγκασθείς ούτω να πολεμήση καθ' όλης της Ευρώπης, -εξεστράτευσε ταχέως μετά του στρατού, τον οποίον είχεν ετοιμάσει εν τω μεταξύ, και -αφού έγεινε πάλιν κύριος του εσωτερικού της Γαλλίας εξήλθε των συνόρων. Αλλά εις -την μάχην του Βατερλώ (15 Ιουνίου 1815) ενικήθη ολοσχερώς υπό των συμμάχων και -ηναγκάσθη να φύγη εις Παρισίους. Μη ευρισκόμενος και εκεί εν ασφαλεία, διότι τα -συμμαχικά στρατεύματα επήρχοντο κατά των Παρισίων, έφυγεν εις τα δυτικά παράλια -της Γαλλίας, διά να απέλθη εκείθεν εις Αμερικήν. Αλλά τα παράλια κατείχοντο υπό του -Αγγλικού στόλου και ηναγκάσθη ο Ναπολέων να ζητήση σωτηρίαν και άσυλον εις -Αγγλικόν πολεμικόν πλοίον, καταφυγών ούτως, όπως το πάλαι Θεμιστοκλής ο -Αθηναίος, εις την προστασίαν του κράτους εκείνου, μετά του οποίου ευρίσκετο έως -τώρα εις αδιάλλακτον έχθραν και εις διηνεκή πόλεμον. Ο Ναπολέων ήλπιζεν ότι -έμελλεν ούτω να εύρη μεγαλόψυχον υποδοχήν. Αλλ' η Αγγλία έμεινε πιστή εις τα -μεταξύ των συμμάχων περί του Ναπολέοντος αποφασισθέντα, και τον έπεμψεν ως -απλούν ιδιώτην και αιχμάλωτον εις την εν τω Ωκεανώ κειμένην νήσον της Αγίας -Ελένης, όπου μετά πενταετή αιχμάλωτον βίον απέθανε το 1821. Οι δε σύμμαχοι -ηγεμόνες αποκατέστησαν πάλιν εις τον θρόνον της Γαλλίας τον Λουδοβίκον 18ον, -καταλαβόντες διά στρατού επί τινα χρόνον επαρχίας τινάς της Γαλλίας, χάριν -ασφαλείας του θρόνου τούτου και χάριν της πιστής εκτελέσεως της νέας προς την -Γαλλίαν συνθήκης. Πριν δε απέλθουν εκ Παρισίων οι τρεις εκ των συμμάχων, οι -αυτοκράτορες δηλαδή της Ρωσίας και της Αυστρίας και ο βασιλεύς της Πρωσσίας, -συνομολόγησαν προς αλλήλους νέαν συνθήκην και συνεκρότησαν την <i>Ιεράν</i> -καλουμένην <i>Συμμαχίαν</i>.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">β') Η Βιενναία Συνθήκη και η Ιερά Συμμαχία.</h4> - -<p> -<br /> -Η Βιενναία σύνοδος ήτο μοναδική μεταξύ των πολιτικών και διπλωματικών συνόδων -διά την λαμπρότητά της, διότι παρεκάθηντο εις αυτήν οι σπουδαιότατοι ηγεμόνες και -πολιτικοί άνδρες της Ευρώπης. Ο ημέτερος Ιωάννης Καποδίστριας ήτο μεταξύ των -αντιπροσώπων της Ρωσίας, ως τοιούτος δε έλαβε μέρος εις τας διαπραγματεύσεις. Τα -σπουδαιότερα έργα της συνόδου ταύτης, τα οποία καθωρίσθησαν διά της Βιενναίας -συνθήκης, ήσαν 1ον) η διανομή των χωρών όσας είχεν αφαιρέσει η Γαλλία από τα -διάφορα Γερμανικά κράτη και η ίδρυσις Γερμανικής ομοσπονδίας, της οποίας η -Αυστρία και η Πρωσσία ήσαν τα ισχυρότατα μέλη. 2ον) η διανομή των Ιταλικών χωρών -μεταξύ των πρώην ηγεμόνων των, και η παράδοσις εις την Αυστρίαν των καλλίστων -χωρών της βορείου Ιταλίας (Βενετίας και Λομβαρδίας). 3ον) η ένωσις μεγίστου μέρους -της Πολωνίας μετά του Ρωσικού κράτους. 4ον) η μετάβασις των Ιονίων νήσων εις την -Αγγλικήν προστασίαν, και η παράδοσις εις την Αγγλίαν της Μελίτης. 5ον) η μετά της -Σουηδίας ένωσις της Νορβηγίας. 6ον) η εις Ισπανίαν αποκατάστασις της υπό του -Ναπολέοντος καταλυθείσης πρώην βασιλικής δυναστείας της χώρας ταύτης (ήτις -κατήγετο εκ του οίκου των Βουρβώνων, ως και η της Γαλλίας βασιλική -οικογένεια).</p> - -<p>Εκτός της συνθήκης ταύτης, η οποία εκανόνισε την προελθούσαν εις Ευρώπην -κατάστασιν μετά την πτώσιν του Ναπολέοντος, και της οποίας συνθήκης πολλαί -διατάξεις ισχύουν μέχρι σήμερον, οι τρεις ηγεμόνες Ρωσίας, Αυστρίας και Πρωσσίας, -ήτοι ο αυτοκράτωρ της Ρωσίας Αλέξανδρος Α', ο αυτοκράτωρ της Αυστρίας -Φραγκίσκος Α' και ο βασιλεύς της Πρωσσίας Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ', προτού να -απέλθουν εκ Παρισίων τω 1815, συνωμολόγησαν, καθώς είπομεν ανωτέρω, -συμμαχίαν, διά της οποίας συνεφώνουν μεταξύ των να κυβερνούν οι ηγεμόνες τους -λαούς ως πατέρες, χωρίς να περιορίζωνται υπό συνταγμάτων, και εις την τοιαύτην -κυβέρνησιν των λαών να βοηθούν αλλήλους ως αδελφοί, διά να βασιλεύη εις τον -κόσμον αιώνιος ειρήνη εξωτερική μεταξύ των διαφόρων εθνών, και διαρκής ειρήνη -εσωτερική μεταξύ των ηγεμόνων και των υπ' αυτών κυβερνωμένων λαών. Την -συνθήκην της συμμαχίας ταύτης ανεκοίνωσαν οι τρεις ιδρυταί της και εις τους άλλους -ηγεμόνας, και ούτως η Ιερά Συμμαχία έγεινε γενική Ευρωπαϊκή. Ωνομάσθη δε η -Συμμαχία <i>Ιερά</i>, ως εκ του ιερού δήθεν σκοπού προς τον οποίον απέβλεπεν.</p> - -<p>Αληθώς η έννοια της συνθήκης εφαίνετο εκ πρώτης όψεως τοιαύτη. Αλλ' οι -ηγεμόνες των τότε χρόνων και οι πολιτικοί σύμβουλοι αυτών, προ πάντων οι της -Αυστρίας, παρεξέτειναν την έννοιαν ταύτην, και εν ονόματι της Ιεράς Συμμαχίας -κατεπολέμησαν παν κίνημα φιλελεύθερον. Το δε περί της αδελφότητος των βασιλέων -δόγμα της συνθήκης ηρμήνευσαν κατά τρόπον τοιούτον, ώστε αν είς λαός -επαναστατήση κατά του ηγεμόνος και της κυβερνήσεως, οι άλλοι ηγεμόνες να -βοηθούν αυτόν εις την καταστολήν της επαναστάσεως. Εκ τούτου πολλά έπαθαν οι -υπέρ εθνικής και πολιτικής ελευθερίας αγωνιζόμενοι λαοί, ιδίως οι Ιταλοί, οι Ισπανοί, -οι Γερμανοί και μάλιστα οι Έλληνες, ως μαρτυρεί τούτο η Ιστορία της Ευρώπης από -του 1815, οπότε συνωμολογήθη η Ιερά Συμμαχία, μέχρι του 1830, οπότε περιήλθεν εις -παρακμήν και αδυναμίαν.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">γ') H Ευρώπη από του 1815 έως του 1830.</h4> - -<p> -<br /> -Η κατάστασις της Ευρώπης από του 1815 έως του 1830 ήτο γενικώς ειρηνική· πόλεμοι -μεταξύ των Ευρωπαϊκών κρατών δεν έγειναν. Απ' εναντίας, η εσωτερική κατάστασις -ήτο ταραχώδης εις πολλάς χώρας, ιδίως εις την Γερμανίαν, την Ιταλίαν και την -Ισπανίαν.</p> - -<p>Η Γερμανία ήτο από αιώνων διηρημένη εις πολλά μικρά κράτη, των οποίων το -ισχυρότερον ήτο το Αυστριακόν, βαθμηδόν δε κατέστη ισχυρόν και το Πρωσσικόν -βασίλειον. Η διαίρεσις αύτη παρέλυε την δύναμιν του έθνους και οι μάλλον -φιλοπάτριδες μεταξύ των Γερμανών επόθουν ανέκαθεν Γερμανίαν ηνωμένην, διότι -μόνον η ένωσις ηδύνατο να φέρη ισχύν. Από των χρόνων της Γαλλικής επαναστάσεως -επεθύμουν οι άνδρες ούτοι να προικισθή η πατρίς των, ήτοι τα διάφορα Γερμανικά -κράτη, και διά συνταγματικών θεσμών φιλελευθέρων. Ακριβώς δε καθ' όν χρόνον τα -Γερμανικά κράτη, (και ιδίως η Πρωσσία μετά τας ήττας και μεγάλας ταπεινώσεις και -την υποταγήν της εις την Γαλλίαν,) κατώρθωσαν να εξεγείρουν από του 1813 τους -Γερμανικούς λαούς εναντίον του Ναπολέοντος, υπέσχοντο εις αυτούς, μετά την κατά -του Ναπολέοντος εξέγερσιν και νίκην, θεσμούς πολιτικούς ασφαλίζοντας ελευθερίαν -και ένωσιν. Αλλ' αφού κατώρθωσαν ούτω να ελευθερώσουν την Γερμανίαν από του -ζυγού του Ναπολέοντος, δεν εξεπλήρωσαν την υπόσχεσίν των, ένεκα της Ιεράς -Συμμαχίας. Ούτε η Αυστρία ούτε η Πρωσσία έδωκαν θεσμούς φιλελευθέρους εις τους -λαούς των· μόνον μικρά τινα Γερμανικά κράτη έπραξαν τούτο· και η ένωσις δε της -Γερμανίας, η διά της Γερμανικής ομοσπονδίας, ήτο πολύ χαλαρά. Εκ τούτου μεγάλη -δυσαρέσκεια κατέλαβε τους φιλελευθέρους Γερμανούς.</p> - -<p>Κατ' εκείνους τους χρόνους εις όλας σχεδόν τας Ευρωπαϊκάς χώρας, οι άνδρες οι -πολιτικοί, και όσοι αμέσως ή εμμέσως ανεμιγνύοντο εις τα πολιτικά λαλούντες ή -γράφοντες, διηρούντο εις δύο μερίδας· εξ ενός εις φιλελευθέρους, των οποίων οι -σφοδρότεροι, οι ζητούντες ριζικάς μεταρρυθμίσεις, ωνομάζοντο <i>ριζοσπάσται</i>, -— ή και <i>επαναστατικοί</i> ως θέλοντες δι' επαναστάσεως να επιτύχουν του -σκοπού των· εξ άλλου δε εις <i>συντηρητικούς</i> ή νομιμόφρονας, ήτοι τους -θέλοντας την διατήρησιν των πραγμάτων όπως είχαν, θεωρούντες νόμιμον την -τοιαύτην κατάστασιν. Τούτων οι σφοδρότεροι ωνομάζοντο <i>απολυταρχικοί</i>, — ή -<i>αντιδραστικοί</i>, ως θέλοντες απόλυτον δεσποτικήν κυβέρνησιν και αντιδρώντες, -ήτοι αντιπράττοντες, κατά πάσης μεταβολής φιλελευθέρας. Εις Γερμανίαν ο μεταξύ -των δύο μερίδων αγών διεξήχθη άνευ επαναστάσεων, διά λόγων και συγγραμμάτων, -διά της δημοσιογραφίας, και με ειρηνικάς διαδηλώσεις, των οποίων κέντρα ήσαν τα -Πανεπιστήμια, όπου οι φοιτηταί ήσαν θερμοί οπαδοί των νέων ιδεών. Απέναντι των -ειρηνικών τούτων κινημάτων αι κυβερνήσεις των Γερμανικών κρατών συνεκρότουν -<i>συνδιασκέψεις</i> των πολιτικών ανδρών, και διά συμβάσεων και δι' αποφάσεων, -έτι δε διά νόμων αυστηρών, αντενήργουν εναντίον πάσης φιλελευθέρας κινήσεως. Η -κατάστασις αύτη διήρκεσεν εις Γερμανίαν μέχρι του 1848.</p> - -<p>Αλλ' εις την Ιταλίαν, ήτις και αυτή εναντίον των πόθων πλείστων φιλοπατρίδων -Ιταλών έμεινεν, ως η Γερμανία, και μετά το 1815 διηρημένη εις πολλά κράτη, και της -οποίας μέγα μέρος υπέκειτο εις ξένον κράτος, το Αυστριακόν, ο αγών υπέρ ελευθέρων -πολιτικών θεσμών και υπέρ της ενώσεως απέληξε κατ' αρχάς εις νικηφόρον -επανάστασιν (εις τα κράτη της Νεαπόλεως και του Πεδεμοντίου). Επίσης δε και εις την -Ισπανίαν, ήτις δεν ήτο πολιτικώς διηρημένη, αλλ' απετέλει ενιαίον κράτος, ο κατά της -τυραννικής απολυταρχίας αγών έληξεν εις επανάστασιν και καθιέρωσιν φιλελευθέρων -πολιτικών θεσμών.</p> - -<p>Αλλ' εις τας χώρας ταύτας, όπου ενίκησε κατ' αρχάς ο αγών της ελευθερίας, η Ιερά -Συμμαχία, δηλαδή οι ηγεμόνες οι πρωτοστατούντες αυτής, εφήρμοσαν την εξής -μέθοδον καταστολής: Άμα ήρχιζαν αι επαναστάσεις, οι ηγεμόνες ούτοι συνήρχοντο εις -συνέντευξιν ή εις συνέδριον είς τινα πόλιν (ως εις Λαϋβάχην, εις Βερώνην), και -επεφόρτιζαν την μίαν εκ των μεγάλων δυνάμεων να επέμβη στρατιωτικώς εις την -επαναστατήσασαν χώραν και να καταστείλη την επανάστασιν. Ούτως η Αυστρία, κατ' -εντολήν της Ιεράς Συμμαχίας, κατέστειλε στρατιωτικώς εις Ιταλίαν την επανάστασιν -(1821), η δε μοναρχική τότε Γαλλία εις Ισπανίαν (1823). Ούτω δε και εις τας δύο -ταύτας χώρας υπερίσχυσεν η αντίδρασις και αποκατεστάθη το πρώην καθεστώς.</p> - -<p>Κατά τους χρόνους τούτους (1820) επανεστάτησαν κατά της Ισπανίας αι εις την -μέσην και νοτίαν Αμερικήν Ισπανικαί αποικίαι, αι οποίαι εκυβερνώντο τυραννικώς υπό -της μητροπόλεως Ισπανίας. Η Ισπανία ηγωνίσθη να υποτάξη τας αποστατησάσας -αποικίας, ήθελαν δε να υποστηρίξουν την Ισπανίαν εις τον αγώνα τούτον αι -κυβερνήσεις της Ιεράς Συμμαχίας. Αλλ' η Αγγλία, (εις την οποίαν από του 1822 την -διεύθυνσιν της εξωτερικής πολιτικής ανέλαβεν ο φιλελεύθερος και μεγαλόφρων -πολιτευτής Γεώργιος Κάννιγκ, εχθρός άσπονδος της Ιεράς Συμμαχίας και της -αντιδράσεως), κατεπολέμησε την τοιαύτην ανάμιξιν των Κυβερνήσεων της Ιεράς -Συμμαχίας, και ανεγνώρισε την ανεξαρτησίαν των Ισπανικών αποικιών, αίτινες έκτοτε -κατεστάθησαν και πράγματι ανεξάρτητοι διά των γενναίων αγώνων των αρχηγών της -επαναστάσεως. Μεταξύ αυτών μέγας αληθώς ανεδείχθη ο περίφημος Βολιβάρ (από -Βολιβίας).</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">δ') Η Ελληνική Επανάστασις <br /> -του 1821.</h4> - -<p> -<br /> -Η Ιερά Συμμαχία ολεθρίως επέδρασε και επί τον υπέρ ελευθερίας μέγαν αγώνα των -Ελλήνων. Ενώ ο αγών ούτος κατ' ουσίαν ουδεμίαν σχέσιν είχε προς τα εις την άλλην -Ευρώπην διεξαγόμενα κινήματα μεταξύ των φιλελευθέρων και των αντιδραστικών, -ήτο δε αγών εθνικός και θρησκευτικός, υπέρ ελευθερίας εθνικής και θρησκευτικής, -υπέρ του σταυρού και υπέρ της θρησκείας του Ιησού τον οποίον οι ιδρυταί της Ιεράς -Συμμαχίας είχαν κηρύξει προστάτην της Συμμαχίας των, εν τούτοις αι κυβερνήσεις της -Ιεράς Συμμαχίας, αντί να υποστηρίξουν τον τοιούτον αγώνα, τον κατεπολέμησαν. Οι -<i>αντιδραστικοί</i> οπαδοί της Ιεράς Συμμαχίας εχαρακτήρισαν το κίνημα των -Ελλήνων ως επανάστασιν άδικον εναντίον της νομίμου αρχής του Σουλτάνου, ο οποίος -έπρεπε κατ' αυτούς, καίτοι δεν ήτο χριστιανός ηγεμών, να θεωρηθή αδελφός και να -τύχη της υποστηρίξεως των χριστιανών ηγεμόνων της Ιεράς Συμμαχίας. Την θεωρίαν -ταύτην υπεστήριξεν ιδίως ο φιλότουρκος αρχιγραμματεύς του Αυστριακού κράτους -πρίγκιψ Μεττερνίχος και παρέσυρεν εις τας ιδέας του ταύτας τον αυτοκράτορα -Αλέξανδρον Α' της Ρωσίας.</p> - -<p>Αληθώς ο θρησκευτικός και εθνικός χαρακτήρ του Ελληνικού αγώνος είχεν -αποδειχθή εξ αρχής, οπότε ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε' και πολλοί άλλοι, ανώτατοι -λειτουργοί εκκλησιαστικοί είχαν σφαγή θυσιάζοντες την ζωήν των μαρτυρικώς εις τον -βωμόν της χριστιανικής πίστεως, ο δε αυτοκράτωρ της Ρωσίας ένεκα των σφαγών -τούτων είχε διαμαρτυρηθή κατά των γινομένων εις την Τουρκίαν εναντίον της -Εκκλησίας και είχε διακόψει τας διπλωματικάς προς την Τουρκίαν σχέσεις. Οι περί τον -Μεττερνίχον όμως κατώρθωσαν να εμποδίσουν την έκρηξιν Ρωσοτουρκικού πολέμου. -Αλλ' η καρτερόψυχος επιμονή των Ελλήνων, τα μεγάλα κατά γην και κατά θάλασσαν -κατορθώματά των, ο ενθουσιασμός τον οποίον ταύτα επροξένουν εις την Ευρώπην και -εις τους φιλελευθέρους και εις τους ειλικρινεστέρους των συντηρητικών, και προς -τούτοις η δόξα της αρχαιότητος, ηνάγκασαν τας κυβερνήσεις να πράξουν τι υπέρ της -Ελλάδος. Ούτω δε η Ρωσία, (όπου από τα τέλη του 1825 είχε διαδεχθή τον -αποθανόντα Αλέξανδρον Α' ο πολύ ενεργητικώτερος και αποφασιστικώτερος αδελφός -του Νικόλαος Α'), η Γαλλία και η Αγγλία, εναντίον της θελήσεως της Αυστρίας (της -οποίας την πολιτικήν ηκολούθησε τότε και η Πρωσσία), συνωμολόγησαν συνθήκην -υπέρ ελευθερώσεως μέρους των Ελληνικών χωρών. Η αντίστασις της Τουρκίας εις τας -ειρηνικώς προταθείσας απαιτήσεις των δυνάμεων επέφερε την περίφημον ναυμαχίαν -του Ναυαρίνου (8 Οκτωβρίου 1827), εις την οποίαν κατεστράφη ο τουρκικός στόλος. Η -καταστροφή αύτη ηρέθισε πολύ την Τουρκίαν και τον Σουλτάνον Μαχμούτ Α' (τον -βασιλεύοντα από του 1808) εναντίον της Ρωσίας, την οποίαν εθεώρει ούτος ως -πρωταίτιον της επελθούσης καταστροφής. Η εχθρική και προκλητική διαγωγή της -Τουρκίας εναντίον της Ρωσίας, παρώργισε τον Τσάρον, όστις επί τέλους εκήρυξε τον -πόλεμον κατά της Τουρκίας. Ο πόλεμος διαρκέσας δύο έτη (1828 — 1829) και -διεξαχθείς και εις Ευρώπην και εις Ασίαν, απέληξεν εις την οριστικήν νίκην των -Ρώσων. Ούτοι υπερβάντες το 1829 τον Αίμον, υπό τον αρχιστράτηγον Δίεβιτς (τον -επικληθέντα διά τούτο Υπεραίμιον, <i>Βαλκάνσκη</i>), επροχώρησαν εις την -Αδριανούπολιν και εκεί επέβαλαν εις την Τουρκίαν ειρήνην, διά της οποίας αύτη -ανεγνώριζε την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος εντός περίπου των ορίων τα οποία -απετέλεσαν τα όρια του Ελληνικού βασιλείου επί τον βασιλέως Όθωνος. Συγχρόνως δε -Γαλλικός στρατός κατοχής ήλθεν υπό τον στρατηγόν Μαιζώνα εις Πελοπόννησον διά -να εκδιώξη εκείθεν τους Αιγυπτίους και τον Ιβραήμ πασάν. Εν τω μεταξύ -συνδιάσκεψις αντιπροσώπων των τριών Δυνάμεων, αίτινες ωνομάσθησαν πλέον -προστάτιδες της Ελλάδος δυνάμεις, είχε συνέλθει εις Λονδίνον, διά να κανονίση τας -λεπτομερείας των ορίων και των άλλων διατάξεων της συνθήκης περί ελευθερώσεως -της Ελλάδος. Η συνδιάσκεψις αύτη ετελείωσε το έργον της (1830) διά της -ανακηρύξεως των ελευθερωθεισών Ελληνικών χωρών ως βασιλείου Ελληνικού, του -οποίου βασιλεύς υπό των προστατίδων δυνάμεων εξελέγη ο δευτερότοκος υιός του -φιλέλληνος βασιλέως της Βαυαρίας Λουδοβίκου Όθων, εκ του βασιλικού οίκου των -Βιττελσβάχων.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ε') Η Ευρώπη από του 1830<br /> -έως του 1848.</h4> - -<p> -<br /> -Η ελευθέρωσις της Ελλάδος έγεινε περίπου το 1830. Κατά το έτος δε τούτο και άλλα -σπουδαία γεγονότα συνέβησαν εις την Ευρώπην. Εις Γαλλίαν έγεινεν επανάστασις τον -Ιούλιον του 1830 (διά τούτο δε λέγεται <i>Ιουλιανή</i>) εναντίον του βασιλέως -Καρόλου Ι', διαδόχου του αποθανόντος το 1824 αδελφού του Λουδοβίκου ΙΗ', τον -οποίον, ως είδομεν, αι Δυνάμεις είχαν καταστήσει βασιλέα της Γαλλίας το 1814. Η -Ιουλιανή επανάστασις ανέτρεψε τον θρόνον του αρχαίου βασιλικού οίκου της Γαλλίας, -του Βουρβωνικού καλουμένου· αλλ' η επανάστασις δεν απέληξεν εις την κατάργησιν -της μοναρχίας και την ανακήρυξιν της δημοκρατίας. Οι αρχηγοί του κινήματος, -φοβούμενοι τας ενεργείας της Ιεράς Συμμαχίας, και συνετώς φερόμενοι, -ηκολούθησαν μέσην τινά οδόν. Αντί να ιδρύσουν δημοκρατίαν, ηρκέσθησαν να -καταστήσουν την βασιλείαν μάλλον φιλελεύθερον· θεωρήσαντες δε έκπτωτον τον -αρχαίον βασιλικόν οίκον των Βουρβώνων, εξέλεξαν βασιλέα εκ πλαγίου κλάδου του -οίκου εκείνου, του κλάδου των Αυρηλιανών (ή ως λέγουν οι Γάλλοι Ορλεάν), τον -Ορλεανίδην πρίγκιπα Λουδοβίκον Φίλιππον, ο οποίος συνήνεσε προθύμως να -εισαγάγη σύνταγμα φιλελεύθερον, και ωνομάσθη διά τούτο «πολίτης βασιλεύς». -Ούτως ησύχασαν εις Γαλλίαν τα πράγματα.</p> - -<p>Και εις Ιταλίαν δε έγειναν κινήματά τινα εκ μέρους των φιλελευθέρων και -δημοκρατικών, και των οπαδών της Ιταλικής ενώσεως· αλλά δεν έφεραν -αποτέλεσμα.</p> - -<p>Σπουδαίον γεγονός του 1830 είναι και η επανάστασις η Πολωνική. Η Πολωνία -μέχρι του τέλους του παρελθόντος αιώνος ήτο κράτος ανεξάρτητον και ικανώς μέγα. -Αλλά κατά την εποχήν εκείνην αι τρεις γείτονες Δυνάμεις, Ρωσία, Αυστρία και -Πρωσσία, επωφελούμεναι εκ της εσωτερικής αδυναμίας της Πολωνίας, διεμέλισαν το -κράτος και το διενεμήθησαν μεταξύ των. Καθ' όν χρόνον ο Ναπολέων είχε ταπεινώσει -Αυστρίαν και Πρωσσίαν, μικρόν μέρος της Πολωνίας είχεν ελευθερωθή· αλλ' η -απόπειρα των Πολωνών, διαρκούντος του μετά της Ρωσίας πολέμου του -Ναπολέοντος, να αποκαταστήσουν το άλλοτέ ποτε κράτος της Πολωνίας, απέτυχε -μετά την ήτταν της Γαλλίας. Η εν Βιέννη σύνοδος του 1815 διεμέρισεν εκ νέου την -Πολωνίαν μεταξύ των τριών κρατών, αλλά το πλείστον έδωκεν εις την Ρωσίαν, επί τω -όρω η Ρωσική Πολωνία ν' αποτελέση ίδιον κράτος, το βασίλειον της Πολωνίας, μετά -ιδιαιτέρου φιλελευθέρου συντάγματος και ιδίου στρατού εθνικού· ο δε αυτοκράτωρ -της Ρωσίας να είναι απλούς βασιλεύς της Πολωνίας. Τούτο επεθύμει και ο -αυτοκράτωρ Αλέξαδρος και το είχεν υποσχεθή εις τους Πολωνούς πρότερον, από δε -του 1815 εξεπλήρωσε πιστώς την υπόσχεσίν του.</p> - -<p>Αλλ' επί Νικολάου Α', του διαδόχου του Αλεξάνδρου Α', έγειναν αυθαιρεσίαι τινές -εκ μέρους της Ρωσίας. Διά τούτο δε οι Πολωνοί, θέλοντες εντελώς να χωρισθούν από -της Ρωσίας και ελπίζοντες επί την βοήθειαν της Γαλλίας, επανέστησαν το 1830 και -εκήρυξαν έκπτωτον τον αυτοκράτορα της Ρωσίας από του βασιλικού θρόνου της -Πολωνίας. Όταν δε εισήλθεν ο Ρωσικός στρατός, ενίκησαν εις ικανάς μάχας και -ανέκοψαν την πορείαν των Ρώσων. Αλλά το επόμενον έτος, 1831, μετά ηρωϊκήν -αντίστασιν ηττήθησαν και υπετάγησαν. Η Πολωνία απώλεσε τον προνομιούχον αυτής -θρόνον εις το Ρωσικόν κράτος, την αυτονομίαν, το σύνταγμα αυτής, και αφωμοιώθη -διοικητικώς προς την λοιπήν Ρωσίαν, αφού ουδεμία Ευρωπαϊκή δύναμις, ούτε η -Γαλλία, ηδυνήθη να έλθη εις βοήθειάν της.</p> - -<p>Το 1830 και εις την Ανατολήν, ήτοι εις την Οθωμανικήν αυτοκρατορίαν, έγεινάν -τινα σπουδαία πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα. Ο Σουλτάνος Μαχμούτ διά να -καταβάλη την επανάστασιν της Ελλάδος είχεν επικαλεσθή από του 1824 την βοήθειαν -του εις αυτόν υποτελούς, αλλ' ισχυρού σατράπου της Αιγύπτου Μεχμέτ Αλή πασσά, -αρχηγού και θεμελιωτού της σήμερον εν Αιγύπτω ηγεμονευούσης δυναστείας των -Χεδιβών. Ο Μαχμούτ Αλής είχε πέμψει στόλον και στρατόν υπό την αρχηγίαν του -ιδίου αυτού υιού, του περιφήμου Ιβραήμ πασσά. Εις τούτον ο Σουλτάνος είχεν -υποσχεθή την ηγεμονίαν της Πελοποννήσου και της Κρήτης. Και η μεν Κρήτη μη -ελευθερωθείσα, εδόθη το 1830 εις την Αίγυπτον. Αλλ' ο Μαχμούτ Αλής και ο Ιβραήμ -πασσάς εζήτουν και άλλην χώραν εις Συρίαν αντί της Πελοποννήσου, την οποίαν -υπεσχέθη μεν αλλά δεν ηδύνατο πλέον να δώση, αφού αυτή ηλευθερώθη.</p> - -<p>Ένεκα των απαιτήσεων τούτων επήλθε πόλεμος μεταξύ του Σουλτάνου Μαχμούτ Β' -και του αντιβασιλέως της Αιγύπτου. Ο Ιβραήμ ως αρχιστράτηγος ενίκησεν εις πολλάς -μάχας τον τουρκικόν στρατόν, κατέλαβεν εντός μικρού χρόνου την Συρίαν όλην, έπειτα -δε εισήλασεν εις την Μικράν Ασίαν, και νικήσας πλησίον του Ικονίου νέον μέγαν -τουρκικόν στρατόν επροχώρει προς την Κωνσταντινούπολιν. Τότε ο Σουλτάνος -Μαχμούτ Β' επεκαλέσθη την βοήθειαν του αυτοκράτορος της Ρωσίας. Ούτος δε -έπεμψε στρατόν, ο οποίος κατέλαβε την Ασιατικήν όχθην του Βοσπόρου διά να -υπερασπίση την Κωνσταντινούπολιν. Ο Ιβραήμ δεν ηδύνήθη να προχωρήση -περαιτέρω, διά δε της μεσιτείας των Δυνάμεων συνωμολογήθη η εν Κοτυαείω (πόλει -της Μικράς Ασίας) συνθήκη του 1833, διά της οποίας όλη η Συρία και μέρος της -Μικράς Ασίας (η Κιλικία, ο νομός τον Αδάνων) εδόθησαν εις την δυναστείαν του οίκου -του Μεχμέτ Αλή.</p> - -<p>Αλλ' ο Σουλτάνος Μαχμούτ εξ ανάγκης υψίστης μόνον συνήνεσεν εις τοιαύτας -θυσίας, ητοιμάζετο δε αμέσως από του χρόνου τούτου εις πολεμικάς παρασκευάς διά -να ανακτήση τας παραδοθείσας χώρας. Όθεν, μετά τινα έτη, το 1839, νέος πόλεμος -εξερράγη μεταξύ του Σουλτάνου και του υποτελούς του. Κατά την πρώτην σπουδαίαν -μάχην ενικήθη υπό του Ιβραήμ πασσά ο Τουρκικός στρατός. Εν τω μεταξύ απέθανε και -ο Σουλτάνος Μαχμούτ και τον διεδέχθη ο νεαρώτατος υιός του Αβδούλ-Μεδζίτ. Τότε -επενέβησαν αι Ευρωπαϊκαί Δυνάμεις. Η Γαλλία, της οποίας βασιλεύς ήτο ήδη, ως -είπομεν, ο Λουδοβίκος Φίλιππος, πρωθυπουργός δε ο περίφημος Γάλλος πολιτευτής -Θιέρσος, υπερήσπιζε τον Αντιβασιλέα της Αιγύπτου, αλλ' αι άλλαι τέσσαρες μεγάλαι -Δυνάμεις Αγγλία, Αυστρία, Ρωσία και Πρωσσία, υπεστήριζαν τον Σουλτάνον και διά -πολεμικών επιδείξεων υπεχρέωσαν τον Μεχμέτ Αλήν να εκκενώση όλας τας Τουρκικάς -χώρας, τας εκτός της Αιγύπτου, και να περιορισθή μόνον εις την Αίγυπτον, έχων τον -τίτλον του πασσά της Αιγύπτου, ως μέχρι τότε. Πολύ ύστερον, εις τα 1867, ο πασσάς -της Αιγύπτου έλαβε τον τίτλον του <b>Χεδί-βου</b> (ηγεμόνος).</p> - -<p>Το 1830, πριν ακόμη εκθρονισθή ο βασιλεύς Κάρολος Γ, εκυρίευσεν η Γαλλία το -Αλγέριον (Δζεζάιρ) εκ των εις την Αφρικήν ημιαυτονόμων κτήσεων του Σουλτάνου, και -έθηκε τέρμα εις την υπό των Αλγερινών ενεργουμένην πειρατείαν εις την Μεσόγειον -θάλασσαν. Έκτοτε η Γαλλία έχει το Αλγέριον ως μεγάλην Αφρικανικήν αποικίαν, εις την -οποίαν πολύ ύστερον, το 1881, προσετέθη κατ' ουσίαν και η γειτονική του Αλγερίου -χώρα Τύνις.</p> - -<p>Ταύτα είναι τα σπουδαιότερα γεγονότα, στρατιωτικά και πολιτικά, της ιστορίας της -Ευρώπης από του 1830 έως του 1848. Περί της Αγγλίας σημειούμεν μόνον ενταύθα ότι -έκαμε πολέμους κατά τους χρόνους τούτους εις Κίναν και εις Αφγανιστάν και ηύξησε -το Ασιατικόν της κράτος. Κατά τους αυτούς δε χρόνους και το πολίτευμα της Αγγλίας -έλαβε μεταρρυθμίσεις διά νέων εκλογικών νόμων περί επεκτάσεως του δικαιώματος -της ψήφου.</p> - -<p>Το 1843 η Ελλάς, αφού εκυβερνήθη επί δεκαετίαν υπό πολιτεύματος καθαρώς -μοναρχικού, έλαβε δι' αναιμάκτου επαναστάσεως, και δι' εθνικής συνελεύσεως προς -τούτο συνελθούσης, σύνταγμα φιλελεύθερον μετά Βουλής και Γερουσίας. Το -σύνταγμα τούτο ίσχυσε μέχρι του έτους 1862.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">στ') Τα έτη 1848 — 1849.</h4> - -<p> -<br /> -Η Ιστορία των ετών 1848 και 1849 υπήρξε σπουδαιοτάτη διά τους λαούς της Ευρώπης. -Κατά τα δύο ταύτα έτη συνέβη μεγάλη κίνησις εις πλείστας χώρας της Ευρώπης, -αποβλέπουσα εις την επικράτησιν φιλελευθέρων πολιτικών ιδεών και εις την επίτευξιν -εθνικής ελευθερίας και ενότητος. Η αρχή του κινήματος έγεινεν εις Παρισίους, όπου -κατά Φεβρουάριον του 1848 επανάστασις επιτυχής κατά του βασιλέως Λουδοβίκου -Φιλίππου επέφερε την πτώσιν αυτού, την οριστικήν κατάλυσιν της βασιλείας και την -ίδρυσιν δημοκρατίας (δευτέρας ταύτης μετά την δημοκρατίαν της μεγάλης Γαλλικής -επαναστάσεως). Αλλ' αυτήν την φοράν μετά των πολιτικών ιδεών ανεμίχθησαν εις -Γαλλίαν και ιδέαι κοινωνικαί.</p> - -<p>Πολλοί ριζοσπάσται δημοκρατικοί υπεστήριζαν κοινωνικάς ιδέας, κατά τας οποίας -η κατάστασις του λαού και των εργατικών τάξεων έπρεπε να βελτιωθεί διά των νόμων -του κράτους, και να μεταρρυθμισθούν επί νέων βάσεων αι σχέσεις μεταξύ του -κεφαλαίου και της εργασίας, ήτοι αι σχέσεις μεταξύ των πλουσίων κεφαλαιούχων και -των εις την υπηρεσίαν τούτων εργαζομένων εργατών. Οι οπαδοί των τοιούτων ιδεών -ονομάζονται Κοινωνισταί (ή ως λέγουν οι Φράγκοι, Σοσιαλισταί). Και οι μεν -μετριοπαθέστεροι των κοινωνιστών εζήτουν απλώς την βελτίωσιν της θέσεως των -εργατών διά καταλλήλων νόμων· αλλ' οι ριζοσπαστικώτεροι εζήτουν -<i>κοινοκτημοσύνην</i>, ήτοι την κατά ίσας μερίδας διανομήν της περιουσίας όλων -των πολιτών, και την κατάργησιν της ιδιοκτησίας και κληρονομίας. Κατά τούτους πάσα -περιουσία έπρεπε να ανήκη εις το κράτος, το οποίον εξ ίσου έπρεπε να καταστήση -μετόχους της περιουσίας ταύτης όλους τους πολίτας. Αι τοιαύται ιδέαι εθεωρήθησαν, -όπως και ήσαν, επικίνδυνοι εις την κοινωνίαν και εις την πολιτείαν, και οι καλοί -πολίται και αι κυβερνήσεις αντετάχθησαν κατά της πραγματοποιήσεώς των. Εκ τούτου -δε επήλθε πόλεμος εμφύλιος εις Παρισίους, εις τον οποίον ενικήθησαν οι κοινωνισταί. -Ουχ ήττον αι ιδέαι του κοινωνισμού ή σοσιαλισμού διεδόθησαν έκτοτε, και σήμερον -δε αι σχέσεις μεταξύ του κεφαλαίου και της εργασίας, μεταξύ των ευπόρων και των -εργατικών τάξεων, αποτελούν μέγα κοινωνικόν ζήτημα, το οποίον ο δέκατος ένατος -αιών κληροδοτεί εις τον εικοστόν.</p> - -<p>Τον κοινωνισμόν κατεπολέμησεν εις Γαλλίαν η μετριοπαθής κυβέρνησις της -δευτέρας δημοκρατίας. Αλλά και η δημοκρατία αυτή δεν διετηρήθη πολύ. Κατά το -νέον πολίτευμα, το ψηφισθέν υπό της εθνικής συνελεύσεως, ως αρχηγός της -δημοκρατικής κυβερνήσεως έξελέγετο διά καθολικής ψηφοφορίας είς άρχων, -καλούμενος πρόεδρος της δημοκρατίας. Τοιούτος πρόεδρος εξελέγη (το 1849) ο του -Ναπολέοντος του Μεγάλου ανεψιός Λουδοβίκος Ναπολέων. Αλλ' ούτος και διά την -δόξαν του ονόματος της οικογενείας του, και διότι ο ειρηνικός λαός φοβούμενος νέας -ταραχάς επεθύμει κυβέρνησιν ισχυράν, απέβλεπεν, όπως ο θείος του, εις το αξίωμα το -αυτοκρατορικόν. Και όπως ο Ναπολέων Α' από <i>υπάτου</i> της δημοκρατίας -ανηγορεύθη αυτοκράτωρ, ούτω και ο Λουδοβίκος Ναπολέων από προέδρου της -δημοκρατίας έγεινε το 1852 αυτοκράτωρ, αφού εκατομμύρια Γάλλων διά καθολικής -ψηφοφορίας έδωκαν την συναίνεσίν των εις την τοιαύτην μεταβολήν του -πολιτεύματος. Ούτω το 1852 ιδρύθη εις Γαλλίαν η δευτέρα αυτοκρατορία υπό τον -Ναπολέοντα I'. Επωνομάσθη δε Ι' Ναπολέων, διότι Ναπολέων Β' εθεωρείτο του -Ναπολέοντος του Α' ο υιός, ο οποίος απέθανεν εις Βιέννην το 1832 χωρίς ποτε να -βασιλεύση.</p> - -<p>Ο Ναπολέων, ως αυτοκράτωρ των Γάλλων, έλαβε σπουδαιότατον μέρος εις την -πολιτικήν της Ευρώπης, ανύψωσε την δύναμιν και υπόληψιν της Γαλλίας και -κατέστησεν αυτήν κέντρον της Ευρωπαϊκής πολιτικής κινήσεως, επεχείρησε δε και -έργα πολεμικά και ειρηνικά σπουδαία. Αλλ' εις την ιστορίαν του Ναπολέοντος θα -επανέλθωμεν, αφού είπομεν τι συνέβη εις την λοιπήν Ευρώπην κατά τα έτη 1848 και -1849.</p> - -<p>Από την Γαλλίαν η επανάστασις διεδόθη εις την Ιταλίαν και εις την Γερμανίαν.</p> - -<p>Εις Ιταλίαν υπερίσχυσαν εις πολλά μέρη οι οπαδοί της ελευθερίας και της -ενώσεως, και διά της επαναστάσεως τούτων εξεδιώχθησαν τινές των μικρών -ηγεμόνων, ή υπεχρεώθησαν να δώσουν σύνταγμα φιλελεύθερον. Αυτός ο Πάπας, ο -οποίος ως κοσμικός ηγεμών ήτο είς των βασιλέων της Ιταλίας, από του 1847 ήδη είχε -δώσει σύνταγμα εις το κράτος του, και διά τούτο είχεν εξεγείρει τον ενθουσιασμόν -όλων των φιλελευθέρων Ιταλών. Ήτο δε ο Πάπας ούτος ο περίφημος Πίος Θ', -γενόμενος Πάπας από του 1847. Αλλ' ο Πίος Θ', βλέπων τας επαναστατικάς ιδέας -επικρατούσας εις Ρώμην, μετενόησεν ύστερον διά τας παραχωρήσεις του, και -ηναγκάσθη να καταφύγη εις το κράτος της Νεαπόλεως, οπόθεν τον επανέφεραν εις -την Ρώμην (1849) Γαλλικά στρατεύματα, πεμφθέντα υπό της τότε δημοκρατικής -κυβερνήσεως της Γαλλίας. Τα στρατεύματα εκείνα έμειναν έκτοτε επί μακρόν χρόνον -εις Ρώμην προς ασφάλειαν του Πάπα. Ούτω δε η εξωτερική πολιτική της Γαλλίας -εφάνη όλως αντιφατική προς την εσωτερικήν. Διότι, ενώ εσωτερικώς η δημοκρατική -κυβέρνησις ειργάζετο υπέρ της ελευθερίας, εις Ρώμην ειργάζετο εναντίον της -δημοκρατίας και υπέρ του Πάπα. Αλλ' ο Λουδοβίκος Ναπολέων, ο οποίος είχε γίνει -τότε πρόεδρος της δημοκρατίας και εμελέτα να γείνη και αυτοκράτωρ, είχεν ανάγκην -της ευμενείας του Πάπα, διά να έχη την υποστήριξιν του κλήρου και των πιστών -καθολικών διά τα περί αυτοκρατορικού αξιώματος σχέδιά του.</p> - -<p>Και αυταί αι εις την Αυστρίαν υποκείμεναι Ιταλικαί χώραι, Λομβαρδία και Βενετία, -επανέστησαν κατά της Αυστρίας, την οποίαν εμίσουν όλοι οι Ιταλοί ως ξένον -δεσποτικόν κράτος υποστηρίζον εις Ιταλίαν την τυραννίαν και την αντίδρασιν.</p> - -<p>Μεταξύ των Ιταλικών κρατών το μάλλον φιλελεύθερον ήτο το Πεδεμόντιον ή -βασίλειον της Σαρδηνίας. Οι ηγεμόνες του κράτους τούτου, όντες και λεγόμενοι -ηγεμόνες του οίκου της Σαβοΐας, υπεστήριζαν τας περί ενώσεως της Ιταλίας ιδέας, -ήσαν δε άλλως βέβαιοι ότι διά της ενώσεως ταύτης ο οίκος αυτών έμελλε να -μεγαλυνθή και να βασιλεύση εις όλην την Ιταλίαν. Κατά τους χρόνους τούτους -βασιλεύς εκ του οίκου τούτου ήτο ο Κάρολος Αλβέρτος. Ούτος αγωνιζόμενος υπέρ της -εθνικής ιδέας των Ιταλών, της ενώσεως δηλαδή, ετόλμησε να έλθη εις πόλεμον και -προς την Αυστρίαν. Εις τον πόλεμον τούτον ενικήθη ολοσχερώς εις την μάχην της -Νοβάρας (23 Μαρτίου 1849). Η Αυστρία υπερίσχυσε και όλοι οι εξορισθέντες -ηγεμόνες των Ιταλικών κρατών αποκατεστάθησαν εις τους θρόνους των. Αλλ' η -συμπάθεια των Ιταλών προς τον υπέρ της Ιταλικής ιδέας πολεμήσαντα και νικηθέντα -βασιλικόν οίκον της Σαβοΐας έτι μάλλον ηυξήθη, και ως προς τούτο η ήττα εκείνη -υπήρξεν ηθική νίκη. Εις την καρδίαν όλων των Ιταλών πατριωτών εβασίλευεν ο -βασιλεύς της Σαρδηνίας, εχρειάζοντο δε μόνον εξωτερικαί περιστάσεις ευνοϊκαί διά -να νικηθή και ο εξωτερικός εχθρός, η Αυστρία. Αι ευνοϊκαί αύται περιστάσεις -παρουσιάσθησαν μετά τινα έτη επί της βασιλείας του υιού του νικηθέντος βασιλέως, -επί του Βίκτωρος δηλαδή Εμμανουήλ, όστις αμέσως μετά την μάχην της Νοβάρας -διεδέχθη τον οικειοθελώς παραιτηθέντα πατέρα του. </p> - -<p>Αγών υπέρ ελευθερίας και ενώσεως όμοιος προς τον της Ιταλίας ήρχισε το 1848 -και εις Γερμανίαν. Οι δύο ούτοι λαοί, ο Ιταλικός και ο Γερμανικός, ήσαν ομοιοπαθείς -κατά τούτο, ότι αμφοτέρων η πατρίς ήτο διιηρημένη εις πολλά μικρά κράτη και η -διαίρεσις αύτη παρέλυε την εσωτερικήν ανάπτυξιν και την εξωτερικήν δύναμιν -αμφοτέρων των εθνών. Το 1848 λοιπόν, μετά την εις Γαλλίαν επανάστασιν, έγεινε -μεγάλη κίνησις και εις Γερμανίαν, έγεινε δε και ειρηνική τις επανάστασις. Εξ όλων -δηλαδή των χωρών της Γερμανίας, άνευ της αδείας ούτε των ιδιαιτέρων Γερμανικών -κυβερνήσεων, ούτε του κοινού Γερμανικού ομοσπονδιακού συμβουλίου, συνήλθαν εις -Φραγκφούρτην αντιπρόσωποι και συνεκρότησαν εκεί συνέλευσιν ή κοινοβούλιον -εθνικόν. Το κοινοβούλιον τούτο εθεώρησεν εαυτό ως κυρίαρχον εθνικήν συνέλευσιν -της όλης Γερμανίας, και επεχείρησε να μεταρρυθμίση διά νόμων συντακτικών το -πολίτευμα της Γερμανικής ομοσπονδίας, κατά τους πόθους των Γερμανών πατριωτών -των ζητούντων την ισχυροτέραν ένωσιν της Γερμανίας και την ίδρυσιν ισχυρού -Γερμανικού κράτους. Αλλά το έργον τούτο πολλάς είχε δυσκολίας· διότι διά να ενωθή -η Γερμανία εις κράτος ισχυρόν έπρεπε τα πολλά μικρά κράτη και οι ηγεμόνες αυτών -να ταχθούν υπό την υπερτάτην αρχήν του ισχυροτέρου μεταξύ των κρατών και -ηγεμόνων. Αλλά τα ισχυρότερα κράτη ήσαν δύο, το Πρωσσικόν και το Αυστριακόν. -Κανέν δε των κρατών τούτων δεν ηδύνατο να υποταχθή εις την ηγεμονίαν του άλλου. -Τέλος η Συνέλευσις εκηρύχθη υπέρ της Πρωσσίας, της οποίας ο βασιλεύς Φρειδερίκος -Γουλιέλμος Δ' ανηγορεύθη και Γερμανός αυτοκράτωρ. Αλλ' ούτος, και διότι εθεώρει -την Συνέλευσιν επαναστατικήν και διότι εφοβείτο περιπλοκάς προς την Αυστρίαν, -ηρνήθη να δεχθή το προσφερόμενον εις αυτόν αυτοκρατορικόν στέμμα της Γερμανίας. -Ούτω δε εματαιώθη το έργον της Συνελεύσεως. Αλλ' οι οπαδοί της ενώσεως, -βλέποντες ότι δι' αυτοκρατορίας δεν ήτο δυνατόν να επιτευχθή η ένωσις της -Γερμανίας, εζήτησαν να επιτύχουν τούτο διά δημοκρατίας. Προς τούτο δε έγειναν είς -τινας Γερμανικάς χώρας κινήματα δημοκρατικά και ιδρύθησαν δημοκρατικαί -κυβερνήσεις. Τα κινήματα ταύτα κατεστάλησαν ταχέως υπό των κυβερνήσεων και -ιδίως υπό της Πρωσσικής, και επανήλθαν τα πράγματα διά την όλην Γερμανίαν εις το -πρώην καθεστώς. Οι περί ενώσεως όμως πόθοι έμεναν πάντοτε ζωηροί εις την -μεγάλην πλειονότητα του Γερμανικού λαού.</p> - -<p>Ούτως εις τον πολιτικόν οργανισμόν της όλης Γερμανίας, ή Γερμανικής -ομοσπονδίας, δεν επήλθε καμμία μεταβολή. Αλλά τα ιδιαίτερα Γερμανικά κράτη -υπέκυψαν εν μέρει εις το ρεύμα της επαναστάσεως και παρεδέχθησαν πολιτεύματα -μάλλον φιλελεύθερα. Τούτο έγεινεν εις Πρωσσίαν μετά μικράν αλλ' αιματηράν -επαναστατικήν κίνησιν, και το κράτος τούτο, πρώτην φοράν μετά το 1815, έλαβε το -1848 συνταγματικόν φιλελεύθερον πολίτευμα. Το αυτό έγεινε και εις Αυστρίαν μετά -αιματηράν επανάστασιν εις Βιέννην, την πρωτεύουσαν του κράτους τούτου. Η -επανάστασις αύτη επέφερε την πτώσιν και την φυγήν του έως τότε (1848) -αρχικαγκελαρίου του κράτους, πρίγκιπος Μεττερνίχου. Ο Μεττερνίχος εθεωρείτο ο -κυριώτατος αντιπρόσωπος του αντιδραστικού μοναρχικού συστήματος εις όλην την -Ευρώπην και διά τούτο εμισείτο υπό όλων των φιλελευθέρων της Ευρώπης, η δε -πτώσις του έως τότε παντοδυνάμου υπουργού εθεωρήθη ως νίκη αυτών. Και ο -αυτοκράτωρ της Αυστρίας Φερδινάνδος Α' παρητήθη διά να μη δώση σύνταγμα -οπωσούν φιλελεύθερον, διεδέχθη δε αυτόν ο ανεψιός του Φραγκίσκος Ιωσήφ, ο νυν -αυτοκράτωρ, όστις έδωκε περιωρισμένον τι σύνταγμα εις το κράτος του.</p> - -<p>Κατά το έτος 1849 επανέστησαν κατά της Αυστριακής κυβερνήσεως και οι -Ούγγροι. Οι Ούγγροι είναι λαός (και διά την ιστορίαν και διά τον πληθυσμόν αυτού) -σπουδαιότατος, μετά τους Γερμανούς, εις την Αυστριακήν αυτοκρατορίαν. Έχοντες -από του 9ου μ. Χ. αιώνος ελεύθερον κράτος Ουγγρικόν, είχαν εν μέρει ενωθή μετά του -Αυστριακού κράτους από του 16ου αιώνος, εν μέρει δε είχαν υποταχθή εις την -Τουρκίαν. Κατά τον 17ον αιώνα ελευθερωθέντες από του τουρκικού ζυγού -υπετάχθησαν εις την Αυστρίαν. Επαναστατήσαντες λοιπόν το 1849 εζήτουν να -ιδρύσουν κράτος όλως ελεύθερον από των Αυστριακών, και διά τούτο εκήρυξαν -δημοκρατίαν Ουγγρικήν υπό τον στρατηγόν Κοσσούθ. Οι Αυστριακοί επέλθόντες κατά -της Ουγγαρίας ενικήθησαν, τότε δε εζήτησαν την συνδρομήν της Ρωσίας. Ο -αυτοκράτωρ Νικόλαος έστειλε στρατόν υπό τον στρατηγόν Πάσκεβιτζ. Προσβληθέντες -οι Ούγγροι υπό Ρώσων ομού και Αυστριακών ενικήθησαν. Ούτω κατελύθη η Ουγγρική -δημοκρατία και η χώρα έγεινε πάλιν Αυστριακή. Ο αυτοκράτωρ Νικόλαος, όστις και -άλλως πανταχού της Ευρώπης υπεστήριζε πολιτικώς και ηθικώς τους ηγεμόνας και το -απολυταρχικόν σύστημα, εθεωρήθη έτι περισσότερον ως εχθρός υπό των -φιλελευθέρων, μετά την ανάμιξίν του εις την επανάστασιν της Ουγγαρίας. Διά τούτο, -ότε μετ' ολίγον περιεπλάκη εις πόλεμον προς την δυτικήν Ευρώπην, ουδεμία -συμπάθεια εδείχθη προς αυτόν εκ μέρους των Ευρωπαϊκών λαών.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ζ') Ο Κριμαϊκός πόλεμος.</h4> - -<p> -<br /> -Αφορμή του μεγάλου ανατολικού πολέμου, του λεγομένου Κριμαϊκού, ήσαν αι έριδες -των Λατίνων προς τους Ορθοδόξους εις τους Αγίους Τόπους, περί της κατοχής -διαφόρων προσκυνημάτων εις Ιερουσαλήμ και εις τα πέριξ. Αι έριδες αύται υπήρχαν -προ αιώνων. Και οι μεν Λατίνοι εις τας αξιώσεις των είχαν πάντοτε την υποστήριξιν της -Γαλλίας, οι δε Ορθόδοξοι υπερήσπιζαν μόνοι τα δικαιώματά των απέναντι της -Οθωμανικής εξουσίας, μέχρις ότου επ' εσχάτων απέκτησαν και την υποστήριξιν της -Ρωσίας. Ο από του 1849 γενόμενος πρόεδρος της Γαλλικής δημοκρατίας Λουδοβίκος -Ναπολέων, όστις και εις Ρώμην, ως είδομεν, υπεστήριζε τον Πάπαν, έπραξε το αυτό -και εις το ζήτημα των Αγίων Τόπων, και έπεισε την Οθωμανικήν κυβέρνησιν ν' -αναγνωρίση τινάς αξιώσεις των Λατίνων. Αλλά κατά της διαγωγής της Πύλης -διεμαρτυρήθη ο αυτοκράτωρ Νικόλαος ως προστάτης της Ορθοδοξίας. Ο Σουλτάνος -ανεκάλεσε τας εις τους Λατίνους γενομένας παραχωρήσεις. Αλλ' ο Νικόλαος θέλων να -τύχη ικανοποιήσεως περιφανεστέρας, θέλων δε και να τιμωρήση την Τουρκίαν διά την -πρώτην διαγωγήν της εις το ζήτημα, απήτησε (1852 — 1853) νέας ευρυτάτας -παραχωρήσεις υπέρ της ορθοδόξου Εκκλησίας, την παντελή ανεξαρτησίαν του -Οικουμενικού Πατριάρχου και της εις Τουρκίαν ορθοδόξου Εκκλησίας, και άλλας τινάς -προνομίας, αι οποίαι και υπό των Τούρκων και υπό των Ευρωπαίων εθεωρήθησαν ως -κλονούσαι τα θεμέλια του οθωμανικού κράτους.</p> - -<p>Επειδή δε προ ετών ήδη ο Νικόλαος είχε προτείνει μυστικώς εις την Αγγλίαν τον -διαμελισμόν της Τουρκίας, η Αγγλία υποπτεύσασα ότι ο Νικόλαος εζήτει πρόφασιν να -εκτελέση τα σχέδια εκείνα, τα οποία αυτή δεν επεδοκίμαζεν, ηνώθη μετά του -αυτοκράτορος ήδη (από του 1852) Ναπολέοντος και αντέπραξε κατά των Ρωσικών -απαιτήσεων. Η Τουρκία, της οποίας Σουλτάνος ήτο ο Αβδούλ — Μεζίτ, ενθαρρυνθείσα -εκ τούτων, απέρριψε τας αξιώσεις της Ρωσίας και ούτως εξερράγη ο πόλεμος. Η Ρωσία -επετέθη κατά της Τουρκίας διά της συνήθους οδού, της Βλαχομολδαυίας, του -Δουνάβεως, και της Βουλγαρίας. Αλλ' η Αυστρία, η προ μικρού υπό της Ρωσίας -σωθείσα από καταστροφής κατά την Ουγγρικήν επανάστασιν, έλαβε θέσιν -απειλητικήν κατά της Ρωσίας, η οποία ηναγκάσθη ούτω ν' ανακαλέση τα επί του -Δουνάβεως εις Βουλγαρίαν και εις Μολδοβλαχίαν στρατεύματά της. Την -Μολδοβλαχίαν κατέλαβε στρατιωτικώς τότε η Αυστρία, διά να εμποδίση πάσαν -εκείθεν νέαν εκστρατείαν των Ρώσων.</p> - -<p>Εντεύθεν η θέσις των Τούρκων και των συμμάχων εβελτιώθη. Αντί να -υπερασπίζουν τας τουρκικάς χώρας κατά του επερχομένου Ρωσικού στρατού, αυτοί -έλαβον επιθετικήν θέσιν και προσέβαλαν την Κριμαίαν, και ιδίως την Σεβαστούπολιν, -το εκεί περίφημον Ρωσικόν φρούριον και ναύσταθμον. Οι Ρώσοι οι ίδιοι -ηναγκάσθησαν τότε να βυθίσουν και καταστρέψουν τον Ρωσικόν στόλον της Μαύρης -θαλάσσης. Μετά πόλεμον δε διαρκέσαντα δύο περίπου έτη, και μετά πολλάς μάχας, οι -σύμμαχοι κατέλαβαν την Σεβαστούπολιν. Τότε συνωμολογήθη ειρήνη, την οποίαν -διηυκόλυνεν ο έξ μήνας προ της πτώσεως της Σεβαστουπόλεως επελθών θάνατος του -Νικολάου (2 Μαρτίου 1855).</p> - -<p>Η ειρήνη αύτη συνωμολογήθη εις Παρισίους, επέβαλε δε περιορισμούς τινας και -ταπεινώσεις εις την Ρωσίαν. Η προστασία των εις Τουρκίαν ορθοδόξων Χριστιανών, -την οποίαν είχε λάβει η Ρωσία από του παρελθόντος αιώνος διά διαφόρων προς την -Τουρκίαν συνθηκών, καθώς και της Μολδοβλαχίας η προστασία, αφηρέθησαν από την -Ρωσίαν και εδόθησαν εις όλας τας μεγάλας δυνάμεις· ανεγνωρίσθη δε η ακεραιότης -και η ανεξαρτησία του Σουλτάνου, όστις όμως έλαβεν απέναντι της Ευρώπης -πάνδημον υποχρέωσιν να δώση ισοπολιτείαν εις τους χριστιανούς υπηκόους του και -προς τούτο εξέδωκε το περίφημον σουλτανικόν διάταγμα το καλούμενον Χάττι -χουμαγιούν (=ύψιστον διάταγμα). Ταπεινωτικοί όροι της συνθήκης διά την Ρωσίαν -ήσαν η αφαίρεσις μικράς εκτάσεως γης παρά τον Δούναβιν και ο όρος της συνθήκης ο -απαγορεύων εις αυτήν να διατηρή στόλον εις την Μαύρην θάλασσαν και να οχυρώνη -τα παράλιά της· ούτω δε παρεδίδοντο ταύτα εις την διάκρισιν του εν -Κωνσταντινουπόλει Τουρκικού στόλου.</p> - -<p>Των ταπεινωτικών τούτων όρων απηλλάγη η Ρωσία μετά 15 έτη (1871), οπότε η -Γαλλία ενικήθη υπό της ηνωμένης Γερμανίας. Αλλ' εν τω μεταξύ, η Γαλλία μέχρι του -χρόνου εκείνου ήτο η πρώτη δύναμις της Ευρώπης και ο αυτοκράτωρ Ναπολέων Ι' -εθεωρείτο διαιτητής της Ευρώπης, αντικαταστήσας κατά τα πρωτεία τον τσάρον -Νικόλαον Α'.</p> - -<p>Επωφελούμενος εκ της τοιαύτης δυνάμεώς του ο Ναπολέων επεχείρησε μετ' ολίγα -έτη νέον πόλεμον κατά της Αυστρίας, έχων σύμμαχον το Πεδεμόντιον.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">η') Γαλλοϊταλικός πόλεμος κατά -της<br />Αυστρίας και η ελευθέρωσις και<br />ένωσις της Ιταλίας.</h4> - -<p> -<br /> -Το κράτος του Πεδεμοντίου ειργάζετο από του έτους 1849 διηνεκώς υπέρ της -πραγματοποιήσεως της μεγάλης Ιταλικής ιδέας της ενότητος της Ιταλίας. Το μέγιστον -κώλυμα προς τούτο ήτο, ως είπομεν, η Αυστρία, η οποία δεν ήτο δυνατόν να εκδιωχθή -από της Ιταλίας, άνευ συμμαχίας μετά μεγάλου κράτους. Τοιαύτην συμμαχίαν μετά -της Γαλλίας κατώρθωσε να παρασκευάση ο μέγας πολιτικός ανήρ και πρωθυπουργός -του Πεδεμοντίου Καβούρ. Διαρκούντος ήδη του Κριμαϊκού πολέμου, το Πεδεμόντιον -είχε πέμψει μικράν στρατιωτικήν δύναμιν κατά της Ρωσίας διά να αποκτήση την -συμπάθειαν της Γαλλίας και της Αγγλίας. Διά της πράξεώς της εκείνης έλαβε μέρος και -εις το συνέδριον της συνθήκης και παρέστησεν ούτω πρόσωπον σπουδαίας -Ευρωπαϊκής δυνάμεως.</p> - -<p>Ο κατά της Αυστρίας πόλεμος του Πεδεμοντίου και της Γαλλίας (1859) επέφερε την -ελευθέρωσιν της Λομβαρδίας, μετά τας ήττας τας οποίας έπαθεν η Αυστρία εις τας -περιφήμους μάχας της Μαγέντας και του Σολφερίνου· η δε Βενετία έμεινε πάλιν υπό -το κράτος της Αυστρίας. Ούτω το άμεσον κέρδος του πολέμου τούτου διά το -Πεδεμόντιον και την Ιταλίαν δεν υπήρξε μέγα. Μέγιστον όμως ήτο το έμμεσον κέρδος, -διότι μετά την ήτταν της Αυστρίας ο ενθουσιασμός των Ιταλών επέφερεν εις όλην την -Ιταλίαν εξέγερσιν γενικήν κατά των μικρών ηγεμόνων, και ο εθνικός ήρως των Ιταλών, -ο στρατηγός Ιωσήφ Γαριβάλδης, εκστρατεύσας κατά της Σικελίας και της Νεαπόλεως, -κατέλυσε το κράτος της Νεαπόλεως· εξεδιώχθησαν δε μετ' ολίγον και όλοι οι άλλοι -Ιταλοί ηγεμόνες, πλην του Πάπα, του οποίου όμως το κράτος περιωρίσθη εις την -Ρώμην και τα πέριξ. Διότι, ως είδομεν, Γαλλικός στρατός κατείχε την Ρώμην και -επροστάτευε τον Πάπαν.</p> - -<p>Μετά την έξωσιν όλων των μικρών ηγεμόνων ο βασιλεύς Βίκτωρ Εμμανουήλ του -Πεδεμοντίου εκηρύχθη βασιλεύς της ηνωμένης Ιταλίας (1861). Ούτως -επραγματοποιήθη κατά μέγα μέρος η μεγάλη ιδέα των Ιταλών. Αλλ' εκ του ηνωμένου -Ιταλικού κράτους έλειπεν δύο έτι λαμπραί Ιταλικαί χώραι, η Βενετία και η Ρώμη. Την -Βενετίαν κατέλαβε μετ' ολίγον η Ιταλία διά του Αυστροπρωσσικού πολέμου (1866), -ότε είχε συμμαχήσει μετά της Πρωσσίας εναντίον της Αυστρίας, την δε Ρώμην κατά -τον Γαλλογερμανικόν πόλεμον του 1870, ότε οι Γάλλοι απέσυραν τον στρατόν εκ της -Ιταλίας.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">θ') Αυστροπρωσσικός πόλεμος<br /> -του 1866.</h4> - -<p> -<br /> -Ως είπομεν ανωτέρω, όπως ο Ιταλικός, ούτω και ο Γερμανικός λαός ως μεγάλην ιδέαν -είχε την ένωσιν της Γερμανίας εις έν ισχυρόν Γερμανικόν κράτος. Aι κατά τα έτη 1848 -— 1849 γενόμεναι προς τούτο απόπειραι απέτυχαν, απέδειξαν όμως ότι, διά να γείνη -τοιαύτη ένωσις, έπρεπε μία των δύο μεγάλων Γερμανικών δυνάμεων, η Αυστρία ή η -Πρωσσία, να εξέλθη της Γερμανικής ομοσπονδίας, η δε ομοσπονδία αύτη έπρεπε να -διοργανωθή υπό την στρατιωτικήν και πολιτικήν ηγεμονίαν της μενούσης εις την -ομοσπονδίαν μεγάλης Γερμανικής δυνάμεως. Η κοινή γνώμη εις Γερμανίαν ήθελε -μάλλον την έξωσιν της Αυστρίας εκ της ομοσπονδίας και την ηγεμονίαν της Πρωσσίας. -Την απαίτησιν ταύτην της κοινής γνώμης επραγματοποίησε διά βιαίων μέσων ο από -του 1862 γενόμενος πρωθυπουργός της Πρωσσίας Όθων Βίσμαρκ.</p> - -<p>Ο Βίσμαρκ κατ' αρχάς συνομολόγησε συμμαχίαν μετά της Αυστρίας εναντίον της -Δανίας.</p> - -<p>Δύο χώραι Γερμανικαί εις την βόρειον Γερμανίαν, η Ολσατία ή Χόλστεϊν και το -Σλέσβικον, τα λεγόμενα Παράλβια δουκάτα (ως κείμενα παρά τον ποταμόν Άλβιν), -ήσαν κτήσεις του βασιλικού οίκου της Δανίας. Οι κατοικούντες εις τα δουκάτα εκείνα -Γερμανοί απεστρέφοντο την Δανικήν κυριαρχίαν και πολλάκις επανέστησαν κατά -ταύτης βοηθούμενοι ηθικώς υπό του Γερμανικού λαού. Η κοινή γνώμη εις Γερμανίαν -απήτει να αποσπασθούν τα δουκάτα από την Δανίαν, αλλ' ούτε η Γερμανική -ομοσπονδία ούτε οιονδήποτε Γερμανικόν κράτος ανελάμβανε το έργον τούτο. Τέλος ο -Βίσμαρκ κατώρθωσε να ενώση τα δύο ισχυρότατα Γερμανικά κράτη, Αυστρίαν και -Πρωσσίαν, εις συμμαχίαν κατά της Δανίας. Εις τον πόλεμον τον προελθόντα εντεύθεν -(1864) οι Δανοί, καίτοι ήσαν ολίγοι και αδύνατοι, αντέταξαν ισχυράν αντίστασιν αλλ' -ενικήθησαν μετά ένδοξον αγώνα. Τα δουκάτα τότε κατελήφθησαν υπό της Αυστρίας -και Πρωσσίας, αλλ' εις το ζήτημα της κατοχής των δουκάτων αι δύο Δυνάμεις -περιήλθαν εις έριδας, αι οποίαι απέληξαν εις τον πόλεμον του 1866. Τον πόλεμον -τούτον ήθελεν ο Βίσμαρκ ως και ο βασιλεύς Γουλιέλμος Α' της Πρωσσίας, όχι μόνον -διά την κτήσιν των δουκάτων, αλλά και διά να εκδιωχθή η Αυστρία από την -Γερμανικήν ομοσπονδίαν. Τούτο επέτυχε διά των λαμπρών νικών των Πρώσσων -εναντίον των Αυστριακών και των μετ' αυτών συμμαχησάντων Γερμανικών κρατών -(Βαυαρίας, Σαξονίας, Αννοβέρου, Βυρτεμβέργης, Βάδεν, Έσσης Κασσέλης, Έσσης -Δαρμστάδης, Νασσάου), και ιδίως διά της περιφήμου μάχης της Σαδόβας. Η μετά την -νίκην ταύτην συνομολογηθείσα συνθήκη της Πράγας τα μεν δουκάτα παρέδιδεν εις -την Πρωσσίαν, την δε Αυστρίαν υπεχρέωσε να εξέλθη της Γερμανικής -ομοσπονδίας.</p> - -<p>Η ομοσπονδία αύτη μετερρυθμίζετο ως εξής: Αντί της Γερμανικής ομοσπονδίας, -χαλαρώς και ασθενώς ωργανωμένης, οποία ήτο η του 1815, ιδρύθη ομοσπονδία των -κρατών της βορείου Γερμανίας ισχυρώς ωργανωμένη υπό την στρατιωτικήν και -πολιτικήν ηγεμονίαν της Πρωσσίας, της οποίας ο βασιλεύς έγεινε στρατιωτικός -ηγεμών της ομοσπονδίας. Η Πρωσσία δε διηύθυνε και την εξωτερικήν πολιτικήν της -ομοσπονδίας. Πλην τούτου κράτη τινά Γερμανικά εκ των νικηθέντων (το βασίλειον του -Αννοβέρου, το μέγα δουκάτον της Έσσης Κασσέλης, το δουκάτον της Νασσάου και η -ελευθέρα πόλις Φραγκφούρτη), προσηρτήθησαν εις το βασίλειον της Πρωσσίας. Τα -κράτη της νοτίου Γερμανίας, τα βασίλεια της Βαυαρίας, Βυρτεμβέργης και το μέγα -δουκάτον της Βάδης, έμεναν εκτός της ομοσπονδίας, αλλά και ταύτα συνεδέοντο δι' -ιδιαιτέρων συμμαχικών συνθηκών προς την Πρωσσίαν και την Ομοσπονδίαν.</p> - -<p>Εις τον Αυστροπρωσσικόν τούτον πόλεμον η Ιταλία επολέμησε κατά της Αυστρίας, -συνομολογήσασα συμμαχίαν προς την Πρωσσίαν. Οι Ιταλοί ενικήθησαν υπό των -Αυστριακών κατά γην και κατά θάλασσαν. Μεθ' όλα ταύτα διά των νικών της -Πρωσσίας η Βενετία εδόθη υπό της Αυστρίας εις την Γαλλίαν, η οποία την -παρεχώρησεν εις την Ιταλίαν, ώστε προς συμπλήρωσιν της Ιταλικής ενότητος έμενε -μόνον η ένωσις της Ρώμης.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ι') Ο Γαλλογερμανικός πόλεμος <br /> -1870 — 1871.</h4> - -<p> -<br /> -Φυσική και λογική ακολουθία του Αυστροπρωσσικού πολέμου ήτο ο πόλεμος ο -Γαλλοπρωσσικός ή Γαλλογερμανικός. Ανέκαθεν, από αιώνων, πολιτική της Γαλλίας -θεμελιώδης ήτο να μη ενωθή η Γερμανία εις κράτος ισχυρόν, διότι η ύπαρξις -ηνωμένης και ισχυράς Γερμανίας εθεωρείτο εμπόδιον εις την επί την Ευρώπην -πολιτικήν ηγεμονίαν, την οποίαν ανέκαθεν επεζήτουν οι ισχυροί ηγεμόνες της Γαλλίας. -Διά τούτο πολιτική αυτών ήτο να διατηρούν την διαίρεσιν της Γερμανίας υπό το -πρόσχημα της υποστηρίξεως των μικρών Γερμανικών κρατών, πρότερον μεν εναντίον -της Αυστρίας, κατόπιν δε εναντίον της Πρωσσίας. Αι νίκαι λοιπόν της Πρωσσίας κατά -το 1866, η αύξησις αυτής διά της προσαρτήσεως των παραλβίων δουκάτων και των -κρατών των διά του πολέμου καταλυθέντων, έτι δε και η ένωσις μεγάλου μέρους της -Γερμανίας υπό την στρατιωτικήν ηγεμονίαν αυτής ήσαν εναντίον των συμφερόντων -της Γαλλίας.</p> - -<p>Ο πόλεμος καθίστατο αναγκαίος διά τον Ναπολέοντα Γ' και διότι ούτος είχεν -υποστή ικανάς αποτυχίας πολιτικάς και στρατιωτικάς. Εκστρατεία τις κατά του -Μεξικού εις Αμερικήν επιτυχής εν αρχή, ατυχεστάτη εις το τέλος, είχεν ελαττώσει πολύ -την δόξαν της αυτοκρατορίας του προ των οφθαλμών του Γαλλικού λαού. Συνετέλει -εις την κατά του Ναπολέοντος δυσαρέσκειαν του Γαλλικού λαού και η αποτυχία της -κατά το 1863 μεγάλης επαναστάσεως των Πολωνών κατά της Ρωσίας· η Ρωσία, -υποστηριζομένη υπό της Πρωσσίας, κατέστειλεν αμειλίκτως την επανάστασιν, μη -πτοηθείσα εκ των περί πολέμου απειλών, της Γαλλίας. Ταύτα πάντα κατέρριψαν την -ηθικήν δύναμιν του Ναπολέοντος και η δημοκρατική κατ' αυτού αντιπολίτευσις -έγεινεν ισχυρά, αναγκάσασα αυτόν να μεταρρυθμίση το 1870, το σύνταγμα της -αυτοκρατορίας επί το φιλελευθερώτερον. Αλλά κατά το αυτό έτος 1870 εις Ισπανίαν, -όπου κατά το 1868 κατόπιν επαναστάσεως είχε διωχθή η βασιλεύουσα Βουρβωνική -δυναστεία, ο θρόνος έμενε κενός· κατά συνέπειαν δε μυστικών διαπραγματεύσεων -προσεκαλείτο ως βασιλεύς της Ισπανίας Γερμανός ηγεμών, συγγενής του βασιλικού -οίκου της Πρωσσίας. Την νέαν ταύτην επιτυχίαν της Πρωσσίας μη στέργουσα η -κυβέρνησις του Ναπολέοντος περιεπλέχθη εις διαμαρτυρήσεις και διαπραγματεύσεις, -συνέπεια των οποίων ήτο η έκρηξις πολέμου κατά της Πρωσσίας.</p> - -<p>Αλλ' εις τον πόλεμον τούτον εφάνη η στρατιωτική υπεροχή της Πρωσσίας και της -Γερμανίας. Η νότιος Γερμανία μείνασα πιστή εις την υπό την Πρωσσίαν ομοσπονδίαν -της βορείου Γερμανίας εξεστράτευσεν ομού, ο δε ηνωμένος Γερμανικός στρατός υπό -τη αρχιστρατηγίαν του βασιλέως Γουλιέλμου Α', έχων στρατιωτικούς αρχηγούς -ικανωτάτους και μάλιστα τον γενικόν αρχηγόν του επιτελείου, τον μεγαλοφυά -Μόλτκε, εκέρδισε σειράν αιματηρών αλλά λαμπρών νικών. Στρατοί ολόκληροι μεγάλοι -ηχμαλωτίσθησαν, φρούρια μεγάλα εξ εφόδου ή διά πολιορκίας εκυριεύθησαν· αυτή η -πόλις των Παρισίων πολιορκηθείσα μετά πεντάμηνον πολιορκίαν παρεδόθη.</p> - -<p>Διαρκούντος του πολέμου, προ της πολιορκίας έτι των Παρισίων, ο αυτοκράτωρ -Ναπολέων, μετά τας πρώτας μεγάλας αποτυχίας, παρεδόθη εν Σεδάν αιχμάλωτος -μετά στρατού 180 χιλ. εις τον βασιλέα της Πρωσσίας (2 7βρίου 1870). Την παράδοσιν -του Ναπολέοντος ηκολούθησεν εις Παρισίους επανάστασις, ανατρέψασα την -δυναστείαν του Ναπολέοντος και κηρύξασα την δημοκρατίαν (4 Σεπτεμβρίου -1870).</p> - -<p>Μετά δε την παράδοσιν των Παρισίων (κατά Φεβρουάριον) συνελθούσα εθνική -Συνέλευσις συνωμολόγησε διά του Θιέρσου, τον οποίον διώρισε τότε αρχηγόν της -εκτελεστικής εξουσίας, έπειτα δε και Πρόεδρον της Γαλλικής δημοκρατίας, ειρήνην -προκαταρκτικήν προς τον νικητήν, ήτις έγεινεν οριστική διά της συνθήκης της -Φραγκφούρτης. Διά της ειρήνης ταύτης η Γαλλία απώλεσε δύο μεγάλας επαρχίας, την -Αλσατίαν και μέρος της Λοθαριγγίας, αίτινες προσηρτήθησαν εις το Γερμανικόν -κράτος, και υπεχρεώθη να πληρώση εις την Γερμανίαν πέντε δισεκατομμύρια φράγκα, -μέχρι της τελείας πληρωμής των οποίων μέρος του Γαλλικού εδάφους κατείχετο υπό -Γερμανικών στρατευμάτων.</p> - -<p>Διά του Γαλλογερμανικού πολέμου η Γαλλία απώλεσε την από του Κριμαϊκού ιδίως -πολέμου αποκτηθείσαν πρώτην θέσιν και μεγάλην δύναμιν εις Ευρώπην. Τουναντίον -δε η Πρωσσία, και μετ' αυτής η Γερμανία, κατέστη πρώτη στρατιωτική δύναμις της -Ευρώπης και προσέλαβε μεγάλην πολιτικήν δύναμιν. Και εσωτερικώς δε επίσης -ενισχύθη η Γερμανία. Διότι η της Πρωσσίας ηγεμονία εξετάθη εις όλην την Γερμανίαν, -και τα νότια κράτη εισήλθαν εις την Γερμανικήν ομοσπονδίαν, η οποία δεν ήτο πλέον -ομοσπονδία της βορείου Γερμανίας, αλλά της όλης Γερμανίας. Ωνομάσθη μάλιστα -τώρα Γερμανική αυτοκρατορία ή Γερμανικόν κράτος, διότι διαρκούντος έτι του -πολέμου ο πρόεδρος και αρχιστράτηγος της ομοσπονδίας, ο βασιλεύς δηλαδή της -Πρωσσίας, ανηγορεύθη υπό των Γερμανών ηγεμόνων «αυτοκράτωρ». Η αναγόρευσις -έγεινεν εις Βερσαλλίας, εντός των περιφήμων ανακτόρων του Λουδοβίκου ΙΔ', εκείνου -δηλαδή του βασιλέως της Γαλλίας, ο οποίος, όπως ύστερον ο Ναπολέων, είχε -ταπεινώσει τα μέγιστα την Γερμανίαν.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ια') Η Ρωσία μετά τον Γαλλογερμανικόν<br /> -πόλεμον.</h4> - -<p> -<br /> -Μεγάλην ωφέλειαν εκ του Γαλλογερμανικού πολέμου έλαβε και η Ρωσία, ήτις -συνδεθείσα διά κρυφίας συνεννοήσεως προς την Πρωσσίαν, ημπόδισε την Αυστρίαν -του να έλθη εις βοήθειαν της Γαλλίας· αυτή δε διαρκούντος του πολέμου απηλλάγη -από των ταπεινωτικωτάτων όρων της Παρισινής συνθήκης, από του όρου δηλονότι του -απαγορεύοντος να διατηρή στόλον εις την Μαύρην θάλασσαν και να οχυρώνη τα κατά -την θάλασσαν ταύτην παράλιά της. Η Ρωσία εκήρυξεν εις την Τουρκίαν και εις τας -μεγάλας Δυνάμεις της Ευρώπης ότι δεν υποτάσσεται πλέον εις τον όρον τούτον. Ο -απότομος ούτος τρόπος εξέπληξε μεν τας κυβερνήσεις, αλλ' ουδεμία τούτων ηδύνατο -να αναλάβη πόλεμον κατά της Ρωσίας· η Γαλλία έκειτο νικημένη και παλαίουσα -αγώνα περί ζωής και θανάτου· η Πρωσσία υπεστήριζε την Ρωσίαν· ούτω δε και αι -άλλαι Δυνάμεις υπεχρεώθησαν να συναινέσουν εις την αξίωσιν της Ρωσίας και διά -Συνδιασκέψεως των πρέσβεων εις Λονδίνον (κατά Ιανουάριον του 1871) κατήργησαν -τον όρον εκείνον της Παρισινής συνθήκης.</p> - -<p>Διαρκούντος του πολέμου και οι Ιταλοί έγειναν κύριοι της Ρώμης, αφού η Γαλλία -ηναγκάσθη προς υπεράσπισιν του εδάφους της ν' ανακαλέση τον εις Ρώμην στρατόν -της κατοχής. Ούτω δε ο Ιταλικός στρατός, μετά μικράν αντίστασιν του παπικού -στρατού, κατέλαβε την Ρώμην (20 Σεπτεμβρίου 1870), η οποία έγεινεν έκτοτε η -πρωτεύουσα του βασιλείου, και ούτω συνεπληρώθη η ένωσις της Ιταλίας.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ιβ') Η τριπλή συμμαχία και ο Ρωσοτουρκικός<br /> -πόλεμος του 1877 — 1878.</h4> - -<p> -<br /> -Η Ρωσία όπως προ του πολέμου ούτω και μετά τον πόλεμον διετήρει φιλικωτάτας -σχέσεις προς την Γερμανίαν. Αλλά και η Αυστρία, η από του 1866 μέχρι του 1870 -ζητούσα περίστασιν διά να εκδικηθή την Πρωσσίαν, μετά τας πρωτοφανείς επιτυχίας -της δυνάμεως ταύτης εφάνη πρόθυμος να συνάψη φιλικάς σχέσεις προς την νέαν -Γερμανίαν. Η Γερμανική πολιτική, την οποίαν διηύθυνε πάντοτε ο εις πρίγκιπα -προαχθείς Βίσμαρκ, έσπευσε να ενώση εις φιλικόν σύνδεσμον τας τρεις -αυτοκρατορίας, Γερμανίαν, Ρωσίαν και Αυστρίαν, διά να απομονώση την Γαλλίαν. -Ένεκα της τοιαύτης των τριών αυτοκρατόρων συμμαχίας, έτι δε και διά της απαλλαγής -της Ρωσίας από των ταπεινωτικών όρων της Παρισινής συνθήκης, και η θέσις της -Ρωσίας εις την Ανατολήν και εις την Δύσιν υψώθη πάλιν και ενισχύθη. Ούτως ηδυνήθη -αύτη μετά τινα έτη, το 1877, να κηρύξη πόλεμον κατά της Τουρκίας.</p> - -<p>Αφορμή του πολέμου τούτου ήτο η επανάστασις της Ερζεγοβίνης και Βοσνίας, -αρχίσασα το 1875, και ο ένεκα της επαναστάσεως ταύτης επελθών το επόμενον έτος -πόλεμος της Σερβίας και του Μαυροβουνίου κατά της Τουρκίας, και προς τούτοις η -τότε γενομένη επανάστασις εις Βουλγαρίαν, ότε εξηρεθίσθησαν οι εντόπιοι Τούρκοι -και προέβησαν εις σφαγάς, αι οποίαι συγκινήσασαι την Ευρώπην και μάλιστα την εις -Αγγλίαν κοινήν γνώμην έδωκαν εις την Ρωσίαν αφορμήν πολέμου. Εν τω μεταξύ εν -Τουρκία ο από του 1861 βασιλεύων Σουλτάνος Αβδούλ Αζίζ, αδελφός και διάδοχος -του Αβδούλ Μεδζίτ, έπεσεν από του θρόνου διά συνωμοσίας και εφονεύθη. Ο -διαδεχθείς, αυτόν ανεψιός του, υιός του Αβδούλ Μεδζίτ, Μουράτ Ε' μετά τριών μηνών -βασιλείαν απεμακρύνθη του θρόνου ένεκεν ασθενείας και ανήλθεν εις αυτόν (κατ' -Αύγουστον του 1876) ο Χαμίτ Β'.</p> - -<p>Ο πόλεμος ούτος αρχίσας κατ' Απρίλιον του 1877 διήρκεσεν ένδεκα μήνας, αι δε -πολεμικαί πράξεις εγένοντο και εις Ευρώπην και εις Ασίαν. Επολέμησαν δε μετά της -Ρωσίας εναντίον της Τουρκίας, το Μαυροβούνιον, η Σερβία (εκ νέου) και η Ρωμουνία. -Οι Ρώσοι μετά τινας κατ' αρχάς αποτυχίας εφάνησαν νικηταί και εις Ασίαν, όπου -εκυρίευσαν τα περίφημα φρούρια Αρδαχάν και Καρς, και εις Ευρώπην, όπου -διαβάντες τον Αίμον επροχώρησαν μέχρι των προθύρων της Κωνσταντινουπόλεως και -επέβαλαν εις την Τουρκίαν την συνθήκην του Αγίου Στεφάνου. Διά της συνθήκης -ταύτης, πλην άλλων, όλη σχεδόν η Μακεδονία και μέγα μέρος της Θράκης απετέλει -Βουλγαρικόν κράτος. Αλλ' η Αγγλία μετ' απειλής πολέμου διεμαρτυρήθη και -υπεχρέωσε την Ρωσίαν να υποβάλη εις τον έλεγχον της Ευρώπης την συνθήκην. Ούτω -δε συνεκροτήθη το συνέδριον του Βερολίνου, όπου οι υπουργοί των έξ μεγάλων -Δυνάμεων και οι αντιπρόσωποι της Τουρκίας συνωμολόγησαν την Βερολίνιον -συνθήκην την αποτελούσαν και σήμερον έτι την βάσιν του εις την Ανατολήν πολιτικού -καθεστώτος.</p> - -<p>Διά της συνθήκης ταύτης η Ρωσία έλαβε σπουδαίαν έκτασιν γης εις Ασίαν μετά -των οχυρών φρουρίων Αρδαχάν, Καρς, Βατούμ, και πολεμικήν αποζημίωσιν, της -οποίας το υπόλοιπον εξακολουθεί να πληρώνη η Τουρκία κατά ετησίας δόσεις· η -Ρωμουνία εκηρύχθη ανεξάρτητος, επίσης δε η Σερβία και το Μαυροβούνιον (η -Ρωμουνία και η Σερβία μετ' ολίγον εκηρύχθησαν βασίλεια). Η Μακεδονία απεδόθη εις -την Τουρκίαν· μέρος της Θράκης (το βόρειον) απετέλεσεν αυτόνομον επαρχίαν, την -Ανατολικήν Ρωμυλίαν· η δε μεταξύ του Αίμου και του Δουνάβεως κειμένη χώρα, η -Βουλγαρία, έγεινεν ηγεμονία υποτελής εις τον Σουλτάνον· αλλά μέρος της Βουλγαρίας -ταύτης (η Δόβρουτσα) εδόθη εις την Ρωμουνίαν διά να αποδώση αύτη εις την Ρωσίαν -το διά της συνθήκης των Παρισίων (1855) αφαιρεθέν απ' αυτής παρά τον Δούναβιν -έδαφος, το οποίον όμως η Ρωμουνία ηναγκάσθη ύστερον ν' αποδώση, εις την Ρωσίαν. -Εις την Αυστρίαν εδόθη το δικαίωμα να κατέχη στρατιωτικώς την Βοσνίαν και την -Ερζεγοβίνην. Εις το Μαυροβούνιον εδόθη μικρόν μέρος της Ερζεγοβίνης, ως και -μικρόν μέρος της άνω Αλβανίας, μικρόν δε μέρος της Βουλγαρίας εδόθη εις την -Σερβίαν. Η Ελλάς και η Τουρκία προσεκλήθησαν να μεταρρυθμίσουν τα όριά των -παραχωρουμένης εις την Ελλάδα της Θεσσαλίας και της Ηπείρου μέχρι του Καλαμά. -Αλλ' η παραχώρησις έγεινε μόλις μετά τρία έτη (1881), και περιωρίσθη μόνον εις την -Θεσσαλίαν (πλην της Ελασσώνος) και εις μικρόν μέρος της Ηπείρου.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ιγ') Τα μετά την Βερολίνιον συνθήκην.</h4> - -<p> -<br /> - Συγχρόνως σχεδόν προς την Βερολίνιον συνθήκην συνωμολογήθη μεταξύ -Αγγλίας και Τουρκίας η περί Κύπρου σύμβασις, διά της οποίας η Κύπρος περιήλθεν εις -την κατοχήν της Αγγλίας· η Αγγλία ανέλαβε την υποχρέωσιν να υπερασπίση εναντίον -της Ρωσίας τας υπολειπομένας Ανατολικάς κτήσεις του Σουλτάνου.</p> - -<p>Το 1879 επελθούσης ψυχρότητος εις τας Ρωσογερμανικάς σχέσεις συνωμολογήθη -συμμαχία αμυντική μεταξύ Γερμανίας και Αυστρίας εναντίον της Ρωσίας.</p> - -<p>Το 1881 η Γαλλία, επί προφάσει εκστρατείας κατά φυλής ληστρικής εις Τύνιδα, -κατέλαβε στρατιωτικώς την χώραν ταύτην, εναντίον των διαμαρτυρήσεων του -Σουλτάνου, και διατηρεί αυτήν μέχρι σήμερον.</p> - -<p>Κατά το αυτό έτος, φονευθέντος υπό αναρχικών συνωμοτών του Τσάρου -Αλεξάνδρου Β', ανήλθεν εις τον Ρωσικόν θρόνον ο Αλέξανδρος Γ'.</p> - -<p>Το 1882 η Αγγλία, επωφελουμένη εκ της εις Αίγυπτον στάσεως του Αραβή, -κατέλαβε στρατιωτικώς την χώραν, την οποίαν και κατέχει μέχρι σήμερον.</p> - -<p>Το 1884 η Γαλλία προσήρτησεν εις το Ασιατικόν αυτής κράτος το Τογκίνον.</p> - -<p>Το 1885 διά στάσεως εις Φιλιππούπολιν εξεδιώχθη ο διοικητής της Ανατολικής -Ρωμυλίας και η χώρα αύτη εκήρυξε την ένωσίν της μετά της Βουλγαρικής ηγεμονίας. -Εκ τούτου προήλθε πόλεμος μεταξύ Σερβίας και Βουλγαρίας, εις τον οποίον -ενικήθησαν οι Σέρβοι. Το αυτό γεγονός επροκάλεσεν επιστράτευσιν εις Ελλάδα, αλλ' ο -πόλεμος ημποδίσθη διά του αποκλεισμού των παραλίων της Ελλάδος υπό των στόλων -τινών των μεγάλων Δυνάμεων (το 1886).</p> - -<p>Το 1888 απέθαναν ο γηραιός Γερμανός αυτοκράτωρ Γουλιέλμος Α' και μετά -τρίμηνον βασιλείαν του ασθενούντος υιού αυτού Φρειδερίκου Γ' και τον θάνατον -αυτού ανήλθεν εις τον Πρωσσικόν και Γερμανικόν θρόνον ο Γουλιέλμος Β'.</p> - -<p>Το 1891 έγεινε προσέγγισις μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας, η οποία κατά τα επόμενα -έτη επέφερεν oριστικήν μεταξύ των κρατών τούτων συμμαχίαν, την λεγομένην -διπλήν.</p> - -<p>Το 1894 απέθαναν ο Τσάρος Αλέξανδρος Γ' και διεδέχθη αυτόν ο υιός αυτού -Νικόλαος Β'.</p> - -<p>Το 1895 απόπειραι στάσεων εις Αρμενίαν επροκάλεσαν σφαγάς Αρμενίων εν -Κωνσταντινουπόλει, αι οποίαι επανελήφθησαν και το επόμενον έτος και εις -Κωνσταντινούπολιν και εις τας Ασιατικάς επαρχίας χωρίς να επιφέρουν την ενεργόν -διαμαρτύρησιν ή επέμβασιν των Δυνάμεων υπέρ των Αρμενίων.</p> - -<p>Το σχέδιον των εις την Τουρκικήν διοίκησιν μεταρρυθμίσεων, το οποίον αι -Δυνάμεις εζήτουν να εφαρμόσουν εις Τουρκίαν εξ αφορμής των σφαγών τούτων -εναυάγησεν ένεκα των κατά το έτος 1897 νέων περιπλοκών του Κρητικού ζητήματος, -εκ των οποίων προήλθεν ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897. Το 1898 εξερράγη -ένεκα της επαναστάσεως της νήσου Κούβας πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών -της Βορείου Αμερικής και της Ισπανίας, εις τον οποίον η Ισπανία ηττηθείσα ηναγκάσθη -ν' αποχωρήση της Κούβας και να παραχωρήση όλας σχεδόν τας υπολειπομένας -κτήσεις της εις την Αμερικήν, ως και τας Φιλιππίνας νήσους, εις τας Ηνωμένας -Πολιτείας.</p> - -<p>Το 1899 οι Άγγλοι εισεχώρησαν νικηφόροι εις το Σουδάν, καταλύσαντες το κράτος -του διαδόχου (Χαλίφα) του Μάγδη. Το αυτό έτος περιεπλάκησαν εις τον κατά των -Βόερς του Τράνσβααλ και της Οράγγης εις την Νότιον Αφρικήν πόλεμον, όστις διαρκεί -έτι και κατά το 1900, στραφείς οριστικώς υπέρ των Άγγλων.</p> - -<p>Το 1899 ο Τσάρος Νικόλαος Β' συνεκάλεσεν όλα τα κράτη του κόσμου εις μεγάλην -περί ειρήνης Σύνοδον εν Άγη της Ολλανδίας. Η Σύνοδος αφοπλισμού έλαβε γενικάς -τινας αποφάσεις υπέρ της Ειρήνης και της ελαττώσεως των δεινών του πολέμου. Τα -πρακτικά της Συνόδου επεκυρώθησαν τω 1900.</p> - -<p>Το 1900 μέγα ειρηνικόν έργον, η παγκόσμιος Έκθεσις των Παρισίων πανηγυρίζει το -τέλος του 19ου και την αρχήν του 20ου αιώνος.</p> - -<p>Ο εικοστός αιών, εις τον οποίον εισερχόμεθα, παραλαμβάνει από τον 19ον αιώνα -πολλά εκκρεμή ζητήματα. Έν των σοβαρωτέρων και σημαντικωτέρων είναι το ζήτημα -των ευρωπαϊκών αποικισμών.</p> - -<p>Τα μεγάλα κράτη αισθάνονται την ανάγκην επεκτάσεως πέραν και εκτός της -Ευρώπης. Η μεγάλη αύξησις του πληθυσμού, η τεραστία ανάπτυξις της βιομηχανίας -κατά συνέπειαν των πολλών και μεγάλων εφευρέσεων του λήγοντος αιώνος, και αι -αυξανόμεναι απαιτήσεις των εργατικών τάξεων ένεκα του κοινωνικού ζητήματος, όλα -ταύτα ομού αναγκάζουν τας μεγάλας δυνάμεις να στρέφουν τα βλέμματα προς άλλας -ηπείρους, ιδίως προς την Ανατολικήν Ασίαν και προς τα παράλια και τα ενδότερα της -Αφρικής. Ανεφέραμεν ήδη εν συντόμω διάφορα παραδείγματα των τοιούτων -αποικιακών κατακτήσεων διαφόρων Ευρωπαϊκών κρατών. Σήμερον δε παριστάμεθα -μάρτυρες του εις την νότιον Αφρικήν πεισματώδους πολέμου μεταξύ των Ολλανδών -εκεί αποίκων και της Αγγλίας, της οποίας η νίκη θα συνεπιφέρη την αύξησιν των -μεγάλων ήδη Αφρικανικών της κτήσεων. Εις δε την Κίναν, η επέκτασις της Ευρωπαϊκής -επιρροής, η διά του προσηλυτισμού διάδοσις του Χριστιανισμού, και η επιδίωξις -μεγάλων επιχειρήσεων εμπορικών ή δημοσίων έργων αφύπνισαν την αντιζηλίαν και το -μίσος των εγχωρίων, και επέφεραν τας περιπλοκάς αι οποίαι απέληξαν εις τον -συνασπισμόν των πολιτισμένων κρατών εναντίον της Κίνας. Αλλ' επειδή όλαι αι -μεγάλαι δυνάμεις αποβλέπουν εις την απόκτησιν χωρών εις Ασίαν ή εις Αφρικήν, αι -τοιαύται επιχειρήσεις, ένεκα των συγκρουομένων Ευρωπαϊκών συμφερόντων, -περιέχουν τον κίνδυνον περιπλοκών και διανοίγουν νέους ορίζοντας διά την ιστορίαν -του μέλλοντος.</p> - -<h4 style="margin-top: 3em">ιδ') Η Ελλάς 1850 - 1900.</h4> - -<p> -<br /> -Η ιστορία της Ελλάδος κατά το δεύτερον ήμισυ του 19ου αιώνος συγκεφαλαιούται εις -τα εξής:</p> - -<p>Το 1854 κατά τον Κριμαϊκόν πόλεμον έγεινεν επανάστασις εις Θεσσαλίαν και -Ήπειρον, υποστηριζομένη από την Ελλάδα, αλλά κατεστάλη υπό των Αγγλογάλλων διά -της κατοχής του Πειραιώς.</p> - -<p>Το 1862 έγεινε μεταπολίτευσις διά της πτώσεως του Όθωνος και της Βαυαρικής -δυναστείας.</p> - -<p>Κατά τα έτη 1862 και 1863 εθνική συνέλευσις συνελθούσα έδωκε νέον σύνταγμα -εις την Ελλάδα και εξέλεξε βασιλέα των Ελλήνων τον εκ της Δανικής δυναστείας -(Χόλσταϊν Σόνδερβουργ Γλύκσβουργ) ηγεμονόπαιδα Γεώργιον.</p> - -<p>Το 1866 εξερράγη επανάστασις εις Κρήτην διαρκέσασα μέχρι του 1869. Περί το -τέλος του 1868 η επανάστασις αύτη επέφερε την μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος -διακοπήν σχέσεων. Αλλ' ο απειλούμενος πόλεμος απεσοβήθη διά της Συνδιασκέψεως -των Παρισίων (1869).</p> - -<p>Το 1881, μετά τον Ρωσοτουρκικόν πόλεμον, προσετέθη η Θεσσαλία και μικρόν -μέρος της Ηπείρου εις την Ελλάδα. Το 1885 η ένωσις της Ανατολικής Ρωμυλίας μετά -της Βουλγαρίας επροκάλεσε την διαμαρτυρίαν της Ελληνικής κυβερνήσεως και την -επιστράτευσιν του Ελληνικού στρατού. Αλλ' η επέμβασις των Δυνάμεων και ο -αποκλεισμός των Ελληνικών παραλίων αφώπλισε την Ελλάδα και αποκατέστησε την -ειρήνην.</p> - -<p>Το 1892 η οικονομική κατάστασις του κράτους εδεινώθη τόσον, ώστε η -Κυβέρνησις ηναγκάσθη να ελαττώση εις 30 % την υπηρεσίαν του δημοσίου -χρέους.</p> - -<p>Το 1897 η από του προηγουμένου ήδη έτους, δεινωθείσα των πραγμάτων -κατάστασις εις Κρήτην εδεινώθη έτι περισσότερον και υπεχρέωσε την Ελληνικήν -κυβέρνησιν να πέμψη στόλον και στρατόν εις την νήσον και να κηρύξη την -προσάρτησίν της. Κατ' ακολουθίαν της επεμβάσεως ταύτης επήλθεν ο -Ελληνοτουρκικός πόλεμος. Αι ήτται της Ελλάδος επέβαλαν εις αυτήν πολεμικήν -αποζημίωσιν και παραχώρησιν τινών στρατηγικών θέσεων κατά τα όρια. Εγκατεστάθη -δε εις την Ελλάδα ο Ευρωπαϊκός έλεγχος διά την υπηρεσίαν του προς το εξωτερικόν -δημοσίου χρέους. Ουχ ήττον η Κρήτη διά των ισχυρών ενεργειών τεσσάρων -Δυνάμεων, Αγγλίας, Ρωσίας, Γαλλίας και Ιταλίας, έγεινεν αυτόνομος πολιτεία.</p> - -<p style="margin-top: 6em"> -</p> - -<table> -<tr><th align='center'>ΠΙΝΑΞ ΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ</th><th></th></tr> -<tr><td></td><td align='right' >Σελ.</td></tr> -<tr><td><b>Εισαγωγή</b></td><td align='right' >3</td></tr> -<tr><td>Η Ευρώπη προ του 19 μ. Χ. αιώνος</td><td align='right' >3</td></tr> -<tr><td>Αι παραμοναί του 19 αιώνος</td><td align='right' >12</td></tr> -<tr><td></td><td align='right' ></td></tr> -<tr><td><b>Η Ευρώπη κατά τον 19 αιώνα</b></td><td align='right' >25</td></tr> -<tr><td>α') Η Γαλλία και η Ευρώπη έως του 1815</td><td align='right' >25</td></tr> -<tr><td>β') Η Βιενναία Συνθήκη και η Ιερά Συμμαχία</td><td align='right' >34</td></tr> -<tr><td>γ') Η Ευρώπη από τον 1815 έως του 1830</td><td align='right' >37</td></tr> -<tr><td>δ') Η Ελληνική Επανάστασις του 1821</td><td align='right' >41</td></tr> -<tr><td>ε') Η Ευρώπη από τον 1830 έως του 1848</td><td align='right' >44</td></tr> -<tr><td>στ') Τα έτη 1848 — 1849</td><td align='right' >49</td></tr> -<tr><td>ζ') Ο Κριμαϊκός πόλεμος</td><td align='right' >58</td></tr> -<tr><td>η') Γαλλοϊταλικός πόλεμος κατά της Αυστρίας και η<br /> -ελευθέρωσις και ένωσις της Ιταλίας</td><td align='right' >61</td></tr> -<tr><td>θ') Αυστροπρωσσικός πόλεμος του 1866</td><td align='right' >63</td></tr> -<tr><td>ι') Ο Γαλλογερμανικός πόλεμος 1870 — 1871</td><td align='right' >66</td></tr> -<tr><td>ια') Η Ρωσία μετά τον Γαλλογερμανικόν πόλεμον</td><td align='right' >69</td></tr> -<tr><td>ιβ') Η τριπλή συμμαχία και ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος<br />του 1877 — -1878</td><td align='right' >70</td></tr> -<tr><td>ιγ') Τα μετά την Βερολίνιον συνθήκην</td><td align='right' >74</td></tr> -<tr><td>ιδ') Η Ελλάς 1850 — 1900</td><td align='right' >78</td></tr> -</table> - -<h5 style="margin-top: 13em">{Διαφημήσεις}</h5> - -<h5 style="margin-top: 3em">ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ<br /> -ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ</h5> - -<p> -<br /> -ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΥΤΗΣ διά του από 30 Μαρτίου 1841 νόμου.</p> - -<p>ΜΕΤΟΧΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ κατατεθειμένον δρ. 20,000,000.</p> - -<p>ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟΝ τακτικόν και έκτακτον » 18,500,000.</p> - -<p>ΜΕΤΟΧΑΙ 20,000 προς δραχμάς 1000 εκάστη.</p> - -<p>ΕΔΡΑ αι Αθήναι.</p> - -<p>ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ αυτής, Διοικητής (αναπληρούμενος υπό δύo Υποδιοικητών) -προεδρεύων δωδεκαμελούς Συμβουλίου, όπερ συνεδριάζει επί παρουσία Βασιλικού -Επιτρόπου.</p> - -<p>ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΣΤ. ΣΤΡΕΙΤ.</p> - -<p>ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΑΙ Ιω. Α. Βαλαωρίτης και Ιω. Ευταξίας.</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="100" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - - -<p>ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ. Προνόμιον εκδόσεως τραπεζικών γραμματίων. — -Προεξοφλήσεις εμπορικών γραμματίων. — Δάνεια επί υποθήκη. — Χορηγήσεις επί -ενεχύρω εμπορευμάτων. — Δάνεια επί ενεχύρω τίτλων. — Πιστώσεις δι' ανοικτού -λογαριασμού, επί υποθήκη και ενεχύρω. — Καταθέσεις άτοκοι. — Καταθέσεις έντοκοι -υπό προθεσμίαν κατά κλίμακα τόκων. — Έκδοσις δανείων δι' ομολογιών. — -Παρακαταθήκαι. — Αγορά και πώλησις συναλλαγμάτων Εξωτερικών. — Συμμετοχή εις -εγχωρίους Εταιρείας — Χορηγήσεις εις γεωργούς και κτηματίας. — Δάνεια εις Δήμους, -εις την Κυβέρνησιν και άλλα νομικά πρόσωπα. — Υπηρεσία δημοσίων και άλλων -δανείων. — Κίνησις κεφαλαίων δι' επιταγών εν τω Εσωτερικώ. — Ταμείον τίτλων προς -φύλαξιν. — Ταμιευτήριον (caisse d' épargne).</p> - -<p>ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ εις Αγρίνιον, Αίγιον, Άμφισσαν, Άρταν, Αταλάντην, Βόλον, -Γύθειον, Δημητσάναν, Θήβας, Θήραν, Καλάβρυτα, Καλάμας, Καρδίτσαν, Κόρινθον, -Κυπαρισσίαν, Λαμίαν, Λάρισαν, Λεβαδείαν, Λευκάδα, Μεγαλόπολιν, Μεσολόγγιον, -Ναύπακτον, Ναύπλιον, Πάτρας, Πειραιά, Πόρον, Πύλον, Πύργον, Σκόπελον, Σπάρτην, -Σύρov, Τρίκκαλα, Τρίπολιν, Χαλκίδα.</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="392" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - -<h5 style="margin-top: 3em">ΤΡΑΠEZA<br /> -ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ<br /> -ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ</h5> - -<p> -<br /> -ΙΔΡΥΣΙΣ ΑΥΤΗΣ διά του από 29 Μαΐου 1873 Β. Διατάγματος. ΕΔΡΑ αι Αθήναι.</p> - -<p>ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ εν Πειραιεί, Πάτραις και Βόλω.</p> - -<p>ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ εννεαμελές.</p> - -<p>ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ Δημοσθ. I. Σαμιωτάκης.</p> - -<p>ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Γεώργ. Παρίσης.</p> - -<p>Όροι εργασιώv της Τραπέζης. — Η Τράπεζα παρέχει πιστώσεις διά την -προεξόφλησιν εμπορικών συναλλαγμάτων. Χορηγεί επίσης πιστώσεις επί ανοικτώ -λογαριασμώ, επί αποθήκη ακινήτων ή ενεχυριάσει αξιών Ελληνικών ή ξένων τω -κομιστή εγγεγραμμένων εις το Χρηματιστήριον και ευκόλως -διαπραγματευομένων.</p> - -<p>Δανείζει επίσης με συμφωνίας ιδιαιτέρας επί μετοχών, ομολογιών και δημοσίων -χρεωγράφων.</p> - -<p>Δέχεται καταθέσεις εις τραπεζογραμμάτια, χορηγεί δε επ' αυτών τόκον :</p> - -<p> 3 % διά τας καταθέσεις εις πρώτην αναζήτησιν<br /> - 4 % διά τας καταθέσεις από 1 έτους έως 3 ετών<br /> - 5 % διά τας καταθέσεις 3 ετών και επέκεινα</p> - -<p>Διά τας εις χρυσόν καταθέσεις γίνονται ιδιαίτεραι συμφωνίαι. Αγοράζει και πωλεί -συναλλάγματα και επιταγάς επί του Εξωτερικού.</p> - -<p>Αναλαμβάνει την εκτέλεσιν παντός είδους χρηματιστικών εντολών, την είσπραξιν -αξιών επί της Ελλάδος και του Εξωτερικού ως και όλων των εξαργυρωτέων -τοκομεριδίων και τίτλων.</p> - -<p>Δέχεται προς φύλαξιν μετοχάς, ομολογίας, δημόσια χρεώγραφα, ελληνικά ή ξένα, -ονομαστικά ή τω φέροντι ως και παν πολύτιμον αντικείμενον με μικρά -δικαιώματα.</p> - -<p>Αι αποδείξεις των προς φύλαξιν χρεωγράφων δεν είνε μεταβιβάσιμοι.</p> - -<p>Τα εισπραττόμενα φύλακτρα είνε l/4 % επί της αξίας των τοκομεριδίων και 5 λεπτά -κατά τίτλον και καθ' εξαμηνίαν, όταν δεν χορηγήται μέρισμα.</p> - -<p>Διά την είσπραξιν των τοκομεριδίων τη φροντίδι της Τραπέζης ορίζεται προμήθεια -1/4 % επί πλέον επί της αξίας αυτών.</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="392" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - -<h5 style="margin-top: 3em">ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΘΗΝΩΝ<br /> -ΙΔΡΥΘΕΙΣΑ ΔΙΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΩ 1893</h5> - -<p> -<br /> -ΕΔΡΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ</p> - -<p>ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ : ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ — ΠΑΤΡΑΙΣ ΒΟΛΩ — ΣΥΡΩ — ΚΑΛΑΜΑΙΣ — -ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΧΑΝΙΟΙΣ — HPAKΛEIΩ</p> - -<p>Η Τράπεζα Αθηνών εκτελεί προεξοφλήσεις, εισπράξεις γραμματίων, προκαταβολάς -επί χρεωγράφων και εμπορευμάτων, ανοίγει τρεχουμένους λογαριασμούς -ηγγυημένους και εν γένει αναδέχεται την εκτέλεσιν πάσης τραπεζιτικής και εμπορικής -επιχειρήσεως υπό συμφορωτάτους όρους. Δέχεται χρεώγραφα προς φύλαξιν αντί -ελαχίστων δικαιωμάτων. Δέχεται καταθέσεις χρημάτων πληρώνουσα τόκον:</p> - -<p> 3 % εις πρώτην ζήτησιν<br /> - 3 1/2 % διά καταθέσεις 6 μηνών<br /> - 4 % διά καταθέσεις ενός έτους<br /> - 5 % διά καταθέσεις δύο ετών και επέκεινα.</p> - -<p>Διά τας εις χρυσόν καταθέσεις πληρώνει τον αυτόν τόκον, αποδίδωσι δ' αυτάς -αυτουσίως.</p> - -<p>ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΝ</p> - -<p>Πάσαι αι εργατικαί τάξεις δύνανται καθ' εκάστην να καταθέτωσι τας οικονομίας -των εις το <i>Ταμιευτήριον της Τραπέζης Αθηνών</i> προς ασφαλή φύλαξιν και -απολαυήν τόκου 3 1/2 % μετά του δικαιώματος ν' αποσύρωσι τα χρήματά των εις -πρώτην ζήτησιν. Καταθέσεις εισί δεκταί από 5 μέχρι 2000 δραχ. Εις τους καταθέτας -δίδει η Τράπεζα έντυπον βιβλιάριον, εν ώ εγγράφονται τακτικώς όλαι αι καταθέσεις -και απολήψεις.</p> - -<p>ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΏΝ</p> - -<p>Η Τράπεζα δέχεται εις τα θησαυροφυλάκιά της χρεώγραφα, αξίας και παν -πολύτιμον αντικείμενον προς φύλαξιν με μικρά δικαιώματα. Τίθησι προς τούτοις εις -την διάθεσιν του κοινού Χρηματοκιβώτια ολόκληρα, διαφόρων διαστάσεων του -τελειοτάτου Αγγλικού συστήματος, άτινα ενοικιάζει προς φύλαξιν αξιών, εγγράφων, -κοσμημάτων κτλ. προς δραχ 3 έως 10 κατά μήνα αναλόγως του μεγέθους.</p> - -<p>Η αίθουσα των Χρηματοκιβωτίων εκτισμένη με πλίνθους και χάλυβα κατά το -τελειότερον Αγγλικόν σύστημα Chubb είναι εντελώς προφυλαγμένη κατά του πυρός -και φρουρείται διαρκώς ημέρας και νυκτός. Οι ενοικιασταί των Χρηματοκιβωτίων -εισέρχονται εν αυτή μόνον κατά τας ώρας καθ' ας λειτουργούσι τα Ταμεία της -Τραπέζης ήτοι τον χειμώνα από τας 9 — 12 π. μ. και 2 — 5 μ. μ., το δε θέρος από τας 8 -1/2 — 12 π. μ. και 3 — 6 μ. μ.</p> - -<p>Η <i>Τράπεζα Αθηνών</i> διαθέτει εν τοις γραφείοις αυτής <i>ιδιαίτερον -διαμέρισμα</i> διά τους εν Ελλάδι παρεπιδημούντας κ. κ. ξένους και κομιστάς -πιστωτικών επιστολών, μετά <i>ιδιαιτέρας ταχυδρομικής, τηλεγραφικής και -τηλεφωνικής υπηρεσίας</i> και εν γένει παρέχει αυτοίς πάσαν ευκολίαν προς -διεξαγωγήν των τραπεζιτικών υποθέσεών των</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="392" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - -<h5 style="margin-top: 3em">AΔΕΛΦOI MAPIΝΟI<br /> -T P Α Π Ε Ζ Ι Τ Α Ι</h5> - -<p>οδός Κοραή — Εν Αθήναις</p> - -<p><i>Αγοραπωλησίαι συναλλάγματος και παντός είδους Τραπεζιτικαί -εργασίαι.</i></p> - -<p>ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ<br /> -<i>της Αγγλοοαιγυπτιακής Ατμοπλοϊκής Εταιρίας</i></p> - -<p>KHEDIVIAL STEAMSHIP & GRAVING DOCK Cy</p> - -<p>(Πλατεία Καραϊσκάκη εν Πειραιεί)</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="392" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - - -<h5 style="margin-top: 3em"> -Γ· ΒΙΚΕΛΑΣ — ΑΘΗΝΑΙ<br /> -ΟΔΟΣ ΚΟΡΑΗ, ΑΡΙΘ. 4.</h5> - -<p>ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΡΑΚΤΩΡ<br /> -Των εξής ασφαλιστικών Εταιρειών:</p> - -<p>«Η ΕΘΝΙΚΗ» πυρασφάλειαι.</p> - -<p>«PROVIDENTIA» εν Βιέννη, κεφάλ. Κορ. 5,000,000<br /> -<i>Ασφάλειαι μεταφοράς διά θαλάσσης και ξηράς.</i></p> - -<p>«ΑLLΕΑΝΖΑ» εν Γενεύη, κεφάλ. λ. Ιτ. 15,000,000<br /> -<i>Ασφάλειαι ζωής και τυχαίων δυστυχημάτων.</i></p> - -<p>ΟΡΟΙ ΕΠΩΦΕΛΕΣΤΑΤΟΙ, ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ ΜΕΤΡΙΑ<br /> -ΣΥΝΑΨΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΩΝ ΕΙΣ ΔΡΑΧΜΑΣ</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="392" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - -<h5 style="margin-top: 3em"> -ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΜΠΕΔΟKΛEOΥΣ</h5> - -<p>ΤΜΗΜΑ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΝ</p> - -<p>ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑ Έκδοσις επιταγών επί του Εξωτερικού. — Αγοραπωλησίαι -συναλλαγματικών, επιταγών, χρυσού, ξένων τραπεζικών Γραμματίων και τίτλων.</p> - -<p>ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ Συναλλαγματικών, τίτλων και τοκομεριδίων ενταύθα και εν τω -εξωτερικώ.</p> - -<p>ΔΑΝΕΙΑ Προκαταβολαί επί τίτλων. — Λογαριασμοί τρεχούμενοι.</p> - -<p>ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ 3 1/2 % ετησίως, απόδοσις εις πρώτην αναζήτησιν<br /> - - - 4 % ετησίως, απόδοσις μετά ένα μήνα<br /> - - - 4 1/2 % ετησίως, απόδοσις μετά τρεις -μήνας<br /> - - - 5 % ετησίως, απόδοσις μετά έξ μήνας<br /> - - - 5 1/2 % ετησίως, απόδοσις μετά έν έτος και -πλέον</p> - -<p>ΤΜΗΜΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΕΩΣ</p> - -<p>Πώλησις πάσης λαχειοφόρου ομολογίας εις μηνιαίας δόσεις, με την τύχην υπέρ -του αγοραστού από της καταβολής της πρώτης δόσεως.</p> - -<p>ΤΜΗΜΑ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ<br /> -Αγοραπωλησίαι τίτλων ενταύθα και εν τω εξωτερικώ επί απλή μεσιτεία.</p> - -<p>ΤΜΗΜΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ<br /> -ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑΙ</p> - -<p>ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ<i>παντός είδους εμπορευμάτων, μηχανών κλπ. υπό συμφέροντας -όρους, μετρητοίς και επί προθεσμία.</i></p> - -<p>ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΙ ΟΙΚΩΝ Προκαταβολαί επί εμπορευμάτων.</p> - -<p style='text-align: center;'><br /><img src ="images/line.jpg" width="392" -height="8" -alt="Γραμμή" /><br /></p> - -<h5 style="margin-top: 3em"> -ΧΑΡΤΟΠΩΛΕΙΟΝ ΠΑΛΛΗ & ΚΟΤΖΙΑ</h5> - -<p>ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ</p> - -<p>ΙΔΡΥΘΕΝ ΤΩ 1 8 7 0</p> - -<p>ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΟΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΝ ΦΑΚΕΛΛΩΝ<br /> -ΚΑΤΑΣΤΙΧΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΧΑΡΤΟΝΙΩΝ</p> - -<p>AΤΜΟKINHTΟN ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΝ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΟΓΡΑΦΕΙΟΝ</p> - -<p>ΧΑΡΑΣΣΟΝΤΑΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΜΕΤΑΛΛΟΥ</p> - -<p>ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΕΛΑΣΤΙΚΟΥ<br /> -και επιγραφαί διά θύρας εκ πορσελάνης (Plaques émaillées)</p> - -<p>EKTYΠΟΥNΤΑΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΡΙΑ<br /> -<i>Καλλιτεχνικά στιγμιαίως ως και χαλκογραφίας</i></p> - -<p>ΜΕΓΑΛΑΙ ΑΠΟΘΗΚΑΙ ΧΑΡΤΟΥ<br /> -<span class="sp">Παντός είδους και ποιότητος</span></p> - -<p>ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΕΙΔΗ</p> - -<p>ΠΩΛΗΣΙΣ ΧΟΝΔΡΙΚΗΣ και ΛIΑΝΙΚΩΣ</p> - -<p> -</p> - - - - - - - - - -<pre> - - - - - -End of Project Gutenberg's Europe in the 19th century, by Pavlos Karolidis - -*** END OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK EUROPE IN THE 19TH CENTURY *** - -***** This file should be named 40150-h.htm or 40150-h.zip ***** -This and all associated files of various formats will be found in: - http://www.gutenberg.org/4/0/1/5/40150/ - -Produced by Sophia Canoni. Thanks to George Canonis for -his major work in proofreading. - - -Updated editions will replace the previous one--the old editions -will be renamed. - -Creating the works from public domain print editions means that no -one owns a United States copyright in these works, so the Foundation -(and you!) can copy and distribute it in the United States without -permission and without paying copyright royalties. Special rules, -set forth in the General Terms of Use part of this license, apply to -copying and distributing Project Gutenberg-tm electronic works to -protect the PROJECT GUTENBERG-tm concept and trademark. Project -Gutenberg is a registered trademark, and may not be used if you -charge for the eBooks, unless you receive specific permission. If you -do not charge anything for copies of this eBook, complying with the -rules is very easy. You may use this eBook for nearly any purpose -such as creation of derivative works, reports, performances and -research. They may be modified and printed and given away--you may do -practically ANYTHING with public domain eBooks. Redistribution is -subject to the trademark license, especially commercial -redistribution. - - - -*** START: FULL LICENSE *** - -THE FULL PROJECT GUTENBERG LICENSE -PLEASE READ THIS BEFORE YOU DISTRIBUTE OR USE THIS WORK - -To protect the Project Gutenberg-tm mission of promoting the free -distribution of electronic works, by using or distributing this work -(or any other work associated in any way with the phrase "Project -Gutenberg"), you agree to comply with all the terms of the Full Project -Gutenberg-tm License (available with this file or online at -http://gutenberg.org/license). - - -Section 1. General Terms of Use and Redistributing Project Gutenberg-tm -electronic works - -1.A. By reading or using any part of this Project Gutenberg-tm -electronic work, you indicate that you have read, understand, agree to -and accept all the terms of this license and intellectual property -(trademark/copyright) agreement. If you do not agree to abide by all -the terms of this agreement, you must cease using and return or destroy -all copies of Project Gutenberg-tm electronic works in your possession. -If you paid a fee for obtaining a copy of or access to a Project -Gutenberg-tm electronic work and you do not agree to be bound by the -terms of this agreement, you may obtain a refund from the person or -entity to whom you paid the fee as set forth in paragraph 1.E.8. - -1.B. "Project Gutenberg" is a registered trademark. It may only be -used on or associated in any way with an electronic work by people who -agree to be bound by the terms of this agreement. There are a few -things that you can do with most Project Gutenberg-tm electronic works -even without complying with the full terms of this agreement. See -paragraph 1.C below. There are a lot of things you can do with Project -Gutenberg-tm electronic works if you follow the terms of this agreement -and help preserve free future access to Project Gutenberg-tm electronic -works. See paragraph 1.E below. - -1.C. The Project Gutenberg Literary Archive Foundation ("the Foundation" -or PGLAF), owns a compilation copyright in the collection of Project -Gutenberg-tm electronic works. Nearly all the individual works in the -collection are in the public domain in the United States. If an -individual work is in the public domain in the United States and you are -located in the United States, we do not claim a right to prevent you from -copying, distributing, performing, displaying or creating derivative -works based on the work as long as all references to Project Gutenberg -are removed. Of course, we hope that you will support the Project -Gutenberg-tm mission of promoting free access to electronic works by -freely sharing Project Gutenberg-tm works in compliance with the terms of -this agreement for keeping the Project Gutenberg-tm name associated with -the work. You can easily comply with the terms of this agreement by -keeping this work in the same format with its attached full Project -Gutenberg-tm License when you share it without charge with others. - -1.D. The copyright laws of the place where you are located also govern -what you can do with this work. Copyright laws in most countries are in -a constant state of change. If you are outside the United States, check -the laws of your country in addition to the terms of this agreement -before downloading, copying, displaying, performing, distributing or -creating derivative works based on this work or any other Project -Gutenberg-tm work. The Foundation makes no representations concerning -the copyright status of any work in any country outside the United -States. - -1.E. Unless you have removed all references to Project Gutenberg: - -1.E.1. The following sentence, with active links to, or other immediate -access to, the full Project Gutenberg-tm License must appear prominently -whenever any copy of a Project Gutenberg-tm work (any work on which the -phrase "Project Gutenberg" appears, or with which the phrase "Project -Gutenberg" is associated) is accessed, displayed, performed, viewed, -copied or distributed: - -This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with -almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or -re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included -with this eBook or online at www.gutenberg.org/license - -1.E.2. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is derived -from the public domain (does not contain a notice indicating that it is -posted with permission of the copyright holder), the work can be copied -and distributed to anyone in the United States without paying any fees -or charges. If you are redistributing or providing access to a work -with the phrase "Project Gutenberg" associated with or appearing on the -work, you must comply either with the requirements of paragraphs 1.E.1 -through 1.E.7 or obtain permission for the use of the work and the -Project Gutenberg-tm trademark as set forth in paragraphs 1.E.8 or -1.E.9. - -1.E.3. If an individual Project Gutenberg-tm electronic work is posted -with the permission of the copyright holder, your use and distribution -must comply with both paragraphs 1.E.1 through 1.E.7 and any additional -terms imposed by the copyright holder. Additional terms will be linked -to the Project Gutenberg-tm License for all works posted with the -permission of the copyright holder found at the beginning of this work. - -1.E.4. Do not unlink or detach or remove the full Project Gutenberg-tm -License terms from this work, or any files containing a part of this -work or any other work associated with Project Gutenberg-tm. - -1.E.5. Do not copy, display, perform, distribute or redistribute this -electronic work, or any part of this electronic work, without -prominently displaying the sentence set forth in paragraph 1.E.1 with -active links or immediate access to the full terms of the Project -Gutenberg-tm License. - -1.E.6. You may convert to and distribute this work in any binary, -compressed, marked up, nonproprietary or proprietary form, including any -word processing or hypertext form. However, if you provide access to or -distribute copies of a Project Gutenberg-tm work in a format other than -"Plain Vanilla ASCII" or other format used in the official version -posted on the official Project Gutenberg-tm web site (www.gutenberg.org), -you must, at no additional cost, fee or expense to the user, provide a -copy, a means of exporting a copy, or a means of obtaining a copy upon -request, of the work in its original "Plain Vanilla ASCII" or other -form. Any alternate format must include the full Project Gutenberg-tm -License as specified in paragraph 1.E.1. - -1.E.7. Do not charge a fee for access to, viewing, displaying, -performing, copying or distributing any Project Gutenberg-tm works -unless you comply with paragraph 1.E.8 or 1.E.9. - -1.E.8. You may charge a reasonable fee for copies of or providing -access to or distributing Project Gutenberg-tm electronic works provided -that - -- You pay a royalty fee of 20% of the gross profits you derive from - the use of Project Gutenberg-tm works calculated using the method - you already use to calculate your applicable taxes. The fee is - owed to the owner of the Project Gutenberg-tm trademark, but he - has agreed to donate royalties under this paragraph to the - Project Gutenberg Literary Archive Foundation. Royalty payments - must be paid within 60 days following each date on which you - prepare (or are legally required to prepare) your periodic tax - returns. Royalty payments should be clearly marked as such and - sent to the Project Gutenberg Literary Archive Foundation at the - address specified in Section 4, "Information about donations to - the Project Gutenberg Literary Archive Foundation." - -- You provide a full refund of any money paid by a user who notifies - you in writing (or by e-mail) within 30 days of receipt that s/he - does not agree to the terms of the full Project Gutenberg-tm - License. You must require such a user to return or - destroy all copies of the works possessed in a physical medium - and discontinue all use of and all access to other copies of - Project Gutenberg-tm works. - -- You provide, in accordance with paragraph 1.F.3, a full refund of any - money paid for a work or a replacement copy, if a defect in the - electronic work is discovered and reported to you within 90 days - of receipt of the work. - -- You comply with all other terms of this agreement for free - distribution of Project Gutenberg-tm works. - -1.E.9. If you wish to charge a fee or distribute a Project Gutenberg-tm -electronic work or group of works on different terms than are set -forth in this agreement, you must obtain permission in writing from -both the Project Gutenberg Literary Archive Foundation and Michael -Hart, the owner of the Project Gutenberg-tm trademark. Contact the -Foundation as set forth in Section 3 below. - -1.F. - -1.F.1. Project Gutenberg volunteers and employees expend considerable -effort to identify, do copyright research on, transcribe and proofread -public domain works in creating the Project Gutenberg-tm -collection. Despite these efforts, Project Gutenberg-tm electronic -works, and the medium on which they may be stored, may contain -"Defects," such as, but not limited to, incomplete, inaccurate or -corrupt data, transcription errors, a copyright or other intellectual -property infringement, a defective or damaged disk or other medium, a -computer virus, or computer codes that damage or cannot be read by -your equipment. - -1.F.2. LIMITED WARRANTY, DISCLAIMER OF DAMAGES - Except for the "Right -of Replacement or Refund" described in paragraph 1.F.3, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation, the owner of the Project -Gutenberg-tm trademark, and any other party distributing a Project -Gutenberg-tm electronic work under this agreement, disclaim all -liability to you for damages, costs and expenses, including legal -fees. YOU AGREE THAT YOU HAVE NO REMEDIES FOR NEGLIGENCE, STRICT -LIABILITY, BREACH OF WARRANTY OR BREACH OF CONTRACT EXCEPT THOSE -PROVIDED IN PARAGRAPH 1.F.3. YOU AGREE THAT THE FOUNDATION, THE -TRADEMARK OWNER, AND ANY DISTRIBUTOR UNDER THIS AGREEMENT WILL NOT BE -LIABLE TO YOU FOR ACTUAL, DIRECT, INDIRECT, CONSEQUENTIAL, PUNITIVE OR -INCIDENTAL DAMAGES EVEN IF YOU GIVE NOTICE OF THE POSSIBILITY OF SUCH -DAMAGE. - -1.F.3. LIMITED RIGHT OF REPLACEMENT OR REFUND - If you discover a -defect in this electronic work within 90 days of receiving it, you can -receive a refund of the money (if any) you paid for it by sending a -written explanation to the person you received the work from. If you -received the work on a physical medium, you must return the medium with -your written explanation. The person or entity that provided you with -the defective work may elect to provide a replacement copy in lieu of a -refund. If you received the work electronically, the person or entity -providing it to you may choose to give you a second opportunity to -receive the work electronically in lieu of a refund. If the second copy -is also defective, you may demand a refund in writing without further -opportunities to fix the problem. - -1.F.4. Except for the limited right of replacement or refund set forth -in paragraph 1.F.3, this work is provided to you 'AS-IS' WITH NO OTHER -WARRANTIES OF ANY KIND, EXPRESS OR IMPLIED, INCLUDING BUT NOT LIMITED TO -WARRANTIES OF MERCHANTABILITY OR FITNESS FOR ANY PURPOSE. - -1.F.5. Some states do not allow disclaimers of certain implied -warranties or the exclusion or limitation of certain types of damages. -If any disclaimer or limitation set forth in this agreement violates the -law of the state applicable to this agreement, the agreement shall be -interpreted to make the maximum disclaimer or limitation permitted by -the applicable state law. The invalidity or unenforceability of any -provision of this agreement shall not void the remaining provisions. - -1.F.6. INDEMNITY - You agree to indemnify and hold the Foundation, the -trademark owner, any agent or employee of the Foundation, anyone -providing copies of Project Gutenberg-tm electronic works in accordance -with this agreement, and any volunteers associated with the production, -promotion and distribution of Project Gutenberg-tm electronic works, -harmless from all liability, costs and expenses, including legal fees, -that arise directly or indirectly from any of the following which you do -or cause to occur: (a) distribution of this or any Project Gutenberg-tm -work, (b) alteration, modification, or additions or deletions to any -Project Gutenberg-tm work, and (c) any Defect you cause. - - -Section 2. Information about the Mission of Project Gutenberg-tm - -Project Gutenberg-tm is synonymous with the free distribution of -electronic works in formats readable by the widest variety of computers -including obsolete, old, middle-aged and new computers. It exists -because of the efforts of hundreds of volunteers and donations from -people in all walks of life. - -Volunteers and financial support to provide volunteers with the -assistance they need, are critical to reaching Project Gutenberg-tm's -goals and ensuring that the Project Gutenberg-tm collection will -remain freely available for generations to come. In 2001, the Project -Gutenberg Literary Archive Foundation was created to provide a secure -and permanent future for Project Gutenberg-tm and future generations. -To learn more about the Project Gutenberg Literary Archive Foundation -and how your efforts and donations can help, see Sections 3 and 4 -and the Foundation web page at http://www.pglaf.org. - - -Section 3. Information about the Project Gutenberg Literary Archive -Foundation - -The Project Gutenberg Literary Archive Foundation is a non profit -501(c)(3) educational corporation organized under the laws of the -state of Mississippi and granted tax exempt status by the Internal -Revenue Service. The Foundation's EIN or federal tax identification -number is 64-6221541. Its 501(c)(3) letter is posted at -http://pglaf.org/fundraising. Contributions to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation are tax deductible to the full extent -permitted by U.S. federal laws and your state's laws. - -The Foundation's principal office is located at 4557 Melan Dr. S. -Fairbanks, AK, 99712., but its volunteers and employees are scattered -throughout numerous locations. Its business office is located at -809 North 1500 West, Salt Lake City, UT 84116, (801) 596-1887, email -business@pglaf.org. Email contact links and up to date contact -information can be found at the Foundation's web site and official -page at http://pglaf.org - -For additional contact information: - Dr. Gregory B. Newby - Chief Executive and Director - gbnewby@pglaf.org - - -Section 4. Information about Donations to the Project Gutenberg -Literary Archive Foundation - -Project Gutenberg-tm depends upon and cannot survive without wide -spread public support and donations to carry out its mission of -increasing the number of public domain and licensed works that can be -freely distributed in machine readable form accessible by the widest -array of equipment including outdated equipment. Many small donations -($1 to $5,000) are particularly important to maintaining tax exempt -status with the IRS. - -The Foundation is committed to complying with the laws regulating -charities and charitable donations in all 50 states of the United -States. Compliance requirements are not uniform and it takes a -considerable effort, much paperwork and many fees to meet and keep up -with these requirements. We do not solicit donations in locations -where we have not received written confirmation of compliance. To -SEND DONATIONS or determine the status of compliance for any -particular state visit http://pglaf.org - -While we cannot and do not solicit contributions from states where we -have not met the solicitation requirements, we know of no prohibition -against accepting unsolicited donations from donors in such states who -approach us with offers to donate. - -International donations are gratefully accepted, but we cannot make -any statements concerning tax treatment of donations received from -outside the United States. U.S. laws alone swamp our small staff. - -Please check the Project Gutenberg Web pages for current donation -methods and addresses. Donations are accepted in a number of other -ways including checks, online payments and credit card donations. -To donate, please visit: http://pglaf.org/donate - - -Section 5. General Information About Project Gutenberg-tm electronic -works. - -Professor Michael S. Hart is the originator of the Project Gutenberg-tm -concept of a library of electronic works that could be freely shared -with anyone. For thirty years, he produced and distributed Project -Gutenberg-tm eBooks with only a loose network of volunteer support. - - -Project Gutenberg-tm eBooks are often created from several printed -editions, all of which are confirmed as Public Domain in the U.S. -unless a copyright notice is included. Thus, we do not necessarily -keep eBooks in compliance with any particular paper edition. - - -Most people start at our Web site which has the main PG search facility: - - http://www.gutenberg.org - -This Web site includes information about Project Gutenberg-tm, -including how to make donations to the Project Gutenberg Literary -Archive Foundation, how to help produce our new eBooks, and how to -subscribe to our email newsletter to hear about new eBooks. - - -</pre> - -</body> -</html> - - diff --git a/old/40150-h/images/cover.jpg b/old/40150-h/images/cover.jpg Binary files differdeleted file mode 100644 index 59cf79c..0000000 --- a/old/40150-h/images/cover.jpg +++ /dev/null diff --git a/old/40150-h/images/line.jpg b/old/40150-h/images/line.jpg Binary files differdeleted file mode 100644 index 7aea2e8..0000000 --- a/old/40150-h/images/line.jpg +++ /dev/null diff --git a/old/readme.htm b/old/readme.htm deleted file mode 100644 index 2932d36..0000000 --- a/old/readme.htm +++ /dev/null @@ -1,13 +0,0 @@ -<!DOCTYPE html> -<html lang="en"> -<head> - <meta charset="utf-8"> -</head> -<body> -<div> -Versions of this book's files up to October 2024 are here.<br> -More recent changes, if any, are reflected in the GitHub repository: -<a href="https://github.com/gutenbergbooks/40150">https://github.com/gutenbergbooks/40150</a> -</div> -</body> -</html> |
